บทที่ 119 สตรีของข้า ข้าจะเลี้ยงดูเอง
เช้าวันรุ่งขึ้น กวนจือหลานลุกจากเตียงด้วยความอาลัยอาวรณ์ นางรีบลุกขึ้นมาช่วยฉินฉางชิงสวมเสื้อผ้า ดวงตาของนางจับจ้องเขาด้วยสายตาอ่อนหวาน ฉินฉางชิงจ้องใบหน้าน่ารักของนางแล้วยิ้มถามว่า “จือหลาน เจ้าไม่รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงอะไรในร่างกายบ้างหรือ?”