บทที่ 43
บทที่ 43
มอนสเตอร์ประหลาดที่มีสามหัว
เคอร์เบอรอสทั้งห้าตัวยืนอยู่ไกลออกไป น้ำลายไหลยืดขณะจ้องมองกลุ่มของซ็องฮยอนชาง
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความมืด มีเพียงซ็องฮยอนชางที่มีทักษะตาอินทรีเท่านั้นที่สามารถมองเห็นพวกมัน
ซ็องฮยอนชางใช้ตาอินทรีมองรอบๆ เพื่อตรวจสอบกับดักก่อน
'ดูเหมือนจะไม่มีกับดักในบริเวณใกล้เคียง'
เนื่องจากเขาได้ตรวจสอบและกำจัดกับดักส่วนใหญ่ไปแล้วระหว่างทาง จึงไม่มีกับดักเหลืออยู่ในบริเวณใกล้เคียง
ตึก ตึก ตึก
ฮันเตอร์ทั้งสี่คนเดินตามหลังซ็องฮยอนชางไป
แต่แล้ว
โครรร..!
โฮก!!!!
โฮกกก!!!!
เคอร์เบอรอสที่น้ำลายไหลยืดมาตั้งแต่แรกเริ่มคำรามและวิ่งเข้าใส่ ราวกับไม่อาจอดทนได้อีกต่อไป
"อะ... อะไรน่ะ!!"
"เคอร์เบอรอส...?!"
"บ้าชิบ..!!"
"รีบ... รีบถอยกลับไปก่อน!!"
เคอร์เบอรอสเป็นมอนสเตอร์ระดับ A เลเวล 2
ไม่มีใครในบรรดาฮันเตอร์ที่อยู่ตรงนั้นสามารถเอาชนะเคอร์เบอรอสได้
และไม่เคยมีใครได้ยินมาก่อนว่าจะมีเคอร์เบอรอสปรากฏในเกตสู่ภูเขามังกรฟ้า
อาจเป็นไปได้ว่าเคอร์เบอรอสเกิดขึ้นเพราะการเกิดเกตแดง
"ไม่เป็นไรครับ อย่าเพิ่งหนี ช่วยผมหน่อย ถึงอย่างไรเราก็ไม่มีที่ให้หนีอยู่แล้ว"
แม้แต่ซ็องฮยอนชางเองก็ยากที่จะรับมือกับมอนสเตอร์ระดับ A เลเวล 2 ถึงห้าตัวในคราวเดียว
'คงต้องเก็บกระจกยาตะไว้เผื่อสถานการณ์ฉุกเฉินดีกว่า'
กระจกยาตะสามารถใช้ได้เพียงวันละสามครั้งเท่านั้น จึงต้องประหยัดไว้
โฮกกก!!!!
ในชั่วพริบตา เคอร์เบอรอสได้เข้ามาใกล้ซ็องฮยอนชางที่อยู่หน้าสุดแล้ว
โอ้ววว..!!!
ซ็องฮยอนชางดึงพลังเวทขึ้นมาทันทีพร้อมกับจับด้ามดาบที่เอว
พร้อมกันนั้น เขาก็ชักดาบออกมาและใช้ทักษะ
[ใช้ทักษะ "พรแห่งผู้พิพากษา"]
[ใช้ทักษะ "ดาบเดียวตัด"]
[ใช้ทักษะ "ชักดาบ"]
ฟ้าววว!!!!
ฉัวะ-
พรวดดด!!!
คอทั้งสามของเคอร์เบอรอสตัวแรกที่วิ่งเข้าใส่ซ็องฮยอนชางถูกตัดขาดทันที
[เลเวลเพิ่มขึ้นแล้ว]
พร้อมกันนั้น ข้อความแจ้งเตือนการเลเวลอัพก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าซ็องฮยอนชาง
แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะสนใจข้อความนั้น
โครรร..
เมื่อเคอร์เบอรอสตัวแรกที่โจมตีถูกสังหารในชั่วพริบตา พวกมันเริ่มลังเลที่จะเข้ามา
"ตอนนี้แหละ!"
เมื่อซ็องฮยอนชางตะโกน คิมกอนอู ฮันเตอร์ระดับ A ก็พุ่งเข้าโจมตีเป็นคนแรก
โอ้ววว..!!
แสงสีขาวแผ่ออกมาจากดาบสีขาวของคิมกอนอู
พร้อมกันนั้น
ฟ้าววว!!!!!
ฉัวะ-
พร้อมกับแสงจ้า ดาบของคิมกอนอูก็ตัดคอหนึ่งในสามของเคอร์เบอรอสขาดทันที
โฮกกก!!!!
เคอร์เบอรอสที่ถูกตัดคอหนึ่งร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด
กรอบแกรบ กรอบแกรบ กรอบแกรบ
ทหารโครงกระดูกที่คิมยอนฮีเรียกออกมาวิ่งเข้าใส่เคอร์เบอรอสและฟันดาบใส่
"เฮ้อ้าาาา!!!!"
ยุนวอนซอกวิ่งเข้าไปข้างหน้าและเหวี่ยงดาบใหญ่จากด้านหลังทหารโครงกระดูก
และสุดท้าย จองโบมินที่ใช้ทักษะ 'ซ่อนตัว' แอบเข้าไปด้านหลังเคอร์เบอรอสอย่างไม่รู้ตัว ก็เติมพลังเวทเข้าไปในมีดสั้นในมือแล้วแทงเข้าที่หัวใจของเคอร์เบอรอส
ปัก!!
โครม..!!
เคอร์เบอรอสล้มลงทันที
"ฮัก.. ฮัก.. เหลืออีกสามตัว..!"
ฮันเตอร์จากสำนักงานฮันเตอร์แห่งกรุงโซลทำงานประสานกันได้ดีกว่าที่คิด
"ผมจะจัดการสองตัว ขอฝากอีกตัวด้วยครับ"
"ครับ/ค่ะ!"
ซ็องฮยอนชางและเหล่าฮันเตอร์เริ่มต่อสู้ดิ้นรนกับเคอร์เบอรอส
หลังจากผ่านไปประมาณสิบนาที เคอร์เบอรอสทั้งหมดก็ล้มลงกลายเป็นศพ
[เลเวลเพิ่มขึ้นแล้ว]
[เลเวลเพิ่มขึ้นแล้ว]
[เลเวลเพิ่มขึ้นแล้ว]
[เลเวลเพิ่มขึ้นแล้ว]
พร้อมกันนั้น ข้อความแจ้งเตือนการเลเวลอัพก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าซ็องฮยอนชาง
"ดีจริงๆ เลย"
โอกาสที่จะเพิ่มเลเวลได้ง่ายๆ แบบนี้แทบไม่มีเลย การที่เกตแดงเกิดขึ้นนี่ช่างเป็นโชคลาภอันยิ่งใหญ่!
ซ็องฮยอนชางยิ้มเมื่อเห็นข้อความแจ้งเตือนการเลเวลอัพ แต่ฮันเตอร์คนอื่นๆ ไม่ได้เป็นเช่นนั้น
"ฮัก.. ฮัก.. จริงๆ... นึกว่าจะตายแล้ว.."
"ใช่เลยค่ะ.. ฮื่อ.."
"นั่งพักสักหน่อยเถอะ"
ยกเว้นคิมกอนอูที่เป็นฮันเตอร์ระดับ A ทุกคนทรุดตัวลงนั่งกับพื้น
"ว่าแต่ คุณซ็องฮยอนชางนี่เป็นสัตว์ประหลาดชัดๆ เลยนะครับ.. อ๋อ! แล้วพวกนี้ให้ค่าประสบการณ์เยอะมากเลย... ผมเลเวลอัพด้วยนะ!"
"เอ๊ะ? ฉันด้วยค่ะ!"
"ผมก็เลเวลอัพครับ ตอนที่เอาตัวสุดท้ายลงได้ เลเวลก็เพิ่มขึ้นเลย"
"ฉันก็ได้ค่าประสบการณ์เยอะเหมือนกัน"
และจากฮันเตอร์ทั้งสี่คน ยกเว้นคิมกอนอู ทุกคนบอกว่าพวกเขาเลเวลอัพ
"คุณซ็องฮยอนชางก็คงเลเวลอัพใช่ไหมครับ?"
"ครับ ผมก็เลเวลอัพเหมือนกัน"
ไม่ใช่แค่เลเวลอัพธรรมดา แต่เพิ่มขึ้นถึง 5 เลเวลในคราวเดียว
แม้จะมีค่าประสบการณ์เพิ่ม 15 เท่า การเพิ่มอีก 5 เลเวลจากเลเวล 71 ก็ต้องใช้เวลาหลายเดือน
"งั้นเรามาพักสักหน่อยแล้วค่อยเดินทางต่อกันนะครับ"
"แต่... คุณซ็องฮยอนชางไม่เหนื่อยเลยเหรอครับ...?"
"อ๋อ ครับ ผมไม่เป็นไรครับ"
ใบหน้าของซ็องฮยอนชางที่เพิ่งเลเวลอัพไปมากมีรอยยิ้มกว้าง
ฮันเตอร์จากสำนักงานฮันเตอร์แห่งกรุงโซลทุกคนมีความคิดเดียวกันเมื่อมองซ็องฮยอนชาง
'เขาเป็นสัตว์ประหลาดจริงๆ..!'
เขาเพิ่งเป็นฮันเตอร์ระดับ C เท่านั้น แล้วศักยภาพของซ็องฮยอนชางจะสูงแค่ไหนกัน
ฮันเตอร์ทั้งสี่คนจมอยู่กับความคิดของตัวเองขณะมองซ็องฮยอนชาง
*
ฮันเตอร์สามสิบคนจากสำนักงานฮันเตอร์แห่งกรุงโซลออกปฏิบัติการพร้อมกัน
พวกเขามาถึงเกตที่ยังไม่ได้สำรวจบนยอดเขามังกรฟ้า
"จริงๆ ด้วย... มันเป็นเกตแดง..."
รองหัวหน้าสำนักงานชเวบยองฮุนมองเกตที่เปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยสีหน้าตกตะลึง
จากกรณีศึกษาในต่างประเทศ ไม่เคยมีฮันเตอร์คนไหนรอดชีวิตออกมาจากเกตแดงได้เลย
อีแจซ็อง หัวหน้าทีม 1 ของสำนักงานฮันเตอร์แห่งกรุงโซลพูดด้วยสีหน้าเศร้าสลด
"ฮันเตอร์ที่เข้าไปข้างใน... น่าเสียดาย แต่โอกาสที่จะรอดชีวิตกลับมาคงน้อยมาก"
"ฉันรู้... ฉันรู้... แต่เราก็ต้องทำหน้าที่ของเรา"
ช่างน่าปวดใจเหลือเกิน
คิมกอนอู หัวหน้าทีม 2 มีความสัมพันธ์อันยาวนานกับชเวบยองฮุนและสำนักงานฮันเตอร์แห่งกรุงโซล
คิมยอนฮี หัวหน้าทีม 3 ก็เช่นกัน รวมถึงยุนวอนซอกและจองโบมินด้วย
ยิ่งไปกว่านั้น ซ็องฮยอนชางที่ชเวบยองฮุนพยายามอย่างหนักเพื่อดึงตัวมาร่วมงานกับสำนักงานฮันเตอร์แห่งกรุงโซลเมื่อไม่นานมานี้ก็ติดอยู่ข้างในด้วย
"คนหนุ่มสาวที่มีความสามารถต้องมาตายเพราะภัยพิบัติแบบนี้... ฉันน่าจะห้ามซ็องฮยอนชางไว้ตั้งแต่แรก ฮื่อ..."
"ไม่ใช่ความผิดของท่านรองหัวหน้าสำนักงานหรอกครับ เมื่อเผชิญกับภัยธรรมชาติแบบนี้ จะโทษท่านได้ยังไงกันครับ"
ทุกคนที่อยู่ ณ ที่นั้นเชื่อมั่นว่าฮันเตอร์ที่เข้าไปข้างในจะต้องเสียชีวิตทั้งหมด
ชเวบยองฮุนก็คิดเช่นเดียวกัน
แม้จะมีซ็องฮยอนชางอยู่ด้วย แต่นี่ไม่ใช่แค่เกตแดดธรรมดา แต่เป็นเกตแดงที่เกิดขึ้นจากเกตที่ยังไม่ได้สำรวจ
'อย่างแรกต้องป้องกันไม่ให้เกตแดงระเบิดก่อน'
ชเวบยองฮุนฝังความเศร้าไว้ในใจชั่วคราว และเริ่มเตรียมพร้อมรับมือกับการระเบิดของเกตแดงที่กำลังจะเกิดขึ้น
*
ผ่านไปห้าสิบนาทีแล้วนับตั้งแต่กลุ่มของซ็องฮยอนชางเข้าไปในเกตแดง
'อยากจัดการให้เสร็จก่อนที่คูลดาวน์ของตาอินทรีจะหมด'
การพิชิตเกตที่ยังไม่ได้สำรวจกำลังใกล้จะสิ้นสุดลง
นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้สีหน้าของซ็องฮยอนชางดูไม่ค่อยดีนัก
'มีแค่เคอร์เบอรอสห้าตัวเท่านั้นเหรอ...?'
เมื่อเกิดเกตแดง ภูมิประเทศและมอนสเตอร์ภายในเกตจะเปลี่ยนแปลงแบบสุ่ม
แน่นอนว่ามอนสเตอร์ที่ปรากฏจะมีเกรดสูงกว่ามอนสเตอร์ปกติมาก
'ฮื่อ... แย่แฮะ'
น่าเสียดายมาก ถ้ามีมอนสเตอร์เพิ่มอีกสักห้าตัวก็คงจะดี
ตึ๊บๆๆๆ!!
เนื่องจากซ็องฮยอนชางทำลายกับดักทั้งหมดแล้ว กลุ่มของเขาจึงสามารถเคลื่อนที่เข้าไปในถ้ำได้อย่างรวดเร็ว
และในที่สุดพวกเขาก็มาถึงปลายถ้ำ
"ว้าว... พวกเราพิชิตเกตแดงได้เนี่ย... นี่มันเหลือเชื่อมากเลยนะคะ"
"ถ้าไม่มีคุณซ็องฮยอนชาง... พวกเราคงตายกันหมดแล้ว..."
"ยังไม่จบหรอก อย่าเพิ่งประมาท"
ฮันเตอร์จากทีม 3 และจองโบมินพูดขณะมองซ็องฮยอนชาง แต่คิมกอนอูยังคงเคร่งเครียดอยู่
เกตแดงที่เคยได้ยินแต่ข่าวลือ
อัตราการรอดชีวิต 0%
ยังไม่จบจนกว่าจะจบจริงๆ
"ถูกต้องครับ อย่างที่คุณคิมกอนอูพูด ยังไม่จบ อย่าเพิ่งผ่อนคลาย"
"อ... ค่ะ!"
ที่ปลายถ้ำมีหินเวทขนาดมหึมาที่เปล่งแสงสีฟ้า
คุณภาพระดับสูงสุด และมีขนาดใหญ่กว่าหินเวททั่วไปถึงสิบเท่า
'นี่ถ้าคิดเป็นเงินก็คงได้เยอะอยู่'
น่าจะมีมูลค่าอย่างน้อย 1หมื่นล้านวอน
ยิ่งไปกว่านั้น หินเวทขนาดนี้หาได้ยากมาก จึงมีคุณค่าเชิงสัญลักษณ์ด้วย
'แต่ก็ยังมีค่าน้อยกว่าหินแห่งวิวัฒนาการอยู่ดี'
ชั่วขณะหนึ่งเขารู้สึกเสียดาย แต่ก็รีบสลัดความคิดนั้นทิ้งไป
ซ็องฮยอนชางรีบเก็บหินเวทคุณภาพสูงสุดขนาดมหึมาเข้าไปในกระเป๋าทันที
แต่แล้ว
โครมมม...!!!
ทั้งถ้ำเริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
"ตะ... ตรงนั้น... ดูเหมือนจะมีอะไรออกมา!!"
จองโบมิน ฮันเตอร์สายลอบสังหาร มีสัมผัสพิเศษที่ดีที่สุดในที่นี้
เมื่อได้ยินว่ามีบางอย่างกำลังออกมาจากผนังถ้ำ ซ็องฮยอนชางและฮันเตอร์ทั้งหมดก็หันไปมองทางนั้น
ในทันใดนั้น
โครม!!
โฮกกกก!!!!!!!
มังกรขนาดใหญ่ปรากฏตัวขึ้นมาโดยทะลุผนังถ้ำ
"มังกรกระดูก...?!"
มังกรที่มีแต่กระดูกทั้งตัว ยกเว้นส่วนใบหน้า ปรากฏตัวขึ้น
"จะ... จะทำยังไงดีคะ คุณซ็องฮยอนชาง...?!"
มังกรกระดูกแม้จะอ่อนแอที่สุดในบรรดามังกรทั้งหมด แต่มีพลังฟื้นฟูที่น่าตกใจมาก
'ด้วยความสามารถของฉันตอนนี้... ไม่มีทางเอาชนะได้แน่'
แม้จะใช้กระจกยาตะ ก็ยังไม่แน่ใจว่าจะสามารถเอาชนะมังกรกระดูกได้หรือไม่
ฮึๆ..
ถึงกระนั้น ซ็องฮยอนชางก็ยังยิ้ม
"คุณคิมกอนอู ลองโชว์ฝีมือหน่อยสิครับ"
"ครับ...?! หมายความว่ายังไงครับ...?"
"ผมอยากเห็นว่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์แข็งแกร่งแค่ไหน ไป! รีบไปเอาชนะมันซะ!"
"ไม่... ผมจะเอาชนะมังกรได้ยังไงกัน...?!"
"อ๋อ คุณไม่รู้สินะ"
ซ็องฮยอนชางรู้จักทุกอาชีพใน โลกออนไลน์ เป็นอย่างดี
ไม่เพียงแต่อาชีพเท่านั้น
เขารู้เกี่ยวกับมอนสเตอร์ส่วนใหญ่ด้วย โดยเฉพาะมังกรกระดูกเป็นกรณีพิเศษที่อ่อนแอมากต่ออัศวินศักดิ์สิทธิ์
"อัศวินศักดิ์สิทธิ์สามารถเอาชนะมอนสเตอร์ประเภทอันเดดได้ง่ายอยู่แล้ว... แต่กับมังกรกระดูกจะเอาชนะได้ง่ายมาก"
"ครับ...?"
"ดังนั้นลองแสดงให้ดูด้วยความมั่นใจสิครับ คราวนี้ให้คุณคิมกอนอูช่วยผมบ้าง"
"...... ถ้า... ถ้างั้นผมจะลองดูครับ"
มังกรกระดูกเป็นมอนสเตอร์ที่หาพบได้ยาก
มีโอกาสน้อยมากที่จะเจอในเกตต่างประเทศ
ถ้าจัดอันดับก็อยู่ในระดับ AA
'นี่มันค่าประสบการณ์เท่าไหร่กันเนี่ย'
ซ็องฮยอนชางมองคิมกอนอูด้วยสีหน้าสบายๆ อย่างไม่มีความกังวล
อูววว...!!!
คิมกอนอูดึงพลังเวทขึ้นมาด้วยความมั่นใจตามคำพูดของซ็องฮยอนชาง
รอบตัวเขามีพลังเวทแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ลอยขึ้นมา
โฮกกกกก!!!!!
มังกรอันเดดเริ่มคำรามเมื่อเห็นพลังเวทแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์
"ตอนนี้แหละ!"
คิมกอนอูที่ดึงพลังเวทขึ้นมาเต็มที่ เหวี่ยงดาบแสงสีขาว
ฟ้าววว!!!
คมดาบแห่งแสงสีขาวพุ่งเข้าใส่มังกรอันเดด
วู้บ...
ร่างของมังกรอันเดดที่สัมผัสกับคมดาบสลายไปในทันที
"ว้าว... คุณคิมกอนอู นี่มันอะไรกัน...?"
"ฆ่ามังกรได้ในครั้งเดียวเลยเหรอ...!!"
"อืม... ฮึม... ก็แค่นี้เอง ไม่เห็นเป็นอะไรเลย"
แม้แต่คิมกอนอูเองก็ตกใจ แต่พยายามไม่แสดงออกมา
ส่วนซ็องฮยอนชางไม่ได้มองพวกเขา แต่กำลังตรวจสอบข้อความแจ้งเตือนการเลเวลอัพที่ปรากฏขึ้นตรงหน้า
แต่แล้ว
"เอ๊ะ...? คุณซ็องฮยอนชาง! ดูตรงนั้นสิครับ!"
ยุนวอนซอกชี้ไปที่จุดที่มังกรอันเดดเพิ่งสลายไปพร้อมกับตะโกน
ตรงจุดที่มังกรอันเดดเคยอยู่ มีแสงสีเขียวแผ่ออกมา
"นั่น... นั่นคือ...?!"
ซ็องฮยอนชางตกใจ เบิกตากว้างมองไปทางนั้น
