บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 473 มหาสงครามพันปี

บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 473 มหาสงครามพันปี

“อืม”

ภายในทะเลความโกลาหล เสียงการต่อสู้ที่ดุเดือดยังคงดังก้องไม่ขาดสาย

การต่อสู้ครั้งนี้ เพียงแค่แรงสะเทือนเล็กน้อย ก็สามารถทำลายอาณาจักรวิญญาณขนาดใหญ่ได้อย่างง่ายดาย

การต่อสู้ระดับอริยะ น่ากลัวยิ่งนัก

ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมา

ภายในทะเลความโกลาหล มิใช่ว่าไม่มีอากาศ เพียงแต่เบาบางมาก เสียงที่ส่งผ่านอากาศ จะส่งไปได้ไกลแค่ไหน

แสงที่การต่อสู้ปะทะกัน แม้จะส่งผ่านแสง หากต้องการส่งไปยังที่ไกลโพ้นในทะเลความโกลาหล ก็ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหน

ความเร็วแสงถึงแม้จะเร็ว แต่ในโลกเซียนก็ยังไม่น่าสนใจ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงในทะเลความโกลาหล

แต่ แรงสั่นสะเทือนของการต่อสู้ยังคงส่งไปยังที่ไกลโพ้น

นี่คือแรงสั่นสะเทือนในระดับมิติ เป็นแรงสั่นสะเทือนที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น มีเพียงผู้ที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่สามารถรับรู้ได้

เพียงแต่ แม้จะรับรู้ได้ คนที่กล้ามาดู คงจะไม่มีมากนัก

เพราะระดับพลังของการต่อสู้ครั้งนี้สูงเกินไป

นี่คือการต่อสู้ที่ไปถึงระดับอริยะ

งูตัวนี้ แข็งแกร่งเทียบเท่าอริยะจริง ๆ

แน่นอน หากมันไปที่โลกเซียน คงจะสู้กับอริยะของโลกเซียนไม่ได้

อริยะในโลกเซียน พลังต่อสู้จะเพิ่มขึ้นสิบเท่าโดยอัตโนมัติ

แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น สิ่งมีชีวิตตัวนี้ก็ยังคงแข็งแกร่งอย่างมาก

วิชาของมัน ก็ค่อนข้างธรรมดา

จนถึงตอนนี้ ก็ยังคงไม่ได้แสดงวิชาอื่น ๆ ออกมา

ดูเหมือนงูธรรมดา ๆ ที่ต้องการใช้ร่างกายของตนเอง รัดศัตรูจนตาย

เพียงแต่ มันได้ขยายวิชาของงูธรรมดาเป็นล้าน ๆ เท่า

ดูน่ากลัวมาก

บริเวณรอบ ๆ นับล้านลี้ ล้วนเป็นร่างกายของมัน

เพียงแค่หลี่ซูเผลอเล็กน้อย ร่างกายของมันก็จะมาถึง สังหารหลี่ซูในครั้งเดียว

วิชาที่ดูเหมือนจะธรรมดา ๆ เช่นนี้ กลับยากที่จะรับมืออย่างมาก

ยิ่งกว่านั้น นี่ยังมิใช่การโจมตีทางกายภาพ

หากเป็นอริยะเทียมคนอื่น คงจะพ่ายแพ้ไปนานแล้ว แม้แต่จะหนีก็ยังหนีไม่ได้

เจ้าเซียนหมื่นบุปผาก็เกือบพลาดท่า

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงอริยะเทียมคนอื่น

แต่หลี่ซูกลับใช้การโจมตีที่รุนแรง ต้านทานร่างกายของมันเอาไว้ได้

การต่อสู้ครั้งนี้ยังคงดำเนินต่อไป

เจ้าเซียนหมื่นบุปผามองดูด้วยความตกใจ พร้อมกันนั้นก็กำลังมองหาโอกาส

นางต้องหาโอกาส นำดอกไม้โกลาหลไปในครั้งเดียว

แต่โอกาสมิใช่ว่าจะหาง่าย ๆ

งูตัวนี้ ระวังดอกไม้โกลาหลอย่างมาก

เจ้าเซียนหมื่นบุปผาลงมือหลายครั้ง แต่ก็ยังคงไม่มีวิธี

หลี่ซูยังคงลงมืออย่างต่อเนื่อง ยิ่งต่อสู้ ก็ยิ่งมั่นคง

หลังจากที่พลังแข็งแกร่งไปถึงระดับนี้แล้ว หลี่ซูก็ต้องการการต่อสู้เช่นนี้ เพื่อให้ตนเองสงบลง

เพียงแต่ ตอนที่อริยะไม่อยู่ ไม่ว่าจะเป็นโลกเซียนอสูร หรือโลกเซียนมาร หลี่ซูก็ไม่มีคู่ต่อสู้แล้ว

ต่อสู้แล้วไม่รู้สึกพึงพอใจ

งูตัวนี้ นับว่าเหมาะพอดี!

แบบนี้ ต่อสู้ไปหลายปี

วันนี้ ในที่สุดเจ้าเซียนหมื่นบุปผาก็ได้พบโอกาสอีกครั้ง หลังจากที่หลี่ซูโจมตีครั้งหนึ่ง ทำลายเงางูให้นางแล้ว นางก็พุ่งเข้าหาดอกไม้โกลาหล

แต่ในทันที เงางูจำนวนมากก็มาถึง ปิดกั้นนางเอาไว้

โอกาสอีกครั้งหนึ่งก็หายไป

“เจ้าเซียน อย่าใจร้อน!”

หลี่ซูยังคงลงมือ

งูตัวนี้ ยากที่จะรับมือจริง ๆ

ก่อนหน้านี้ มันค่อนข้างประมาท

ตอนนี้ มันจริงจังแล้ว ยากที่จะรับมือยิ่งกว่าก่อนหน้านี้

ยิ่งกว่านั้น มันมิใช่ว่าจะมีเพียงความสามารถนี้

เพียงแต่ สิ่งมีชีวิตตัวนี้เพียงแค่ใช้วิชาธรรมดา ๆ เช่นนี้รับมือหลี่ซู

ดังนั้น หลี่ซูจึงได้ป้องกันเอาไว้

แบบนี้ ไม่นาน การต่อสู้ครั้งนี้ก็ดำเนินไปหลายสิบปี

เจ้าเซียนหมื่นบุปผาลงมือไปสิบกว่าครั้ง แต่ก็ยังคงไม่ได้ดอกไม้โกลาหล

หลี่ซูกลับยิ่งต่อสู้ยิ่งรู้สึกตื่นเต้น ใช้วิชาต่าง ๆ ของตนเอง ทดสอบกับงูตัวนี้

ไม่รู้ตัวว่า หนึ่งร้อยปีได้ผ่านไปแล้ว

จากนั้นก็สองร้อยปี สามร้อยปี

หลายร้อยปีต่อมา การต่อสู้ระหว่างหลี่ซูกับงูตัวนี้ยังคงดำเนินต่อไป

งูตัวนี้ ตอนที่หลี่ซูกับเจ้าเซียนหมื่นบุปผาร่วมมือกัน พยายามที่จะแย่งชิงดอกไม้โกลาหล ในที่สุดก็ถูกบีบให้ใช้วิชาอื่น ๆ ออกมา

สิ่งมีชีวิตตัวนี้ ในมรรคแห่งมิติ กลับไม่ธรรมดา

ไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมเจ้าเซียนหมื่นบุปผาถึงไม่สามารถฝ่าวงล้อมได้

หลี่ซูไม่ใจร้อน ยังคงต่อสู้กับมัน

การต่อสู้ที่ดุเดือดเช่นนี้ มิใช่ว่าจะพบเจอได้ง่าย ๆ

การเก็บเกี่ยวของเขาเกือบหนึ่งล้านปีมานี้ ในการต่อสู้ครั้งนี้ ก็ได้สงบลงโดยสมบูรณ์

วันนี้ ในที่สุด หลี่ซูก็ต่อสู้กับงูตัวนี้มาหนึ่งพันปีแล้ว

“ตอนนี้แหละ!”

พอถึงหนึ่งพันปี หลี่ซูก็รวบรวมพลัง เปลี่ยนร่างเป็นร่างอวตารฟ้าดินในทันที

ในทะเลความโกลาหล ร่างอวตารฟ้าดินนี้มิใช่สีทองอีกต่อไป

แต่กลับเหมือนกับความโกลาหล

สามหัวหกแขนปรากฏขึ้นในทันที ถืออาวุธศักดิ์สิทธิ์มากมาย โจมตีทำลายเงางูมากมาย

ดวงตาของเจ้าเซียนหมื่นบุปผาเป็นประกาย ร่างกายหายวับไปในทันที ปรากฏตัวขึ้นที่ดอกไม้โกลาหล

เงางูจำนวนมากกำลังมาถึง

แต่ร่างอวตารฟ้าดินของหลี่ซู ได้ใช้ตนเอง สร้างเป็นท้องฟ้าให้นาง

เจ้าเซียนหมื่นบุปผารีบตัดดอกไม้โกลาหลและมิติโดยรอบ นำไปในทันที

งูตัวนั้นเห็นได้ชัดว่าโกรธมาก

มันมีพลังต่อสู้ระดับอริยะ แต่กลับต่อสู้กับหลี่ซูนานหนึ่งพันปี ก็ยังคงทำอะไรหลี่ซูไม่ได้ ตอนนี้ยังถูกหลี่ซูแย่งชิงดอกไม้โกลาหลไป!