บทที่ 431 ผู้ดูแลศาลาของเจ้ามีแซ่ลั่วใช่หรือไม่?
ในขณะที่หวังคุนหยางกำลังพูด ศิษย์สำนักเมฆาอัสนีอีกคนก็เข้ามายืนประกบหลัวเฉิงจากทั้งสองฝั่ง ล้อมเขาไว้ด้วยสายตาเหี้ยมเกรียม “เจ้าหนุ่มนี่ช่างโชคร้ายจริงๆ ที่ทำให้หวังคุนหยางโกรธ ครั้งนี้ไม่ตายก็คงเจ็บหนัก!” “ฮึ! มันน่าจะรู้ตัวเองดีว่ามีฝีมือแค่ไหน แต่ยังกล้าพูดจาโอหัง หวังคุนหยางไม่ใช่คนที่ควรไปยั่ว...
