บทที่ 104: ฉันก็มีเพื่อนร่วมทีมเหมือนกัน
หนานเฟิงและเสี่ยวลั่วเคลื่อนตัวอย่างแผ่วเบาระหว่างก้อนหิน พยายามไม่ทำให้เกิดเสียงใดๆ "หยุด รออยู่ตรงนี้" เสี่ยวลั่วยกมือขึ้น ส่งสัญญาณให้หนานเฟิงหยุด หนานเฟิงพยักหน้า "โอเค ระวังตัวด้วย" เสี่ยวลั่วยิ้ม และเปิดใช้สกิล [เสื้อคลุมล่องหน]! [พรางกาย]! ตัวของเสี่ยวลั่วค่อยๆ จางหายไป ก่อนจะวิ่งไปยังโขดหินด...
