ตอนที่ 12 เตียวเลี้ยวขอติดตาม

การคำนับของเตียวเลี้ยวเต็มไปด้วยความจริงใจ

ก่อนที่เขาจะมา เขาได้สอบถามข้อมูลมาแล้ว

เฉินฉงมาที่นี่โดยไม่ได้รับคำสั่งจากราชสำนัก และไม่ได้รับการไหว้วานจากใคร

มาที่นี่ด้วยความสมัครใจ!

เพื่อปกป้องผู้คน เดินทางมาสนามรบเป็นพันลี้ ทั้งกลางวันและกลางคืน

นี่เรียกว่าอะไร?

นี่เรียกว่าความเมตตา ความเห็นอกเห็นใจ และความชอบธรรม!

ในขณะนี้ ความชื่นชมและความกตัญญูของเตียวเลี้ยวที่มีต่อเฉินฉง ถึงขีดสุด

เฉินฉงรู้สึกประหลาดใจเช่นกัน

เขายังไม่มีเวลาไปหาเตียวเลี้ยว

แต่เตียวเลี้ยวกลับมาหาเขาเอง!

นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดในการสร้างความสัมพันธ์และสร้างความประทับใจ

"เหวินหยวน ทำไมต้องสุภาพเช่นนี้!"

"การปกป้องผู้คนและความสงบสุขเป็นหน้าที่ของข้า!"

"ยิ่งไปกว่านั้น เมืองจงหลิงกับเมืองหม่าอี้ก็อยู่ห่างกันไม่ถึงห้าสิบลี้ การช่วยเหลือซึ่งกันและกันเป็นเรื่องปกติ!"

เฉินฉงรีบเข้าไปพยุงเตียวเลี้ยวขึ้น

เตียวเลี้ยวมองเฉินฉง แล้วพูดเบาๆ

"ไม่ทราบว่าจะเรียกท่านว่าอย่างไรดี?"

เฉินฉงหัวเราะ

"เฉินฉง อู๋หุย!"

"พวกเราอายุไล่เลี่ยกัน ไม่ต้องเรียกข้าว่าท่านหรอก"

"เรียกข้าว่าอู๋หุยก็พอ!"

เตียวเลี้ยวโบกมือ สีหน้าจริงจัง

"ไม่ได้"

"ท่านช่วยชีวิตชาวเมืองหม่าอี้ พระคุณของท่านสูงยิ่งกว่าฟ้า ข้าทำผิดกฎไม่ได้!"

เฉินฉงยิ้มอย่างขมขื่น

เตียวเลี้ยวก็ดื้อจริงๆ

ในบันทึกทางประวัติศาสตร์กล่าวไว้ว่า เตียวเลี้ยวเป็นคนซื่อสัตย์และให้ความสำคัญกับคุณธรรม

ในเวลานี้ เจียงเฟิงนำทหารเมืองจงหลิงมา และคุมตัวเชลยโจรโพกผ้าเหลืองจำนวนมาก

ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความยินดีและตื่นเต้น

"นายท่าน!"

"เราได้รับชัยชนะอย่างยิ่งใหญ่อีกครั้ง!"

"พี่น้องของเราบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย แต่เราสังหารโจรโพกผ้าเหลืองได้เจ็ดถึงแปดร้อยคน!"

"เชลยที่แข็งแรง เราก็จับได้ประมาณหนึ่งพันคน!"

"เราได้บอกพวกเขาเกี่ยวกับนโยบายของนายท่าน พวกเขายินดีที่จะยอมจำนน!"

เตียวเลี้ยวยืนฟังข้อมูลการรบ

สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป

นี่มันอัตราการบาดเจ็บและเสียชีวิตที่น่าเหลือเชื่อ!

บาดเจ็บเล็กน้อย สังหารได้เจ็ดถึงแปดร้อยคน?

พวกเขาต่อสู้อยู่ในหม่าอี้เป็นเวลานาน สังหารโจรโพกผ้าเหลืองได้มากกว่าเจ็ดร้อยคน

แต่พวกเขาต้องจ่ายราคาที่แพงมาก

ทหารส่วนใหญ่เสียชีวิต คนที่รอดก็บาดเจ็บ

กองทัพของเฉินฉงกับกองทัพของเขา ช่างแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน!

ดูเหมือนว่าทหารเมืองจงหลิงเหล่านี้จะผอมบาง ไม่เหมือนทหารที่แข็งแกร่ง

ไม่รู้ว่าเฉินฉงฝึกพวกเขามาได้อย่างไร!

ด้วยความเมตตาของเฉินฉง บวกกับความสามารถในการฝึกทหาร หากให้เวลาเขา เขาจะต้องมีชื่อเสียงโด่งดัง!

บางทีอาจกลายเป็นผู้มีอำนาจคนใหม่ของราชวงศ์ฮั่น!

ดวงตาของเตียวเลี้ยวเป็นประกาย มองไปที่เฉินฉง

รู้สึกหวั่นไหว

บางทีนี่อาจเป็นโอกาส

แม้ว่าเมืองหม่าอี้จะเป็นบ้านเกิดของเขา แต่มันก็เล็กเกินไป ไม่อาจแสดงความสามารถของเขาได้

เจ้าเมืองเป็นคนขี้อิจฉาและไร้ความสามารถ คอยกดขี่เขาตลอดเวลา

ครั้งนี้ เพื่อที่จะต่อสู้นอกเมือง เขาและเจ้าเมืองถึงขั้นแตกหักกันแล้ว วันข้างหน้าคงจะลำบากมากขึ้น

แทนที่จะทนทุกข์ทรมานอยู่ในหม่าอี้ สู้ไปติดตามเฉินฉงดีกว่า!

ในอนาคต หากเฉินฉงมีอำนาจ เตียวเลี้ยวก็จะมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลก!

"ท่านผู้มีพระคุณ..."

เตียวเลี้ยวลังเล กัดริมฝีปากเล็กน้อย พูดไม่ออก

ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างที่บอกไม่ได้

สีหน้าที่เปลี่ยนแปลงเล็กน้อยของเขา ไม่รอดพ้นสายตาของเฉินฉง

เฉินฉงยิ้มและพูดเบาๆ

"เหวินหยวน พวกเราเคยพบกันแล้ว ไม่ว่าท่านมีเรื่องอะไร ก็พูดออกมาตรงๆ ไม่ต้องปิดบัง"

เตียวเลี้ยวกัดฟัน รวบรวมความกล้า

คุกเข่าลงข้างหนึ่ง

"ผู้มีพระคุณ!"

"ข้าอยากติดตามท่าน และสร้างผลงาน!"

เฉินฉงถึงกับตะลึง

เขายังคิดอยู่ว่าจะชักชวนเตียวเลี้ยวยังไง

เตียวเลี้ยวกลับยอมจำนนเอง?

เหมือนง่วงแล้วมีคนส่งหมอนมาให้!

เห็นเฉินฉงไม่พูด เตียวเลี้ยวก็ร้อนใจเล็กน้อย

"ท่านผู้มีพระคุณ ไม่ยอมรับข้าหรือ?"

เฉินฉงได้สติ รีบโบกมือ พยุงเตียวเลี้ยวขึ้น

"เหวินหยวน ท่านพูดอะไร!"

"ข้าชื่นชมฝีมือของท่านมานานแล้ว"

"ในเมื่อท่านเต็มใจติดตามข้า ข้ายินดีอย่างยิ่ง!"

"ตราบใดที่ข้ามีข้าวกิน ท่านก็จะมีข้าวกิน! ข้ารับรองได้เลยว่า อีกสามปี ท่านจะมีชื่อเสียงโด่งดัง!"

เตียวเลี้ยวพยักหน้าอย่างตื่นเต้น

"ข้าจะเชื่อฟังนายท่าน!"

เฉินฉงมองเตียวเลี้ยว ยิ่งมองยิ่งชอบ

เตียวเลี้ยวไม่เพียงแต่เป็นขุนพลชั้นยอด แต่ยังเป็นแม่ทัพที่หาได้ยาก!

สามารถบัญชาการกองทัพได้

ยิ่งไปกว่านั้น เขายังมีความเชี่ยวชาญในการฝึกทหารม้า

เฉินฉงเพิ่งได้รับค่ายกลรูปลิ่มระดับเทพ ซึ่งเป็นค่ายกลสำหรับทหารม้าโดยเฉพาะ

การสร้างกองทัพม้าต้องถูกบรรจุในวาระ

มีเตียวเลี้ยวอยู่ ก็จะประหยัดเวลาและแรงงานได้มาก

ในอนาคต เฉินฉงจะมีกุยแกเป็นที่ปรึกษา และเตียวเลี้ยวเป็นขุนพล เขาก็จะมีกลุ่มของตัวเองแล้ว!