บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 457 นักล่าและเหยื่อ

บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 457 นักล่าและเหยื่อ

“ท่านพี่!”

ภายในมหาค่ายกลดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาว จื่อเว่ยพุ่งเข้าไปในอ้อมกอดของหลี่ซู

เวลานี้ นางในที่สุดก็ไม่ใช่เงาอีกต่อไป

บางทีอาจจะเป็นเพราะเพิ่งออกมาจากรูปปั้นหิน เวลานี้นาง ร่างกายยังคงเย็นยะเยือกอยู่บ้าง

หลี่ซูโอบกอดนางเบา ๆ

หลายแสนปีมานี้ หลี่ซูค่อนข้างชอบจื่อเว่ยที่เหมือนกับสาวน้อย

จื่อเว่ยกอดหลี่ซูแน่น กอดอยู่นานหลายสิบนาที จึงค่อย ๆ ปล่อยหลี่ซูอย่างอาวรณ์

“ท่านพี่ ตอนนี้พวกเราสามารถอยู่ด้วยกันได้แล้ว”

นางกล่าวอย่างยินดี

เพียงแต่ นางเพิ่งฟื้นคืนชีพ จำเป็นต้องพักผ่อนให้ดี

หลี่ซูไม่ได้รีบร้อน

ถึงแม้จื่อเว่ยจะเหมือนกับสาวน้อย แต่ก่อนที่นางจะแต่งงานกับหลี่ซูอย่างเป็นทางการ นางไม่คิดที่จะก้าวหน้าไปอีกขั้น

หลี่ซูเคารพนาง

เขาเริ่มช่วยจื่อเว่ยฟื้นฟู

เพียงแต่ ในการอยู่ด้วยกันทุกวันเช่นนี้ ไม่นาน ในค่ำคืนที่โรแมนติก ในที่สุด จื่อเว่ยก็ยังคงถูกหลี่ซู...

“ท่านพี่ ท่านพ่อคงจะต้องใช้เวลาอีกหลายปีกว่าจะกลับมา รอจนถึงตอนนั้น พวกเราค่อยจัดพิธีวิวาห์”

หลังจากเป็นผู้หญิงของหลี่ซูแล้ว ถึงแม้จะเขินอายอยู่บ้าง แต่จื่อเว่ยก็ยังคงยอมรับ

เวลานางอยู่กับหลี่ซู นางอ่อนโยนและออดอ้อนเป็นอย่างยิ่ง

นางไม่รู้ว่าเจ้ามรรคาชางชิงกับอริยะคนอื่น ๆ ไปที่ใด

อริยะเหล่านั้นไม่ได้พูด

แต่หลี่ซูคาดเดา อริยะมากมายเหล่านี้จากโลกเซียนไปนานเช่นนี้ อาจจะไปตามหาวาสนาเซียนที่น่าตกใจ หรืออาจจะเกี่ยวข้องกับภัยคุกคามบางอย่าง

ต้องรู้ว่า ไม่เพียงแต่อริยะของโลกเซียน แม้แต่โลกเซียนมาร โลกเซียนอสูร อริยะก็ไม่อยู่เช่นกัน

ในระดับอริยะ ความจริงแล้ว การต่อต้านระหว่างโลกเซียนกับโลกเซียนมาร ไม่นับว่าเป็นเรื่องใหญ่โตมากนัก

เพียงแค่พลังที่แตกต่างกันเท่านั้น

แน่นอน อริยะก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเสียสละโดยสมบูรณ์ อริยะของโลกเซียน แน่นอนว่าจะคิดถึงโลกเซียน

แต่อริยะของโลกเซียนกับอริยะของอีกสองโลก ร่วมมือกันก็เป็นเรื่องปกติ

เป็นครั้งคราว หลี่ซูก็ยังคงไปหาจักรพรรดิโบราณ

โลกเซียนอสูร หลี่ซูก็ไปบ่อยครั้งเช่นกัน

จากนั้นก็เป็นโลกเซียนมารแล้ว เวลาที่หลี่ซูไปโลกเซียนมาร ก็ไม่น้อยเช่นกัน

ในโลกเซียนมาร ผู้หญิงของเขาก็มีมากขึ้นเรื่อย ๆ

พลังของผู้หญิงและทายาทมากมาย ก็ยังคงแข็งแกร่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

หนึ่งปีแล้วหนึ่งปีเล่า ผ่านไปอย่างต่อเนื่อง

บางทีอาจจะเป็นเพราะกายาพิเศษ หลังจากเป็นกึ่งอริยะแล้ว การตั้งครรภ์จึงยากขึ้น

หลังจากที่จักรพรรดิโบราณให้กำเนิดบุตรฝาแฝดให้หลี่ซูแล้ว ถึงแม้หลี่ซูจะหว่านเมล็ดอยู่บ่อยครั้ง ก็ยังคงไม่สามารถให้กำเนิดบุตรได้อีก

หลี่ซูไม่ได้สนใจ

อย่างไรก็ตาม การแกล้งจักรพรรดิโบราณ ก็ยังคงมีความสุขมาก

จื่อเว่ยก็ยังคงไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ นางฟื้นฟูได้เกือบสมบูรณ์แล้ว

ก่อนที่จะกลายเป็นรูปปั้นหิน จื่อเว่ยความจริงแล้วได้ไปถึงจุดสูงสุดระดับกึ่งอริยะแล้ว ใกล้จะเป็นอริยะเทียมมากแล้ว

นางก็ใกล้จะเป็นอริยะเทียมแล้ว

ดังนั้น หลังจากที่จื่อเว่ยออกมาจากรูปปั้นหินครั้งนี้ นางก็เตรียมที่จะพิสูจน์มรรคเป็นอริยะเทียมในคราวเดียว

ภายในทะเลความโกลาหล เป็นครั้งคราว หลี่ซูก็จะค้นพบโลก

โลกเหล่านี้ ล้วนถูกหลี่ซูทำเครื่องหมายเอาไว้

“พวกเรามาช้าไปก้าวหนึ่ง”

วันนี้ ตอนที่หลี่ซูกับจักรพรรดิโบราณค้นพบโลกใบใหม่ โลกใบนี้กลับถูกดูดกลืนจนแห้งเหือดแล้ว

จากการคาดเดาของจักรพรรดิโบราณ โลกใบนี้ น่าจะถูกดูดกลืนจนแห้งเหือดเมื่อหนึ่งพันปีก่อน

“แบบนี้ มรรคผีร้ายคงจะกำลังแผ่ขยายอีกครั้ง”

จักรพรรดิโบราณคาดเดา

หลี่ซูครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง กล่าวว่า “เขาก็แค่จากไปหนึ่งพันปี ไม่น่าจะไกลมาก บางทีอาจจะสามารถดึงดูดออกมาได้”

เขาเตรียมที่จะจัดการ “มหาความชั่วร้าย” ผู้นี้

หลี่ซูก็ได้ศึกษามรรคผีร้ายเช่นกัน จากการสังเกตของหลี่ซู “มหาความชั่วร้าย” ผู้นี้เมื่อเทียบกับคนที่เขาเคยสังหาร ไม่ได้แข็งแกร่งกว่ามากนัก

มิใช่ “มหาความชั่วร้าย” ทุกคน ที่เคยเป็นจักรพรรดิเซียนหรืออริยะมหามรรคมาก่อน

“เจ้าเตรียมจะใช้ข้าเป็นเหยื่อล่อหรือ”

จักรพรรดิโบราณกล่าว

หลี่ซูส่ายหัว “เปล่า ข้าจะเป็นเหยื่อล่อเอง”

การดึงดูด “มหาความชั่วร้าย” ผู้นั้นออกมา ความจริงแล้วไม่ยาก หลังจากที่มันดูดกลืนโลกใบหนึ่งจนแห้งเหือดแล้ว ก็แค่หนึ่งพันปี โดยทั่วไปแล้วจะไม่ไปไกลมากนัก

มันยังคงต้องการเวลาในการย่อย ดังนั้นจึงต้องซ่อนตัวอยู่ในบริเวณใกล้เคียงอย่างแน่นอน

ดังนั้น หลี่ซูเพียงแค่ต้อง “ไม่ระวัง” เล็กน้อย ปล่อยกลิ่นอายออกมามากขึ้น ก็สามารถทำให้อีกฝ่ายรับรู้ได้ ในระยะหนึ่งพันปีโดยรอบ

เป็นเช่นนั้นจริง ๆ

เพียงไม่กี่ร้อยปีต่อมา ตอนที่หลี่ซูมาถึงสถานที่แห่งหนึ่ง สภาพแวดล้อมโดยรอบก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน

เงาที่ดูน่ากลัว เหมือนกับว่าใหญ่โตกว่าโลกใบหนึ่ง ปรากฏตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว

พออีกฝ่ายปรากฏตัวขึ้น ก็ไม่ได้พูดอะไร แต่กลับลงมือโจมตีโดยตรง

“เหอะ”

หลี่ซูหัวเราะเยาะเบา ๆ กลิ่นอายพุ่งทะยาน โดยรอบ ค่ายกลกระบี่ขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว

ตำแหน่งนักล่าและเหยื่อ เปลี่ยนไปในทันที