บทที่ 274 แกล้งน่าสงสารหรือน่าสงสารจริง?
บทที่ 274 แกล้งน่าสงสารหรือน่าสงสารจริง? เซี่ยชิงหยานั่งพักนานมาก สักพักเปิดตา แม้ความรู้สึกหมุนติ้วยังไม่หายไปหมด อาการเวียนหัวและคลื่นไส้ยังคงอยู่ แต่ก็ดีขึ้นกว่าเมื่อกี้มาก ต้าหยาย่อตัวอยู่ทางขวาของเซี่ยชิงหยา ถามด้วยสีหน้ากังวลว่า "แม่ ไม่เป็นไรใช่ไหมเจ้าคะ? ข้าไปเอาน้ำจากร้านน้ำชาตรงโน้นมาให้แ...
