บทที่ 3: ระบบธนาคารส่วนบุคคล
นอนอยู่
คิดอยู่
ทันใด
เขานึกถึงสเกลนั้น ถ้าพูดถึงเรื่องประหลาดที่สุดในช่วงหลายปีนี้ ก็คือสเกลนั้นนี่แหละ ตอนนี้หลับตา ก็มองไม่เห็นแล้ว
หรือว่า
จะเป็นของนั้นจริงๆ? อ้าว! ถ้าใช่จริง ตัวเองก็กำไรใหญ่แล้ว แม้จะไม่มีประโยชน์อื่นใด แค่ได้กลับมาในอดีต ถังชิงก็พอใจแล้ว เขาที่เคยสูญเสียทุกอย่าง
ไม่สูญเสีย
ก็เป็นความสุขแล้ว ส่วนที่เหลือ นั่นเรียกว่าความประหลาดใจพิเศษ
...
ค่อยๆ
ถังชิงเริ่มคิดถึงอนาคต
เรื่องแย่คือ
ปีหน้า เขาต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัยอีกครั้ง ไม่มีสติปัญญาเหนือคนอื่น ข้อสอบรู้จักเขา แต่เขาไม่รู้จักข้อสอบ เจอกันก็ได้แต่จ้องตาปริบๆ
ดีที่
ยังเหลือเวลาอีกแปดเดือนก่อนสอบ
อืม! ต้องพยายามสักตั้ง
ไปมหาวิทยาลัยเดียวกับหลินเจียเสวีย
ใช้ช่วงเวลาวัยรุ่นที่เคยเหลือความเสียดายนี้ด้วยกัน ทำความฝันวัยเยาว์ให้เป็นจริง
แน่นอน
ต้องหาเงินแน่ๆ
ตระกูลถังไม่ใช่ครอบครัวร่ำรวย
พ่อแม่เคยเป็นคนงานโรงงานทอผ้า หลังโรงงานล้มละลาย ทั้งสองคนก็ตกงาน หลังจากนั้นก็เช่าร้านค้าที่ถนนในเมืองบ้านเกิด
ขายเสื้อผ้าแบรนด์ท้องถิ่น
ออกแต่เช้า
กลับค่ำมืด
แค่เพื่อหาเงินเพิ่มอีกนิดหน่อย
สิบกว่าปีเหมือนวันเดียว
ตลอดทั้งปี นอกจากตรุษจีนและวันแรกของปีใหม่ที่หยุดสองวัน แทบไม่มีเวลาว่าง ทุกเดือนส่งค่าใช้จ่ายให้ป้าห้าร้อย
อีกห้าสิบเป็นค่าขนมของเขา
เงินพวกนี้
เทียบกับมาตรฐานการใช้ชีวิตที่บ้านลุง ชัดเจนว่าไม่พอ ป้ายังซื้อเสื้อผ้า ของใช้ให้เขาบ่อยๆ และให้ค่าขนมเพิ่ม
ไม่ให้บอกพ่อแม่
ดังนั้น
ตลอดมา
ถังชิงรู้สึกขอบคุณครอบครัวลุงมาก จริงๆ แล้วพ่อแม่ทำงานหนักมาสิบกว่าปี ประหยัดมัธยัสถ์ก็เก็บเงินได้บ้าง เตรียมไว้ให้ถังชิงแต่งงาน
น่าเสียดาย
คิดยังไง
ก็สู้ฟ้าไม่ได้
สองปีก่อน
ปู่เป็นลมตอนทำนา พาไปโรงพยาบาลพบว่าเป็นเนื้องอกในสมองระยะสุดท้าย ตอนนั้นในฐานะลูกชายคนเดียวของบ้าน ก็ต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมด
จริงๆ แล้ว
พ่อยังมีน้องชายอีกคน
แต่ตอนหนุ่มๆ ดูเหมือนทำอะไรบางอย่างผิด หนีไปต่างถิ่น ไม่รู้ชะตากรรม เรื่องอะไรถังชิงก็ไม่รู้แน่ชัด พ่อก็ไม่พูดถึง
หลังจากนั้น
อาการป่วยของปู่ เกือบทำให้เงินเก็บหมด สุดท้ายก็ไม่ได้อยู่ได้กี่เดือน ก็จากไป
ปีเดียวกัน
ย่าเสียชีวิต
ทั้งครอบครัวเศร้าโศก
เมษายนปีหน้า
เขาเพิ่งได้เจอน้องชายพ่อครั้งแรก ก็คืออาถังข่าย แต่ตอนนั้นอาดูเหมือนกำลังหนีอะไรบางอย่าง
พบกันแวบเดียว กินข้าวเย็นมื้อหนึ่งก็ไป
หลังจากนั้น
ก็ไม่มีข่าวคราวอีก
นึกถึงพ่อแม่ทำงานหนักทั้งชีวิตก็ไม่เคยได้สุขสบาย ถังชิงก็อดรู้สึกปวดใจไม่ได้
ชาตินี้
เขาต้องหาเงินให้ได้มากๆ ให้คนที่เขารักและคนที่รักเขามีชีวิตที่ดี ถังชิงตั้งปณิธานในใจอย่างเงียบๆ
จากนั้น
ก็เริ่มคิดว่าจะหาเงินยังไง
อ้า! ปวดหัว
ตัวเองก็แค่คนธรรมดาที่เรียนหนังสือ ทำงานอย่างซื่อสัตย์ เล่นเกมบ้างเป็นครั้งคราว ไม่มีความสามารถพิเศษอะไร
เขียนโปรแกรมก็ไม่เป็น
เพลงก็จำไม่ได้
หุ้นก็ไม่รู้เรื่อง
ล็อตเตอรี่ นั่นคืออะไร?
"..."
นึกย้อนไป นอกจากประสบการณ์ถูกสังคม 'ทุบตี' แล้ว ดูเหมือนไม่มีอะไรที่จะทำให้เขาหาเงินได้เร็วๆ เลย
ไม่ถูก
หุ้นยังมีโอกาส
แต่ว่า
นั่นคือครึ่งปีหลัง
และมีแค่สองสามตัวที่พุ่งแรง ยังอีกนานกว่าจะถึงตลาดกระทิงปี 2007 ซื้อบ้าน ก็ไม่มีเงินลงทุนตั้งต้น ลงทุนกับคนเก่ง? เฮอะ! พวกมหาเศรษฐีก็ลุกขึ้นมาแล้ว
อาลีบาบา
เทนเซ็นต์
แต่ละบริษัทผ่านช่วงเวลายากลำบากที่สุดมาแล้ว
เกาหัว
ถังชิงพลันพบว่า ตอนนี้เขาคิดไม่ออกจริงๆ ว่าจะหาเงินเร็วๆ ได้ยังไง ก็ไม่มีโครงการที่จะเอาเงินฟรีได้
"..."
จนปัญญา
เห็นได้ชัด
คนธรรมดาเกิดใหม่ก็ต้องโดนสังคม 'ทุบตี' ไม่ว่าจะเกิดใหม่หรือไม่ แม้แต่คนธรรมดาข้ามมิติ ก็ต้องโดนตีจนร้องหาพ่อหาแม่
ร้องจ้าเสียงดัง
ล้วงกระเป๋า
คลำดู
หยิบเงินออกมา ทั้งธนบัตรและเหรียญ สิบเอ็ดหยวนสามเมา
"เฮอะ!"
ถังชิงหัวเราะ
จริงๆ ด้วย
นี่แหละความจริงของคนเกิดใหม่ มองธนบัตรยับๆ สองสามใบ ถังชิงถอนหายใจ "หาเงินยากจัง ถ้าพิมพ์เงินได้ก็ดีสิ"
ทันใด!
"ระบบธนาคาร ยินดีให้บริการ!"
ในพริบตา
ถังชิงสูดลมหายใจลึก
"ใจเย็น"
"ใจเย็น"
"ยุคนี้ ที่นี่ ไม่ให้กลายร่างเป็นวิญญาณนะ" จากนั้น เขาลองสื่อสารกับเสียงนั้น ค่อยๆ ยอมรับพลังพิเศษที่เพิ่งมาถึง
ยังร้อนๆ อยู่เลย - ระบบธนาคาร!
พูดง่ายๆ
เกี่ยวกับธนาคาร แต่ไม่ใช่มหาเศรษฐีใช้เงิน คิดงามไป แต่เป็นการบริหารธุรกิจธนาคาร ฝึกให้เป็นนายธนาคาร
ให้กู้
เก็บหนี้
ก็จะได้ประสบการณ์ แน่นอน
เงินมาจากระบบ วงเงินกู้ใช้ได้แค่ให้กู้ ไม่สามารถใช้จ่าย แต่ละยอดกู้ ระบบคิดดอกเบี้ยรายเดือน 0.5% ซึ่งต่ำมาก
คิดดู
ดอกเบี้ยต่อปี 6%
มีคนถาม
6%? สูงขนาดนี้? ยังสูงกว่าดอกเบี้ยกู้ซื้อบ้านของฉันเลย คนที่ถามแบบนี้ ส่วนใหญ่คงยังไม่เคยโดนสังคมทุบตี ดอกเบี้ยนี้ถือว่าใจดีมากแล้ว
และ
ไม่ได้กำหนดว่าต้องปล่อยกู้ดอกเบี้ย 6% ต่อปีเท่านั้น ถ้าเกินกว่านั้น เงินที่ได้ก็เป็นของถังชิงเอง คิดถึงตรงนี้ ถังชิงยิ้มร่าเริง
ในระบบ
เงินกู้แบ่งเป็นสองส่วน
หนึ่ง
ปล่อยกู้
ส่วนนี้ถังชิงใช้เองไม่ได้ ให้กู้ได้อย่างเดียว ดอกเบี้ย 6% ต่อปี
...
สอง
สำหรับเขา
ไม่คิดดอกเบี้ย แต่ทุกปีวันนี้ คือวันที่ 1 ตุลาคม ต้องชำระบัญชีประจำปี ต้องชำระคืนเงินกู้ส่วนตัวทั้งปีในคราวเดียว
ชำระก่อนไม่ได้
ล่าช้าไม่ได้
ถ้าชำระไม่หมด ระบบก็จะบอกลา
...
จากนั้น
ถังชิงหลับตา เรียกดูข้อมูลส่วนตัว
ชื่อ: ถังชิง
ระดับบัญชี: ระดับ 1
ประสบการณ์: 0/100
วงเงินปล่อยกู้เดือนนี้: 0/500,000
วงเงินส่วนตัวเดือนนี้: 0/100,000
สินทรัพย์ที่ถอนได้: 100,000
จิตใจ: 51+10 (ขีดจำกัดมนุษย์ 100)
ร่างกาย: 49+10 (ขีดจำกัดมนุษย์ 100)
ค่าพลังต้นกำเนิด: 10
ชัดเจนว่า
เดือนนี้ต้องปล่อยกู้ 500,000 หยวน ทุกๆ 10,000 คิดเป็น 1 แต้มประสบการณ์ ส่วนตัวเขา แต่ละเดือนสามารถยืมจากระบบได้ 100,000
- ใช้จ่าย
- ลงทุน
- เผา
- ใช้ฟุ่มเฟือย
ทำได้หมด ไม่มีข้อจำกัด
สุดท้าย
ค่าพลังต้นกำเนิด เจ๋งพอสมควร บอกว่าสามารถเพิ่มสมรรถนะร่างกายทุกด้าน สำหรับระบบที่เป็นไซไฟ จู่ๆ กลับมีกลิ่นอายแฟนตาซีนิดหน่อย
ก็ได้
นอกจากยอมรับ ถังชิงจะทำอะไรได้อีก?
...
ท้ายที่สุด
คือสินทรัพย์ที่ถอนได้ 100,000 ที่มีอยู่แล้ว ไม่ใช่เงินที่ถังชิงยืม แต่เป็นของขวัญ ถือเป็นชุดของขวัญมือใหม่ จะใช้ยังไงก็ได้
ไม่ต้องคืน
ต่อไป
ทุกครั้งที่เลเวลอัพ
ระบบจะให้รางวัลเป็นวงเงินส่วนตัวหนึ่งเดือนตามระดับปัจจุบัน นั่นคือพอขึ้นระดับ 2 ระบบจะให้เงิน 200,000 หยวนใช้ตามใจชอบ
โอ้โห!
มองรางวัล 100,000 ถังชิงอึ้งไปชั่วขณะ
มีระบบ
เจ๋งจริงๆ
ก่อนเกิดใหม่
นอกจากเงินชดเชยจากอุบัติเหตุของพ่อแม่ เงินเก็บของเขาไม่ถึงครึ่งนี้ด้วยซ้ำ ระบบเพิ่งปรากฏตัว แทบจะทำให้ดวงตา 24K ของเขาบอด
100,000
ใช้ตามใจชอบ
โอ้โห! นี่ยังเป็นปี 2004 กำลังซื้อของเงิน 100,000 หยวนแรงมาก ความสุขมาเร็วเกินไปแล้ว
...
หลังจากนั้น
ถังชิงศึกษาระบบอีกครั้ง อืม ยืนยันว่าไม่ได้อ่านผิด เรื่องการปล่อยกู้ ไม่จำเป็นต้องออกไปหาเอง ระบบจะให้
ช่วงแรก
เพื่อลดความยาก
ทุกเดือน
จะมีลูกค้าที่ต้องการเงินหนึ่งราย ใช้วงเงินปล่อยกู้ประจำเดือนประมาณ 40-60% เปลี่ยนใหม่ไม่ได้ แต่ไม่ให้กู้ก็ได้
แต่ไม่ควรทำ
เพราะว่า
ระบบแนะนำมา
เครดิตดีทั้งนั้น ถ้าหาเอง เสี่ยงเกินไป ถ้าชำระไม่ได้ ผลร้ายแรง ระดับ 1 ของเขาทำสัญญาได้แค่ไม่เกินหนึ่งเดือน
ไม่ให้กู้ระยะยาว
และ
มีแต่เงินจากระบบที่ปล่อยกู้แล้วได้ประสบการณ์ เงินกู้ส่วนตัวและเงินทุนส่วนตัว ปล่อยกู้ไม่ได้ประสบการณ์ คิดจะใช้เงินคนอื่นหาประสบการณ์
ไม่มีทาง
นอกจากนี้
ชำระก่อนก็ไม่มีประโยชน์
ต้องถึงวันครบกำหนดในสัญญาถึงจะถือว่า 'เสร็จสิ้น' ส่วนอีกฝ่ายจะชำระหรือไม่ ระบบไม่สนใจ ชำระก็ดี ไม่ชำระก็คิดเป็นความรับผิดชอบของเขา
ทุกวันที่ 1 ของเดือน
24.00 น.
ระบบประเมินผล
ถ้าในเดือนที่ประเมิน สัญญาที่ครบกำหนดทั้งหมด มีเงินผิดนัดชำระเกิน 20% ของวงเงินรวมในเดือนที่ทำสัญญา
ถือว่าไม่ผ่าน
แต่ละระดับ
ไม่ผ่านติดต่อกันสองครั้ง หรือสะสมสามครั้ง ระบบจะบอก: ลาก่อน
ตัวอย่าง
เดือนนี้วงเงินปล่อยกู้ 500,000 หยวน ตอนประเมินรายเดือน ถ้าสัญญารวมเกิน 100,000 ไม่ได้ชำระคืน เดือนนั้นจะถูกตัดสินว่าไม่ผ่านทันที
แต่ว่า
คิดหาทาง ก็ควบคุมความเสี่ยงได้
เช่น
วันที่ 2 เดือนนี้
ปล่อยกู้หนึ่งเดือน
เดือนหน้าวันที่ 2 สัญญาถึงจะครบ วันที่ 1 แน่นอนว่าไม่ประเมิน แต่จะประเมินวันที่ 1 ของเดือนถัดไป ถ้าจัดการดีๆ ความเสี่ยงก็ไม่สูง
ระหว่างนี้
หาทางแก้ไขได้
...
สุดท้าย
ถังชิงสรุปได้สองข้อ
หนึ่ง
ลูกค้าที่ระบบแนะนำ ต้องไม่ปฏิเสธเด็ดขาด คนกลุ่มนี้มีความตั้งใจและความสามารถในการชำระคืนสูงมาก แทบจะไม่มีหนี้เสีย ให้เขารับผิดชอบ
สอง
ควบคุมความเสี่ยงการปล่อยกู้สำหรับลูกค้าที่ไม่ได้มาจากการแนะนำ
ระวัง
อย่าบ้าบิ่น
อนาคตสดใส!
(ข้อกำหนดนี้ยังไม่ใช่ทั้งหมด ปัญหาบางอย่างจะค่อยๆ กล่าวถึงในการใช้งานภายหลัง)
(จบบทที่ 3)
