บทที่ 8 : เล่อฮุ่ยเจินสัมภาษณ์ เฉินห่าวหนานเดินทางสู่มาเก๊า
"ซ่า~~~~"
บ่ายวันนี้ในฮ่องกง พายุมาเร็วเหมือนที่พูดกัน เมฆดำครึ้ม เสียงฟ้าร้องครืนๆ ลมแรงฝนตกหนัก
คอสเวย์เบย์ ถนนไท่หยวน
"โชคของเราแย่จริงๆ มาสัมภาษณ์ในเวลาแบบนี้!"
เล่อฮุ่ยเจินใส่เสื้อกันฝน ยืนในน้ำท่วมขัง มองกระโปรงที่เปียกถึงเข่าอย่างจนปัญญา รู้สึกว่าน้ำที่ท่วมขังที่นี่สกปรกมาก น่าขยะแขยง
ช่างภาพอ้วนด้านหลังก็ดูไม่ดีไม่น้อย เอาเสื้อกันฝนไปคลุมกล้องที่มีมูลค่าหลายแสน ตัวเองเปียกปอนไปหมด
วันนี้พวกเขาได้รับคำสั่งจากผู้บังคับบัญชา ให้มาสัมภาษณ์ชายผู้กล้าหาญที่ช่วยคนที่ถนนไท่หยวน คอสเวย์เบย์
จากสายด่วนของประชาชน สถานีโทรทัศน์ได้ข้อมูลของชายคนนี้
ชื่อกวนจู่ อาศัยอยู่ที่ถนนไท่หยวน คอสเวย์เบย์
เล่อฮุ่ยเจินและช่างภาพอ้วนจึงรีบมาที่นี่
แต่...
พอมาไม่นาน พายุฝนก็มา แม้จะเตรียมเสื้อกันฝนมา แต่ประเมินท่อระบายน้ำถนนไท่หยวนต่ำไป น้ำท่วมหนักมาก รถจมน้ำเครื่องดับ พวกเขารีบลงจากรถหลบฝน ตัวเปียกโชกไปหมด
ตอนนี้ ทั้งสองวิ่งไปหลบฝนใต้ตึกแฟลตแห่งหนึ่ง
ประตูหน้าต่างหลายบานของตึกแฟลตที่ไม่ได้ปิดสนิท สั่นโครมครามในลมแรง เหมือนจะหลุดลงมาได้ทุกเมื่อ
บนถนน ท่อระบายน้ำที่อุดตันเหมือนท้องผูก น้ำจำนวนมากระบายไม่ออก ระดับน้ำเริ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ
"ทำยังไงดี?"
"จากที่นี่ไปบ้านกวนจู่ยังอีก 200 กว่าเมตร..."
เล่อฮุ่ยเจินมองเมฆดำทะมึนบนท้องฟ้า และเม็ดฝนขนาดเท่าถั่ว รู้สึกท้อ
ช่างภาพอ้วนมองฝนตกหนัก ก็ปวดหัว: "พี่เจิน ฝนนี่คงไม่หยุดง่ายๆ เลิกดีไหม ไม่ไปสัมภาษณ์แล้ว รอฝนหยุดหรือพรุ่งนี้ค่อยมา..."
เล่อฮุ่ยเจินยืดหยุ่นได้: "ดี ไม่ไปแล้ว"
"เอ๊ะ ที่นี่มีร้านชา"
"ไป ไปดื่มชานม..."
"ผมอยากกินไก่ทอด"
"กินๆๆ อ้วนตายเลย คราวที่แล้วให้แกมุดช่องบ้านเศรษฐีไปแอบถ่าย สุดท้ายตัวติดในช่อง..."
เล่อฮุ่ยเจินพูดอย่างรังเกียจพลางเดินเข้าร้านชา
ช่างภาพรู้สึกน่าสงสาร คราวที่แล้วติดในช่อง ถูกเจ้าของบ้านหลุยเหล่าปั๋วจับได้ แจ้งตำรวจ ทำให้ทั้งสองคนถูกหักเงินรางวัลครึ่งปี
เล่อฮุ่ยเจินเปิดประตู ไอน้ำชื้นๆ พุ่งเข้าร้านชา
มีเสียงดังมาจากข้างใน
"ท่อระบายน้ำถนนไท่หยวนอุดตัน..."
"จะขอให้กองสาธารณูปโภคมาคงต้องรออีกนาน เรื่องนี้ผมกวนจู่จะเป็นแกนนำ จ้างบริษัทขุดลอกท่อมืออาชีพมาทำ... แต่เรื่องเงิน แต่ละบ้านต้องออก 2 ดอลลาร์ ถ้าไม่พอผมกวนจู่จะออกให้"
เสียงทุ้มกังวาน มีเสน่ห์ดึงดูด
ทำให้เล่อฮุ่ยเจินรู้สึกว่าเจ้าของเสียงนี้ต้องเป็นชายที่ดีเยี่ยม
พร้อมกับเสียงนั้น เสียงคนแก่หลายคนก็ดังตามมา:
"ความคิดนี้ดีมาก!"
"อาจู่เก่งมาก!"
"มีคุณเป็นแกนนำ ปัญหาน้ำท่วมนี้น่าจะแก้ได้"
เล่อฮุ่ยเจินเดินอ้อมฉากกั้น ในที่สุดก็เห็นเจ้าของเสียงนั้น
เห็นหนุ่มใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว แว่นกรอบทอง ดูหนุ่ม แต่มีความนิ่งที่อธิบายไม่ถูก
เขานั่งล้อมวงกับคนแก่ผมขาวหลายคนที่โต๊ะแปดเซียน มีบุคลิกของผู้นำอย่างชัดเจน
"เป็นเขา!"
"เดี๋ยว... เมื่อกี้บอกว่า... กวนจู่ นี่ไม่ใช่คนที่ฉันจะมาสัมภาษณ์เหรอ?"
ดวงตาเล่อฮุ่ยเจินเป็นประกาย
หาจนรองเท้าเหล็กสึก กลับเจอในที่ที่ไม่คาดคิด!
กวนจู่อยู่ที่นี่
นี่คือพรหมลิขิต?!
กวนจู่เห็นคนเข้ามาในร้านชา มองไปโดยอัตโนมัติ กลับเห็นผู้หญิงที่ดูลำบาก
พอผู้หญิงคนนั้นถอดเสื้อกันฝนออก เผยให้เห็นใบหน้าคุ้นตา
แล้วมองไมค์ในมือเธอ
"เล่อฮุ่ยเจิน?"
กวนจู่จำได้ทันที
บุคลิกชัดเจนมาก
เล่อฮุ่ยเจินถือไมค์รีบเดินไปข้างกวนจู่: "คุณคือคุณกวนจู่ใช่ไหมคะ? ฉันเล่อฮุ่ยเจิน ผู้สื่อข่าว TVB ตั้งใจจะไปสัมภาษณ์ที่บ้านคุณ ไม่คิดว่าจะเจอคุณที่นี่..."
แล้วหันไปพูดกับคนแก่อย่างขอโทษ: "คุณลุงคะ ขอรบกวนสัมภาษณ์สักครู่ได้ไหมคะ?"
กวนจู่พยักหน้า: "ได้ครับ!"
เขาไม่พลาดโอกาสขยายชื่อเสียง เพราะมันเกี่ยวข้องกับการประเมินการทำบุญ ยิ่งมีอิทธิพลมาก รางวัลก็ยิ่งดี
อีกอย่าง เขายังจะลงสมัครสมาชิกสภา เหมือนเส้นทางของหงิวหวิ่งเฮา หลังทำธุรกิจถูกกฎหมายแล้วก็ลงสมัครสมาชิกสภา เข้าสู่วงการการเมือง มีอำนาจในมือ
ดังนั้นชื่อเสียงนี้ เขาต้องเตรียมการไว้
คนแก่คนหนึ่ง: "น้องสาวผู้สื่อข่าวสวยจะสัมภาษณ์อาจู่เหรอ พวกคุณสัมภาษณ์ก่อนเลย"
คนแก่อีกคน: "อ้อใช่ น้องสาวผู้สื่อข่าวสวย มีแฟนหรือยัง? ดูอาจู่เป็นไง? ทั้งหล่อ ทั้งเป็นคนดี..."
เล่อฮุ่ยเจินหน้าแดง
กวนจู่ยิ้ม: "พอเถอะครับอาเป๋า เดี๋ยวกลับไปแล้วช่วยแจ้งแต่ละบ้าน ทำรายชื่อ เก็บเงิน แล้วผมจะติดต่อบริษัทขุดลอกท่อ..."
คนแก่: "ดีครับ จะไม่ทำให้อาจู่ผิดหวัง"
พูดจบก็ลุกไปนั่งโต๊ะอื่น
"น้องสาวสัมภาษณ์ต่อเลย"
"ขอบคุณค่ะคุณลุง"
เล่อฮุ่ยเจินนั่งข้างกวนจู่ ส่วนช่างภาพอ้วนถือกล้องจับภาพกวนจู่และเล่อฮุ่ยเจิน
สามคนเตรียมตัวกัน
3, 2, 1... โอเค เริ่ม!
เล่อฮุ่ยเจินสัมภาษณ์กวนจู่เกี่ยวกับการช่วยคนในอุบัติเหตุเช้านี้
กวนจู่ทำหน้าจริงจัง: "การขึ้นข่าวทำให้ผมรู้สึกเกรงใจ แต่ช่วยคนเป็นสิ่งที่ผมควรทำ เจออุบัติเหตุผมไม่มีทางเมินเฉย... ก่อนพ่อแม่เสียท่านสอนผมว่า ต้องเป็นคนดี ทำความดี..."
แล้วคนแก่ข้างๆ ก็อดแทรกไม่ได้ เล่าเรื่องดีๆ ที่กวนจู่เคยทำมามากมาย
เช่น... ช่วยคุณยายข้ามถนน ช่วยเหลือครอบครัวยากจน จัดคนมาเก็บขยะ...
สิบกว่าเรื่อง...
เล่อฮุ่ยเจินตกตะลึง
ช่างภาพอ้วนก็หันกล้องไปถ่ายคนแก่เล่าโดยอัตโนมัติ
ทั้งสองคนคิดว่ากวนจู่แค่บังเอิญช่วยคน ไม่คิดว่ากวนจู่ตัวจริงจะเป็นคนดีที่ทำความดีในชีวิตประจำวัน
นี่มันน่าทึ่งมาก!
เล่อฮุ่ยเจิน: "อ้อใช่ เมื่อกี้ที่คุยกันเรื่องขุดลอกท่อระบายน้ำ..."
กวนจู่ยิ้ม: "ใช่ครับ ท่อระบายน้ำถนนไท่หยวนอุดตันหนักมาก โทรไปกองสาธารณูปโภคครึ่งปีไม่มีการตอบรับ อ้อ ช่วยตัดตรงนี้ออกนะครับ... ผมเลยจะรวบรวมทุกบ้านทุกร้านในถนนไท่หยวน ออกบ้านละ 2 ดอลลาร์ ถ้าไม่พอผมจะออกเอง แล้วจ้างบริษัทขุดลอกท่อมาทำให้โล่งหมด"
แน่นอนว่ากวนจู่ไม่ได้ทำแค่เรื่องขุดลอกท่อ...
เขามีเป้าหมายสองอย่าง:
หนึ่ง นี่ถือเป็นการทำบุญ จะได้รางวัลจากระบบ
สอง เพิ่มชื่อเสียงในพื้นที่ เตรียมตั้งบริษัทจัดการอสังหาริมทรัพย์ (รักษาความปลอดภัย ทำความสะอาด นายหน้า งานสารพัด)
บริษัทรักษาความปลอดภัยมันธรรมดาไป
บริษัทจัดการอสังหาริมทรัพย์ต่างหากที่เหมาะกับแก๊งที่จะเปลี่ยนตัวเอง!
รับลูกน้องได้เยอะ คนนับล้านต้องพึ่งพาเรา
เก็บค่าคุ้มครองได้ถูกกฎหมายในนามค่ารักษาความปลอดภัย
ยังกันพื้นที่ได้ ผูกขาดทุกเรื่องในพื้นที่ เช่น ซ่อมแซม ขุดท่อ เช่า ซื้อขาย... ได้กำไรมหาศาลจากเรื่องในชีวิตประจำวัน
ได้ประโยชน์สามต่อ!
แต่ทั้งหมดนี้ต้องค่อยๆ ทำ
ต้องโน้มน้าวพี่ใหญ่บีก่อน หรือไม่ก็ขึ้นเป็นหัวหน้าแก๊งคอสเวย์เบย์ แล้วค่อยตั้งบริษัทจัดการอสังหาริมทรัพย์
......
......
สองวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ข่าวของกวนจู่ออกอากาศต่อเนื่องใน TVB หนึ่งวันครึ่ง สามรอบข่าว
ระหว่างนี้สถานีโทรทัศน์เอเชียและ TVB ยังไปสัมภาษณ์เพื่อนบ้านในคอสเวย์เบย์ ได้คำชมเป็นเสียงเดียวกัน
ตอนนี้ชาวฮ่องกงส่วนใหญ่รู้จักหนุ่มหล่อชื่อกวนจู่ที่ชอบทำความดี เป็นคนดี
แต่ประชาชนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่ากวนจู่คนนี้เป็นนักเลง
......
ขณะที่กวนจู่มีชื่อเสียงในฮ่องกง
พี่น้องเฉินห่าวหนานได้รับอนุญาตจากเจียงเทียนเซิง ขึ้นเรือสำราญไปมาเก๊า
แฟนของซันไก๋ ฮ่อเคิน อยากรู้จักมาเก๊าเหมือนกัน จึงไปด้วย
เรื่องนี้ถ้าพี่ใหญ่บีรู้ ต้องด่าเฉินห่าวหนานที่ไม่รู้จักหนักเบา ไม่เข้าใจว่าการไปมาเก๊าครั้งนี้อันตรายแค่ไหน
......
และเมื่อสามวันก่อน เหลียงขวงพาลูกน้องซาเชี่ยงและลูกน้องอื่นๆ ก็ออกเดินทางไปมาเก๊าแล้ว
เขาหาโอกาสจัดการพี่ใหญ่บีและกวนจู่ไม่ได้ แต่พอเฉินห่าวหนานไปมาเก๊า เขาก็ฉวยโอกาสก่อเรื่องได้
เขาโทรติดต่อซ่างเปี้ยวในมาเก๊าไว้แล้ว ทั้งสองฝ่ายตกลงร่วมมือกัน
เหลียงขวงคืองูพิษตัวหนึ่ง
แค้นที่เสียหาย 20 ล้าน เขาไม่มีวันลืม
......
แต่เหลียงขวงไม่รู้ว่า พอเขาออกเดินทาง
เกาจิ้นลูกน้องของกวนจู่ก็ออกเดินทางไปมาเก๊าเช่นกัน
ตั๊กแตนจับจักจั่น นกเหยี่ยวดักข้างหลัง!
(จบบทที่ 8)
