บทที่ 118: มาถึงคาซิโน [ฟรี]
"ฮ่าๆๆ... ไม่นึกเลยว่าฉันจะเจ๋งขนาดนี้... ฮ่าๆๆ... ฉันนี่เจ๋งจริงๆ"
นามิและอุซปจ้องมองลูฟี่ด้วยสายตาขู่เข็ญ แม้ว่าตอนนี้เขาจะแข็งแกร่งขึ้นมาก แต่พวกเขาก็เชื่อว่ารัฐบาลโลกจะต้องไล่ล่าพวกเขาแน่ เพราะลูฟี่ได้กินผลปีศาจที่มีค่ามากสำหรับรัฐบาลโลก
"ถ้าผลปีศาจของเขามีค่าขนาดนั้น แล้วทำไมของนายถึงไม่ติดแบล็คลิสต์ด้วยล่ะ?" โรบินถาม เคนไม่คาดคิดว่าจะถูกถามแบบนี้ แต่ก็ตอบไป
"อาจเป็นเพราะผลปีศาจของฉันไม่เคยถูกค้นพบหรือถูกกินมาตลอดหลายปี"
แน่นอนว่านี่เป็นคำโกหก แต่เขาต้องพูดอะไรสักอย่าง
"ฉันนึกว่าเคนจะมีคำตอบเรื่องนี้เหมือนกัน" วีวี่หัวเราะ
"ฉันไม่ได้รู้ทุกเรื่องหรอกนะ ต่างจากที่พวกเธอคาดหวัง" เคนโต้กลับอย่างขำๆ
แม้ลูฟี่จะแสดงพฤติกรรมหลงตัวเองเล็กๆ น้อยๆ ให้คนอื่นเห็นหลังจากรู้ว่าผลปีศาจของเขามีพลังมหาศาล แต่ตัวเขาเองก็เข้าใจดีว่ายังมีหนทางอีกยาวไกล เขารู้สึกได้ว่าการพัฒนาตัวเองนั้นช้า และตอนนี้ยังมีภาระเพิ่มขึ้นอีก เขาจะต้องพยายามอย่างหนักเพื่อก้าวต่อไป
รถม้ายังคงเดินทางต่อไปอีกหลายชั่วโมงจนกระทั่งกลุ่มของพวกเขาเห็นเมืองเรนเบสอันยิ่งใหญ่ เมืองเรนเบสแตกต่างจากที่อื่นโดยสิ้นเชิง เมื่อพวกเขาเข้าเมืองมา ก็เห็นได้ชัดว่าผู้คนที่นี่มีทุกอย่างพร้อม และมีน้ำอุดมสมบูรณ์
ต่างจากเมืองอื่นๆ ในอลาบัสต้า ที่นี่ผู้คนมีทุกอย่างพร้อมสรรพ ที่จริงเคนไม่เข้าใจว่าทำไมชาวอลาบัสต้าถึงโง่นัก ด้วยเหตุผลบางอย่าง เคนรู้สึกว่าชาวอลาบัสต้าชั่งเซ่อเหลือเกิน ทุกอย่างที่เรนเบสดีหมด ในขณะที่เมืองอื่นๆ กลับลำบาก นี่มันสัญญาณอันตรายชัดๆ ไม่ใช่หรือ?
แต่แล้วเคนก็นึกขึ้นได้ว่าผู้คนในโลกวันพีซนั้นเชื่อมต่อกันน้อยและมีข้อมูลข่าวสารจำกัด แหล่งข่าวเดียวที่พวกเขามีคือหนังสือพิมพ์ที่นกนำมาส่ง ชั่งน่าขันจริงๆ
วีวี่สั่นเทาอย่างเห็นได้ชัดขณะมองออกไปจากรถม้า เธอดีใจที่เห็นความเจริญรุ่งเรือง แต่ก็โกรธที่เมืองอื่นๆ ต้องทุกข์ทรมานเพราะการวางแผนของคนๆ เดียว เธอต้องการแค่การแก้แค้น
ไม่นานพวกเขาก็มาถึงคาสิโนที่คร็อกโคไดน่าจะอยู่ คาสิโนนั้นใหญ่โตมโหฬาร เคนเปรียบเทียบได้กับคาสิโนในลาสเวกัส ความคล้ายคลึงระหว่างโลกเก่าของเขากับโลกปัจจุบันช่างน่าพิศวงนัก
"เขาไม่อยู่ที่นี่" โซโรพูดขณะที่ทุกคนลงจากรถม้า โซโรไม่รู้สึกถึงลมหายใจแข็งแกร่งใดๆ จากคาสิโน แม้จะมีผู้คนมากมาย แต่เขารู้ว่าคร็อกโคไดไม่อยู่
"แต่มีคนอื่นอยู่" เคนพูด ต่างจากคนอื่น ฮาคิสังเกตุของเขาแข็งแกร่งมาก และเขาบอกได้ว่าแม้คร็อกโคไดจะไม่อยู่ แต่มีใครบางคนอยู่ที่นี่
"ไปกันเถอะ ฉันอยากจะซัดคร็อกโคไดให้หมอบ" ลูฟี่ตะโกนพลางวิ่งเข้าไปข้างใน โดยไม่สนใจคำเตือนของเคนหรือโซโร อุซปกับนามิพยายามวิ่งตามไปห้าม
"ไอ้โง่นี่" ซันจิอุทาน
"กัปตันยังคงกระตือรือร้นเหมือนเดิมนะ" โรบินยิ้ม
"เราคอยข้างในก็ได้ เขาอาจจะออกไปธุระ" เคนบอก แม้ฮาคิของเขาจะไม่พบร่องรอยของคร็อกโคได แต่เขามั่นใจว่าอีกฝ่ายต้องกลับมาในไม่ช้า ไม่มีใครทิ้งแหล่งเงินทองไปเฉยๆ หรอก
นามิไปที่โต๊ะพนันเพื่อ 'ขโมย' เงิน ส่วนคนอื่นๆ เข้าไปในห้องหลักที่เจ้าของน่าจะอยู่และรอ ผู้จัดการคาสิโนต้อนรับอย่างดีเพราะโรบินอยู่เคียงข้างคร็อกโคไดมานาน ผู้จัดการจึงคิดว่าคร็อกโคไดแค่พาเพื่อนเก่ามาเยี่ยม
ลูฟี่โกรธมากที่หาคร็อกโคไดไม่เจอทั่วทั้งคาสิโน แต่เขาก็พบคนน่าสนใจในชั้นใต้ดิน
มันคือสโมคเกอร์
สโมคเกอร์ถูกคร็อกโคไดจับได้โดยใช้กุญแจหินไคโร สโมคเกอร์พยายามสืบสวนคร็อกโคไดจนเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น
"เฮ้ พวก! ฉันเจอคนน่าสนใจที่ชั้นใต้ดิน" ลูฟี่วิ่งกลับมาบอก
"ใครเหรอ?" ซันจิถามพลางพ่นควันบุหรี่
"เคน สโมคเกอร์อยู่ในคุกใต้ดิน" ลูฟี่ดูตื่นเต้นที่ได้เห็นทหารเรืออยู่หลังกรง ทุกคนแปลกใจยกเว้นเคน โซโร และซันจิ พวกเขาเดาได้แล้วว่ามีใครบางคนอยู่ใต้ดิน แต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร แน่นอนว่าเคนเดาได้จากฮาคิของเขาตั้งแต่แรก
"งั้นเราต้องไปต้อนรับหน่อยแล้ว" เคนว่า
ลูฟี่นำทางทุกคนลงไปชั้นใต้ดินเพื่อพบสโมคเกอร์ที่ถูกจับ สโมคเกอร์ดูเฉยชาไร้อารมณ์เมื่อเห็นลูฟี่และลูกเรือ
"โย พบกันอีกแล้ว" เคนทักทาย ส่วนลูฟี่ยิ้มแบบโง่ๆ นี่เป็นครั้งแรกที่สโมคเกอร์ได้เห็นกลุ่มหมวกฟางพร้อมหน้ากัน ก่อนหน้านี้มีแค่ลูฟี่กับเคน แต่ครั้งนี้มาครบทีม
"ฉันขอไม่เจอพวกแกอีกดีกว่า" สโมคเกอร์พูด
"โธ่ สโมคเกอร์ เราเป็นเพื่อนกันมาสักพักแล้วนะ อย่าใจร้ายสิ" เคนทำหน้าไร้เดียงสาที่สุดตอนพูด โซโรและคนอื่นๆ แทบจะหัวเราะออกมาดังๆ เมื่อได้ยินคำพูดของเคน
"แกมาที่นี่เพื่อเยาะเย้ยฉันหรือไง พันนิชเชอร์?" สโมคเกอร์ถามด้วยน้ำเสียงหม่นหมองพลางสูบซิการ์
"ไม่ใช่ พวกเรามาหัวเราะเยาะนายและจะซัดคร็อกโคไดต่างหาก" ลูฟี่พูดขณะที่ยังคงรอศัตรูของเขากลับมา
"ทำไมแกถึงอยากซัดคร็อกโคได เขาก็เป็นโจรสลัดเหมือนแก พวกแกควรจะเป็นเพื่อนกันสิ"
"โจรสลัดไม่ได้เป็นเพื่อนกันทั้งหมด เหมือนกับที่ทหารเรือไม่ได้เป็นพวกเดียวกันทั้งหมดนั่นแหละ" เคนตอบ
ขณะที่เคนและคนอื่นๆ คุยกับสโมคเกอร์และหัวเราะเยาะเขาอยู่นั้น คร็อกโคไดก็กลับมาและมุ่งตรงไปที่ชั้นใต้ดินทันที
