บทที่ 245 วิญญาณแร่เงินศักดิ์สิทธิ์!
แม้ต้นไม้สำริดโบราณจะสังเกตเห็นไป๋จวิน แต่เขาสัมผัสได้ว่าในสายตาของมันไม่มีความเป็นศัตรูแม้แต่น้อย ไม่มีแม้แต่ความดุร้ายและความกระหายเลือดที่มักพบในสัตว์อสูรทั่วไป การจ้องมองของต้นไม้สำริดราวกับน้ำใสที่ไหลเอื่อย และในสมองของไป๋จวินยังได้รับรู้ถึงถ้อยคำที่มันส่งมาเป็นระยะ เรื่องนี้ทำให้เขาประหลาดใจไม...
