บทที่ 49

บทที่ 49

[คุณได้ใช้สกิล 'ตาเหยี่ยว']

เมื่อใช้ตาเหยี่ยว เขาสามารถมองเห็นรูนสโตนบนชั้นวางได้อย่างชัดเจน

'เป็นไปตามคาด... เป็นรูนสโตนที่ฉันกำลังตามหา'

มันเป็นหนึ่งในสิทธิพิเศษที่ซ่อนอยู่ที่ซ็องฮยอนชางกำลังตามหา

คุณสมบัติพิเศษที่บรรจุอยู่ในรูนสโตนนั้นคือ 'ร่างกายของบาร์เบเรียนโบราณ' ซึ่งจะเพิ่มความสามารถทางร่างกายทั้งหมดอย่างมาก

'นอกจากนี้ความทนทานของร่างกายก็เพิ่มขึ้นมาก ทำให้ความกดดันตอนใช้สกิลลดลงอย่างมาก'

คุณสมบัติ 'ร่างกายของบาร์เบเรียนโบราณ' จำเป็นสำหรับการเป็นออลมาสเตอร์

หากไม่มีคุณสมบัตินี้ แม้จะได้อาชีพทั้ง 8 อาชีพและเป็นออลมาสเตอร์ ก็จะไม่สามารถใช้สกิลได้อย่างอิสระ

ขณะที่ซ็องฮยอนชางจดจ่ออยู่กับรูนสโตนตรงกลางสังเวียน ชายคนหนึ่งก็เดินเข้ามา

"ฮ่าๆ วันนี้ไม่ใช่วันที่เปิดสังเวียน แต่กลับมีแขกมาถึงสองท่าน มีธุระอะไรมาดึกๆ แบบนี้หรือ?"

ชายคนนั้นมีร่างกายใหญ่โต ดูจากหน้าตาน่าจะอายุราว 40

"สวัสดีครับ ท่านนี้อยากเข้าร่วมการแข่งขันในสังเวียนใต้ดินครับ"

"อ้อ อย่างนี้นี่เอง ขอแนะนำตัวก่อน ผมฮวางมินอู เจ้าของสังเวียนใต้ดินครับ"

ซ็องฮยอนชางรู้สึกถึงพลังเวทจำนวนมหาศาล จึงเดาว่าฮวางมินอูต้องเป็นเจ้าของสังเวียนหรือแชมเปี้ยน

ฮวางมินอูยิ้มอย่างเป็นมิตรและพูดต่อ

"ดูไม่แข็งแกร่งเท่าไหร่... ในสังเวียนใต้ดินอาจเสียชีวิตได้ ต้องคิดให้รอบคอบนะ"

ซ็องฮยอนชางมองฮวางมินอูและตอบ

"ไม่เป็นไรครับ ผมมั่นใจในฝีมือถึงได้มาเข้าร่วม"

"ฮ่าๆ! มีไฟดีนี่! จริงๆ แล้วทุกคนที่มาเข้าร่วมการแข่งขันของเราก็พูดแบบคุณทั้งนั้น รบกวนขอทราบชื่อหน่อยได้ไหม?"

ซ็องฮยอนชางคิดครู่หนึ่งก่อนจะคิดชื่อขึ้นมาส่งๆ

"ซ็องฮยอนโฮครับ"

"ซ็องฮยอนโฮ... ไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน... ถ้าจะเข้าร่วมการแข่งขัน ต้องเซ็นสัญญานี้ก่อนครับ"

ซ็องฮยอนชางตรวจสอบสัญญาที่ฮวางมินอูยื่นให้

เนื้อหาคร่าวๆ ระบุว่าจะไม่สามารถเรียกร้องความรับผิดชอบทางกฎหมายได้หากเสียชีวิตในสังเวียน

'มีเงินรางวัลด้วยสินะ'

ขณะตรวจสอบสัญญา เขาพบว่ามีเงินรางวัลค่อนข้างงามสำหรับทุกชัยชนะในสังเวียน

ยิ่งชนะมาก รางวัลก็ยิ่งเพิ่มขึ้น ดูน่าสนใจทีเดียว

"ถ้าตรวจสอบครบแล้ว ก็ลงนามได้เลยครับ"

"ครับ"

ซ็องฮยอนชางเซ็นสัญญาและส่งคืนให้ฮวางมินอู

"เชิญทางนี้ครับ ต้องตรวจสอบข้อมูลของฮันเตอร์ซ็องฮยอนโฮก่อน"

"ครับ"

ซ็องฮยอนชางเดินตามฮวางมินอูไปที่เครื่องตรวจสอบข้อมูลฮันเตอร์ที่มุมห้อง เป็นเครื่องแบบเดียวกับที่เคยเห็นในสาขาฮันเตอร์

"ไม่จำเป็นต้องใช้ใบอนุญาตฮันเตอร์ครับ ยังไงฮันเตอร์ที่นี่ส่วนใหญ่ก็ไม่มีใบอนุญาตกัน แค่วางมือบนเครื่องก็พอ"

"ครับ"

เมื่อซ็องฮยอนชางวางมือบนเครื่อง ข้อมูลของเขาก็ปรากฏขึ้น

[เลเวล: 90]

[อาชีพ: นักบวช]

ในจอมอนิเตอร์ของเครื่องแสดงเพียงเลเวลและอาชีพของซ็องฮยอนชาง ซึ่งน้อยกว่าที่คาดไว้

"โอ้โฮ... น่าสนใจจริงๆ... เป็นฮันเตอร์สายนักบวชแต่เพิ่มเลเวลถึง 90... แถมยังคิดจะเข้าร่วมการแข่งขันด้วยอาชีพนักบวช... จะไหวจริงๆ หรือครับ?"

"ครับ ไม่เป็นไร"

"ฮ่าๆ งั้นขอให้โชคดี การสมัครเข้าร่วมการแข่งขันเสร็จแล้ว พรุ่งนี้มาที่นี่ก่อน 6 โมงเย็นก็พอ"

"ครับ"

ซ็องฮยอนชางพยักหน้าเบาๆ ให้ฮวางมินอูแล้วออกไปจากสังเวียนใต้ดินพร้อมอีแทซู

"อืม... ซ็องฮยอนโฮ... ซ็องฮยอนโฮ... ไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนเลย..."

ฮวางมินอู เจ้าของสังเวียนใต้ดินยังคงคิดถึงซ็องฮยอนชางที่เพิ่งออกไป

"นักบวชเลเวล 90... ก็นับว่าเป็นความสามารถอย่างหนึ่ง ปฏิกิริยาของผู้ชมคงไม่เลวทีเดียว"

ฮวางมินอูยิ้มเมื่อคิดว่าการแข่งขันครั้งนี้มีฮันเตอร์ที่น่าสนใจเข้าร่วม

ตึก ตึก

"ใครน่ะ?"

ตอนนั้นชายร่างใหญ่กว่าฮวางมินอูสองเท่าเดินเข้ามาถาม

ชายคนนั้นคือฮวางมินซู น้องชายของฮวางมินอู ฮันเตอร์ระดับ A-2 และแชมเปี้ยนของสังเวียนใต้ดิน

"อ๋อ มีฮันเตอร์มาสมัครเข้าร่วมการแข่งขันเมื่อกี้ ไม่ใช่ตัวอะไรหรอก คงไม่ได้สู้กับนายหรอก"

"งั้นเหรอ? แล้วอาชีพอะไรล่ะ?"

"คิกๆ... นักบวช... คงแพ้หรือตายตั้งแต่รอบแรกแหละ"

"นักบวช... ไอ้บ้าอะไรถึงมาเข้าร่วมการแข่งขัน นักบวชจะสู้ได้ด้วยเหรอ?"

"ก็ต้องรอดูพรุ่งนี้สิ"

ฮวางมินซูพูดอีก

"พี่"

"อะไร"

"การแข่งขันครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ ใช่ไหม? ถึงเวลาที่ผมจะใช้รูนสโตนนั่นแล้ว ถ้าผมใช้รูนสโตนนั่น อาจจะแข็งแกร่งกว่าฮันเตอร์ระดับ S ก็ได้นะ"

"ใช่ นี่เป็นการแข่งขันครั้งสุดท้าย ทำให้เต็มที่ล่ะ ถ้าไม่อยากให้คนอื่นแย่งไป"

"จะมีใครแถวนี้แข็งแกร่งกว่าผมล่ะ นอกจากพี่"

ฮวางมินอูกับฮวางมินซูเป็นฮันเตอร์ที่อยู่ด้วยกันมานาน

ทั้งคู่มีพรสวรรค์และตื่นพลังในวันเวลาเดียวกัน ล่าด้วยกันมาตลอด

หลังจากเข้าร่วมสหพันธ์อิสระ พวกเขาก็รับงานทุกอย่างเพื่อหาเงิน

'ตอนนั้นฉันควรใช้รูนสโตนนั่นเลยนี่...'

เหตุผลที่ฮวางมินซูและฮวางมินอูยังไม่ได้ใช้รูนสโตนเป็นเพราะฮวางมินอู

ประมาณสองปีก่อน ฮวางมินซูพบรูนสโตนในเกตที่ตั้งอยู่ในทันจิน

ฮวางมินอูรู้ถึงคุณค่าของรูนสโตนที่ฮวางมินซูพบทันทีที่เห็น

'ไอเทมที่เหลือเชื่อ!'

เขาจึงเสนอให้ฮวางมินซูไม่ใช้รูนสโตนทันที

โดยเสนอให้เปิดสังเวียนใต้ดินและใช้รูนสโตนเป็นรางวัลเพื่อหาเงิน

แต่ความจริงแล้ว ฮวางมินอูวางแผนจะใช้รูนสโตนทันทีที่การแข่งขันครั้งนี้จบ

เขาคิดว่าได้เงินมากพอแล้ว ถึงเวลาใช้รูนสโตนได้

'มินซูคงคิดไม่ถึงว่าฉันจะใช้มันเองสินะ'

ฮวางมินอูเป็นฮันเตอร์ระดับเดียวกับน้องชายฮวางมินซู

พลังและความสามารถก็ใกล้เคียงกัน

'ถ้าได้คุณสมบัติพิเศษจากรูนสโตนนี้... แม้แต่มินซูก็ทำอะไรฉันไม่ได้'

แม้จะพยายามฆ่าเขา ก็คงฆ่าไม่ได้

มีข่าวลือในหมู่ฮันเตอร์ระดับ S เกี่ยวกับคุณสมบัติพิเศษ

ว่าถ้าได้คุณสมบัติพิเศษจากรูนสโตน จะได้รับพลังมหาศาล

'พี่ชายอย่างฉันควรจะแข็งแกร่งกว่า'

ฮวางมินอูมองน้องชายพลางเก็บความโลภที่เติบโตขึ้นเรื่อยๆ ไว้ในอก

"เป็นครั้งสุดท้าย พยายามเข้าล่ะ"

"โอเค!"

ฮวางมินซูยิ้มตอบโดยไม่รู้ความคิดของฮวางมินอูเลย

*

วันรุ่งขึ้น

ซ็องฮยอนชางเดินดูรอบๆ ทันจินกับอีแทซู

'คนธรรมดาที่ไม่ใช่ฮันเตอร์ก็อาศัยอยู่เยอะเหมือนกันนะ...'

ในทันจินที่ฮันเตอร์ของสหพันธ์อิสระอาศัยอยู่ มีคนธรรมดาที่ยังไม่ตื่นพลังอาศัยอยู่ด้วย

จริงๆ แล้วฮันเตอร์ของสหพันธ์อิสระไม่ได้ทำร้ายคนธรรมดาเหมือนฮันเตอร์ของชอนอัก

'ก็นะ แต่ละคนก็ต่างกันไป'

ซ็องฮยอนชางเข้าไปในร้านซุนแดกุกบับ (ข้าวต้มเลือดหมู) กับอีแทซู

เนื่องจากใกล้ถึงเวลาแข่งขันในสังเวียนใต้ดิน พวกเขาจึงต้องการกินอาหารให้อิ่มก่อน

"ฮ่าๆ ผมเลี้ยงเอง เลือกตามสบายเลยครับ"

"อืม"

อีแทซูส่งเมนูให้ซ็องฮยอนชาง เขากำลังจะสั่งซุนแดกุกบับพิเศษหนึ่งที่

แต่ตอนนั้น...

โครม!!

ชายที่นั่งกินข้าวต้มคนเดียวที่โต๊ะด้านหน้าทุบโต๊ะด้วยกำปั้น

แกร๊ก!

โครมครืน!

โต๊ะพังและชามกับช้อนตกลงพื้น

ชายคนนั้นเริ่มตะโกน

"เรียกเจ้าของร้านมา!! ไอ้เหี้ย น้ำซุปรสชาติอะไรแบบนี้?! ไม่ใช่เพิ่งขายวันสองวัน จะให้คนกินแบบนี้เหรอ?!"

"ขะ... ขอโทษค่ะ! ขอโทษค่ะ...!"

อู้วว...!!!

ชายคนนั้นปลดปล่อยพลังเวทพร้อมชักดาบที่เอว

ฉึก!

"วันนี้ฉันจะไปสังเวียนใต้ดิน จะให้กินขยะแบบนี้ก่อนไปได้ไง?!"

"ขะ... ขอโทษค่ะ ฮันเตอร์! ไม่ต้องจ่ายค่าอาหารก็ได้ ขอให้ยกโทษสักครั้งเถอะค่ะ!"

"ขอโทษแล้วจบเหรอ? งั้นฉันซ้อมเธอแล้วขอโทษก็จบเหมือนกันสิ?"

ฮันเตอร์พูดแบบนั้นแล้วเหวี่ยงดาบใส่เจ้าของร้าน

แต่ตอนนั้น...

อู้วว...!!!

[คุณได้ใช้สกิล 'พลังจิต']

ซ็องฮยอนชางปลดปล่อยพลังเวทและใช้สกิล 'พลังจิต'

"อะ... อะไรนี่... ทำไมเป็นแบบนี้...!"

ร่างของชายคนนั้นหยุดนิ่งราวกับแข็งค้าง

โชคดีที่หยุดไว้ได้ก่อนดาบจะถึงคอเจ้าของร้าน

"มีคนมากินข้าวเยอะ กลับไปเงียบๆ ดีกว่า"

"ไอ้นี่...! แกรู้ไหมฉันเป็นใคร?! ฮะ?!"

"ไม่สนใจหรอกว่าแกเป็นใคร"

อู้วว...!!

เมื่อซ็องฮยอนชางปลดปล่อยพลังเวทอีกครั้ง ร่างของชายคนนั้นก็ลอยขึ้นในอากาศ

"ปล่อย...! ปล่อยฉันนะไอ้บ้า!"

ฟู้วว...!

เมื่อซ็องฮยอนชางใช้พลังจิต ร่างของชายคนนั้นก็ลอยออกไปนอกร้าน

"อ๊าาาาา......"

เสียงกรีดร้องของชายคนนั้นค่อยๆ เบาลงจนหายไป

"ขะ... ขอบคุณมากค่ะ! ถ้าไม่มีฮันเตอร์ คงเกิดเรื่องใหญ่แน่ๆ..."

"ไม่เป็นไรครับ ขอซุนแดกุกบับพิเศษหนึ่งที่กับธรรมดาหนึ่งที่ครับ"

"ค่ะ! ไม่ต้องจ่ายเงินนะคะ ดิฉันจะใส่เนื้อให้เยอะๆ ค่ะ!"

เจ้าของร้านที่รอดตายเพราะซ็องฮยอนชางรีบนำซุนแดกุกบับที่ใส่เนื้อเยอะมากมาเสิร์ฟ

ซด...!

'รสชาติแย่จริงๆ...'

เมื่อชิมน้ำซุป ซ็องฮยอนชางก็เข้าใจว่าทำไมฮันเตอร์คนก่อนถึงอาละวาด

'แต่ใช้ความรุนแรงไม่ได้'

ซ็องฮยอนชางฝืนกินซุนแดกุกบับที่รสชาติแย่

*

หลังจากกินซุนแดกุกบับ ซ็องฮยอนชางและอีแทซูมาถึงสังเวียนใต้ดินตรงเวลา

เมื่อเดินลงบันได ภาพของสังเวียนใต้ดินก็ปรากฏ

ที่นั่งผู้ชมที่เมื่อคืนว่างเปล่าตอนนี้เต็มไปด้วยผู้คน

"อ้อ ฮันเตอร์ซ็องฮยอนโฮมาแล้ว ติดสติกเกอร์นี่ที่หน้าอกด้านขวาด้วยครับ"

ฮวางมินอู เจ้าของสังเวียนใต้ดินเห็นซ็องฮยอนชางแล้วยื่นสติกเกอร์ใหญ่ที่เขียนว่าระดับ C ให้

ซ็องฮยอนชางรับสติกเกอร์ระดับ C แล้วคิดขณะติดที่อก

'ยังเป็นระดับ C อีกเหรอ... น่าหงุดหงิดจริง...'

เขาตั้งใจขณะติดสติกเกอร์ระดับ C

จะแสดงให้เห็นว่าฮันเตอร์ไม่ได้ขึ้นอยู่กับระดับทั้งหมด

และตั้งใจจะยึดรูนสโตนที่วางอยู่ตรงกลางสังเวียนด้วย