บทที่ 200 [สูตรยาฉีดโพรพิทัล], ห้องทดลองปลอดเชื้อ G22 - ตอนฟรี
บทที่ 200 [สูตรยาฉีดโพรพิทัล], ห้องทดลองปลอดเชื้อ G22
ยาฉีด!
ยาฉีกอีกชิ้น!
อีกชิ้น!
...
ถังหยู่จมอยู่กับความสุขในการเก็บเข็มฉีดยาอย่างสมบูรณ์
เพียงแค่สิบนาที เขาก็เก็บยาฉีดได้อีก 8 ชิ้น และแรคคูนน้อยก็พบผลลัพธ์ที่น่าอัศจรรย์เช่นกัน ไม่เพียงแต่เขาจะพบเครื่องส่องตรวจผิวแบบ LEDX และอุปกรณ์ตรวจสายตา
แต่เขายังพบสูตรสำหรับการทำยาฉีดจากแฟ้มที่ตกอยู่บนพื้นอีกด้วย
[สูตรเตรียมยาฉีดโพรพิทัล]
นี่คือสูตรยาฉีดแรกที่ถังหยู่ได้รับ และมันมีความสำคัญอย่างมาก
เพราะใน [ตลาด] ในปัจจุบัน ไม่มีใครขายอุปกรณ์การแพทย์ระดับสูง เช่น ยาฉีด
เพราะมันหายากมาก
"สุดยอด!"
ถังหยู่มองดูสูตรในมือของเขาด้วยความดีใจ มันคือยาฉีดที่มีประสิทธิภาพมาก
เก็บสูตรนี้ไว้ทันที
ไม่เพียงแค่นั้น ถังหยู่ยังพิจารณาสิ่งอำนวยความสะดวกในห้องทดลองทางการแพทย์ที่กำลังจะอัปเกรดในอนาคต
เขาเก็บสิ่งอำนวยความสะดวกทางการแพทย์ทั้งหมดที่ดูเหมือนจะอยู่ในสภาพบูรณ์ไว้ในพื้นที่ช่องเก็บของของเขาทั้งหมด
หนึ่งในนั้นมีแล็ปท็อปที่สภาพสมบูรณ์
เมื่อกวาดของทั้งหมดมาแล้ว ทั้งสองคนก็เดินกลับมาถึงทางเข้าห้องทดลองและมองหน้ากัน
รีโมทคอนโทรลปรากฏขึ้นในมือของแรคคูนน้อย และมองไปที่ถังหยู่
"เป้าหมายอยู่ด้านหลังประตูกันไฟบันไดวนตรงข้ามกับห้องทดลอง G11"
แรคคูนน้อยที่ท่องแผนภาพโครงสร้างของห้องทดลองทั้งหมดเมื่อคืนก็เข้าใจตำแหน่งของฝ่ายตรงข้ามได้ทันที
เขามองไปที่รีโมทคอนโทรล ขณะที่เขาใช้งาน หน้าจอขนาดเล็กก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอขนาดเล็กเหนือรีโมทคอนโทรล
มันคือภาพจากกล้องบนรถบังคับ
"คุณควบคุมรถให้เคลื่อนที่ และฉันจะควบคุมระเบิดให้ระเบิด!"
"ได้เลยเจ้านาย!"
ด้วยสีหน้าตื่นเต้นบนใบหน้าของแรคคูนน้อย
ในห้องเล็กๆ ด้านนอกทางเดินนอกห้องทดลอง G11 ไฟของรถควบคุมระยะไกลก็สว่างขึ้น
ภายใต้การควบคุมของแรคคูนน้อย มันวิ่งตรงไปที่ทางเดินและพุ่งเข้าหาประตูกันไฟของบันไดวน
ถึงแม้ว่าเสียงมอเตอร์ของรถควบคุมระยะไกลจะเบามาก แต่ภายใต้ผลของหูฟังรับสัญญาณ กูรีก็รู้ว่ามีการเคลื่อนไหวบางอย่างทันทีที่รถเริ่มวิ่ง
ในขณะที่เขากำลังสงสัยว่ามันคือเสียงอะไร เขาก็รู้สึกว่าเสียงนั้นดูเหมือนจะเข้ามาใกล้ตัวเขามากขึ้นเรื่อยๆ
ทันทีนั้น ดวงตาของเขาเบิกกว้าง
"บ้าเอ้ย ใกล้แล้วงั้นหรอ!"
กูรีกระโดดลงไปที่บันไดข้างๆ เขาโดยไม่ลังเล
และในเวลาเดียวกันกับที่เขากระโดด
รถควบคุมระยะไกลที่ควบคุมโดยแรคคูนน้อยมาถึงประตูกันไฟแล้ว
และปลายนิ้วของถังหยู่ก็กดปุ่มควบคุม
ตูม....
ระเบิดอิมัลชันที่ติดอยู่บนรถควบคุมระยะไกลระเบิดทันที
คลื่นกระแทกขนาดใหญ่พัดประตูกันไฟของบันไดวนออกไป เศษปูนและฝุ่นก็กระจายไปทั่ว
อย่างไรก็ตาม ถังหยู่และแรคคูนน้อยได้ออกจากห้องทดลองไปแล้วในเวลานี้
พวกเขาวิ่งไปที่บันไดวนที่อยู่ข้างๆ ห้องทดลองและวิ่งขึ้นไปที่ชั้นบน..
..บนชั้นใต้ดิน ในพื้นที่พักผ่อน R21
รูปปั้นแมวสีแดงขนาดใหญ่สองตัวเฝ้าประตูทางเข้าพื้นที่พักผ่อนแบบวงกลม
จีกูลาถังดึงนิ้วออกจากร่างกายของผู้รอดชีวิตที่เพิ่งเสียชีวิต
หนอนสีดำทะลุร่างกายของอีกฝ่ายผ่านนิ้วของเขา และขึ้นไปตามหลอดเลือดจนทะลุเข้าไปในสมองของศพ
จากนั้นดวงตาของผู้รอดชีวิตที่ตายแล้วก็เปิดขึ้นทันที และขณะที่ลูกตาของเขากลอกไปมา ผู้ที่ถูกฟื้นคืนชีพก็ลุกขึ้นอย่างช้าๆ รับอาวุธที่ส่งมาโดยผู้ที่ถูกฟื้นคืนชีพอีกคน และยืนอยู่ข้างหลังจิกูลาถังโดยอัตโนมัติและรอรับคำสั่ง
จิกูลาถังมองไปที่ผู้ที่ถูกฟื้นคืนชีพห้าคนข้างหลังเขา
แต่อารมณ์ของเขาไม่สู้ดีนัก
เพราะหลังจากที่เข้ามาในห้องทดลองในครั้งนี้ เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อันดับแรก ทางหนีถูกปิดตายโดยไม่ทราบสาเหตุ และทุกครั้งที่เขาฆ่าศัตรู วัสดุและอุปกรณ์ทั้งหมดบนร่างกายของศัตรูจะหายไป
ถ้าเขาไม่เจอกล่องเก็บอาวุธในห้องรักษาความปลอดภัย เขาจะไม่ได้อาวุธสำหรับผู้ที่ถูกฟื้นคืนชีพเลยด้วยซ้ำ!
สิ่งนี้ทำให้ความแข็งแกร่งของผู้ที่ถูกฟื้นคืนชีพลดลงอย่างมาก
ความรู้สึกนี้แย่มากจริงๆ
โดยเฉพาะผู้รอดชีวิตที่เขาเพิ่งฆ่า เขาเห็นด้วยตาตัวเองว่าอีกฝ่ายเดินออกมาจากห้องสีเหลือง หลังจากฆ่าอีกคน ซึ่งเขาก็ไม่ได้รับของใดๆ ออกมาเลย
สิ่งนี้ทำให้เขาโกรธมากเป็นพิเศษ
"บ้าเอ้ย! ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ฉันจะไม่ได้อะไรเลย!"
ในขณะที่เขารู้สึกหงุดหงิดเป็นพิเศษกับสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดในห้องทดลองแห่งนี้
เขาก็ได้ยินเสียงระเบิดอย่างรุนแรงจากชั้นล่าง
ความรุนแรงของการระเบิดนี้ชัดเจนว่าไม่สามารถเทียบได้กับระเบิดมือได้เลย
ถึงแม้ว่าจิกูลาถังจะไม่รู้จำนวนผู้รอดชีวิตในตอนนี้
แต่เขาก็สามารถอนุมานได้ว่าจำนวนคนนั้นแน่นอนลงแล้ว และของในตัวผู้โชคดีที่ยังรอดชีวิตเหล่านั้นต้องอุดมสมบูรณ์มาก
คิดแบบนี้ เขาจึงนำผู้ที่ถูกฟื้นคืนชีพไปยังจุดที่เกิดการระเบิดทันที
"คราวนี้อย่างพึ่งฆ่า มิฉะนั้นของรางวัลจะหายไปอีก!"
เมื่อคิดแบบนี้ เขาก็มาถึงชั้นใต้ดินชั้นที่สองแล้ว
และในขณะที่จิกูลาถังนำผู้ที่ถูกฟื้นคืนชีพมาถึงชั้นใต้ดินชั้นที่สอง
ถังหยู่และแรคคูนน้อยได้มาถึงพื้นที่ห้องทดลองปลอดเชื้อ G22 บนชั้นใต้ดินผ่านบันไดวน
ถ้าต้องการเข้าไปในห้องทดลองปลอดเชื้อ G22 ต้องใช้บัตรผ่านเข้าห้องทดลองสีเขียวเพื่อเข้าไป
ถังหยู่หยิบบัตรผ่านเข้าห้องทดลองสีเขียวออกมาและเปิดประตูห้องทดลอง
เมื่อถังหยู่เข้าไปบริเวณห้องเปลี่ยนชุด เขาก็เห็นชุดป้องกันทางชีวภาพสีเหลืองหกชุดแขวนอยู่บนผนังของห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า และดวงตาของเขาก็เป็นประกายทันที
เมื่อเขาดูข้อมูลของมัน เขาก็เห็นว่ามันเป็นของหายากจริงๆ [ชุดป้องกันทางชีวภาพแบบแยกส่วนหนัก]
เขาใส่ชุดป้องกันทางชีวภาพเหล่านี้ลงในพื้นที่ช่องเก็บของโดยไม่ลังเลและเปิดประตูที่สอง และในที่สุดก็เข้าไปในห้องทดลองปลอดเชื้อ
สามารถเห็นได้ว่าห้องทดลองนี้ครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ มันมีห้องและห้องทดลองหลายห้อง
แต่เมื่อถังหยู่เห็นห้องสังเกตการณ์ทางชีวภาพแห่งหนึ่ง เขาก็ตะลึงเล็กน้อย!
เพราะเขาเคยเห็นห้องสังเกตการณ์ทางชีวภาพนี้มาก่อน!
ถังหยู่มองไปรอบๆ ห้องทดลองทั้งหมด ขณะที่เขาสังเกตอีกครั้ง ชิ้นส่วนบางส่วนในความทรงจำอันลึกซึ้งของเขาก็เริ่มผุดขึ้น
ห้องทดลองนี้เป็นห้องเดียวกันกับที่หนูทดลองที่มีกล้ามเนื้อมัดใหญ่สูงสองเมตรต่อยกำแพงเมื่อคลิปห้องทดลอง CBS ถูกเล่นบนคอมพิวเตอร์ของศูนย์ข้อมูล
ถังหยู่เข้าไปใกล้กระจกของห้องสังเกตการณ์
รอยต่อยที่ชัดเจนมากปรากฏขึ้นบนผนังอัลลอย
และในขณะที่ถังหยู่รู้สึกตะลึงเล็กน้อย
เสียงของแรคคูนน้อยก็ดังขึ้น
"เจ้านาย ฉันคิดว่าคุณควรมาดูสิ่งนี้..."
........................................................................
สวัสดีครับผู้อ่านทุกท่าน
ขอบคุณที่ติดตามกันมาจนถึง 200 ตอนนะครับ
บางคนอาจจะเห็นคำว่า 200 ตอนแล้วคิดว่าเยอะ แต่อย่างที่เราอ่านกันมามันพึ่งผ่านไป 10 กว่าวันเอง 555
เรียกได้ว่าแต่ละวันของถังหยู่กิจกรรมแน่นมากกกก ตอนเช้าทำอย่างนึง ตอนเย็นไปทำอีกอย่างนึง ไหนจะอธิบายของ,สิ่งอำนวยความสะดวกอีก
เรียกได้ว่าหนึ่งวันของถังหยู่นี่เป็น 10 กว่าตอนได้เลย
ยังไงก็ขอฝากถังหยู่ไว้กับทุกท่านต่อไปด้วยนะครับ ขอบคุณที่ติดตามมากๆ ครับผม