บทที่ 309 ถึงตาข้าบ้าง
ฮวาจงหลางคิดว่าตนไม่ได้ไร้ความรู้สึก แต่ในสายตาผู้อื่น เขาเป็นคนไร้ความรู้สึก แม้แต่เสือที่ดุร้ายยังไม่กินลูกตัวเอง แต่เขากลับฆ่าลูกชายลูกสาวของตนด้วยมือตัวเอง เขาทนเห็นลูกๆ ของตนกลายเป็นหมูหมาไม่ได้ แต่เขาไม่เคยพยายามทำความเข้าใจความคิดของพวกเขาเลย และไม่แคร์ว่าพวกเขาคิดอย่างไร เขามีความรู้สึกต่อลู...