ตอนที่ 57 – ที่ปรึกษาพิเศษ
ตอนที่ 57 – ที่ปรึกษาพิเศษ
"นายคิดว่าเกม ดูเอลมอนสเตอร์ ที่มีอยู่ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง?" ไคบะนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน มือประสานกันที่คาง
ยูเอะ วู เดินเข้ามาในห้องอย่างไม่ลังเล ลากเก้าอี้ที่ถูกเตรียมไว้ตรงหน้าโต๊ะออกมา และนั่งลง
"ใช่" เขาพูด "ผมมีความเห็นส่วนตัวเล็กน้อยเกี่ยวกับเกมนี้"
"เป็นเรื่องของช่องโหว่ในกฎที่มีอยู่หรือเปล่า? ฉันเดาว่างั้น" ไคบะหรี่ตา "นายหมายถึงเรื่องความสามารถในการใช้การ์ดเวทมนตร์... และขีดจำกัดการโจมตีของมอนสเตอร์ฟิวชั่นใช่ไหม?"
ยูเอะ วูรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ต้องบอกว่าไคบะสมกับเป็นประธานบริษัทจริง ๆ ถ้าฝ่ายตรงข้ามเป็นเพกาซัส ยูเอะ วูอาจเริ่มสงสัยว่าเขาใช้สแกนจิตกับตัวเองหรือเปล่าในตอนนี้
เมื่อเห็นสีหน้าประหลาดใจของเขา ไคบะก็พอใจไม่น้อย ถึงกับฮัมเบา ๆ พร้อมรอยยิ้ม "ดูเอลลิสต์ระดับแนวหน้าต้องการแค่การดูเอลครั้งเดียวเพื่อเข้าใจหัวใจของอีกฝ่าย ฉันได้เข้าใจสิ่งที่นายต้องการจะพูดอย่างคร่าว ๆ ผ่านการดูเอลแล้ว"
ยูเอะ วูรู้สึกคลับคล้ายคลับคลาว่าเขาเคยได้ยินคำนี้ที่ไหนมาก่อน เหมือนเด็กผู้ชายคนหนึ่งในสตูดิโอข้าง ๆ ก็เคยพูดอะไรคล้าย ๆ กัน...
การพูดคุยกับคนฉลาดประหยัดทั้งเวลาและแรง ไคบะเข้าใจสิ่งที่เขาหมายถึงโดยที่เขายังไม่ทันจะพูดออกมาเลยด้วยซ้ำ
"บอกฉันมาสิว่านายมีความคิดอะไร ฉันอยากฟังความเห็นของนายอย่างละเอียด พร้อมเหตุผลว่าทำไมนายถึงคิดแบบนั้น" ไคบะเอนตัวพิงเก้าอี้ราวกับเป็นผู้สัมภาษณ์กำลังสอบสัมภาษณ์
แน่นอน ยูเอะ วูได้เตรียมคำพูดไว้ล่วงหน้าแล้ว
เขาพูดถึงมุมมองของเขาเกี่ยวกับขีดจำกัดการโจมตีของการอัญเชิญฟิวชั่นและช่วงเวลาที่สามารถใช้การ์ดเวทมนตร์ พร้อมทั้งยกตัวอย่างการต่อสู้จริงที่เตรียมไว้อย่างดีเพื่อสนับสนุนมุมมองของเขา
เขาเน้นการพูดถึงการใช้การ์ดเวทมนตร์ เพราะนี่เป็นหนึ่งในจุดที่เขารู้สึกไม่สบายใจกับกฎที่มีอยู่มากที่สุด
ตามกฎปัจจุบัน การ์ดเวทมนตร์สามารถใช้งานจากมือได้ทันทีหลังจากถูกลงสนาม หรือใช้งานในเทิร์นของฝ่ายตรงข้าม และแม้แต่ในช่วง Battle Phase ขณะที่มอนสเตอร์สองตัวกำลังสู้กันอยู่
ด้วยวิธีนี้ บทบาทของการ์ดกับดักจึงดูไม่สำคัญนัก เพราะไม่สามารถใช้งานได้ในเทิร์นที่ถูกลงสนาม และไม่สามารถใช้งานได้จากมือ หลังจากจั่วมาแล้วต้องรออีกเทิร์นถึงจะใช้งานได้ ทำให้การ์ดกับดักดูไร้ประโยชน์อย่างมาก
ในความเป็นจริง Yu-Gi-Oh DM ตั้งแต่ยุคแรก ๆ ก็มักจะมีการใช้การ์ดเวทมนตร์มากกว่า และความถี่ในการใช้การ์ดกับดักน้อยกว่ามาก
ยูเอะ วูแสดงความคิดเห็นอย่างชัดเจนว่า การ์ดเวทมนตร์และการ์ดกับดักควรมีลักษณะเฉพาะตัว และไม่ควรใช้แทนกันได้
ข้อได้เปรียบของการ์ดเวทมนตร์คือสามารถใช้งานจากมือได้ทันที แต่ไม่สามารถใช้งานได้ในช่วง Battle Phase หรือเทิร์นของฝ่ายตรงข้าม
การ์ดกับดักสามารถใช้งานได้ใน Battle Phase และในทุกช่วงของเทิร์นของฝ่ายตรงข้าม แต่เป็นข้อจำกัดที่ไม่สามารถใช้งานได้ทันทีในเทิร์นที่ถูกลงสนาม และต้องรอหนึ่งเทิร์นก่อนจะใช้งาน
อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงพื้นฐานที่สุด ในความเห็นของยูเอะ วู ความเร็วในการใช้งานเอฟเฟกต์ของมอนสเตอร์ การ์ดเวทมนตร์ และการ์ดกับดัก การ์ดเวทมนตร์ฉับพลัน และการ์ดกับดักเคาน์เตอร์ในระบบกฎปัจจุบันยังคงดูสับสน
แต่ถึงแม้ว่า Chain(การซ้อนกันเวลาเปิดใช้การ์ดกับดักหรือเวทหลายใบ) และ Timing(จังหวะเวลา) ของการใช้งานเอฟเฟกต์จะเป็นส่วนที่ซับซ้อนที่สุดในระบบกฎของ Yu-Gi-Oh! ยูเอะ วูก็ไม่ได้คาดหวังว่ากฎจะได้รับการปรับปรุงจนถึงระดับนั้นในทันที
เพราะอย่างน้อยดูเอลลิสต์ส่วนใหญ่ก็ยังคงปวดหัวกับกฎใหม่ที่ว่า "การอัญเชิญชั้นสูงต้องมีการบูชายัญ" ซึ่งเป็นเรื่องยากสำหรับหลายคนที่จะเข้าใจแนวคิดเชิงเทคนิคสูงเช่น Timing
ในส่วนนี้ ยูเอะ วูไม่ได้พยายามโน้มน้าวใจไคบะมากนัก เพราะเขาพบว่าไคบะเองก็เหมือนจะไตร่ตรองเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม ในบางส่วน ไคบะก็ยังคงไม่ยอมถอยเลยแม้แต่น้อย
"สิ่งที่นายพูดเกี่ยวกับการแยกความแตกต่างระหว่างการ์ดเวทมนตร์และการ์ดกับดัก และไม่ให้ใช้แทนกันได้นั้นเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล" ไคบะกล่าว "การ์ดเวทมนตร์ไม่ควรจะถูกใช้งานในเทิร์นของฝ่ายตรงข้าม แต่การที่นายบอกว่าไม่สามารถใช้งานได้แม้ใน Battle Phase ของตัวเอง ฟังดูเหลวไหลเกินไป"
ยูเอะ วูเลิกคิ้ว
มันเหลวไหลเหรอ?
ทำไมฉันถึงคิดว่าการที่นายเปิดการ์ดที่หมอบไว้เมื่อศัตรูประกาศโจมตี แล้วใช้งาน Monster Reborn(ชุบชีวิต) เรียกมอนสเตอร์ขึ้นมาฆ่าศัตรูที่กำลังโจมตี ดูจะไร้เหตุผลกว่าล่ะ?
ต่อมาเมื่อพูดถึงเรื่อง "ขีดจำกัดการโจมตีของการอัญเชิญฟิวชั่น" ยูเอะ วูก็พยายามทุกวิถีทางเพื่อเปลี่ยนความคิดของไคบะ
เหตุผลของไคบะนั้นง่ายมาก: "ถ้าฉันสามารถโจมตีในเทิร์นที่อัญเชิญฟิวชั่นได้ แล้วถ้าฉันฟิวชั่นและอัญเชิญ Blue-Eyes Ultimate Dragon ออกมาในเทิร์นที่สองแล้วโจมตีทันที การดูเอลก็คงจบลงในพริบตา! นั่นมันไร้สาระ! การทำแบบนี้มันจะส่งผลเสียต่อสมดุลของเกมมากเกินไป อย่าพูดถึงมันอีกเลย"
ยูเอะ วูถึงกับพูดไม่ออก
Blue-Eyes Ultimate Dragon ในเทิร์นที่สอง? นายคิดว่าทุกคนเหมือนนายหรือไง ที่สามารถจั่วเจ้าสาวมังกรออกมาสามใบพร้อมด้วยการ์ดฟิวชั่วมาได้เหมือนติดกาวไว้ด้วยกัน?
ยิ่งไปกว่านั้น... การใช้การ์ดสี่ใบเพื่อเปลี่ยนเป็นมอนสเตอร์ไร้เอฟเฟกต์ที่มีพลังโจมตี 4500 นี่มันน่าภูมิใจตรงไหน?
ไม่ต้องพูดถึงคนอื่นเลย แม้แต่คนที่นายดูเอลด้วยมากที่สุด ถ้า ยูกิ ลง Mirror Force หรือ Magic Cylinder อะไรทำนองนั้นล่ะก็ คงระเบิดในที่เดียวแน่ ๆ
ถึงอย่างนั้น ยูเอะ วูก็ยังอดชื่นชมไคบะไม่ได้ อย่างน้อยเขาก็เป็นประธานที่พยายามรักษาสมดุลของเกมอย่างจริงจัง
นี่เป็นครั้งแรกที่ยูเอะ วูได้เห็นคนที่เพิ่มข้อจำกัดให้ตัวเองด้วยเหตุผลที่ว่า "กฎแบบนี้จะทำให้ฉันแข็งแกร่งเกินไป" ซึ่งต่างกับบริษัทที่เขาเคยทำงานมาก่อนที่แค่พูดว่า "มันเจ๋งมาก!" ทั้งวันและสมดุลเกมก็พังทลาย…
แต่ถึงอย่างนั้น ยูเอะ วูก็ยังไม่ยอมแพ้ เขาพยายามอธิบายให้ไคบะฟังว่าการฟิวชั่น Blue-Eyes Ultimate Dragon ด้วยมือมันเป็นการสิ้นเปลืองการ์ดจำนวนมาก ซึ่งเป็นพฤติกรรมที่เสี่ยงสูงมาก ควรได้รับรางวัลที่สูงตามไปด้วย
หรือพูดอีกอย่างคือ ผู้เล่นใช้การ์ดสี่ใบเพื่อแลกกับมังกรที่แข็งแกร่ง แต่กลับไม่สามารถโจมตีในเทิร์นนั้นได้และต้องรอให้ฝ่ายตรงข้ามจัดการในเทิร์นถัดไป นั่นมันเสียสมดุลจริง ๆ
สุดท้าย ไคบะก็กลอกตา "หึ! เอาชนะ Blue-Eyes Ultimate Dragon ของฉันได้ในเทิร์นเดียว? นั่นมันเป็นไปไม่ได้!"
ยูเอะ วู: "..."
"ไม่จำเป็นต้องพูดเรื่องนี้ต่อแล้ว" ไคบะโบกมือ "ถ้าฉันสามารถโจมตีทันทีในเทิร์นที่ฟิวชั่น แปลว่าฉันสามารถโจมตีด้วย Blue-Eyes White Dragon สามตัวก่อน แล้วใช้การ์ดฟิวชั่นในช่วง Battle Phase เพื่อฟิวชั่นเป็นมังกรอัลติเมทแล้วโจมตีต่อ นายนึกว่ามันสมเหตุสมผลหรือ?"
มันสมเหตุสมผลหรือ? แน่นอนว่าไม่สมเหตุสมผล
...ดังนั้นนายควรจะลบกฎที่ว่า "การ์ดเวทมนตร์สามารถใช้งานในช่วง Battle Phase ได้" ให้ฉันเถอะ!
ยูเอะ วู พบว่าถึงแม้ไคบะจะเป็นอัจฉริยะและเป็นดูเอลลิสต์ระดับสูง แต่เขาก็ยังเคยชินกับกรอบกฎของ ดูเอลมอนสเตอร์ ที่มีอยู่มานานแล้ว
มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่เขาจะฟังความคิดเห็นจากคนอื่นและยอมทำการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง อย่างไรก็ตาม การที่ไคบะมีความคิดที่ฝังรากลึกบางส่วนทำให้เขาไม่อยู่ในคลื่นความคิดเดียวกันกับ ยูเอะ วู ในหลายประเด็น การอธิบายอะไรก็เหมือนจะไม่มีประโยชน์...
สุดท้าย ยูเอะ วู ได้นำเสนอแนวคิดใหม่ที่เรียกว่า "Battle Replay"
แนวคิดนี้ดูเหมือนจะกระตุ้นความสนใจของไคบะได้ไม่น้อย
"ในช่วง Battle Step ถ้าจำนวนมอนสเตอร์ของทั้งสองฝ่ายเปลี่ยนไป เราสามารถยืนยันอีกครั้งได้หรือไม่ว่าจะโจมตีหรือไม่?"
ไคบะเอามือจับคางไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง สายตาของเขาเปล่งประกายด้วยความสนใจ
"…น่าสนใจ น่าสนใจจริง ๆ" เขาพยักหน้าและพูด "อาจเป็นไปได้จริง ๆ แต่หากนำไปใช้จริง เราจำเป็นต้องพิจารณาสถานการณ์อื่น ๆ เพิ่มเติมและทำการทดสอบบางอย่าง"
ยูเอะ วู พยักหน้าด้วยความเข้าใจ
สำหรับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญขนาดนี้ จำเป็นต้องมีการทดสอบแน่นอน อย่างไรก็ตาม จากปฏิกิริยาของไคบะ เขารู้สึกว่าการเปลี่ยนแปลงนี้น่าจะมีโอกาสเกิดขึ้นจริง
แต่แล้ว ยูเอะ วู ก็ฉุกคิดขึ้นมาว่า… หลังจากที่ระบบ Battle Replay ถูกนำมาใช้ ไคบะจะโดนตัวเองเล่นงานหรือเปล่านะ?
ตัวอย่างเช่น ฉากจากอนิเมะที่มีชื่อเสียงที่เขาเคยคิดเล่น ๆ ในหัว...
……
ยูกิ: "ฉันจะโจมตี ‘XYZ-Dragon Cannon’ ของนายด้วย ‘Osiris the Sky Dragon’! รับไปเลย คลื่นกระแสไฟฟ้าพลังสูง!"
เซโตะ ไคบะ: "ฮ่า ๆ ๆ ในตอนนี้ ฉันเปิดการ์ดที่หมอบไว้ ‘Interdimensional Matter Transporter’! ฉันจะส่ง XYZ-Dragon Cannon ไปยังอีกมิติ! ด้วยวิธีนี้ Osiris จะเสียเป้าหมายการโจมตี การโจมตีนี้จึงเป็นโมฆะ!"
ยูกิ: "ไคบะ นายไม่ได้อ่านกฎของตัวเองอย่างละเอียดใช่ไหม? การที่นายถอดมอนสเตอร์ออกไปทำให้เกิดการ Battle Replay ฉันจะโจมตีโดยตรงด้วย Osiris the Sky Dragon! ไคบะ นายแพ้แล้ว!"
ไคบะ: "อะไรนะ? ฉันลืมกฎไป! แย่แล้ว ยูกิ อ๊ากกกก..."
……
อืม… คงจะไม่เป็นแบบนั้นใช่ไหม?
"หลาย ๆ ไอเดียของนายดูน่าสนใจมาก" ไคบะกล่าวพร้อมเอนตัวกลับไปที่เก้าอี้ "ฉันเห็นว่านายมีความเข้าใจลึกซึ้งเกี่ยวกับการ์ด ดูเอลมอนสเตอร์ …ต่างจากพวกดูเอลลิสต์ไร้พรสวรรค์บางคน"
(โจโนะอุจิ: นายไม่เคยพลาดโอกาสที่จะเหน็บแนมฉันเลยสินะ?)
แม้ว่าไคบะ เซโตะ จะเป็นคนหยิ่งยโสและดูเย่อหยิ่งในทุกที่ทุกเวลา แต่ความจริงแล้วเขากลับเป็นคนที่ง่ายต่อการสื่อสารกับคนที่เขายอมรับ
ยกตัวอย่างเช่น มุโต้ ยูกิ ที่เขาถือว่าเป็นศัตรูอันดับหนึ่ง
ถึงแม้ไคบะมักจะเสียดสีและประชดประชันทุกครั้งที่เจอยูกิ และดูถูกความสำคัญของมิตรภาพที่ยูกิให้ความสำคัญ แต่เมื่อใดก็ตามที่ยูกิเผชิญกับปัญหา ประธานก็พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อช่วย และมักจะพูดอะไรทำนองว่า "อย่าเข้าใจผิดล่ะ ฉันทำไปเพราะ XXX ไม่ได้ตั้งใจจะช่วย" เสมอ
"ข้อเสนอของนายทำให้ฉันได้แรงบันดาลใจมากมาย กฎควรได้รับการปรับปรุงอีกครั้งก่อนที่การแข่งขันจะเริ่มขึ้น" ไคบะกล่าว จากนั้นเขาหยุดนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนที่สายตาคมกริบจะฉายออกมาจากดวงตาสีฟ้าของเขา
"…จริง ๆ แล้วฉันหวังจะชวนให้นายมาทำงานที่ บริษัทไคบะ และรับผิดชอบแผนก ดูเอลมอนสเตอร์ …แต่ลืมมันไปเถอะ" เขาหัวเราะในลำคอและยิ้ม "ฉันรู้ว่า ดูเอลลิสต์ ตัวจริงอย่างนายคงไม่ยอมถูกเงินดึงดูดและไม่ต้องการถูกผูกมัดกับบริษัทไคบะ"
ยูเอะ วู: "?"
อะไรนะ? ทำไมถึงไม่ล่ะ?
ท่านประธาน คุณสามารถดึงดูดผมด้วยเงินได้นะ! ทำไมถึงยอมแพ้โดยไม่ลองพยายามเลย?
ผมเป็นดูเอลลิสต์ตัวจริง? ทำไมผมไม่รู้ตัวเองเลยล่ะ?
"อย่างไรก็ตาม" ไคบะพูดต่อ "การปรับกฎที่นายกล่าวถึงจะต้องมีการทดสอบมากมายในขั้นตอนต่อไป เวลามีจำกัด และฉันสามารถเลื่อนการแข่งขัน Battle City ออกไปได้มากที่สุดเพียงหนึ่งสัปดาห์เท่านั้น ทุกการทดสอบและการปรับปรุงต้องเสร็จสิ้นภายในเวลาที่เหลือนี้
ถ้านายสนใจ ฉันหวังว่าจะเชิญนายมาเป็นที่ปรึกษาพิเศษให้กับแผนก ดูเอลมอนสเตอร์ เพื่อดูแลการปรับปรุงกฎเหล่านี้ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีช่องโหว่ในกฎใหม่"
ยูเอะ วูเข้าใจทันที
ความจริงแล้วไคบะหวังว่าเขาจะเป็นตัวแทนในการสื่อสารระหว่าง ไนท์ครอว์เลอร์ เวิลด์ และ บริษัทไคบะ และทำการปรับปรุงกฎของ ดูเอลมอนสเตอร์ อย่างเรียลไทม์ การให้คำปรึกษาและช่วยปรับเปลี่ยนกฎที่เปลี่ยนแปลงตามสิ่งแวดล้อมของเกมก็เป็นส่วนหนึ่งของงานนี้
และถ้าเขาได้รับตำแหน่งที่ปรึกษา ก็หมายความว่าเขาจะสามารถสื่อสารกับ บริษัทไคบะ ได้โดยตรง งานที่ได้รับมอบหมายจากประธานคาวาซาวะไกก็จะถือว่าเสร็จสิ้น เรียกได้ว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว...
ขณะที่คิดแบบนั้น ยูเอะ วูก็ฟังไคบะพูดต่อ: "เงินเดือนคงจะน้อยไปหน่อย เพราะมันเป็นเพียงตำแหน่งที่ปรึกษาพิเศษ หากนายไม่มีข้อโต้แย้ง เงินเดือนในเดือนแรกจะเป็นจำนวนนี้..."
ประธานดันเช็คที่ดูเหมือนเตรียมไว้อยู่แล้วลงมาบนโต๊ะ
"ไม่มีปัญหา!" ยูเอะ วูมองเช็คครู่หนึ่งแล้วตกลงทันที
เงินเดือน? ฮะ ๆ เขาไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอก
เหตุผลที่เขารับงานนี้ก็เพื่อทำให้ประธานพอใจ และเพื่ออนาคตของเกมการ์ด!
...แต่เอาเข้าจริง ๆ ท่านประธานให้เงินเยอะมาก…
…………………………………….
อัพเดท 10 ตุลา 2567 ในกลุ่มลับลงถึงตอน 160 ครับ ใครสนใจ กลุ่มลับ สำหรับเรื่องนี้ทักมาได้เพจ นิยาย By Hunter หรือ -->> จิ้มเลย
