บทที่ 696 กลับบ้านอย่างมีเกียรติ
ยามเที่ยง ท้องฟ้าปกคลุมด้วยเมฆทึบ ลมเย็นจากทิศเหนือพัดกระหน่ำมา อากาศในเดือนสิบเอ็ดหนาวแล้ว ภูเขาไกลๆ เต็มไปด้วยกิ่งไม้แห้งและใบไม้ร่วง ด้านมืดของยอดเขายังเห็นหิมะขาวสะสมอยู่ราง ๆ บรรยากาศเหงาหงอย เยว่อาน ผู้บำเพ็ญขั้นจินต้านที่ดูแลแท่นส่งตัว ตอนนี้กำลังยืนอยู่หน้าต่ำหนักใหญ่พร้อมผู้บำเพ็ญขั้นจู่จี้...
