บทที่ 322 พิษกู่แห่งดินแดนใต้
ชามน้ำแก้เมาถูกดื่มลงไปจนหมด สายตาของซูเยี่ยที่เคยเหม่อลอยค่อยๆ ฟื้นคืนสติ เขายกมือขึ้นนวดขมับที่เต้นตุบๆ ด้วยความเมื่อยล้า “พรุ่งนี้คงต้องนอนพักเอาแรงสักหน่อยแล้วล่ะ” “พี่ชายวันนี้ก็ยุ่งมาตลอดวัน พักผ่อนเยอะๆก็ดีเจ้าค่ะ” ซูเล่อหยุนยิ้มพลางกล่าว นางเองเผลอลืมไปเสียสนิทว่ามีเม็ดแก้เมาที่สามารถช่วยได้...