บทที่ 241 วงจรอุบาทว์แห่งความสิ้นหวัง
บทที่ 241 วงจรอุบาทว์แห่งความสิ้นหวัง "พี่คะ หันมาทางนี้สิ" เสียงหวานละมุนชวนให้จมดิ่งลงไป ไม่อาจถอนตัว "อ้าว? นี่คือสวีเผิงเฟยไม่ใช่เหรอ? คิๆ มาทำอะไรในที่รกร้างแบบนี้? รีบกลับบ้านเถอะ" เสียงหัวเราะใสกังวานราวกระดิ่งเงิน ทำให้หัวใจของชายหนุ่มสั่นไหว เอ๊ะ? ผมชื่อสวีเผิงเฟยเหรอ? ใช่แล้ว ผมชื่อสวีเผิง...