บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 503 ปีแล้วปีเล่า

บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 503 ปีแล้วปีเล่า

กาลเวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า

หนึ่งปีแล้วหนึ่งปีเล่า

ชีวิตของหลี่ซูก็ยิ่งสบายขึ้น

ตระกูลหลี่ทั้งตระกูล ก็ยังคงแข็งแกร่งขึ้นด้วยความเร็วที่น่าตกใจ

วันนี้ หลี่ซูได้มาถึงโลกวิญญาณเทพอีกครั้ง

เขามีทายาทไม่น้อยที่นี่

“เทพสูงสุด”

พอเห็นหลี่ซู ยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกวิญญาณเทพ เทพธิดาแห่งชีวิตก็กล่าวอย่างนอบน้อม

ถึงแม้ว่านางจะเป็นเทพสูงสุดในโลกวิญญาณเทพ แต่ก็เทียบเท่ากับกึ่งอริยะ

หลี่ซูเพียงแค่คิด นางก็มิอาจต้านทานได้

โลกวิญญาณเทพก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ เพียงแต่ หากโลกทั้งใบอยากจะแข็งแกร่งยิ่งขึ้น ก็จำเป็นต้องเหมือนโลกเซียน เปิดกำแพงผลึกโลก มุ่งหน้าสู่ทะเลความโกลาหล

มิเช่นนั้น โลกวิญญาณเทพก็มิอาจมีผู้ที่แข็งแกร่งระดับอริยะถือกำเนิดขึ้นมาได้

“เปิดกำแพงผลึกโลกเถิด”

หลี่ซูกล่าวอย่างแผ่วเบา

“เจ้าค่ะ เทพสูงสุด”

เทพธิดาแห่งชีวิตค่อนข้างตื่นเต้น

นางอยากจะเปิดกำแพงผลึกโลกมานานแล้ว เพียงแต่ นางรู้ถึงความเสี่ยงที่อยู่ภายใน

ครั้งก่อนยังไม่ทันได้เปิด ก็มี “มหาความชั่วร้าย” หนึ่งตนมาถึง เกือบจะทำลายโลกทั้งใบ

หากเปิดแล้วดึงดูด “มหาความชั่วร้าย” มาอีก จะไม่จบสิ้นหรือ

ตอนนี้ มีคำพูดของหลี่ซู นางจึงวางใจที่จะเปิด

ด้วยเหตุนี้ กำแพงผลึกโลกของโลกวิญญาณเทพ จึงได้ถูกเปิดออก

ตอนที่เปิดครั้งแรก ก็มิได้มีอันตรายมากมายนัก

เพียงแต่ หลายหมื่นปีต่อมา เงาสีดำหนึ่งเงาก็ปรากฏตัวขึ้น

เงาสีดำผู้นี้แฝงตัวอยู่บริเวณโดยรอบโลกวิญญาณเทพ สังเกตการณ์นานหลายพันปี จึงได้ลงมือ พุ่งเข้าหาโลกวิญญาณเทพ

“เหอะ”

เพียงแต่ เงาสีดำผู้นี้ยังไม่ทันได้พุ่งเข้ามา พร้อมกับเสียง “เหอะ” เบา ๆ ของหลี่ซู คนผู้นี้ก็ถูกหลี่ซูจับเอาไว้ในมือด้วยความตกตะลึงอย่างมาก

เป็น “มหาความชั่วร้าย” อีกครั้ง

“ไว้ชีวิตข้าด้วย!”

“มหาความชั่วร้าย” ผู้นี้หวาดกลัวอย่างมาก พลังของเขาไม่ธรรมดา เผชิญหน้ากับหลี่ซู กลับไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะหนี

“ข้าถามเจ้าตอบ หากมีคำพูดใดไม่จริง ผลลัพธ์ก็จะเป็นเช่นนี้”

หลี่ซูดีดนิ้วหนึ่งครั้ง ดาวร้างขนาดใหญ่หนึ่งดวงก็กลายเป็นผงธุลี

“ข้าพูด ข้าพูด”

คนผู้นี้รีบกล่าว

หลี่ซูถามทีละคำ

“ตอนนี้สามารถปล่อยข้าไปได้หรือยัง”

หลายวันต่อมา “มหาความชั่วร้าย” ผู้นี้กล่าวอย่างหวาดกลัว

“ใครบอกว่าจะปล่อยเจ้าไป”

หลี่ซูเพียงแค่บีบเบา ๆ ก็ทำให้เขาระเบิดออก

.

หลังจากที่ “มหาความชั่วร้าย” ผู้นี้ถูกสังหารไป หลายปีต่อมา โลกวิญญาณเทพก็มิได้มี “มหาความชั่วร้าย” ตนใหม่มาถึง

“มหาความชั่วร้าย” จำนวนมาก เกรงว่ายังคงหลับใหลอยู่

กาลเวลายังคงผ่านไปอย่างต่อเนื่อง

ชีวิตของหลี่ซู ก็ยังคงมีความสุขและสบาย

เขาก็มีเรื่องราวไม่น้อยเช่นกัน

ในทะเลความโกลาหล โลกที่เขามาถึง ได้เติบโตขึ้นอย่างต่อเนื่อง โลกเหล่านี้ล้วนได้รับการชี้แนะและปกป้องจากหลี่ซูไม่มากก็น้อย

ต้นไม้โลกต้นนั้น ก็ยังคงเติบโตอย่างต่อเนื่อง

ไม่นาน อีกหนึ่งล้านกว่าปีก็ผ่านไป

วันเกิดห้าล้านปีของหลี่ซูมาถึง

ไม่รู้ตัวว่า หลี่ซูได้มีชีวิตอยู่มานานขนาดนี้แล้ว

เพียงแต่ เมื่อเทียบกับอริยะคนอื่น ๆ แล้ว ก็มิได้เป็นอะไร

แม้แต่ต้าหลัวที่เก่าแก่บางคน ก็ยังคงมีชีวิตอยู่หลายสิบล้านปี

หลังจากพิสูจน์มรรคแล้ว ก็สามารถมีอายุยืนยาวเทียบเท่าฟ้าดิน ฟ้าดินไม่เสื่อมถอย แม้แต่ระดับไท่อี่ก็ยังคงมีชีวิตอยู่ได้อย่างยาวนาน

ข้อดีของการฝากมรรคไว้กับฟ้าดินก็คือ นอกจากตอนที่ตระหนักมรรคมีความเสี่ยงที่จะกลายเป็นมรรคาแล้ว ยังคงสามารถใช้มรรคผล กำจัดความคิดและอารมณ์ด้านลบของตนเองได้

ทำให้จิตใจของตนเองอยู่ในสภาวะที่ดีตลอดเวลา

ก็จะไม่เกิดจิตมาร

.

ห้าล้านปีผ่านไป สถานะของหลี่ซูกลับยิ่งดีขึ้นเรื่อย ๆ ตระกูลหลี่ก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น

โลกเซียนยังคงสงบสุข

ในทะเลความโกลาหล หลี่ซูได้เปิดกำแพงผลึกโลกของโลกใบหนึ่งอีกครั้ง ดึงดูด “มหาความชั่วร้าย” หนึ่งตนมาจัดการ

วิธีการตกปลาแบบนี้ ก็มิใช่ว่าจะใช้ได้ตลอดเวลา โดยทั่วไปแล้ว โลกใบหนึ่งหากไม่มีกึ่งอริยะอยู่ การเปิดกำแพงผลึกโลกก็ไม่มีประโยชน์ ก็จะไม่ดึงดูด “มหาความชั่วร้าย” มาถึง

คนเหล่านี้ ก็ยังคงเข้าใจหลักการ “เลี้ยงให้อ้วน”

กาลเวลายังคงผ่านไปอย่างต่อเนื่อง

ในช่วงเวลาที่สงบสุขและสบายเช่นนี้ วันหนึ่ง วันเกิดสิบล้านปีของหลี่ซูก็มาถึง

เขาข้ามภพมาก็เกือบสิบล้านปีแล้ว