บทที่ 110 ปฏิบัติการตัดหัว! ต้องกำจัดร่างจริงของเย่หยางก่อน!
เห็นได้ชัด!
บนใบหน้าของพวกเขาทุกคน ล้วนเขียนไว้ว่า "ฉันก็เคยเจอโครงกระดูกพวกนี้"!
และหลังจากนึกถึงข้อมูลที่โอวหยางเทียนเพิ่งบอกไป...
ในตอนนี้...
ทุกคนต่างประเมินว่าพลังของเย่หยางนั้นเป็นอย่างไรกันแน่!
"เป็นไปได้ยังไง! ไม่ต้องพูดถึงว่าเย่หยางนั่นจะมีพลังแข็งแกร่งแค่ไหน แค่สามารถเรียกโครงกระดูกออกมาได้มากขนาดนี้ ก็เป็นเรื่องที่น่ากลัวมากแล้วนะ?"
"โคตรผิดปกติ! พูดไม่เกินจริงเลย... ตลอดทางที่ผ่านมาผมก็เจอโครงกระดูกไม่น้อย! ถึงแม้พวกมันจะไม่แข็งแกร่ง สองสามทีก็ฆ่าได้หมด แต่จำนวนมันมากเกินไปแล้วนะ!"
"พี่ลู่... พี่ไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม? โครงกระดูกไม่แข็งแกร่งเหรอ? กูเดินมาที่นี่ยังเจอโครงกระดูกยักษ์ตัวหนึ่งเลย ถ้ากูไม่วิ่งเร็ว คงตายอยู่ใต้มือของมันไปแล้ว!"
"จริงหรือ? แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ?"
"พูดเล่นที่ไหน! กูมีเพื่อนร่วมทีมเจ็ดแปดคน พอเจอโครงกระดูกยักษ์นั่นเข้า แค่ปะทะกันครั้งเดียว โดนหมัดเดียวตายไปสามคน!"
"เชี่ย... งั้นโครงกระดูกพวกนี้ยังมีหลายประเภทด้วยเหรอ?"
"ใช่! โครงกระดูกยักษ์ที่นายพูดถึง... ฉันกับเฉียนเฟิงก็เจอ! อู๋หลิน หวังไห่ และคนอื่นๆ... โดนโครงกระดูกยักษ์นั่นต่อยทะลุร่างไปเลย!"
"หมัดเดียว... ทะลุร่าง... นักรบระดับ SSS สองคน?"
"......"
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนต่างตะลึง!
แม้ว่าพวกเขาจะเป็นผู้มีศักยภาพพิเศษ มีพลังแข็งแกร่งกว่าพวกอาชีพระดับ SSS มาก!
แต่จากการอยู่ด้วยกันมานาน เหล่าอัจฉริยะระดับ SSS พวกนั้นมีพลังแค่ไหน ทุกคนที่อยู่ตรงนี้ก็รู้ดี!
สามารถใช้หมัดเดียวฆ่านักรบอาชีพระดับ SSS สองคนได้... พลังระดับนี้ ถ้าเผลอไปปะทะกับมันเข้า พวกเขาก็คงโดนสังหารในพริบตาเหมือนกัน!
"งั้น... ตอนนี้พวกเราควรทำยังไงดี?"
"เย่หยางแข็งแกร่งขนาดนี้ สามารถเรียกโครงกระดูกออกมาได้มากขนาดนี้ พวกเราจะสู้ยังไง?"
"แค่พวกเราไม่กี่สิบคน จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้จริงๆ เหรอ?"
ตอนนี้... พวกผู้มีศักยภาพพิเศษยังไม่ตื่นตระหนก แต่พวกผู้ใช้อาชีพระดับ SSS ที่อยู่ข้างๆ กลับเริ่มกังวลขึ้นมาแล้ว!
จากที่ได้ยินโอวหยางเทียนพูด...
โครงกระดูกยักษ์นั่นฆ่าพวกเขาที่เป็นผู้ใช้อาชีพระดับ SSS ง่ายเหมือนฆ่าไก่ แบบนี้จะให้พวกเขาสู้ยังไง?
และในตอนนี้เอง
ฉินฮวยเทียนที่มีนิสัยตรงไปตรงมา ก็พูดออกมาโดยไม่ทันคิด: "ฉันว่าพวกเราทำแบบนี้ดีกว่า ในเมื่อโครงกระดูกของเย่หยางแข็งแกร่งนัก พวกเราก็ไม่ต้องสู้กับโครงกระดูกของเขาสิ?"
"ใช้ปฏิบัติการตัดหัวเลย ฆ่าเย่หยางให้ตาย พวกโครงกระดูกของเขา... ก็จะใช้การไม่ได้แล้วไม่ใช่เหรอ?"
ฉึก!
ในตอนนี้... เมื่อได้ยินคำพูดของฉินฮวยเทียน ทุกคนก็หันไปมองเขาทันที!
ตอนนี้... แม้แต่โอวหยางเทียนก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "โบราณว่าไว้: จงใส่ใจคำพูดของคนโง่รอบข้าง... เพราะบางครั้งจากปากของพวกเขา ก็อาจจะแตกหน่อความคิดที่ชาญฉลาดกว่าใครได้!"
"ใช่แล้ว!"
ทันใดนั้น ลู่เฟิงก็เห็นด้วย: "อาชีพของหวังไค ก็คือบุตรแห่งเทพเจ้าไม่ใช่หรือ? แค่เขาเปิดพรสวรรค์ 'ตาเทพสวรรค์' ก็สามารถมองทะลุผ่านพวกโครงกระดูกเหล่านั้น หาพิกัดร่างจริงของเย่หยางได้เลย!"
"จากนั้น... ฉันกับโอวหยางเทียนรวมถึงพวกนักสังหาร จอมเวทคนอื่นๆ ก็โจมตีพร้อมกันทีเดียว!"
"ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเย่หยางจะรับไหว!"
"พูดถูก!"
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ จิตใจของทุกคนก็สว่างขึ้นมาทันที!
โครงกระดูกของเย่หยางอาจจะน่ากลัว!
แต่อาชีพ "จอมเวทผู้เรียกต้นกำเนิด" ทุกคน ล้วนมีจุดอ่อนที่หลีกเลี่ยงไม่ได้!
นั่นก็คือร่างกายอ่อนแอ!
ดังนั้น... แค่หลบหลีกพวกโครงกระดูกที่ว่าแข็งแกร่งนักของเขา ก็สามารถตัดหัวเย่หยางได้เลย!
ตอนนั้น...
ไม่ว่าโครงกระดูกของเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็เป็นแค่กองทัพไร้ผู้นำ!
หรือแม้แต่... ถ้าเย่หยางตาย พวกโครงกระดูกก็อาจจะพังทลายเอง สลายหายไปทั้งหมด!
คิดได้ดังนั้น...
ทุกคนก็ไม่คิดอะไรอีก!
เมื่อทุกคนเจอกลุ่มโครงกระดูกในละแวกใกล้เคียง หวังไคก็ซุ่มอยู่แถวนั้น เปิดพรสวรรค์ของตัวเองทันที ล็อกเป้าที่โครงกระดูกนั้น!
[ตาเทพสวรรค์!]
และตอนนี้...
ยังไม่ทันที่หวังไคจะค้นหาข้อมูลของเย่หยาง ก็เห็นภาพที่ทำให้หนังศีรษะชาทันที!
"เชี่ย... โครงกระดูกเยอะขนาดนี้เลยเหรอ?!"
"เกิดอะไรขึ้น?"
เมื่อได้ยินความตกใจของหวังไค โอวหยางเทียนก็ถามออกมาโดยอัตโนมัติ
หวังไคส่ายหัว พยายามสงบสติอารมณ์อยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะพูดออกมา: "ฉันเห็น... กองทัพโครงกระดูกของเย่หยางนี่ แผ่ขยายไปทั่วบริเวณรอบนอกของพื้นที่ลับแล้ว!"
"จำนวนนั้น... มีถึงหลายแสนตัว!"
"และยังมีโครงกระดูกที่ล่องหนได้อีกเยอะมาก!"
"เชี่ย ถ้าพวกโครงกระดูกล่องหนพวกนี้แอบมาข้างตัวพวกเรา มันก็ป้องกันไม่ไหวเลยนะเนี่ย!"
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ โอวหยางเทียนก็เหงื่อเย็นผุดซึมทันที!
เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลย...
โครงกระดูกหมื่นกว่าตัวที่เย่หยางใช้โจมตีเขา กลับเป็นแค่หนึ่งในสิบส่วนยังไม่ถึงของจำนวนทั้งหมด!
และตอนนี้...
กองทัพโครงกระดูกของเขา มีจำนวนมากจนแผ่ขยายไปทั่วพื้นที่ลับแล้ว!
บ้าชิบ... มีกองกำลังแบบนี้ พวกเขาก็เหมือนถูกสอดส่องตลอดเวลาเลยนะ!
และไม่นาน!
ผ่านตาเทพสวรรค์ หวังไคก็พบร่างของเย่หยาง!
"เจอแล้ว!"
"เขาอยู่ที่ไหน?"
"โชคยังดีอยู่! ร่างจริงของเขาอยู่ไม่ไกลจากพวกเรา!"
"ฮ่าๆๆ... ดี ดี ดี! นี่มันสวรรค์ลิขิตให้ไอ้หมอนี่ต้องตายแล้วล่ะ!"
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เหล่าอัจฉริยะผู้มีศักยภาพพิเศษก็รู้สึกสะใจขึ้นมาทันที!
ในตอนนี้!
โอวหยางเทียนถึงกับขบฟันกรอด พูดว่า: "บอกพิกัดมาเลย! ลู่เฟิง, เหว่ยหมิง... พวกนายสามคนที่เป็นนักสังหาร กับเฉียวหยางตามฉันมา!"
"พยายามใช้สกิลพร้อมกันทีเดียว ฆ่าไอ้หมอนี่ให้ตายทันที!"
"ครับ!"
เมื่อได้ยินคำพูดของโอวหยางเทียน เหล่าผู้มีศักยภาพพิเศษที่ถูกเรียกชื่อก็ตอบรับพร้อมเพรียงกัน!
แม้ว่าปกติเหล่าผู้มีศักยภาพพิเศษเหล่านี้จะดื้อรั้นไม่ยอมฟังใคร!
แต่ตอนนี้เผชิญหน้ากับศัตรูตัวร้าย!
หากต้องการอยู่รอด... ตอนนี้ก็ต้องร่วมมือกันก่อน ฆ่าเย่หยางให้ตายก่อน!
มีแบบนี้เท่านั้น!
พวกเขาถึงจะมีโอกาสพัฒนาตัวเองต่อไป!
ไม่อย่างนั้น... แค่พลังระดับนี้ของเย่หยาง ถ้าพวกเขายังต่างคนต่างสู้ สักวันก็จะถูกเขาฆ่าทีละคน!
โอวหยางเทียน, เฉียนเฟิงและคนอื่นๆ... ก็เป็นตัวอย่างที่ดี!
ไม่ต้องคิดอะไรมาก!
เมื่อได้รับข้อมูลพิกัดจากหวังไคแล้ว โอวหยางเทียนก็นำคนเหล่านั้นแอบย่องไปทางที่เย่หยางอยู่ทันที!
คนอื่นๆ ก็อยากจะไป... แต่เพื่อไม่ให้เกิดเหตุไม่คาดฝัน จึงกดความรู้สึกนั้นเอาไว้!
ไม่นาน!
โอวหยางเทียนกับคนอื่นๆ ก็มาถึงพุ่มไม้แห่งหนึ่งที่อยู่ห่างจากเย่หยางแค่หนึ่งถึงสองกิโลเมตร!
เมื่อเห็นร่างที่อยู่ไม่ไกล โอวหยางเทียนถึงกับอยากจะพุ่งเข้าไปถลกหนังชำแหละเนื้อไอ้หมอนี่ตอนนี้เลย!
ถ้าไม่ใช่เพราะมัน...
เฉียนเฟิงน้องชายของเขา ก็คงไม่ต้องตายอย่างทรมานขนาดนี้!
ไม่อยากคิดอะไรมาก...
โอวหยางเทียนหันไปสั่งคนที่อยู่ข้างหลัง
"ทุกคนเตรียมสกิลให้พร้อม!"
"พวกอาชีพนักสังหารตามลู่เฟิงไป!"
"พวกจอมเวทเตรียมสกิลให้พร้อม!"
"3... 2... 1!"
"บุก!!!"
(จบบท)