บทที่ 450 ปีศาจลงมือ!

มิยาโมโตะ นาโอโตะ จ้องมองแกะวิญญาณและหมาป่าผีที่กำลังหายไปอย่างเหม่อลอย

เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าแกะวิญญาณและหมาป่าผีที่แม้แต่ยอดฝีมือระดับเจ็ดก็ยังทำอะไรไม่ได้ จะถูกซูฮั่นจัดการได้!

และเขาก็ไม่มีพลังที่จะต่อสู้กลับ!

เขามองดูดาบซามูไรสองเล่มในมือของเขา

ขณะที่หมาป่าชั่วร้ายและแกะวิญญาณถูกสลาย

ใบมีดของดาบทั้งสองเล่มในมือของเขาดูเหมือนจะหม่นลงเล็กน้อย ราวกับว่าพลังจิตวิญญาณถูกดูดออกไปและกลายเป็นดาบซามูไรธรรมดา

หลังจากสลายหมาป่าผีและแกะวิญญาณแล้ว โดเมนสีม่วงเข้มก็สลายตัวอย่างรวดเร็วและในที่สุดก็กลับเข้าสู่ร่างกายของซูฮั่น

ร่างกายของซูฮั่นสั่นเล็กน้อยและกลับสู่สภาพปกติ

เขาหายใจลึกและพยายามปลุกตัวเองให้ตื่น

แม้ว่าการใช้โดเมนจะกินเวลาเพียงไม่กี่วินาที แต่การสิ้นเปลืองก็ยังมากเกินไป

ซูฮั่นไล่เรียงความทรงจำในใจ

หลังจากใช้โดเมนการสลายและการสร้างใหม่เพื่อสลายหมาป่าผีและแกะวิญญาณ เขาก็มีความทรงจำเพิ่มเติมในใจ

ความทรงจำนี้คือวิธีการเรียกแกะวิญญาณและหมาป่าผีนั่นเอง!

ดวงตาของซูฮั่นเผยสีหน้าประหลาดใจ

เขาไม่คาดคิดว่าโดเมนการสลายและการสร้างใหม่จะสามารถทำซ้ำวิธีการเรียกแกะวิญญาณและหมาป่าผีได้จริงๆ

มิยาโมโตะ นาโอโตะ เห็นซูฮั่นงุนงง และเขาก็เห็นว่าสภาพปัจจุบันของซูฮั่นไม่ดีเท่าเมื่อก่อน และเห็นได้ชัดว่าเขาเหนื่อยล้ามาก

เขากัดฟัน กระทืบเท้าอย่างแรง และพุ่งเข้าหาซูฮั่นอีกครั้ง!

ดาบทั้งสองเล่มฟันเข้าหาคอและอกของซูฮั่นในทันที!

เห็นได้ชัดว่าเขากำลังจะเอาชีวิตในขณะที่อีกฝ่ายอ่อนแอ

อย่างไรก็ตาม ซูฮั่นไม่ได้ตื่นตระหนกเลย แต่กลับยิ้มและพูดว่า "เมื่อกี้นายใช้สองสิ่งนั้นจัดการฉัน ตอนนี้ฉันจะให้นายรู้สึกแบบเดียวกัน"

พูดพลางเขาก็ค่อยๆ ยกมือขึ้นและตะโกนเสียงดัง "ออกมา! แกะวิญญาณและหมาป่าผี!"

พอเสียงจบลง

เห็นแสงสีดำและสีขาวพลันเบ่งบานขึ้นทั้งสองข้างของเขา

วินาทีต่อมา

แกะวิญญาณและหมาป่าผีที่เพิ่งถูกสลายไปก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง!

แต่คราวนี้ แกะวิญญาณและหมาป่าผีกลายเป็นสิ่งที่ซูฮั่นเรียกออกมา!

ทุกคนที่อยู่ในที่นั้นเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ ดวงตาเต็มไปด้วยความตกตะลึง

"เกิดอะไรขึ้น? แกะวิญญาณและหมาป่าผีไม่ใช่วิญญาณอาวุธของท่านมิยาโมโตะหรอกหรือ? ทำไมชาวประเทศมังกรคนนั้นถึงเรียกพวกมันออกมาได้ด้วย?"

"ใช่! อาจจะเกี่ยวข้องกับทักษะของเขาหรือเปล่า?"

"ฮือ... แปลกเกินไปแล้ว อาชีพของชาวประเทศมังกรคนนี้คืออะไรกันแน่? เขามีทักษะแปลกๆ แบบนี้ได้ยังไง? ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย?"

ทุกคนจ้องมองแกะวิญญาณและหมาป่าผี ดวงตาเต็มไปด้วยความตกตะลึง

เหวินคาง เหอไซ มองดูแกะวิญญาณและหมาป่าผีที่ปรากฏขึ้นอีกครั้ง และงงงันไปชั่วขณะ จากนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงสิ้นหวัง "อาจจะเป็นโดเมนการสลายและการสร้างใหม่หรือเปล่า?!"

จิวได หลงไท่ ถามอย่างสงสัย "อาวุโส โดเมนการสลายและการสร้างใหม่คืออะไรหรือครับ?"

เหวินคาง เหอไซ พูดเสียงทุ้ม "นี่เป็นโดเมนที่ปีศาจแห่งความว่างเปล่าเชี่ยวชาญ ในโดเมนนี้ การโจมตีของศัตรูและแม้แต่อาวุธและอุปกรณ์ก็สามารถถูกสลายได้ และจากนั้นพวกเขาก็สามารถใช้ทักษะที่ถูกสลายเพื่อประโยชน์ของตัวเองได้ พวกเขาใช้เทคนิคนี้ทำให้ยอดฝีมือมนุษย์นับไม่ถ้วนปวดหัว"

"เพราะตราบใดที่พวกเขาไม่สามารถฆ่าพวกเขาได้ พวกเขาก็สามารถสลายและวิเคราะห์ทักษะของเราผ่านโดเมนการสลายและการสร้างใหม่ได้อย่างต่อเนื่อง และพละกำลังของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ!"

จิวได หลงไท่ ตกตะลึง "มีโดเมนแบบนี้ด้วยหรือ?!"

เขาไม่คาดคิดว่าจะมีโดเมนแปลกๆ แบบนี้ในโลกนี้!

"ถ้าฉันได้โดเมนนี้มา พละกำลังของฉันคงจะติดอันดับท็อปเท็นของประเทศแน่ๆ"

เหวินคาง เหอไซ พึมพำเบาๆ

เขามองซูฮั่นด้วยสายตาเป็นประกาย

ต้องได้ทักษะโดเมนนี้มาให้ได้ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม!

มองดูแกะวิญญาณและหมาป่าผีที่ปรากฏขึ้นอีกครั้ง มิยาโมโตะ นาโอโตะ ก็เบิกตากว้างทันที

เขาไม่เคยฝันเลยว่าซูฮั่นจะสามารถเรียกแกะวิญญาณและหมาป่าผีได้จริงๆ!

"ไป!"

ซูฮั่นชี้ไปที่นาโอโตะ มิยาโมโตะ และตะโกน

พอพูดจบ

หมาป่าผีก็คำราม เตะกรงเล็บลงบนพื้น และพุ่งเข้าใส่นาโอโตะ มิยาโมโตะ อย่างรวดเร็ว!

สีหน้าของนาโอโตะ มิยาโมโตะ เปลี่ยนไปเล็กน้อย

เขากัดฟันและพูดเสียงเย็น "ฉันไม่รู้ว่านายใช้วิธีแปลกๆ อะไรมาเอาหมาป่าผีและแกะวิญญาณของฉันไป แต่มันช่างไร้เดียงสาเกินไปที่คิดว่าจะจัดการฉันด้วยพวกมันได้!"

เขายกดาบซามูไรขึ้นมาขวางตรงหน้าและตะโกน "ไอไอ สแลช!"

ดาบซามูไรทั้งสองเล่มฟันใส่หมาป่าผีพร้อมกัน!

พลังดาบรูปจันทร์เสี้ยวสองอันพุ่งออกมาและโจมตีหมาป่าผีโดยตรง!

มุมปากของซูฮั่นยกขึ้นเล็กน้อย และเขาพูดว่า "แกะวิญญาณ ป้องกัน"

ดวงตาของแกะวิญญาณเปล่งแสงสีทองสว่าง

มันเตะเบาๆ

กำแพงสีขาวดุจหิมะปรากฏขึ้นตรงหน้าหมาป่าผีในทันที!

โครม!

พลังดาบทั้งสองปะทะกับกำแพงทันที เกิดเสียงดังกังวานของโลหะกระทบกัน

กำแพงเป็นระลอกคลื่นและสกัดพลังดาบทั้งสองไว้ได้!

ก่อนที่มิยาโมโตะ นาโอโตะ จะทันได้ตั้งตัว

หมาป่าผีก็กระโจนมาอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว!

กรงเล็บคมกริบถูกยกขึ้นและฟาดลงบนศีรษะของมิยาโมโตะ นาโอโตะ!

โครม!

กรงเล็บฟาดลงมา และมิยาโมโตะ นาโอโตะ ก็ลอยหลังไปเหมือนว่าวที่เชือกขาด พุ่งชนเข้ากับป่าด้านหลัง ทำให้ฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่วท้องฟ้า

หมาป่าผีไม่หยุดแค่นั้น และกระทืบเท้าอย่างแรง ไล่ตามมิยาโมโตะ นาโอโตะ อีกครั้ง!

กรงเล็บคมกริบฟาดลงบนมิยาโมโตะ นาโอโตะ อีกครั้ง

มิยาโมโตะ นาโอโตะ ทำได้เพียงยกดาบซามูไรขึ้นมาป้องกันตัวอย่างหวุดหวิด

โครม!

กรงเล็บหนักๆ ฟาดลงมา

มิยาโมโตะ นาโอโตะ พ่นเลือดออกมาหนึ่งคำ และลมหายใจของเขาก็อ่อนแรงลงทันที

เมื่อจิวได หลงไท่ เห็นเช่นนี้ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที

ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป มิยาโมโตะ นาโอโตะ จะต้องถูกตีตายอย่างแน่นอน

ถ้าผู้ควบคุมคนอื่นตาย พวกเขาก็ตาย

แต่นาโอโตะ มิยาโมโตะ เป็นลูกคนเดียวของตระกูลมิยาโมโตะ และมีแนวโน้มสูงที่จะกลายเป็นหนึ่งในเสาหลักของประเทศซากุระ

ถ้าเขาตาย ฉันกลัวว่าตระกูลมิยาโมโตะจะเสียสติ

เขาตะโกนเสียงดัง "ไอ้หนุ่ม หยุดเดี๋ยวนี้!"

เขาแตะแหวนมิติอย่างไม่ใส่ใจ และดาบยักษ์ก็ปรากฏขึ้นในมือของเขาในทันที

เขาจับดาบยักษ์ด้วยมือทั้งสองข้างอย่างแน่นหนา และดาบหนักทำให้เส้นเลือดที่แขนของเขาปูดโปน แม้แต่พื้นดินก็ยังรับน้ำหนักไม่ไหว เกิดรอยเท้าลึกสองรอย

"ทำลายภูเขา!"

จิวได หลงไท่ ตะโกนเสียงดัง แกว่งดาบยักษ์ และฟันใส่ซูฮั่นด้วยดาบคม!

พลังจิตอันน่าสะพรึงกลัวพลุ่งพล่านและกลายเป็นพลังดาบสีน้ำตาลอ่อนในทันที!

ทุกที่ที่พลังดาบผ่านไป เกิดเป็นร่องลึกขนาดใหญ่กว้างหลายเมตรบนพื้นดิน!

ซูฮั่นจ้องมองพลังดาบที่กำลังมา ม่านตาของเขาหดตัวทันที

ไอ้แก่นี่โหดร้ายเกินไปแล้ว!

จิวได หลงไท่ เป็นมืออาชีพระดับแปด!

ด้วยพละกำลังในปัจจุบันของเขา เขาไม่สามารถทนต่อการโจมตีจากมืออาชีพระดับแปดได้เลย

ในขณะที่เขากำลังจะหลบหนี

ปีศาจที่อยู่ข้างๆ เขาก็หลบและยืนอยู่ตรงหน้าซูฮั่น

แขนขาวเหมือนรากบัวอ่อนค่อยๆ ยกขึ้น และเสียงเย็นชาไร้อารมณ์ดังออกมาจากปากของเธอ "ดอกไม้อีกฝั่งกำลังบาน"

พอพูดจบ ดอกไม้สีเลือดแห่งอีกฝั่งก็บานสะพรั่งบนพื้นดิน

(จบบท)