ตอนที่แล้วตอนที่ 653 ให้เกียรติกันหน่อยไหม?
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 655 ใช้เวลานานแค่ไหน?

ตอนที่ 654 ฉันแค่มาเที่ยว ทำไมกลับได้เงินมากมายขนาดนี้


“เรามาไปที่ภูเขาหิมะซีหลิงกันเถอะ” (西岭雪山)

ซู หนิงซวง เสนอความคิดเห็น

“ภูเขาหิมะซีหลิง?”

เย่เฉิน พึมพำกับตัวเอง เขาเพิ่งเคยได้ยินชื่อสถานที่นี้เป็นครั้งแรก

สถานที่ท่องเที่ยวในหรงเฉิงที่ เย่เฉิน รู้จักส่วนใหญ่ก็คือ ศาลเจ้าอู่โหวสือ, ถนนควานจ๋าย, และพิพิธภัณฑ์กระท่อมกวีตู้ฝู เป็นต้น

ด้วยความสงสัย เย่เฉิน จึงลองค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับภูเขาหิมะซีหลิง

ที่แท้ภูเขาหิมะซีหลิงไม่ได้อยู่ในตัวเมืองหรงเฉิง แต่ตั้งอยู่ในเขตหนึ่งที่อยู่ภายใต้เขตปกครองของเมืองหรงเฉิง

“ภูเขาหิมะซีหลิงน่าจะไม่เหมาะล่ะ เราเปลี่ยนเป็นที่อื่นเถอะ”

เย่เฉิน ส่ายศีรษะเล็กน้อย

ที่พักของพวกเขาอยู่ค่อนข้างไกลจากภูเขาหิมะซีหลิง ถ้าจะเดินทางไป และกลับในวันพรุ่งนี้เวลาเช้า คงไม่มีเวลาพอสำหรับการเดินเขา

ด้วยซึ่งพรุ่งนี้เย็นพวกเขาจะต้องนั่งเครื่องบินกลับไปที่เมืองเซี่ยงไฮ้ และมะรืนนี้เช้าไม่ว่าจะเป็น เย่เฉิน หรือซู หนิงซวง ก็ต่างมีคาบเรียน

“เราไม่มีเวลาพอ…”

เย่เฉิน อธิบาย

“โอ้ย ฉันลืมเรื่องนั้นไปเลย”

ซู หนิงซวง สะดุ้ง เมื่อได้ยิน เย่เฉิน พูด เธอก็ตระหนักได้ทันที

วันนี้เธอมีความสุขมากจนลืมไปเลยว่าเวลาที่พวกเขามีจำกัดสำหรับการมาเที่ยวที่นี่ในครั้งนี้

“ทำไมปิดเทอมฤดูร้อนยังมาไม่ถึงนะ”

ซู หนิงซวง อดไม่ได้ที่จะบ่น

แม้จะเป็น ‘เด็กเรียน’ แต่ ซู หนิงซวง ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอยากมีเวลาว่างในช่วง ‘ปิดเทอมฤดูร้อน’ และ ‘ปิดเทอมฤดูหนาว’

“จริง”

เย่เฉิน ก็ยอมรับเช่นกัน พร้อมกับยักไหล่อย่างเห็นด้วย

ในทันใดนั้น เย่เฉิน ก็นึกถึงคำพูดของเพื่อนสมัยมัธยมปลายคนหนึ่งขึ้นมาได้

สำหรับนักเรียนหลายคนแล้ว ปีหนึ่งมันก็เหมือนมีแค่สี่ช่วงเวลา : ปิดเทอมฤดูหนาว, รอคอยวันปิดเทอมฤดูร้อนมาถึง, ปิดเทอมฤดูร้อน, รอคอยวันปิดเทอมฤดูหนาวมาถึง

“อีกไม่นานหรอก”

ตอนนี้ปิดเทอมฤดูร้อนก็ใกล้เข้ามาแล้ว

พอถึงปิดเทอมฤดูร้อน เย่เฉิน และซู หนิงซวง จะได้ไปเที่ยวพักผ่อนกันให้เต็มที่ โดยไม่ต้องกังวลเรื่องเวลาที่จำกัด

ซู หนิงซวง ได้ยินเช่นนั้นก็พยักหน้ารับ แต่เอาจริงๆ พรุ่งนี้เธอเองก็ไม่รู้จะไปที่ไหน ดังนั้นเธอจึงหันมาถามความคิดเห็นจาก เย่เฉิน

เย่เฉิน เปิดโทรศัพท์ค้นหาสถานที่ท่องเที่ยวในหรงเฉิง

ในขณะนั้นเอง เขาก็ได้รับข้อความจากเกม

เมื่อเห็นข้อความนั้น เย่เฉิน ก็เลิกคิ้ว แล้วกดเข้าไปในเกมทันที

[ติ๊ง]

[ภารกิจท้าทาย : ไปเช็คอินที่พิพิธภัณฑ์กระท่อมกวีตู้ฝูที่หรงเฉิง, เวลาในการท้าทาย : 18 ชั่วโมง]

[รางวัลภารกิจ : หุ้น 12% ของ Prada Group]

ภารกิจท้าทายใหม่มาแล้ว

เย่เฉิน เห็นเนื้อหาของภารกิจท้าทาย และรางวัลในครั้งนี้แล้วเกือบจะหัวเราะออกมา

ภารกิจครั้งนี้ง่ายดายมากๆ แค่ไปที่พิพิธภัณฑ์กระท่อมกวีตู้ฝู แล้วเช็คอิน ก็สามารถทำภารกิจสำเร็จได้ง่ายๆ

แม้จะง่าย แต่รางวัลกลับไม่เล็กน้อยเลย หุ้น 12% ของ Prada Group นั้นมีมูลค่าสูงมาก

ตอนนี้มูลค่าตลาดของ Prada Group ลอยตัวอยู่ที่คร่าวๆ ราว หนึ่งแสนล้านหยวน

หุ้น 12% นี้มีมูลค่าประมาณ 1.2 หมื่นล้านหยวน ซึ่งถือว่าเป็นรางวัลที่มหาศาลมากทีเดียว

ก่อนหน้านี้ เย่เฉิน เคยได้รับหุ้นของ Prada Group ไปแล้ว 9% และ 3% ตามลำดับ

ถ้าเขาทำภารกิจท้าทายนี้สำเร็จ เขาจะมีหุ้นใน Prada Group อยู่สูงถึง 24%

นอกจากนี้ ถ้าเขาทำภารกิจท้าทายระยะยาวที่กำลังจะสำเร็จในการทำให้ ไป๋ ฮันเยียน กลายเป็นนักร้องระดับราชินีเพลง ซึ่งรางวัลที่เขาจะได้รับคือหุ้น 51% ของ Prada Group

เมื่อนั้น เย่เฉิน ก็จะมีหุ้นใน Prada Group ถึง 75%

ถึงตอนนั้น เย่เฉิน ก็จะเป็นเจ้าของที่แท้จริงของ Prada Group

ถ้าเกมนี้ยังให้รางวัลเป็นหุ้นใน Prada Group มากกว่านี้ เขาก็จะได้หุ้นทั้งหมดใน Prada Group ไปในไม่ช้า และมันจะกลายเป็นแบรนด์สินค้าฟุ่มเฟือยลำดับสองที่เป็นของ เย่เฉิน เพียงแค่ ..คนเดียว

อาณาจักรสินค้าฟุ่มเฟือยของ เย่เฉิน ก็จะก้าวไปข้างหน้าอีกก้าว และสินทรัพย์ของ เย่เฉิน ก็จะเพิ่มขึ้นอย่างมากเช่นกัน

ภารกิจท้าทายครั้งนี้มีเวลาจำกัด 18 ชั่วโมง ภารกิจนี้ เย่เฉิน ต้องทำให้สำเร็จในเช้าวันพรุ่งนี้

“ฉันแค่มาเที่ยว ทำไมกลับได้เงินมากมายขนาดนี้เนี่ย”

เย่เฉิน อดไม่ได้ที่จะรู้สึกทึ่งกับความโชคดีของตัวเอง

เขาแค่ออกมาเที่ยวกับแฟน ไม่ได้คิดว่าจะมาหาเงิน

แต่เกมกลับต้องการมอบมันให้กับเขา ซึ่งตัวเขาเองก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ ดังนั้นเขาเลยต้องรับมันเอาไว้..อย่างไม่เต็มใจ

“หนิงซวง พรุ่งนี้เช้าเราไปพิพิธภัณฑ์กระท่อมกวีตู้ฝูกันดีไหม?”

เย่เฉิน เสนอความคิดเห็น

“พิพิธภัณฑ์กระท่อมกวีตู้ฝูเหรอ ดีค่ะ”

ซู หนิงซวง ก็ยิ้มยินดี และไม่ได้ปฏิเสธ

“พรุ่งนี้เช้าเราไปพิพิธภัณฑ์กระท่อมกวีตู้ฝู ช่วงบ่ายก็ไปศาลเจ้าอู่โหวสือ พอเย็นก็หาร้านทานข้าวกันก่อนแล้วกลับเซี่ยงไฮ้กันเลย”

เย่เฉิน วางแผนสำหรับการเดินทางในวันพรุ่งนี้

“ถ้าเรามีเวลามากกว่านี้แล้ว หนิงซวง คุณอยากไปปีนเขาหิมะ เราก็สามารถไปภูเขาหิมะซีหลิง หรือภูเขาหิมะหยู่หลงก็ได้”

เย่เฉิน แนะนำเพิ่มเติม

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ช่วงเช้าของวันรุ่งขึ้น หลังจากทานอาหารเช้ากันไปเล็กน้อย เย่เฉิน และซู หนิงซวง ก็เดินทางไปพิพิธภัณฑ์กระท่อมกวีตู้ฝูในหรงเฉิง

พอถึงที่หมาย เย่เฉิน ก็รู้สึกถึงการสั่นของโทรศัพท์มือถือในกระเป๋า

เขาหาเหตุผลบางอย่างแล้วเดินไปในมุมที่ไม่ค่อยมีคน ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา

[ติ๊ง]

[เกมตรวจพบว่าคุณมาถึงพิพิธภัณฑ์กระท่อมกวีตู้ฝูในหรงเฉิง คุณต้องการเช็คอินหรือไม่?]

เกมได้แสดงหน้าต่างป๊อปอัปแจ้งเตือนขึ้นมา

“เช็คอิน”

เย่เฉิน ไม่ลังเล เขากดปุ่มเช็คอินทันที

[ติ๊ง]

[เช็คอินสำเร็จ]

[ไปที่พิพิธภัณฑ์กระท่อมกวีตู้ฝูในหรงเฉิง และเช็คอิน – ภารกิจท้าทายสำเร็จ]

[ขอแสดงความยินดีด้วย คุณได้รับหุ้น 12% ของ Prada Group (สัญญาการซื้อหุ้นอยู่ในห้องหนังสือที่คฤหาสน์ ถานกง ของคุณแล้ว โปรดตรวจสอบ)]

การเช็คอินสำเร็จแล้ว ภารกิจท้าทายของ เย่เฉิน ก็เสร็จสิ้นเรียบร้อยแล้ว

ทรัพย์สินของ เย่เฉิน เพิ่มขึ้นไปอีกกว่าหมื่นล้านหยวน

เกมรู้ว่าเขากำลังท่องเที่ยว และไม่สะดวกที่จะพกสัญญากลับไปด้วย เกมนี้ก็ยังใจดีส่งสัญญาไปที่คฤหาสน์ให้กับเขา ..ไม่เลวจริงๆ

หลังจากนั้นเขาซื้อเครื่องดื่มสองขวด และกลับไปรวมตัวกับ ซู หนิงซวง

ในช่วงเช้าพวกเขาเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์กระท่อมกวีตู้ฝู และช่วงบ่ายก็ไปยังศาลเจ้าอู่โหวสือ

เนื่องจากเวลามีจำกัด พวกเขาก็เลยไม่ได้ไปเที่ยวที่อื่นในหรงเฉิงมากนัก

แต่ทริปนี้กลับเต็มไปด้วยความทรงจำที่ดีๆ

การได้อุปการะหมีแพนด้า, การร้องเพลงคู่กัน, การไปพิพิธภัณฑ์กระท่อมกวีตู้ฝู และอื่นๆ ล้วนเป็นความทรงจำที่ดี

เย็นวันนั้นหลังจากทานข้าวเสร็จ พวกเขาก็นั่งเครื่องบินส่วนตัวกลับมาที่เซี่ยงไฮ้

พอถึงเซี่ยงไฮ้ได้ไม่นาน เย่เฉิน ก็ได้รับโทรศัพท์จากลูกน้องของเขา

เมื่อสัปดาห์ที่แล้วเขาส่งคนไปหาบริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่เหมาะสม ตอนนี้เรื่องนี้เสร็จสิ้นแล้ว

ลูกน้องของเขาได้หาบริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่เหมาะสม ซึ่งนั่นก็คือ – บริษัท เหอคาง เรียล เอสเตท กรุ๊ป

ในแง่ของความแข็งแกร่ง แม้ว่า เหอคาง เรียล เอสเตท กรุ๊ป จะไม่ใช่บริษัทอันดับหนึ่งในเซี่ยงไฮ้ แต่ก็ถือว่าแข็งแกร่งมาก

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ชื่อเสียง และความน่าเชื่อถือของบริษัท เหอคาง เรียล เอสเตท กรุ๊ป นั้นดีมาก การก่อสร้างก็ยอดเยี่ยม และไม่เคยมีปัญหาใดๆ มาก่อน

ซึ่งในจุดนี้เป็นสิ่งที่ เย่เฉิน ให้ความสำคัญที่สุด เขาเองคงไม่อยากหาบริษัทที่มีปัญหามาทำงานแล้วได้งานที่ไม่มีคุณภาพ

“พรุ่งนี้บ่ายสี่โมงครึ่ง ผมจะไปพบกับเจ้าของบริษัท เหอคาง ช่วยจัดการให้หน่อยนะ”

เย่เฉิน มองดูตารางเรียนแล้วสั่งการ

พรุ่งนี้เช้า เย่เฉิน มีเรียนเต็มวัน แต่บ่ายก็พอสามารถจัดการได้ เพราะเขามีเรียนถึงแค่ช่วงบ่ายสามโมงเท่านั้น

“ครับ ท่านประธาน”

ลูกน้องรับคำสั่ง และรีบไปจัดการเรื่องนัดหมาย

วันจันทร์ในช่วงบ่ายหลังเลิกเรียน เย่เฉิน ไม่ได้รีบไปยังบริษัท เหอคาง เรียล เอสเตท กรุ๊ป แต่กลับไปที่คฤหาสน์ ถานกง ก่อนเพื่อหยิบของสำคัญบางอย่าง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด