บทที่ 180: บทที่น่าเบื่อ [ฟรี]

เคนและลูกเรือที่เหลือตัดสินใจโจมตีตอนกลางคืน เคนคอยให้ความสนใจกับบลูโนและคนอื่นๆ มาตลอดเท่าที่ทำได้ จริงๆ แล้วเขาได้ยินเสียงทุกคนบนเกาะ แต่เขาเลือกที่จะแยกฟังแค่เสียงของ CP9 เท่านั้น การฟังเสียงทุกคนบนเกาะเป็นเรื่องโง่ และเขาจะถูกท่วมท้นด้วยข้อมูลมากเกินไป

เนื่องจากไม่มีอะไรทำ ลูฟี่และคนอื่นๆ จึงตัดสินใจซ่อนเรือในตำแหน่งที่ซ่อนได้มากกว่าเดิม แมรี่จะได้รับการปรับปรุงและซ่อมแซมในเร็วๆ นี้ และพวกเขาไม่ต้องการให้มันถูกทำลายโดยอควา ลากูน่าที่กำลังมา

เหมือนเรือลำอื่นๆ แมรี่ถูกนำขึ้นไปตามลำธารประดิษฐ์ที่สร้างขึ้นในเมือง เป็นเรื่องดีที่ขนาดของลำธารสามารถรองรับเรือขนาดใหญ่ได้ หลังจากนำเรือไปยังที่ปลอดภัยกว่า ซันจิตัดสินใจทำอาหารให้ลูกเรือเพราะมันอาจจะแย่ลงตอนเย็น

โรบินรู้สึกอ่อนไหวอีกครั้งเมื่อได้ยินเกี่ยวกับสแปนดัมและการที่เขาเป็นลูกของสแปนดีน

"โรบิน นี่เป็นเวลาแก้แค้นของเธอ สำหรับเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่เกิดขึ้น พ่อของเขาและตัวเขาเองก็เป็นไอ้*ระย่ำเหมือนกัน" เคนพูดขณะกินของหวานที่ซันจิทำให้ทุกคน

"ฉันไม่อยากทำให้เขาเป็นสายของเราหรือเปลี่ยนความทรงจำของเขา ฉันอยากให้เขาทรมาน" โรบินพูด

"แน่นอน ทรมานเขาและทำให้จินตนาการอันชัดเจนของเธอเป็นจริง" เคนพูด โรบินมีจินตนาการที่โหดร้ายพอสมควรกับคำอธิบาย 'สีสัน' ของเธอ โรบินยิ้มเมื่อเธอเข้าใจว่าเคนกำลังพูดถึงอะไร พวกเขากินอิ่มพอสมควรและมีความสุข แต่ใครก็ตามที่อยู่กับพวกหมวกฟางมานานสามารถบอกได้ง่ายๆ ว่ามีความตึงเครียดเล็กน้อยในหมู่ลูกเรือ

ไม่นานก็ถึงตอนเย็น และลมก็เริ่มพัดแรงขึ้นเรื่อยๆ การมาของอควา ลากูน่าได้ถูกประกาศให้ชาวเขตล่างทราบแล้ว และพวกเขาได้อพยพออกไปตั้งแต่ตอนบ่าย

เคนที่ยืนอยู่ที่ชายแดนเขตล่าง มองดูความคันยุบยิบและฟังคนที่เขาควรฟัง พวกเขากำลังเคลื่อนไหว แต่ต้องใช้เวลาสักพักในการพาพวกเขาไปที่สถานี

เนื่องจากอควา ลากูน่ากำลังมา พวกเขาจึงตัดสินใจใช้รถไฟทะเล ที่นำไปสู่เอนิเอส ล็อบบี้ และมันกำลังเกิดขึ้นเหมือนเรื่องเดิมแต่มีการบิดเล็กน้อย เอเยนต์ CP9 จับไอซ์เบิร์กด้วย

ในเรื่องจริง เอเยนต์ CP9 ไล่ล่าแค่คัตตี้ แฟลม หรืออีกนัยหนึ่งคือแฟรงกี้ เคนประหลาดใจเมื่อได้ยินว่าเอเยนต์ CP9 บุกเข้าสำนักงานใหญ่ทันทีและค้นหาแปลนพลูตั้น

ที่นั่น ลุจจิขอแบบแปลน และไอซ์เบิร์กก็ปฏิเสธว่าไม่มี แน่นอนว่าไอซ์เบิร์กไม่ได้อยู่ในสำนักงานคนเดียว เพาลี่ และลูลู่ก็อยู่ที่นั่นด้วย และพวกเขาถูกคาคุและลุจจิรุมทำร้ายอย่างโหดร้าย

จนถึงตอนนั้น ไม่มีเอเยนต์คนไหนถอดหน้ากาก แต่หลังจากไอซ์เบิร์กปฏิเสธว่าไม่มีแผน พวกเขาก็ตัดสินใจถอดหน้ากาก ตรงนั้นเองที่ไอซ์เบิร์กและหัวหน้าช่างคนอื่นๆ เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยและตะลึง

"ลุจจิ... อัก อัก... นี่มันหมายความว่ายังไง?" เพาลี่ตะโกน คนอื่นๆ ก็ถามถึงการทรยศนี้ เพราะคนพวกนี้ไม่รู้เลยว่าเอกสารที่พวกเขาถามหาคืออะไร มีแค่ไอซ์เบิร์กที่พอจะเดาได้ว่าพวกเขาเป็นใคร แต่มันไม่สำคัญ เขาไม่มีแบบแปลนอยู่แล้ว