บทที่ 26 เจียงหงเอ๋อสองคน
"ไสหัวไป!" ลู่เฉินยกเท้าเขี่ยเจ้าตัวเล็กออกไปด้านข้าง แต่เจียงหงเอ๋อนั้นใจอ่อน นางจ้องลู่เฉินด้วยดวงตาอันงดงาม ก่อนจะวางน่องไก่ชิ้นหนึ่งลงในชามเล็กบนพื้น “โฮ่ง โฮ่ง~~” เจ้าสองตัวน้อยรีบกินอย่างมูมมาม เพียงแค่สองวันเท่านั้น ลูกเสือสองตัวก็โตขึ้นอีกเท่าตัว จากขนาดเท่ากำปั้นจนเท่าปากชาม ดูเป็นเสือตัวน...
