ตอนที่ 318: ช่างบังเอิญอะไรเช่นนี้
เช้าวันต่อมา ไอร่าถูกปลุกด้วยเสียงเคาะประตู เสียงของซิวหุ้ยดังมาจากด้านนอก “ไอร่า ตื่นมาทานอาหารเช้าเถอะ” ไอร่าตอบกลับ “อืม” เธอลุกจากเตียงอย่างงัวเงีย ใส่เสื้อผ้าแบบสะลึมสะลือและเดินโซเซไปที่ประตูเพื่อเปิดออก เมื่อซิวหุ้ยเห็นว่าเธอยังดูง่วงอยู่ แก้มขาวของเธอยังมีรอยหมอนอยู่ และดวงตาก็ยังมีม่านหมอกบ...
