ตอนที่ 34 เข้าจงซาน
หลังจากรวมคะแนนสงครามครั้งนี้กับครั้งก่อนๆ แล้ว
เฉินฉงมีคะแนนสงครามทั้งหมดเจ็ดร้อยคะแนน
ตามธรรมเนียมเดิม เฉินฉงไม่ได้รีบใช้ แต่สะสมไว้ก่อน
เขาหันไปมองเอียนเจียง ยิ้มและพูดเบาๆ
"คุณหนูเอียนเจียง การต่อสู้จบลงแล้ว กองทัพโจรโพกผ้าเหลืองพ่ายแพ้ อันตรายของจงซานก็หมดไปแล้ว"
เอียนเจียงพยักหน้า
ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
จนถึงทุกวันนี้ นางยังรู้สึกเหมือนฝัน!
ตั้งแต่นางไปขอความช่วยเหลือ จนถึงแผนการของเฉินฉง และการปราบโจรโพกผ้าเหลืองเพื่อช่วยเมืองจงซาน
เวลาผ่านไปเร็วมาก!
ในความคิดของนาง โจรโพกผ้าเหลืองนั้นแข็งแกร่งราวกับเสือและหมาป่า
แต่ในสายตาของเฉินฉง พวกมันเป็นเพียงแค่ลูกแกะที่สามารถสังหารได้!
ชายคนนี้เก่งเกินไปแล้ว!
เอียนเจียงไม่ทันสังเกต
โดยไม่รู้ตัว เฉินฉงก็ได้ฝังลึกอยู่ในใจของนางแล้ว!
ตู้ซือยิ้มและยกมือขึ้นตบบ่าของเอียนเจียงเบาๆ
หลังจากอยู่ด้วยกันมาหลายวัน ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาทั้งสองก็ดีขึ้นมาก
ทั้งสองคนสนิทกันเหมือนพี่น้อง
"พี่สาวเอียนเจียง ท่านคิดอย่างไร? ทำไมไม่รีบไปขอบคุณนายท่าน?"
เอียนเจียงได้สติ ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความกตัญญู โค้งคำนับเฉินฉง
"ท่านแม่ทัพเฉินเป็นผู้มีคุณธรรม เป็นผู้มีพระคุณของเมืองจงซานและตระกูลเอียน!"
"ท่านแม่ทัพ โปรดรอสักครู่ ข้าจะไปรายงานท่านพ่อและเจ้าเมือง!"
"พวกเขาจะต้องขอบคุณท่านแม่ทัพ!"
พูดจบ เอียนเจียงก็รีบออกไป
ในเมืองจงซาน
เจ้าเมืองจงซานและเอียนอี้มองเอียนเจียงด้วยสีหน้าตกตะลึง
"เจียงเอ๋อร์ สิ่งที่เจ้าพูดเป็นความจริงหรือ?"
"เฉินฉง เฉินอู๋หุย วางแผนได้ยอดเยี่ยมขนาดนั้นเลยหรือ?"
"เขาแบ่งกำลังอย่างชาญฉลาด และปราบกองทัพโจรโพกผ้าเหลืองสามหมื่นนายของตู้ตูด้วยความสูญเสียน้อยที่สุด?"
เอียนอี้สูดหายใจเข้าลึกๆ พูดอย่างยากลำบาก
ผลงานนี้ยอดเยี่ยมเกินไป
แม้แต่กองทัพราชสำนัก ก็คงทำได้ยาก
ตีกลอง ล่อเสือออกจากถ้ำ ทหารม้าอ้อมโจมตีจากด้านหลัง
ช่างเป็นปฏิบัติการที่น่าทึ่ง!
น่าขันที่เขาคิดว่าเฉินฉงเป็นคนโง่เขลา
ตอนนี้ดูเหมือนว่าเฉินฉงไม่เพียงแต่มีความสามารถ แต่ยังเป็นอัจฉริยะอีกด้วย!
เอียนเจียงพยักหน้าอย่างจริงจัง
"ท่านเจ้าเมือง ท่านพ่อ สิ่งที่ข้าพูดเป็นความจริงทั้งหมด"
"หลายวันที่ผ่านมา ข้าติดตามเฉินฉง เห็นเขาวางแผนและบัญชาการรบ!"
"เขาช่วยเมืองจงซานทั้งหมด!"
"ตอนนี้เขาและกองทัพของเขาอยู่ข้างนอกเมือง เราไม่ควรปล่อยให้ผู้มีพระคุณต้องรอนาน ควรต้อนรับเขาอย่างอบอุ่น!"
เจ้าเมืองจงซานและเอียนอี้พยักหน้า
"แน่นอน เราต้องขอบคุณเขา!"
พวกเขารีบติดต่อตระกูลต่างๆ ในเมือง จัดงานเลี้ยงใหญ่และให้รางวัลแก่กองทัพของเฉินฉง
ทุกคน ไม่ว่าจะเป็นทหารราบ กองกำลังเทพ หรือกองทัพม้าเพลิงสายฟ้า ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น
เฉินฉงได้รับเชิญให้ไปที่จวนตระกูลเอียน
เอียนอี้รู้ดีว่าเฉินฉงมาที่จงซานเพราะคำขอของเอียนเจียง และเพราะธงของตระกูลเอียน
ตระกูลเอียนจะต้องปฏิบัติต่อเฉินฉงอย่างดี!
"ท่านแม่ทัพเฉิน ขอบคุณมาก"
"ตระกูลเอียนของเราเป็นหนี้บุญคุณท่าน"
"ดังนั้น ข้าจึงเตรียมของขวัญพิเศษไว้ให้ท่าน โปรดอย่าปฏิเสธ!"
"นี่คือรายการของขวัญ ท่านแม่ทัพโปรดดู!"
เอียนอี้ยิ้ม ยื่นกระดาษให้เฉินฉง
เฉินฉงรับมาโดยไม่ลังเลและมองดู
หัวใจของเขาเต้นแรง
นี่มันเรียกว่าของขวัญเล็กๆ น้อยๆ งั้นเหรอ?
เสบียงหนึ่งแสนหู ทองคำหนึ่งหมื่นตำลึง ม้าศึกสามพันตัว และแม้แต่บ้านหลังใหญ่ในเมืองลั่วหยาง
รวยมาก!
ตระกูลเอียนสมกับเป็นตระกูลพ่อค้าที่ร่ำรวย ใจกว้างและจริงใจมาก!
"ในเมื่อเจ้าของบ้านมอบให้ด้วยความจริงใจ ข้าก็ขอรับไว้"
เฉินฉงยิ้มเบาๆ รับความกตัญญูจากตระกูลเอียน
ทรัพยากรเหล่านี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อเฉินฉงในตอนนี้
ยิ่งไปกว่านั้น นี่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าตระกูลเอียนต้องการสร้างสัมพันธ์ที่ดีกับเขา
การปฏิเสธจะทำให้ตระกูลเอียนไม่พอใจ
เห็นเฉินฉงยอมรับ รอยยิ้มของเอียนอี้ยิ่งกว้างขึ้น
"ท่านแม่ทัพ ตระกูลเอียนของเราอาศัยอยู่ในจงซานมานานหลายชั่วอายุคน และมีอิทธิพลในแถบนี้"
"หากท่านแม่ทัพมีเรื่องอะไรให้ช่วยในอนาคต ก็แค่บอกมา"
"ตระกูลเอียนของเราจะไม่ปฏิเสธ!"
เฉินฉงพยักหน้า ราวกับนึกอะไรขึ้นได้
"ว่าแต่ ข้ามีเรื่องอยากจะรบกวนตระกูลเอียน"
"ท่านแม่ทัพ เชิญพูด"
"ข้ามีธุรกิจบางอย่างในเมืองจงหลิง อาจจะขยายไปยังจี้โจวในอนาคตอันใกล้นี้ หากมีปัญหาอะไร ข้าหวังว่าตระกูลเอียนจะช่วยแก้ไข"
เฉินฉงพูดความจริง
กุยแกประจำการอยู่ที่เมืองจงหลิง รับผิดชอบในการขยายเครือข่ายการขายเกลือบริสุทธิ์และสะสมทรัพย์สินให้เฉินฉง
ปัจจุบัน เกลือบริสุทธิ์เปิดตลาดในปิงโจวเท่านั้น
ยังไม่ได้ขยายไปยังมณฑลและเมืองอื่นๆ
ยิ่งไปกว่านั้น เกลือบริสุทธิ์เป็นเพียงจุดเริ่มต้น
ในอนาคต เฉินฉงจะต้องมีสินค้าอื่นๆ อีกมากมาย ที่ต้องขายเพื่อหาเงินและเสบียง
ตระกูลเอียนเป็นตระกูลพ่อค้า มีธุรกิจอยู่ทั่วราชวงศ์ฮั่น มีช่องทางการติดต่อมากมาย
หากได้รับความช่วยเหลือจากตระกูลเอียน กุยแกจะทำงานได้ง่ายขึ้น
"ในเมื่อเป็นคำขอของท่านแม่ทัพ พวกเราก็ยินดีช่วยเหลือ!" เอียนอี้ตอบตกลง
เอียนเจียงขมวดคิ้วเมื่อได้ยิน
"ธุรกิจในเมืองจงหลิง?"
"ที่นั่นเป็นชายแดนที่กันดาร ไม่น่าจะมีธุรกิจอะไรมาก"
"แต่เมื่อเร็วๆ นี้ มีธุรกิจเกลือบริสุทธิ์ที่เฟื่องฟู..."
พูดจบ ดวงตาของเอียนเจียงก็เบิกกว้าง มองเฉินฉงและพูดอย่างเร่งรีบ
"ท่านแม่ทัพ ธุรกิจที่ท่านพูดถึงคือเกลือบริสุทธิ์จากเมืองจงหลิงใช่ไหม?"
