บทที่ 222 อาจารย์ช่วยข้าทายาได้หรือไม่
หยูโหรวเดินมาถึงหน้าประตูห้องของเย่เฉิน ใจนางลังเลเป็นอย่างยิ่ง ไม่กล้าจะเคาะประตู เพราะตนเองเป็นเพียงศิษย์ หากขอให้จักรพรรดิช่วยทายาน้ำมันเทพทองคำบนร่างให้นั้น จะไม่เป็นการล่วงเกินเกินไปหรือ? จักรพรรดิเย่เฉินนั้นเป็นถึงจักรพรรดิอมตะที่ไร้เทียมทาน แต่ตนเองกลับเป็นเพียงผู้ต่ำต้อย จะมีคุณค่าใดไป “เอื้อมถึง” ได้เล่า?
