ตอนที่ 55 : พี่ชาย ฝีมือของพี่ชายอยู่ที่ระดับท๊อปแรงค์แน่นอน

ตอนที่ 55 : พี่ชาย ฝีมือของพี่ชายอยู่ที่ระดับท๊อปแรงค์แน่นอน

ความสุขของคนรวยอยู่ที่การใช้เงินอย่างไม่ลังเลเพื่อการสนุกไปกับชีวิต

เช่นเดียวกับที่ฉู่เจียงเคยสูบบุหรี่หวงเฮ่อโหลวที่มีราคาสูงประมาณ 10 หยวนต่อซองและหลังจากที่เขาร่ำรวยขึ้น เขาก็สูบบุหรี่หัวจื่อ ตอนนี้เมื่อเขาได้เข้าสู่แวดวงของหวังคงและคนอื่นๆ แล้วเขาก็หันมาสูบบุหรี่ฟูชุนซานจู

เนื่องจากมันเป็นบุหรี่ทำออกมาพิเศษ จึงทำให้ฟูชุนซานจูหาซื้อได้ยากในท้องตลาด

ราคา 20,000 หยวนต่อกล่องไม่ใช่ราคาที่คนทั่วไปจะเอื้อมถึง

เมื่อก่อนนี้หวังคงและคนอื่นๆ มาที่บ้านของฉู่เจียง พวกเขาไม่สามารถมามือเปล่าได้ พวกเขารู้ว่าฉู่เจียงสูบบุหรี่และแต่ละคนก็ให้ฟูชุนซานจูแก่ฉู่เจียงคนละ 20 ซอง

ฉู่เจียงเลยได้สะสมฟูชุนซานจูไว้มากถึง 60 กล่องมูลค่ากล่องละ 20,000 หยวน

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ หากหวังคงและคนอื่นๆ ไม่ได้มอบให้เขา ฉู่เจียงก็อาจไม่มีช่องทางในการซื้อมันเลยจริงๆ

โดยเฉลี่ยแล้วบุหรี่หนึ่งกล่องมีราคา 20,000 หยวน และบุหรี่หนึ่งตัวจึงมีราคา 1000 หยวน คนธรรมดาจะซื้อมันได้อย่างไร

แน่นอนว่าชาที่ฉู่เจียงดื่ม คนธรรมดาก็ไม่สามารถซื้อได้

ชาชั้นดีอย่างชาหลงจิ่งมีราคาเฉลี่ย 100,000 หยวนต่อ 500 กรัม ไม่ต้องพูดถึงคนธรรมดา แม้แต่คนรวยตัวเล็กๆ ที่ร่ำรวยในเซี่ยงไฮ้ก็ยังซื้อไม่ได้!

คุณภาพชีวิตของเขาดีขึ้นในทุกๆ ด้าน แต่ในทางกลับกัน มันคือเงินที่ถูกใช้ไปทั้งหมด

เมื่อนั่งอยู่บนโซฟา จุดบุหรี่ จิบชาและข้างหลังเขาก็มีสาวใช้ที่สวยงามคอยนวดและผ่อนคลาย

ชีวิตนี้ค่อนข้างสบาย!

เนื่องจากเขาออกไปเที่ยวเล่นในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ฉู่เจียงจึงเก็บนิยายไว้หลายตอนโดยไม่ได้อ่าน

“เจ้าเครื่องเขียนนิยายนี่! ฉันชอบเขาจริงๆ!”

การอ่านนิยายนั้นเพื่อความสนุกสนาน แม้ว่าจะมีหลายจุดที่ไร้เหตุผลในนิยายและยังมีพล็อตเรื่องที่ไร้สมองและโง่ด้วย แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม นิยายที่ดูโง่และไม่ต้องใช้สมองในการอ่านก็มักจะสนุกอยู่เสมอ!

“เพื่อตอบแทนความเร็วในการอัปเดตของนาย ฉันจะเพิ่มเงินให้อีก 100,000 หยวน...”

ฉู่เจียงให้รางวัลนักเขียนทันที

ต้องบอกว่ารางวัลของ ฉู่เจียงคือแรงจูงใจให้ผู้เขียนตัวน้อยตื่นเต้น!

………

ตอนนั้นก็ผ่านเวลาสี่ทุ่มไปแล้วเมื่อเขาอ่านนิยายตอนล่าสุดจบ

ปกติฉู่เจียงจะเริ่มง่วงเล็กน้อยแล้วในเวลานี้ แต่การอ่านนิยายทำให้เขากระปรี้กระเปร่าและเขาก็ไม่ได้ง่วงเลย!

“ฉันไม่ได้เล่นเกมมานานแล้ว!”

เนื่องจากเขานอนไม่หลับ เขาจึงต้องหาอะไรทำ

ก่อนจะออกไปเที่ยว ฉู่เจียงได้เคยจ้างผู้เล่นมืออาชีพ 4 คนมาเล่นกับเขาและเขายังใช้เงินจำนวนมากเพื่อตอบแทนสตรีมเมอร์ตัวน้อยพวกนั้นด้วยงานคาร์นิวัล 10 อันในครั้งเดียว

ในเวลานั้น เขาเล่นเกมสามเกมด้วยการส่งเครื่องบิน 1 ครั้งและงานคาร์นิวัล 1 อันก็หมายถึงการพาเล่น 30 เกม

งานคาร์นิวัล 10 อัน นั่นคือ 300 เกม!

ในเวลานั้น หลังจากที่ฉู่เจียงให้รางวัลเป็นงานคาร์นิวัล 10 อัน เขาก็พูดไปอย่างไม่ใส่ใจว่าเขาจะจองล่วงหน้าสิบวัน แต่สุดท้ายเวลาผ่านไปหลายวัน ฉู่เจียงก็ไม่ได้เข้าสู่ระบบเลยแม้แต่ครั้งเดียว

อย่างไรก็ตาม ผู้เล่นทั้งสี่คนที่เล่นกับฉู่เจียงก่อนหน้านี้ก็เลือกที่จะผลัดกันดูฉู่เจียงว่าจะออนไลน์เมื่อไหร่

วันเวลาผ่านไปและฉู่เจียงก็ไม่ได้ออนไลน์เลย พวกเขาคิดว่าฉู่เจียงอาจจะไม่เล่นเกมนี้อีกต่อไป!

แต่พวกเขาก็ไม่ยอมแพ้ พวกเขายังคอยเปิดเกมเพื่อให้แน่ใจว่าตราบใดที่ฉู่เจียงล็อกอินเข้าเกม พวกเขาก็จะสามารถให้บริการคุณภาพสูงแก่ฉู่เจียงได้โดยเร็วที่สุด!

ท้ายที่สุดแล้ว ใครบ้างที่ไม่รู้จักนายน้อยฉู่เหมินผู้มั่งคั่งสุดๆ ในแวดวงโต่วอินในตอนนี้

ไม่ต้องพูดถึงความร่ำรวย สิ่งสำคัญคือเขาเป็นคนใจกว้างจริงๆ!

………

ในสตูดิโอเกม ชายหนุ่มผมยุ่งเหยิงกำลังกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเผลอเหลือบไปเห็นโทรศัพท์มือถือของเขา

"ชิบหาย! ชิบหาย! นายน้อยฉู่เหมินกำลังออนไลน์อยู่!"

"ชิบหาย? จริงเหรอ??"

"รีบชวนเขาเล่นเกมสิ..."

“บอกอีกสามคนด้วย รีบๆ เข้าเกมมาออนไลน์เร็ว!”

เมื่อเจ้าของเงินก้อนโตออนไลน์ พวกเขาก็ค่อนข้างประหม่า

“ห๊ะ? พวกนายอยู่กันหมดเลยเหรอ?”

ฉู่เจียงตกตะลึงเมื่อเห็นว่าคนสี่คนที่เล่นเกมกับเขาเมื่อครั้งก่อนออนไลน์กันหมด

“ครับ พี่ชายอยากเล่นเกมกับเราสักสองสามเกมไหม?”

“มาสิ เปิดห้องเลย พาฉันไปเล่นสักสองสามเกม!”

ฉู่เจียงมีความสุขเป็นธรรมดาที่มีผู้เล่นที่ยอดเยี่ยมมาเป็นผู้นำเขาเล่น

การเล่นเกมกับราชาสี่คนนั้นเป็นประสบการณ์ที่แตกต่างอย่างแน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้น จุดประสงค์ของคนสี่คนนี้ชัดเจนมาก นั่นคือการทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยให้ฉู่เจียงเติบโตและฆ่าได้มากที่สุด

ตราบใดที่ฉู่เจียงมีความสุข ก็ไม่สำคัญว่าพวกเขาจะมีความสุขหรือไม่

“พวกนายเล่นได้ดี ยอดเยี่ยมมาก!”

“พี่ชาย เอาตัวนี้ไปเถอะ เอาไปเลย...”

“พี่ชาย เพนตาคิลล์ เพนตาคิลล์ เพนตาคิลล์...”

หลังจากผ่านไปไม่กี่เกม ราชาทั้งสี่คนก็กลายเป็นพี่เลี้ยงที่แข็งแกร่งที่สุดและฉู่เจียงก็ได้รางวัล MVP ติดต่อกันถึงห้าเกม

“ที่จริงแล้ว การเล่นของฉันก็ยังโอเคอยู่เหมือนกัน!”

ฉู่เจียงเผลอไผลไปเล็กน้อย เมื่อมองไปที่สถิติของตัวเอง เขาก็อดหัวเราะไม่ได้และพูดออกมา

“ถูกต้องแล้ว พี่ชาย แรงค์ของพี่อยู่ที่ระดับท๊อปแน่นอน!”

“ไปต่อกันเลย!”

…………

หลายคนพูดคุยกันไปมา และฉู่เจียงก็คิดว่าระดับการเล่นของเขาสูงจริงๆ!

“โอเค วันนี้ฉันพอแล้ว ฉันเหนื่อยแล้ว ฉันจะไปพักผ่อน พวกนายทั้งสี่คนเล่นได้ดี หลังจากนี้แอดฉันใน WeChat มาก็แล้วกัน ฉันจะส่งซองแดงเล็กๆ ให้พวกนาย”

แต่ในใจ ฉู่เจียงก็รู้ดีเช่นกัน

คนพวกนี้เก่งเรื่องการประจบสอพลอจริงๆ!

ถ้าเขาไม่รู้ระดับการเล่นเกมของตัวเอง เขาคงคิดว่าฝีมือของเขาดีที่สุดแล้วจริงๆ!

รู้ไหมว่าในเกมไม่กี่เกมนี้ ราชาทั้งสี่พยายามให้เขาฆ่าและกลายเป็นเทพผู้ยิ่งใหญ่!

ด้วยราชาที่ดีที่สุดทั้งสี่เป็นเพื่อนร่วมทีม การจะชนะเกมได้ก็ไม่ใช่เรื่องยากเลย ใช่ไหม

"โอเค พี่ชาย ราตรีสวัสดิ์ครับ~~"

หลังจากออกจากเกมแล้ว คนที่เล่นเกมกับฉู่เจียงทั้งสี่คนก็เพิ่มเพื่อน WeChat ของฉู่เจียง

ฉู่เจียงก็ไม่ได้ขี้งกและโอนเงิน 5,000 หยวนให้พวกเขาโดยตรง

"พรุ่งนี้ฉันจะเล่นใหม่ วันนี้ฉันไปพักผ่อนก่อน"

5,000 หยวนต่อคน ดังนั้นทั้ง 4 คนก็จะได้รับเงินรวม 20,000 หยวน!

เดิมทีเมื่อฉู่เจียง บอกพวกเขาว่าเขาจะส่งซองแดงให้พวกเขา พวกเขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะท้ายที่สุดแล้ว จำนวนสูงสุดของซองแดงใน WeChat ต่อซองคือ 200 หยวนเท่านั้น

แต่เมื่อพวกเขาเห็นว่า ฉู่เจียงโอนเงิน 5,000 หยวนให้พวกเขาแต่ละคน พวกเขาทั้งสี่คนก็ตะลึงกันหมด!

"เชี่ย! นายน้อยฉู่ โอนเงิน 5,000 หยวนให้ฉัน!"

"ฉันก็ด้วย!"

"สุดยอด! เขาเป็นคนรวยมากจริงๆ! หลังจากเล่นเกมกับฉันไป 5 เกม นายน้อยฉู่ก็โอนเงิน 20,000 หยวนให้เรางั้นเหรอ??"

"อย่ามาทำเป็นเรื่องใหญ่! เขาคือนายน้อยฉู่เหมิน! เขาเป็นคนรวยมากและเป็นเพียงคนเดียวในโต่วอินที่ไปถึงเลเวล 60 ในเวลาไม่ถึงวัน!"