บทที่ 9 : หวงจื้อเฉิง อาเหริน ช่วยแทรกซึมเข้าไปในกลุ่มของกวนจู่ที!
ฮ่องกง
หลังพายุผ่านไป อากาศแจ่มใส
เมื่อรถขุดลอกท่อคันสุดท้ายออกจากคอสเวย์เบย์ แสดงว่าการจัดการขุดลอกท่อระบายน้ำมากมายในคอสเวย์เบย์ที่กวนจู่จัดการสิ้นสุดลงแล้ว
กวนจู่ อาฮวา และเพื่อนบ้านหลายคนมองรถขุดลอกท่อจากไป หายลับที่มุมถนน
[ติ๊ง... ผู้อาศัยทำความดีที่มีผลกระทบในวงกว้าง ทำให้ชาวคอสเวย์เบย์ทั้งหมดได้ประโยชน์]
[ติ๊ง... ได้รับรางวัล 10 ล้านดอลลาร์ฮ่องกง จะได้รับในรูปแบบตั๋วถูกรางวัลม้าแข่ง 5 ใบ ใบละประมาณ 2 ล้าน]
รางวัลจากระบบมาแล้ว!
แต่...
กวนจู่ขมวดคิ้ว
แค่ 10 ล้าน?
ไม่สมเหตุสมผล
ตามประสบการณ์ที่ผ่านมา การทำความดีแบบนี้ รางวัลไม่น่าจะต่ำกว่า 50 ล้าน
ด้านหลังมีคำอธิบายเพิ่มเติม: [หมายเหตุ: ตั๋วถูกรางวัลนี้เป็นตั๋วไม่ระบุชื่อ ผู้อาศัยสามารถใช้ได้ทุกเมื่อ ใช้ทั้งหมดพร้อมกันหรือแยกใช้ก็ได้ เมื่อใช้ ผลการแข่งจะถูกกำหนดในวันก่อนหน้าโดยอัตโนมัติ...]
กวนจู่คิดถึงคำอธิบายแปลกๆ นี้อย่างละเอียด
"เดี๋ยวก่อน..."
ทันใดนั้น กวนจู่ก็คิดออก เข้าใจความพิเศษและล้ำค่าของตั๋วเหล่านี้!
ถูกกฎหมาย!
ไม่ระบุชื่อ!
ของแบบนี้ เป็นอาวุธติดสินบนชั้นเยี่ยมชัดๆ!
สิ่งแรกที่กวนจู่คิดคือต้องเป็นเพื่อนกับผู้บังคับบัญชาตำรวจให้ได้!
เป็นนักเลง กลัวที่สุดคือตำรวจจริงจัง!
โดยเฉพาะแผนก O ของตำรวจ!
ถึงกวนจู่จะคิดว่าธุรกิจของตัวเอง 'ถูกกฎหมาย' แต่ก็ยังกลัวแผนก O ตรวจสอบจริงจัง จะสร้างปัญหาให้ตัวเอง
และถ้าสัมพันธ์กับผู้นำแผนก O จัดการแก๊งอื่นก็ง่ายไม่ใช่หรือ?
"อาฮวา!"
คิดแล้ว กวนจู่เรียกอาฮวาที่อยู่ข้างๆ
"พี่ใหญ่!" อาฮวาตอบอย่างนอบน้อม
"ไปสืบดูหน่อยว่าตอนนี้หัวหน้าแผนก O คือใคร และสืบผู้บังคับบัญชาคนสำคัญทั้งหมดให้ชัดเจน" กวนจู่สั่ง
"พี่ใหญ่ จะ..." อาบอยข้างๆ ทำหน้าแปลกใจ แล้วทำท่ารูดคอ
กวนจู่: "............"
เตะอาบอยกระเด็น
ไปให้พ้น!
อาบอยกลิ้งไปหลายตลบแล้วลุกขึ้น เกาหัวยิ้มแหย
อาฮวา: "ได้ครับพี่ใหญ่ ให้ผมหนึ่งวัน"
กวนจู่: "อืม"
เขาเชื่อมั่นในความสามารถของอาฮวา
คิดแล้ว กวนจู่พูดต่อ: "อ้อใช่ ผู้บังคับบัญชาหน่วยปราบปรามอาชญากรรมของสถานีตำรวจว่านไจ๋กับสำนักงานตำรวจเขตฮ่องกงด้วย เอาข้อมูลมาให้ผมชุดหนึ่ง"
สถานีตำรวจสองแห่งนี้ดูแลคอสเวย์เบย์ สืบไว้ก่อน เตรียมใช้
แล้วใช้ตั๋วม้าแข่งติดสินบนให้เป็นร่ม
มีร่มคุ้มครองหลายคน จะจัดการฉางอี้เซอก็ได้ จะจัดการหงเล่อก็ได้...
ตอนนั้นเมื่อข้าราชการและพ่อค้าร่วมมือกัน... ฮึๆๆ~
ว่านไจ๋จะเป็นของข้า!
......
......
บางทีอาจเป็นโชคชะตาที่กำหนดไว้ ขณะที่กวนจู่เตรียมหาผู้นำแผนก O มาติดสินบน
ที่สถานีตำรวจว่านไจ๋ หน่วยปราบปรามอาชญากรรมได้ผู้นำคนใหม่
หวงจื้อเฉิง!
ส่วนหลักฉี่ชางผู้นำคนเก่าจะย้ายไปแผนก O
หวงจื้อเฉิงมีความสามารถสูง พอย้ายมาหน่วยปราบปรามอาชญากรรม ด้วยความช่วยเหลือของหลักฉี่ชางพี่น้องสนิท เขาก็ได้รับการสนับสนุนจากทั้งหน่วยอย่างรวดเร็ว
คืนนี้ เขาไม่กลับบ้าน แต่อยู่ในสำนักงาน จัดระเบียบแก๊งต่างๆ ในว่านไจ๋
"ฉางอี้เซอ, สิบเก้า, ถนนล็อกการ์ด..."
"เหอเหลียนเซิง, ชุยไก..."
"ตงซิง อู่ยา..."
"หงเล่อ, เฟยเฉวียน..."
"หงเฮง, พี่ใหญ่บี..."
"เวยเย่..."
"วังจื่อ..."
"ฟอซาน..."
"เกาเหล่าหมิง..."
"เฟยหลง..."
"กุ้ยหลี่เกา..."
พอจัดระเบียบเสร็จ ถึงกับตกใจที่ว่านไจ๋แค่นี้มีแก๊งมากมายขนาดนี้
บ้าเอ๊ย รู้สึกเหมือนว่านไจ๋เป็นโสเภณี ใครก็ขึ้นได้
หวงจื้อเฉิงนวดขมับ ปวดหัว
ตรวจสอบเรื่องสายลับอีกที มีแค่หวังจื้อเฉิงที่เป็นสายลับอยู่ข้างเฟยหลง
โอ้ ชื่อคล้ายกับตัวเองเลย
จัดระเบียบเสร็จ เขาก็เขียนคำว่า 'กวนจู่' ลงบนกระดาษ
นี่คือคนที่หลักฉี่ชางกำชับเป็นพิเศษตอนย้าย บอกไม่ให้เคลื่อนไหวพลาดพลั้ง
จากคำแนะนำของหลักฉี่ชาง กวนจู่คนนี้แม้จะเป็นลูกน้องคนสนิทของพี่ใหญ่บี ตอนนี้ทำเรื่องดีงามมาก ต้องได้เลื่อนตำแหน่งแน่ ต่อไปต้องเป็นผู้สืบทอดของพี่ใหญ่บี
หลักฉี่ชางยังกำชับหวงจื้อเฉิงอย่างจริงจังว่า อย่าเคลื่อนไหวกับกวนจู่ง่ายๆ เพราะกวนจู่มีชื่อเสียงดีมากในคอสเวย์เบย์ เพื่อนบ้านทุกคนสนับสนุนเขา
ยังเล่าว่าครั้งหนึ่งเขาเชิญกวนจู่มาสถานีตำรวจดื่มชา แต่ถูกเพื่อนบ้านล้อมไว้ โทรร้องเรียนจนทำให้การเลื่อนตำแหน่งของตำรวจส่วนใหญ่ในหน่วยได้รับผลกระทบ
และไม่กี่วันนี้ กวนจู่ยังขึ้นโทรทัศน์ กลายเป็นวีรบุรุษช่วยคนของชาวฮ่องกง
หวงจื้อเฉิงได้ยินแล้วตกใจมาก
กวนจู่คนนั้น เป็นนักเลงเหรอ?
ดูไม่เหมือนเลย
แต่หวงจื้อเฉิงเป็นตำรวจที่มีประสบการณ์เกี่ยวกับแก๊งมา 20 กว่าปี ย่อมรู้ว่าคนแบบนี้กลับอันตรายกว่า
เหมือนหงิวหวิ่งเฮา ดูสุภาพเรียบร้อย และตั้งใจทำธุรกิจ แต่อันตรายถึงตาย
เขาดูข้อมูลกวนจู่ที่หลักฉี่ชางให้มา รู้สึกว่ากวนจู่กับหงิวหวิ่งเฮาเป็นคนประเภทเดียวกัน
"คนแบบนี้ จัดการยากที่สุด..."
"ต้องส่งสายลับที่ฉลาดหน่อยเข้าไป..."
"อาเหรินตอนนี้ยังไม่ได้กลับบ้านหงิว แค่เป็นสายลับในแก๊งเล็กๆ ยังไม่ได้เป็นหลานเถาด้วยซ้ำ เสียของ"
"ให้เขาเข้าหงเฮง เป็นลูกน้องกวนจู่ดีกว่า..."
พอคิดได้ หวงจื้อเฉิงก็ตัดสินใจทันที
โทรออก
"ฮัลโหล อาเหริน ย่าทำอาหารอยู่ กลับมากินข้าวเย็น..."
อาเหริน เจอกันที่ดาดฟ้า!
......
......
วันใหม่
ที่มาเก๊า พี่น้องเฉินห่าวหนานรวมตัวกันที่ชายหาด เตรียมลงมือกำจัดซ่างเปี้ยว
"ซันไก๋อยู่ไหน?"
"ไม่รู้ โทรไม่ติดเลย" เฉ่าผีถือโทรศัพท์ พูดอย่างหมดปัญญา
"ปัง~"
เฉินห่าวหนานโกรธจนเตะเก้าอี้ชายหาด
"ซวยจริง ทุกครั้งที่มีภารกิจก็เป็นแบบนี้ คราวที่แล้วเกือบทำให้พวกเราตาย คราวนี้ก็อีก!"
"ฉันกำชับแล้วกำชับอีก ทำไมยังมาสาย!"
ตอนนั้น
รถตู้คันหนึ่งพุ่งมา เป็นซาเชี่ยงลูกน้องของเหลียงขวง ตอนนี้เหลียงขวงยังไม่แสดงความเกลียดชังต่อฝ่ายพี่ใหญ่บี เฉินห่าวหนานก็ไม่รู้ว่าป๋าปี้ติดหนี้เหลียงขวง 20 ล้าน
สำหรับคนในแก๊งเดียวกัน เฉินห่าวหนานค่อนข้างไว้ใจซาเชี่ยง
ซาเชี่ยงลงจากรถ: "คนมาครบหรือยัง?"
เฉินห่าวหนาน: "ยังขาดซันไก๋อีกคน"
ซาเชี่ยงร้อนใจ: "แบบนี้ไม่ได้นะ โอกาสจัดการซ่างเปี้ยวไม่ได้มีบ่อย พลาดแล้วต้องรอครั้งหน้า"
เฉินห่าวหนานได้ยินก็รู้ว่าเรื่องสำคัญแค่ไหน การลงมือครั้งนี้ห้ามผิดพลาด จึงพูด: "ช่างมันเถอะ ไม่รอซันไก๋แล้ว! ไป!"
พี่น้องสี่คนขึ้นรถ มุ่งหน้าไปที่อยู่เป้าหมายที่ซาเชี่ยงบอก
แต่พอพวกเขาขึ้นสะพาน จู่ๆ ก็ถูกรถบรรทุกสองคันชน ถูกบีบอยู่ตรงกลาง
ลูกน้องของซ่างเปี้ยวจำนวนมากวิ่งออกมา ล้อมจับพี่น้องเฉินห่าวหนาน
สุดท้ายเฉ่าผีเพื่อให้คนอื่นหนีได้ จึงยอมถูกฟันตายกลางสะพาน เฉินห่าวหนาน ต้าเทียนเอ้อร์ และเป้าผีสามคนแยกกันหนีสำเร็จ
เฉินห่าวหนานวิ่งหนี สุดท้ายขึ้นรถซาเชี่ยง แล้วหมดสติไป
ขณะนั้น ซันไก๋เพิ่งจะคลานออกมาจากกองผู้หญิง รู้ตัวว่ามาสายอีกแล้ว
ไม่นาน ซาเชี่ยงก็พาเฉินห่าวหนานมาถึงที่พักแห่งหนึ่ง ที่นั่นมีฮ่อเคินแฟนสาวของซันไก๋ด้วย
แล้วทั้งสองคนก็ดื่มน้ำยานั้น
ไม่นาน
เฉินห่าวหนานและฮ่อเคินก็เริ่มเล่นแผ่นดินไหวใหญ่ในนั้น เพราะดื่มน้ำยามากเกินไป ทำให้สถานการณ์ดุเดือดมาก
ข้างๆ ซาเชี่ยงและเหลียงขวงถือกล้องถ่าย พลางชื่นชม
"ฮ่าๆๆ~"
"คราวนี้ ดูแกจะตายยังไงเฉินห่าวหนาน!"
"รวมทั้งพี่ใหญ่บี..."
เหลียงขวงสะใจสุดๆ
ตอนนั้นเอง
คนที่ไม่คาดคิดก็ปรากฏตัว
"ปัง ปัง ปัง~"
เหลียงขวงและซาเชี่ยงถูกตีจนสลบ
เสียงเย็นชาของเกาจิ้นดังขึ้น: "มัดทั้งหมด พากลับคอสเวย์เบย์!"
เหลียงขวงก่อนจะสลบ ได้ยินประโยคนี้ แทบจะพ่นเลือด
ให้ตาย กวนจู่!
คนนี้อำมหิตกว่าข้าอีก!
(จบบทที่ 9)
