บทที่ 6 : ต้องขอรบกวนเฉินห่าวหนานหน่อยแล้ว!

แต่ว่า...

กวนจู่กลับส่ายหน้า

"ขอโทษครับเจียงเซิน เรื่องนี้ผมคงทำไม่ได้"

เจียงเทียนเซิงขมวดคิ้วทันที

เฉินเย้าตกใจหันมามองกวนจู่

พี่ใหญ่บีร้อนใจ ดึงแขนกวนจู่: "อาจู่ เป็นอะไร? นี่เป็นโอกาสที่เจียงเซินให้นะ!"

เจียงเทียนเซิงขมวดคิ้ว ในใจไม่พอใจ

แกคิดว่าการเป็นนักเลงเป็นเรื่องเล่นๆ หรือไง

งานของหัวหน้าใหญ่แกยังปฏิเสธได้ แกจะเป็นนักเลงต่อไหวหรือ?

แต่กระนั้น กวนจู่เป็นคนสำคัญของไอ้เล็ก และไอ้เล็กก็เป็นคนสำคัญที่ต้องออกรบหน้าด่านให้เขา มีหลายเรื่องที่ต้องให้ไอ้เล็กรับผิดชอบ ทำงาน

อีกทั้งคราวนี้ฆ่าป๋าปี้สำเร็จ ทำงานที่เขาสั่งได้สำเร็จ

เจียงเทียนเซิงจึงตัดสินใจให้โอกาสกวนจู่อธิบาย

"ก่อนอื่นต้องขอบคุณเจียงเซินที่ให้โอกาส!" กวนจู่พูดอย่างจริงใจ "เจียงเซิน ผมรู้ว่าโอกาสนี้หายาก ทำสำเร็จจะได้รับการยอมรับจากท่าน และผมก็รอโอกาสนี้มาหลายปี คิดถึงมันทุกวินาที!"

กวนจู่รู้ว่าการปฏิเสธไม่ดี จึงแสดงความปรารถนาต่อโอกาสนี้อย่างจริงจัง

"แต่ เดือนที่แล้วผมไปขอเซียมซีที่วัดหวงต้าเซียน อาจารย์ทำนายบอกว่าช่วงครึ่งปีนี้ผมต้องอยู่ในฮ่องกง ห้ามไปที่อื่น ไม่งั้นจะมีอันตรายถึงชีวิต"

"แล้วก็ เมื่อกี้ตอนช่วยคน ผมโดนรถชนนิดหน่อย..."

กวนจู่เลิกเสื้อขึ้น เผยให้เห็นรอยช้ำขนาดใหญ่บนหน้าอก

"ตอนนี้ผมบาดเจ็บ กระดูกน่าจะร้าว ถ้าไปอาจจะกระทบกับภารกิจ"

ไปมาเก๊า เขาไม่ไปแน่นอน

ไม่รู้จักใครที่นั่นเลย

ซ่างเปี้ยวคนนั้นเป็นเจ้าถิ่นมาเก๊า และกล้าขู่บ่อนต่างๆ ต้องมีอิทธิพลมากแน่ หรือไม่ก็โหดเหี้ยมมาก

ตัวเองไปทำไม?

ไปตายเหรอ?

คนฉลาดไม่ยืนใต้กำแพงที่จะพัง

อีกอย่าง ยังมีอันตรายอีกอย่าง ตอนนี้เราฆ่าป๋าปี้ เหลียงขวงเสียหาย 20 ล้าน ตอนนี้เหลียงขวงต้องกำลังหาโอกาสก่อเรื่องแน่

"เซียมซีหวงต้าเซียน?"

"บาดเจ็บ?"

เจียงเทียนเซิง เฉินเย้า และพี่ใหญ่บีมองหน้ากันงงๆ

กวนจู่พูดอย่างจริงใจ: "ผมเชื่อหวงต้าเซียนมาตลอด คราวนี้ขอเซียมซีได้เซียมซีแย่ที่สุด อาจารย์ทำนายกำชับหนักมาก ห้ามไปที่อื่น อยู่แต่ในฮ่องกง"

ทั้งสามคนฟังแล้วพูดไม่ออก

แต่ก็รู้สึกว่าสมเหตุสมผล

ชาวฮ่องกงเชื่อเรื่องฮวงจุ้ยและโชคชะตามาก เศรษฐีทุกคนเวลาเลือกที่อยู่ ต้องเชิญซินแสมาดูฮวงจุ้ย และบ้านชาวฮ่องกงหลายหลังจะมีหิ้งบูชา จุดธูปไหว้เทพเจ้า นอกจากนี้พระใหญ่โป๋หลินและวัดหวงต้าเซียนก็มีผู้คนไปกราบไหว้ไม่ขาดสาย

ส่วนเจียงเทียนเซิง เฉินเย้า และพี่ใหญ่บีที่เป็นคนในวงการ ก็เชื่อเรื่องเหนือธรรมชาติเช่นกัน เพราะหงเฮงเองก็กำเนิดมาจากหงเหมิน และหงเหมินก็เป็นลัทธิหนึ่ง ปกติก็มักไหว้เทพเจ้ากวนอูและบรรพาจารย์ทั้งห้า

กวนจู่: "ขอโทษด้วยครับเจียงเซิน ที่ทำให้ท่านผิดหวัง"

เจียงเทียนเซิงรู้สึกผิดหวังในใจนิดหน่อย คิดว่าคราวนี้กวนจู่ก็ถือว่าทำความดีความชอบ จึงอยากให้โอกาส

แต่ตอนนี้ทั้งบาดเจ็บ ทั้งเรื่องหวงต้าเซียน...

งั้นก็ช่างมันเถอะ

เจียงเทียนเซิงคิด

แต่ถ้ากวนจู่ไม่ไป แล้วจะให้ใครไป?

ไปมาเก๊าครั้งนี้เสี่ยงไม่น้อย เขาขอหัวหน้าแก๊งทั้งสิบสองแก๊งไป แต่ไม่มีใครกล้าเสี่ยง สุดท้ายต้องหาคนสำคัญใต้หัวหน้าแก๊งไป

พี่ใหญ่บีแนะนำกวนจู่ แต่ตอนนี้กวนจู่ไม่ไปมาเก๊าเพราะเซียมซีแย่

ฝ่ายไดโนเสาร์แนะนำเซิงฟาน แต่เขาสืบมาแล้ว เซิงฟานโหดก็จริง แต่สมองไม่พอ

......

การพบปะครั้งนี้จบลงอย่างรวดเร็ว

กวนจู่ให้อาบอยขับรถตามมา ส่วนตัวเองนั่งรถพี่ใหญ่บี

กวนจู่พูดอย่างสำนึกผิด: "พี่บี ขอโทษที่ทำให้พี่ผิดหวัง"

พี่ใหญ่บีส่ายหน้า: "ที่แกไปมาเก๊าไม่ได้ ข้าไม่คิดถึง... น่าเสียดายโอกาสดีๆ"

กวนจู่ถาม: "เจียงเซินต้องการคนที่ทั้งกล้าหาญและมีไหวพริบไปมาเก๊าใช่ไหมครับ?"

พี่ใหญ่บีพยักหน้า: "ใช่ แต่ตอนนี้นอกจากแก ก็หาคนที่เหมาะสมไม่ได้"

กวนจู่พูดขึ้นทันที: "ผมมีคนแนะนำ!"

พี่ใหญ่บีหันไปมองกวนจู่: "ใคร?"

"อาหนาน!"

"อาหนาน?" พี่ใหญ่บีขมวดคิ้ว พูดตามตรง หลังเรื่องที่ป๋าปี้เกือบฆ่าครอบครัวเขา เขาผิดหวังในเฉินห่าวหนานมาก ถึงขั้นไม่พอใจ

"ใช่ครับ!" กวนจู่พูดอย่างจริงจัง "พูดถึงความกล้าหาญและไหวพริบ อาหนานไม่แพ้ใครแน่นอน เรื่องป๋าปี้จริงๆ ไม่ใช่ความผิดของอาหนาน แค่เขาโชคไม่ดี ตำรวจตรวจค้นตัวซันไก๋ อาวุธเลยเอาไปไม่ได้เท่านั้นเอง"

ทำไมกวนจู่ถึงแนะนำเฉินห่าวหนาน?

เพราะพอป๋าปี้ตาย เหลียงขวงที่เสียหาย 20 ล้านต้องมาเอาเรื่องพี่ใหญ่บี ตัวเขา และเฉินห่าวหนานแน่

ไม่มีใครป้องกันขโมยได้ทุกวัน ดังนั้นต้องโจมตีก่อน

ใช้เฉินห่าวหนานเป็นเหยื่อล่อ

ต้องขอรบกวนเฉินห่าวหนานอีกแล้ว... เอ๊ะ ทำไมฉันพูดคำว่า 'อีก'?

(เฉินห่าวหนาน: "............"%￥#%￥￥......)

แค่เหลียงขวงลงมือ ตัวเองก็จัดการเหลียงขวงได้ และเจียงเทียนเซิงก็ไม่พอใจเหลียงขวงมานาน ถ้าตัวเองจัดการเหลียงขวงได้ เจียงเทียนเซิงต้องเห็นความสำคัญของตัวเองแน่

ได้ประโยชน์สองต่อ!

พี่ใหญ่บีครุ่นคิด

กวนจู่พูดต่อ: "พี่บี อาหนานตามพี่มา 10 ปี พี่ก็รู้นิสัยเขา ซื่อสัตย์ภักดี ความสามารถก็ไม่เลว คราวนี้เรื่องป๋าปี้เขาทำผิดพลาดใหญ่ ตอนนี้ต้องเสียใจมาก ทำไมไม่ให้โอกาสเขา ให้เขารู้สำนึกแล้วกล้าหาญขึ้น บางทีอาจจะจัดการเรื่องมาเก๊าได้ก็ได้"

พี่ใหญ่บีมองกวนจู่ พูดจาจริงใจ เห็นได้ชัดว่าหวังดีกับเฉินห่าวหนานจริงๆ

"ดี! อาจู่ เยี่ยมมาก!"

"ข้าเคยกลัวว่าแกจะแข่งกับอาหนาน จะขัดแย้งกัน แต่เห็นแกแนะนำเขาแบบนี้ แสดงว่าแกมีจิตใจกว้างขวาง มีวิสัยทัศน์ใหญ่"

พี่ใหญ่บีอดชื่นชมไม่ได้ มีทั้งความกล้าหาญและไหวพริบ จิตใจกว้างขวาง มีลูกน้องแบบนี้ นับเป็นบุญของเขาพี่ใหญ่บีจริงๆ!

อดนึกถึงความคิดที่เกิดขึ้นไม่กี่วันนี้ไม่ได้ - ถอนตัวจากวงการ!

คราวที่แล้วเมียลูกเกือบถูกฆ่า ทำให้พี่ใหญ่บีฝันร้ายหลายคืนติด ฝันว่าเมียลูกถูกฝัง คิดแล้วก็ยังหวาดกลัว

หลายปีที่ผ่านมาในวงการต่อสู้ฆ่าฟัน ชื่อเสียง ผลประโยชน์ เขาก็ได้รับมาแล้ว ขึ้นไปอีกก็คงไม่ได้แล้ว ส่วนลูกชายลูกสาวที่โตขึ้น เขาก็อยากให้เป็นทนาย หมอ

ถ้าตัวเองยังอยู่ในวงการต่อไป อนาคตของลูกชายลูกสาวก็คงไม่แน่นอน

ถ้าให้กวนจู่สืบทอดกิจการ ตอนนั้นจะต้องช่วยจัดการเรื่องหลังถอนตัวได้แน่ ป้องกันลมฝนในวงการ

คิดถึงตรงนี้

ความคิดจะถอนตัวจากวงการของพี่ใหญ่บีก็ยิ่งแรงกล้าขึ้นโดยไม่รู้ตัว

แต่ตอนนี้ก็แค่ความคิดเบื้องต้น

พี่ใหญ่บีจัดการอารมณ์ พยักหน้า: "ดี ในเมื่อแกแนะนำเขาขนาดนี้ งั้นข้าก็จะให้โอกาสอาหนาน!"

......

......

ที่บาร์เฮาชิง คอสเวย์เบย์

ไฟนีออนกะพริบสลับไปมา เสียงเพลงดังสนั่นทั่วเวทีใหญ่ในบาร์

ในโซนโซฟา ผู้คนนั่งดื่มชนแก้วกันเป็นกลุ่มๆ เสียงหัวเราะไม่ขาด บนเวทีชายหญิงเต้นรำกันอย่างเร่าร้อน บรรยากาศคึกคัก...

แต่ที่มุมหนึ่งของบาร์ บรรยากาศกลับหนักอึ้ง

เฉินห่าวหนาน ซันไก๋ ต้าเทียนเอ้อร์ เป้าผี และเฉ่าผีนั่งล้อมโต๊ะ ตรงหน้าพวกเขามีขวดเหล้าเปล่ากองเต็ม แต่ละคนมีแต่ความเศร้าและเมามายบนใบหน้า

ภารกิจป๋าปี้ล้มเหลว ยังเกือบทำให้ครอบครัวพี่บีตาย เรื่องนี้กระทบพวกเขาหนัก จิตใจก็บอบช้ำ

เฉินห่าวหนานก้มหน้า เงียบ ดื่มอย่างเดียว

ซันไก๋หน้าละอายใจ ทั้งหมดเป็นเพราะตัวเองทำพลาด ทำให้ทุกคนเดือดร้อน

ต้าเทียนเอ้อร์ เป้าผี และเฉ่าผีก็ดื่มไม่หยุด ดื่มเพื่อดับทุกข์

"ไอ้หมอนั่นกวนจู่คงภูมิใจนักละทีนี้"

"ได้ยินว่าวันนี้ไปบ้านเจียงเซินด้วย"

"คราวนี้ได้เลื่อนตำแหน่งแน่"

"ทั้งหมดเป็นเพราะซันไก๋ โอกาสมันเป็นของพวกเราแท้ๆ"

ต้าเทียนเอ้อร์ เป้าผี เฉ่าผี อดบ่นไม่ได้

ถ้าเป็นแต่ก่อน ซันไก๋ปากร้าย ต้องโต้กลับแน่ แต่ตอนนี้กลับละอายใจจนทนไม่ไหว

"ดริ๊ง ดริ๊ง~"

"ดริ๊ง ดริ๊ง~"

เสียงโทรศัพท์ดังไม่หยุด

"โทรศัพท์ใครเหรอ?"

"ของซันไก๋นี่"

ซันไก๋เมาๆ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาช้าๆ รับสาย

"ฮัลโหล..."

"ซันไก๋... อาหนานอยู่ไหม? พวกแกไปตายที่ไหนมา? โทรไม่รับ!" พี่ใหญ่บีด่าในโทรศัพท์

ซันไก๋สะดุ้งตื่นทันที

"อาหนาน พี่บีโทรมา!"

"พี่บี?!"

เฉินห่าวหนาน ต้าเทียนเอ้อร์และคนอื่นๆ สร่างเมาไปสามส่วน

เฉินห่าวหนานรับโทรศัพท์ นอบน้อม มีความต่ำต้อยมากกว่าปกติ: "พี่บี!"

พี่ใหญ่บี: "รีบมาที่ค่ายมวย มีงานให้พวกแก"

พอเฉินห่าวหนานได้ยิน ก็กระปรี้กระเปร่าขึ้นทันที ความดีใจฉายชัดบนใบหน้า ปิดไม่อยู่

"ครับ พี่บี พวกเรามาเดี๋ยวนี้!"

"เร็วๆ!"

"10 นาที!"

ทันทีที่เฉินห่าวหนานวางสาย ก็เล่าสิ่งที่พี่ใหญ่บีพูดให้พี่น้องทั้งสี่ฟัง

ทุกคนโห่ร้องดีใจทันที

"ไป!"

"รีบไป!"

พวกเขาที่ท้อแท้ผิดหวัง กลับมีกำลังใจเต็มเปี่ยมอีกครั้ง

......

10 นาทีต่อมา เฉินห่าวหนานและพวกรีบวิ่งมาที่ค่ายมวย แล้วเข้าไปในห้องทำงานพี่ใหญ่บี

พี่ใหญ่บีนั่งอยู่บนเก้าอี้ผู้จัดการ

กวนจู่ก็อยู่ที่นั่น นั่งสูบบุหรี่บนโซฟา พวกเฉินห่าวหนานเห็นเขาอยู่ที่นี่ก็แปลกใจ

"พี่บี!"

"พี่กวนจู่!"

"พี่ใหญ่!"

พี่ใหญ่บีพูดตรงๆ: "ตอนนี้มีเรื่องสำคัญมากจะให้พวกแกทำ..."

เขาเล่าภารกิจให้ฟัง

พวกเฉินห่าวหนานตื่นเต้นทันที

โชคดีจริงๆ!

นี่มันงานใหญ่เลยนะ!

ในที่สุดก็เจอทางสว่าง!

เฉินห่าวหนานคิดว่าพวกเขาจะซวยไปแล้ว ไม่คิดว่าโอกาสจะมาเร็วขนาดนี้

พี่ใหญ่บีพูดต่อ: "แรกๆ เจียงเซินอยากให้อาจู่ไปมาเก๊า แต่อาจู่มีธุระไปไม่สะดวก เลยแนะนำพวกแก... พวกแกต้องขอบคุณอาจู่ให้ดีๆ!"

ทันใดนั้น พี่น้องทั้ง 5 คนของเฉินห่าวหนานก็หันไปมองกวนจู่พร้อมกัน

ตกตะลึง!

เหลือเชื่อ!

(จบบทที่ 6)