ตอนที่ 33 การเหยียบย่ำของทหารม้าเพลิงสายฟ้า
ก้อนเมฆสีดำบดบังดวงจันทร์
ทุกหนทุกแห่งมืดมิด
คืนนี้จะเป็นคืนแห่งพายุและการฆ่า!
โจรโพกผ้าเหลืองส่วนใหญ่นอนหลับอย่างสงบ
หลังจากการล้อมเมืองมาทั้งวัน พวกเขาก็เหนื่อยมาก
มีเพียงยามไม่กี่คนกระจายอยู่รอบๆ ค่าย
ยามส่วนใหญ่อยู่บนถนนหลวงทางทิศเหนือ เพื่อป้องกันกองทัพของเฉินฉง
"ท่านแม่ทัพ! ทุกอย่างเรียบร้อย!"
"มีหน่วยสอดแนมจำนวนมากเฝ้าดูอยู่ที่กองทัพทางเหนือ!"
"ไม่ว่าพวกมันจะทำอะไร พวกเราก็จะรู้ทันที!"
ตู้ตูพยักหน้าอย่างพอใจ
"ทำได้ดี!"
รองแม่ทัพยังคงกังวลเล็กน้อย และถามอีกครั้ง
"ท่านแม่ทัพ แล้วทางทิศใต้ล่ะ? เราควรส่งคนไปดูไหม?"
ตู้ตูโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ
"ไม่ต้อง! ทหารอยู่ทางเหนือทั้งหมด ทางทิศใต้จะเกิดอะไรขึ้นได้?"
สิ่งที่ตู้ตูไม่คาดคิดก็คือบนถนนหลวงทางทิศใต้ ทหารม้าเพลิงสายฟ้าสองพันนายพร้อมแล้ว
กีบม้าทั้งหมดถูกห่อด้วยผ้าหนา
ปากม้าก็ถูกปิด
ความเงียบสงบและจิตสังหารแผ่กระจายไปอย่างช้าๆ
ลิโป้มองไปที่ค่ายด้านล่าง มุมปากของเขามีรอยยิ้มเย็นชา
เขายกทวนกวนเตียวขึ้น นี่คือคำสั่ง
ทหารม้าเพลิงสายฟ้าสองพันนายเริ่มเข้าใกล้ค่ายโจรโพกผ้าเหลืองอย่างเงียบๆ เหมือนยมทูต
สามพันก้าว....สองพันก้าว
หนึ่งพันก้าว!
ระยะนี้เป็นระยะการพุ่งชนที่มีประสิทธิภาพสำหรับทหารม้าแล้ว!
ลิโป้คำรามเบาๆ ปลายทวนที่แหลมคมชี้ไปที่ค่ายโจรโพกผ้าเหลือง!
"ทุกคน บุก!"
ทหารม้าเพลิงสายฟ้าสองพันนายคำรามลั่น
เสียงคำรามเกือบจะทำลายเมฆสีดำบนท้องฟ้า!
พวกเขาจัดเป็นค่ายกลรูปลิ่มระดับเทพ และเริ่มเร่งความเร็ว
ผลของรัศมีค่ายกลรูปลิ่มระดับเทพ: ความเร็วในการพุ่งชนเพิ่มขึ้นห้าเท่า!
ม้าศึกทุกตัวกำลังพุ่งไปข้างหน้าอย่างบ้าคลั่ง เหมือนม้าชั้นยอด!
ระยะทางหนึ่งพันก้าวผ่านไปในพริบตา
ทหารม้าเพลิงสายฟ้าบุกเข้าไปในค่ายโจรโพกผ้าเหลือง แทงด้วยทวน ฟันด้วยดาบ เริ่มการสังหารอย่างบ้าคลั่ง
โจรโพกผ้าเหลืองหลายคนถูกฆ่าตายขณะที่ยังหลับอยู่
แสงไฟและเทียนต่างๆ ถูกม้าศึกชนล้มลง แตกกระจายบนพื้น จุดไฟเผาค่าย
ทหารม้าทั้งหมด เหมือนมีดที่คมกริบ ฉีกกระโจมของโจรโพกผ้าเหลือง!
ลิโป้และเตียวเลี้ยวคือใบมีดที่คมที่สุดของกองทัพนี้!
ทั้งสองคนเป็นขุนพลที่แข็งแกร่ง
ไม่มีโจรโพกผ้าเหลืองคนไหนสามารถหยุดยั้งการโจมตีของพวกเขาได้!
เสียงดังปลุกตู้ตู
"เกิดอะไรขึ้น?"
ตู้ตูเปิดกระโจมด้วยความหงุดหงิด กำลังจะดุ
แต่เขาก็ตกตะลึงกับภาพที่เห็น
ถูกโจมตี!
"เป็นไปได้ยังไง? กองทัพราชสำนักบนถนนหลวงทางเหนือถูกจับตาดูอยู่! กองทัพนี้มาจากไหน!"
ตู้ตูพึมพำด้วยความสิ้นหวัง
จากนั้นเขาก็นึกขึ้นได้ มองไปที่ค่ายทหารบนถนนหลวง ความหนาวเย็นแผ่ซ่านไปทั่วร่าง
เขาเข้าใจแล้ว....เขาเข้าใจทุกอย่างแล้ว
การตีกลองที่เขาคิดว่าโง่นั้น จริงๆ แล้วเป็นเพียงกลอุบาย
น่าขันที่เขาคิดว่าทหารโง่
แต่จริงๆ แล้ว คนโง่คือตัวเขาเอง!
"บัดซบ!"
ตู้ตูกัดฟันคำรามเบาๆ รีบขึ้นม้า และเริ่มตะโกนอย่างสิ้นหวัง พยายามรวบรวมกองทัพโจรโพกผ้าเหลืองที่ตื่นตระหนก
"ทุกคนอย่าตื่นตระหนก! พวกมันมีจำนวนไม่มาก!"
"รวมพลกัน ฆ่าทหารเหล่านี้!"
"พวกเราได้รับพรจากท่านปรมาจารย์ พวกเราจะไม่แพ้!"
เมื่อได้ยินเสียง ลิโป้ก็หันไป
เขามองเห็นตู้ตูที่สวมชุดแม่ทัพโจรโพกผ้าเหลือง
เขาหัวเราะเสียงดัง
"เหวินหยวน ข้าเจอปลาตัวใหญ่! นี่เป็นของข้า อย่าแย่งข้า!"
พูดจบ ลิโป้ก็หันหัวม้า
ตรงไปที่ตู้ตู!
ทวนกวนเตียวเปล่งแสงเย็นยะเยือก ฟันไปที่ตู้ตู
ตู้ตูก็ตระหนักถึงอันตราย รีบยกหอกขึ้น พยายามปัดป้อง
แต่ในวินาทีต่อมา เขาก็เข้าใจถึงความน่ากลัวของลิโป้
และเข้าใจว่าการต่อต้านของเขาเองนั้นอ่อนแอเพียงใด
โครม!
เมื่ออาวุธทั้งสองชนกัน หอกในมือของตู้ตูก็แตกเป็นเสี่ยงๆ!
กวนเตียวฟันลงมา โดนหัวของตู้ตูโดยตรง และหัวระเบิดคาที่!
โจรโพกผ้าเหลืองพ่ายแพ้อย่างราบคาบ
ทหารที่พ่ายแพ้หนีไปอย่างไร้จุดหมาย เหมือนแมลงวันหัวขาด
มีทหารที่พ่ายแพ้จำนวนมากวิ่งมาทางค่ายของเฉินฉง
ภายใต้การจัดการของเฉินฉง พวกเขามีการเตรียมพร้อมที่ดี
จิวฉองนำทหารราบของเขาและป้องกันค่ายอย่างแน่นหนา
ใช้ค่ายกลเกล็ดปลาระดับเทพ
โจรโพกผ้าเหลืองที่เข้ามาถูกสังหารทีละคน
กองกำลังเทพก็ยิงธนูออกไปนับพันดอก ฆ่าอย่างไม่ปราณี
ในสถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาไม่จำเป็นต้องเล็ง แค่ยิงขึ้นไปบนฟ้าก็พอ!
ผลของรัศมีค่ายกลปีกกระเรียนระดับเทพ ความเสียหายเพิ่มขึ้นห้าเท่า
นั่นหมายความว่า ตราบใดที่ลูกธนูโดนกองทัพโจรโพกผ้าเหลือง มันก็จะพรากชีวิตของพวกมัน!
เสียงร้องโหยหวนดังต่อเนื่อง ทำให้ผู้คนหวาดกลัว
เฉินฉงนั่งอยู่ในกระโจมใหญ่ สีหน้าสงบนิ่ง จิบเหล้าเบาๆ
ดูเหมือนว่าเสียงร้องโหยหวนข้างนอกจะเป็นเพียงเสียงธรรมดาสำหรับเขา
ตอนแรกเอียนเจียงรู้สึกกลัวเล็กน้อย
แต่เมื่อเห็นเฉินฉงสงบนิ่ง หัวใจของนางก็สงบลง
เหมือนกับว่าการอยู่ข้างๆ เฉินฉง ทำให้นางรู้สึกปลอดภัยอย่างไม่มีที่สิ้นสุด!
จนกระทั่งฟ้าสาง สนามรบก็ค่อยๆ สงบลง
จิวฉองนำทหารราบเริ่มทำความสะอาดสนามรบ เก็บรวบรวมของที่ยึดได้ และจับเชลย
และเสียงแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้นในเวลาเดียวกัน
"ติ๊ง! ท่านใช้กลยุทธ์อย่างชาญฉลาด ดึงดูดความสนใจของศัตรู และทำการโจมตีที่สวยงาม ได้รับชัยชนะอย่างงดงาม!"
"คะแนนการรบครั้งนี้ ระดับ A!"
"ได้รับสี่ร้อยคะแนนสงคราม!"
