บทที่ 101
นาตาชามองใบหน้าของวันด้า ริมฝีปากสีแดงของเธอโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม “ในที่สุด ฉันก็โล่งใจแล้ว วันด้า” แม้ว่าความเจ็บปวดของวันด้าและเปโตรจะค่อยๆ บรรเทาลงด้วยครอบครัวใหม่ของพวกเขา ซึ่งรวมถึงคนอย่างลีออน แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าบาดแผลในใจจะหายไปโดยสมบูรณ์ ความเกลียดชังที่ฝังลึกในใจยังคงทิ้งหนามเอาไว้ในจิตว...