บทที่ 24 : ทักษะทางการแพทย์จากสวรรค์ทําให้รองประธานคนงามตกใจ!
บทที่ 24 : ทักษะทางการแพทย์จากสวรรค์ทําให้รองประธานคนงามตกใจ!
ณ สำนักงานใหญ่กิลด์นภา
"เซียวหยู ที่นี่คือบ้านของพี่เอง"
"อลังการงานสร้างมากเลยครับ ตึกนี้มันกระบองทองของเห้งเจียรึเปล่าเนี่ย?"
เซียวซิงหยูยืนอยู่หน้ากิลด์นภา พร้อมดวงตาที่เป็นประกาย
โดยปกติแล้ว กิลด์ปรมาจารย์อสูรขนาดใหญ่จะมีอาคารแลนด์มาร์กเป็นของตัวเอง
เเละอาคารหลักของกิลด์นภาเป็นตึกทรงกระบอกสูงเสียดฟ้า
เมื่อยืนอยู่ข้างล่างและมองขึ้นไป เซียวซิงหยูก็เข้าใจถึงความตั้งใจของสถาปนิก
เสาหลักอันยิ่งใหญ่นี้ดูเหมือนจะค้ำจุนท้องฟ้าทั้งผืน ให้ความรู้สึกปลอดภัย เข้ากับชื่อ "กิลด์นภา" ได้อย่างลงตัว
…..
"สวัสดีครับคุณหนูใหญ่"
เมื่อสมาชิกกิลด์เห็นฉินเยียนหรัน พวกเขาก็จะทักทายอย่างสุภาพ
"น้องเซียวหยู เดี๋ยวพี่พาชมรอบๆนะ"
"ที่นี่คือฐานฝึก มีอุปกรณ์ฝึกอบรมที่ทันสมัยที่สุด สามารถช่วยให้สัตว์อสูรเรียนรู้ทักษะการต่อสู้ได้เร็วขึ้น"
"ส่วนตรงนี้คือโซนบันเทิง ปรมาจารย์อสูรที่กลับมาจากภารกิจสามารถมาพักผ่อนที่นี่ได้ มีทั้งอาหาร เครื่องดื่ม ซาวน่า และสนามกอล์ฟ"
"นี่คือโรงอาหารของกิลด์ เมนูเปลี่ยนทุกสัปดาห์ พี่ชอบผัดพริกหมูสับราดข้าวที่สุดเลย อร่อยอย่าบอกใครเชียว!"
"ส่วนชั้นบนสุดของตึกคือห้องประชุม เวลาที่เรามีภารกิจสำคัญก็จะมาประชุมและวางแผนการรบที่นี่"
กิลด์นภามีพื้นที่กว้างขวางมาก ฉินเยียนหรันพาเซียวซิงหยูเดินชมราวกับไกด์นำเที่ยว เเต่เดินมาครึ่งชั่วโมงก็ยังเดินไม่ทั่วเลย
“สมกับเป็นกิลด์ปรมาจารย์อสูรอันดับสองของเมืองหลงอิ๋น ร่ำรวยจริงๆ” เซียวซิงหยูคิดในใจ
เเถมตอนนี้ เขาเริ่มมีความคิดที่จะสร้างกิลด์ปรมาจารย์อสูรเป็นของตัวเองในอนาคต
"น้องเซียวหยู จริงๆพี่อยากให้นายได้เจอพ่อของพี่ด้วย ท่านชอบคนความสามารถมาก ดังนั้น…ท่านต้องชอบเด็กหนุ่มที่มีพรสวรรค์อย่างนายแน่ๆ"
พ่อที่ฉินเยียนหรันพูดถึงก็คือฉินหลงเยว่ หัวหน้ากิลด์นภา
เขาเป็นบุคคลสำคัญของเมืองหลงอิ๋น มีข่าวเกี่ยวกับเขาอยู่บนอินเทอร์เน็ตมากมาย เซียวซิงหยูจึงพอจะรู้จักเขาอยู่บ้าง
ฉินหลงเยว่เป็นปรมาจารย์อสูรระดับเจ็ดดาว อสูรคู่ใจของเขาคือแรดเพลิงจักรพรรดิ ระดับจักรพรรดิขั้นสอง
ตลอดชีวิตการต่อสู้ของฉินหลงเยว่ เขาแพ้แค่ครั้งเดียว และเป็นการแพ้ภรรยาของเขาเอง ซึ่งก็คือแม่ของฉินเยียนหรัน…หลิวฉิง
แต่น่าเศร้าที่หลิวฉิงเสียชีวิตในภารกิจ
ในวันนั้นเธอต้องเผชิญหน้ากับอสูรระดับเทพเจ้า ด้วยความต่างชั้นกันมาก หลิวฉิงจึงเสียชีวิตในสนามรบ แม้แต่ร่างก็หาไม่พบ…เเถมตอนนั้นฉินเยียนหรันยังอายุแค่ 6 ขวบ
"พี่เยียนหรัน หัวหน้าฉินอยู่ที่ไหนหรือครับ? ผมนับถือท่านมาก อยากพบท่านสักครั้ง"
"พ่อของพี่ออกไปทำภารกิจที่เกาะปีศาจน่ะ" ฉินเยียนหรันยักไหล่อย่างจนใจ
"เกาะปีศาจ? ที่มีข่าวอสูรกลืนกินเรือรบเมื่อเร็วๆนี้ใช่ไหมครับ?"
ฉินเยียนหรันพยักหน้า "ดูเหมือนนายจะอ่านข่าวมาเหมือนกันนะ"
เกาะปีศาจตั้งอยู่บริเวณชายขอบทะเลจีนตะวันออกของประเทศมังกร
มันเป็นเกาะที่มีความสำคัญทางยุทธศาสตร์ แต่เมื่อเดือนก่อน กลับมีอสูรระดับราชาธาตุน้ำปรากฏตัวใกล้ๆเกาะ
มันกลืนกินเรือรบไปกว่าสิบลำ จนทำให้มีผู้เสียชีวิตกว่าพันคน
ทันใดนั้น แววตาของฉินเยียนหรันก็อดฉายแววกังวลไม่ได้
"เดือนนี้พ่อไม่ได้ติดต่อกลับมาเลย พี่เป็นห่วงเขามาก..."
"ไม่ต้องห่วงหรอกครับ หัวหน้าฉินเก่งกาจขนาดนั้น ต้องกลับมาอย่างปลอดภัยแน่นอน" เซียวซิงหยูปลอบใจ
ทันใดนั้นเอง มันก็มีเสียงผู้หญิงดังขึ้นจากด้านหลังฉินเยียนหรัน
"เยียนหรัน นี่เป็นครั้งแรกที่พี่เห็นเธอพาผู้ชายมาบ้าน แฟนเธอเหรอ?"
"น้าคะ อย่าพูดมั่วสิ นี่คือน้องชายที่หนูเพิ่งรับมาค่ะ เขาชื่อเซียวซิงหยู" ฉินเยียนหรันอธิบายหน้าแดงก่ำ
ฉินเยียนหรันดันเซียวซิงหยูไปข้างหน้า จนเขาทำตัวไม่ถูกเล็กน้อย
ผู้หญิงคนใหม่นี้ดูอายุประมาณสามสิบกว่าๆ หน้าตาสะสวย ผิวพรรณดี แต่ดูเย็นชาและน่าเกรงขาม
"พี่เยียนหรัน ท่านนี้คือ..."
"น้องเซียวซิงหยู พี่ขอแนะนำให้รู้จัก นี่คือน้าของพี่ ชื่อหลิวเยว่ แล้วก็นอกจากจะเป็นน้าพี่แล้ว เธอยังเป็นรองหัวหน้ากิลด์นภาอีกด้วย!"
เซียวซิงหยูอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะโค้งคำนับอย่างสุภาพ
"สวัสดีครับรองหัวหน้าหลิว"
หลังจากหลิวฉิงเสียชีวิต ตำแหน่งรองหัวหน้าก็ว่างลง…หลิวเยว่น้องสาวของหลิวฉิงจึงต้องรับตำแหน่งนี้แทน
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา กิลด์นภาสามารถครองอันดับสองในเมืองหลงอิ๋นได้ หลิวเยว่คนนี้มีส่วนสำคัญอย่างมาก
"น้องชายบุญธรรมเหรอ…”
“เยียนหรัน น้าจะบอกอะไรให้นะ”
“บนโลกนี้ไม่มีน้องชายบุญธรรมหรือพี่สาวบุญธรรมที่บริสุทธิ์ใจหรอก”
"น้าคะ อย่าพูดแบบนั้นสิ หนูคิดกับเซียวหยูแค่น้องชายจริงๆ"
หลังจากพูดคุยทักทายหยอกล้อกันเสร็จ หลิวเยว่ก็เข้าเรื่องทันที
"ทำไมเธอถึงพาเซียวซิงหยูมาที่กิลด์นภาของเรา?"
"น้าคะ เซียวหยูอยากเป็นแพทย์อสูรของกิลด์เราค่ะ"
"อะไรนะ?!" หลิวเยว่ขมวดคิ้ว เธอกำลังคิดว่าฉินเยียนหรันล้อเล่น
"หนูพูดจริงนะคะ น้องเซียวหยูเก่งเรื่องการแพทย์มาก เขาสามารถทำงานเป็นแพทย์อสูรได้แน่นอน"
เมื่อได้ยินเช่นนี้, หลิวเยว่ก็หันมามองเด็กหนุ่มหน้าตาดีตรงหน้าอย่างพิจารณา
"นายยังเรียนไม่จบใช่ไหม?"
"ครับ ผมเป็นนักศึกษาปีหนึ่งของวิทยาลัยชิงหลง"
หลิวเยว่ถอนหายใจแล้วหันไปมองฉินเยียนหรัน
"คุณหนูของน้า เธอจะเอาเด็กที่ยังไม่จบมัธยมมาเป็นแพทย์อสูรของกิลด์เราเนี่ยนะ อย่ามาล้อเล่นน่า!"
ทันใดนั้น เซียวซิงหยูก็รีบพูดแทรกขึ้นมาทันที
"รองหัวหน้าหลิวครับ ผมยอมรับว่าอายุและประสบการณ์ของผมอาจจะทำให้คนอื่นเข้าใจผิดได้ แต่ความสามารถทางการแพทย์ของผมนั้นไม่เป็นรองใคร ถ้าไม่เชื่อ ผมสามารถพิสูจน์ให้ดูได้ครับ"
"หึๆ…อายุแค่นี้ เเต่ใจกล้าจังนะ”
“เอาล่ะ เห็นแก่ที่นายเป็นน้องชายบุญธรรมของเยียนหรัน น้าจะให้โอกาสก็แล้วกัน!”
ห้านาทีต่อมา หลิวเยว่ก็พาเซียวซิงหยูมาที่ห้องพยาบาลของกิลด์นภา
ฉินเยียนหรันคอยอยู่เคียงข้างเซียวซิงหยูตลอดเวลา พร้อมกับแนะนำอย่างกระตือรือร้น
"น้องเซียวซิงหยู ที่นี่คือห้องพยาบาลของกิลด์นภา อุปกรณ์การแพทย์ทุกชิ้นทันสมัยที่สุด ยาในห้องเภสัชภัณฑ์ก็ครบครัน"
ห้องพยาบาลมีขนาดใหญ่มาก ผนังเป็นสีขาวทั้งหมด เเถมตอนนี้มีอสูรหลายชนิดนอนอยู่บนเตียงผ่าตัด โดยมีเหล่าปรมาจารย์อสูรยืนเฝ้าอยู่ข้างๆ
…..
"เจ้าเสือเพลิงอดทนหน่อยนะ ผ่าตัดริดสีดวงเสร็จ ถ่ายก็ไม่เจ็บแล้ว!"
"คุณหมอครับ อสูรของผมกระดูกหักอีกแล้ว ครั้งนี้ต้องพักฟื้นกี่วันครับ?"
"หมีสีน้ำตาลบนเตียงผ่าตัดหมายเลข 3 คลอดยากและกำลังเสียเลือดมาก ไปเอากล่องเลือดสำรองมาเร็ว!"
"อสูรตัวนี้บาดเจ็บสาหัส โดนอสูรระดับราชากัดหายไปครึ่งตัว มันคงจะ..."
ภาพในห้องพยาบาลดูน่าสยดสยองอย่างมาก
จากบาดแผลสาหัสของอสูรเหล่านี้ เซียวซิงหยูพอจะนึกภาพออกเลยว่าพวกมันต้องผ่านการต่อสู้อันดุเดือดในสนามรบร่วมกับเจ้านายของมันมาอย่างโชกโชน
หลิวเยว่กอดอก
น้ำเสียงของเธอเรียบนิ่งแต่แฝงไปด้วยความกังวล
"กิลด์นภาของเรารับเฉพาะภารกิจระดับ A หรือ S เท่านั้น, เเน่นอนว่าค่าตอบแทนสูง เเต่ความเสี่ยงก็สูงตาม”
“สัตว์อสูรของกิลด์จึงมักจะบาดเจ็บมาก จนทำให้เหล่าแพทย์อสูรปวดหัวไม่น้อย”
หลิวเยว่มองไปที่เซียวซิงหยู เเล้วเอ่ยเสียงเรียบเฉย
"นี่ไงหนุ่มน้อย นายบอกว่านายเก่งเรื่องการแพทย์ไม่ใช่เหรอ งั้นแสดงฝีมือให้ฉันดูหน่อยสิ"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เซียวซิงหยูก็เปิดใช้งานดวงตาเทพอสูรทันที
เเละทันใดนั้น ข้อมูลวินิจฉัยอาการบาดเจ็บของอสูรทั้งหมดในห้องพยาบาลก็ถูกรวบรวมเป็นตารางข้อมูล เเล้วปรากฏขึ้นในหัวของเซียวซิงหยู
ตารางข้อมูลประกอบด้วย
[การวิเคราะห์อาการ]
[วิธีการรักษา]
[การฟื้นฟู]
....
ณ เวลานี้, มุมปากของเซียวซิงหยูยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย
……………………
