"ดี งั้นเรื่องแรก ให้เจ้ารวบรวมชื่อ อายุ และขั้นผู้ฝึกตนของผู้บังคับบัญชาที่อยู่ในขั้นปฐมภูมิขึ้นไปทั้งหมดในเฟยเทียน พร้อมทั้งความสามารถที่พวกเขาตื่นรู้ เจ้าสามารถบอกพวกเขาได้ว่า หากภักดีต่อข้าอย่างจริงใจ ชีวิตต่อไปของพวกเขาจะดีขึ้นกว่าเดิม"

หลี่ถิงอี้สูดลมหายใจลึก

"ศิษย์เข้าใจแล้ว"

"ไปเถอะ"

ทันทีที่จัดการเรื่องราวในเฟยเทียนเสร็จเรียบร้อย ทางฝั่งเนี่ยหยวนจือก็ส่งข่าวมาอย่างกะทันหัน

เมื่อดูจากเวลาแล้ว ตั้งแต่เขาไปถึงยอดเขาหยินเยว่ไม่น่าจะเกินสี่ชั่วโมง

ไม่นานนัก เสียงที่มีความยินดีปิดไม่มิดก็ถูกส่งผ่านทางท่อลมส่งเสียงหยินหยาง

"ยินดีด้วย ท่านแม่ทัพ!"

"หืม?"

เฉินโม่รู้สึกไม่เข้าใจ

เขาแทบสงสัยว่าท่อลมส่งเสียงนั้นอาจตกไปอยู่ในมือของผู้อื่น

แต่คำพูดถัดมา กลับทำให้เฉินโม่ไม่สนใจเรื่องที่เกิดขึ้นในเฟยเทียนและทันทีที่ได้ยินก็เรียกเจ้าไก่หัวแข็งมาในทันที!

สายฟ้าสีแดงพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า ขณะที่เขาก็ส่งเสียงบอกหลี่ถิงอี้ที่เพิ่งจากไปว่า

"ข้าจะกลับไปก่อน เจ้าระวังตัวให้ดี!"

หลี่ถิงอี้ที่กำลังมุ่งหน้าไปยังจวนแม่ทัพกลับรู้สึกตัวเองหยุดนิ่งไปชั่วครู่ เหงื่อเย็นก็ไหลรินลงมา!

มีท่านแม่ทัพเฉินอยู่ที่นี่ หลี่ถิงอี้ถึงมีความมั่นใจที่จะเจรจากับผู้ใต้บังคับบัญชาของแม่ทัพใหญ่

แต่เมื่อเฉินโม่จากไป ที่นี่ก็เหลือเพียงเขาคนเดียวในขั้นปฐมภูมิขั้นสาม แต่ต้องเผชิญกับผู้ฝึกตนขั้นปฐมภูมินับสิบ หรืออาจจะถึงขั้นปลาย

เขาจะทำเช่นไรดี?

"ใจเย็น! ใจเย็นไว้" หลี่ถิงอี้สูดลมหายใจลึกและไม่นานนักก็สามารถควบคุมความกังวลในใจได้สำเร็จ

เขาตามเนี่ยหยวนจือมาหลายปีและได้เห็นความเจริญรุ่งเรืองของแคว้นเหนือ เมื่อเรื่องแค่นี้ยังทำไม่สำเร็จ แล้วจะทำงานรับใช้ท่านแม่ทัพได้อย่างไรในอนาคต?

หลังจากที่เขารวบรวมความคิดอยู่ราวหนึ่งธูป หลี่ถิงอี้ก็รวบรวมกำลังใจขึ้นมาใหม่!

จวนแม่ทัพในเฟยเทียนถูกแบ่งออกเป็นเจ็ดส่วน โดยมีชื่อเรียกตามดาวเจ็ดดวงของกลุ่มดาวเต่าดำ และในนั้นที่สำคัญที่สุดคือส่วนของเทียนชู ซึ่งใช้สำหรับการจัดการเรื่องต่างๆ ของจวนแม่ทัพ

หากเขาสามารถจัดการกับคนในส่วนนี้ได้ งานทุกอย่างก็จะง่ายขึ้นเป็นสองเท่า

หลี่ถิงอี้ย่างก้าวเข้ามาในส่วนเทียนชูทันที ก็มีหลายสายตาคมกริบหันมามองเขา

แม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะไม่ได้ใช้พลังวิญญาณ แต่บรรยากาศที่แผ่ออกมาจากผู้มีอำนาจก็ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก จนถึงขั้นอยากจะล้มเลิกความคิด

แต่หลี่ถิงอี้รู้ดีว่านี่คือโอกาสเดียวของเขา!

"ใครเป็นผู้ดูแลที่นี่" เขาฝืนความรู้สึกไม่สบายใจ แล้วเดินตรงเข้าไปยังห้องโถงใหญ่ของเทียนชู พร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

"เจ้าเป็นใครกัน?" ไม่นานนัก ชายชราขั้นปฐมภูมิปลายคนหนึ่งก็เดินออกมากล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาผสมความดูถูก

"ข้าเป็นใครไม่สำคัญ แต่เจ้าจำเป็นต้องรู้เพียงว่า ข้าเป็นตัวแทนของใคร!"

หลี่ถิงอี้กล่าวด้วยท่าทีดูหมิ่นโดยไม่ปิดบัง เขารู้ดีว่าต้องทำอย่างไร

ฝ่ายตรงข้ามย่อมไม่มีทางยอมรับเขา แต่พวกเขาต้องเข้าใจเรื่องหนึ่ง...ตั้งแต่วินาทีที่แม่ทัพใหญ่สิ้นชีพพวกเขาก็ไม่อาจหลุดพ้นจากชะตากรรมนี้ได้

ชีวิตที่ยังเหลืออยู่ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับความเมตตาของแม่ทัพเฉิน!

...

ในเวลาหนึ่งวัน เจ้าไก่หัวแข็งบินไปกลับจากเฟยเทียนสู่ยอดเขาหยินเย่วนับสองรอบ เทียบเท่ากับการข้ามผ่านทั้งแผ่นดินผิงตูโจว

แต่ถึงกระนั้นนี่ก็ยังไม่ใช่ขีดจำกัดของมัน ครั้งหนึ่งมันเคยทดลองบินอย่างเต็มกำลังและสามารถทะยานข้ามหกครั้งได้โดยไม่หยุดพัก ความเร็วและความทนทานเช่นนี้ไม่เพียงแค่หาได้ยากในผิงตูโจว แต่แม้แต่ในแคว้นเหนือก็ยังเป็นเรื่องที่หายาก

เฉินโม่ที่กำลังมุ่งหน้าไปยังยอดเขาหยินเยว่ก็รู้สึกถึงกลิ่นอายที่คุ้นเคยทันที

เสียงของปีศาจงูแดงดังขึ้นในจิตของเขา

"สหายเฉิน"

"สหายงูแดง?" เฉินโม่กล่าวด้วยความประหลาดใจ

ทันใดนั้นเฉินโม่ก็รู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่าง

เจ้าไก่หัวแข็งที่อยู่ใต้เท้าของเขาจู่ๆก็หยุดลงและทันใดนั้น แม่น้ำภูเขาเบื้องล่างก็เกิดแรงสั่นสะเทือนคล้ายมีการเคลื่อนไหว

นกที่ลอยอยู่บนท้องฟ้าต่างพากันหันกลับและบินไปยังยอดเขาหยินเยว่

แผ่นดินเริ่มสั่นไหว เฉินโม่มองเห็นที่มาของการสั่นสะเทือนนี้ได้ชัดเจน!

สัตว์อสูร สัตว์เลี้ยงและแมลงที่ซ่อนอยู่ในดินต่างก็ปีนขึ้นมายังผิวดิน

พวกมันเหมือนเข็มที่ถูกดูดด้วยแม่เหล็ก มุ่งหน้ามาจากทุกสารทิศเพื่อไปยังจุดเดียวกัน!

"ที่แท้รอบๆยอดเขาหยินเย่วก็มีสิ่งมีชีวิตมากมายขนาดนี้นี่เอง"

เสียงของปีศาจงูแดงฟังดูเงียบสงบ แต่ถึงอย่างนั้น เฉินโม่เองก็ยังรู้สึกขนลุก

ชัดเจนว่า สิ่งมีชีวิตทั้งหมดนี้ถูกเขาควบคุม แม้แต่เจ้าไก่หัวแข็งซึ่งอยู่ในขั้นที่สี่ยังไม่อาจหลบหนีได้!

"นี่เป็นความสามารถที่สหายงูแดงตื่นรู้หลังจากบรรลุขั้นใหม่หรือ?"

"ก็ประมาณนั้น แต่อาจจะมีบางอย่างที่แตกต่างออกไป"

"สหายงูเขียวอยู่ไหน?"

ทั้งสองยังไม่ทันพบกัน แต่ก็ได้เริ่มสนทนากันแล้ว

ระหว่างที่ทั้งสองพูดคุย เจ้าไก่หัวแข็งก็กลับสู่สภาพปกติ มันแทบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น

แต่สิ่งมีชีวิตรอบๆยอดเขาหยินเยว่ก็ยังคงมุ่งหน้าไปยังใจกลาง เหมือนกำลังต้อนรับราชาองค์ใหม่ของพวกมัน

"ข้าติดต่อมาเพื่อเตือนเจ้าเท่านั้น"

เฉินโม่อึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ยิ้มแย้มขมขื่นออกมา

ปีศาจงูแดงพูดเช่นนี้ ทั้งบอกให้รู้ว่าปีศาจงูเขียวก็ได้บรรลุขั้นใหม่แล้วเช่นกัน พลังของมันไม่อาจเปรียบเทียบกับเมื่อก่อน อีกทั้งยังบอกเป็นนัยว่ามันยังไม่ลืมเรื่องที่เคยทำให้พวกมันต้องหลอมยาอย่างต่อเนื่องทั้งกลางวันและกลางคืน ดูเหมือนว่าจะอยากให้เขาได้รับ "บทเรียนเล็กน้อย" เพื่อแสดงความไม่พอใจในใจ

"เช่นนั้นข้าขอแสดงความยินดีกับทั้งสองท่าน ยอดเขาหยินเย่วข้าไว้วางใจให้พวกท่านดูแล ของที่ข้ามีให้เจ้าไก่หัวแข็งเอาไปส่งให้ ส่วนข้าต้องกลับไปจัดการเรื่องที่เฟยเทียนก่อน" เฉินโม่กล่าวจบก็หยิบกล่องบรรจุผลต้าโจวสองกล่องออกจากแหวนเก็บของและผูกติดไว้บนหลังเจ้าไก่หัวแข็ง จากนั้นเขาก็กระโดดขึ้นสู่ท้องฟ้า มุ่งหน้ากลับไปในทิศตรงข้าม

การบรรลุขั้นใหม่ของปีศาจงูแดงและเขียวเป็นข่าวดีอย่างยิ่งสำหรับเฉินโม่

หากมีสองตนนี้อยู่ ตราบใดที่ไม่มีใครจากจงโจวเข้ามา พื้นที่ทั้งหมดของผิงตูโจวจะถูกกวาดล้างจนหมดสิ้น

หากพวกมันแต่ละตนกินผลต้าโจวเพิ่มอีก 50 ลูกสะสมพลังเกรงว่าความสามารถของพวกมันจะยิ่งก้าวหน้าไปอีกขั้น!

เช่นนี้แล้ว บางทีพวกเขาอาจจะสามารถเผชิญหน้ากับกลุ่มที่หลงเหลือจากหน่วยเทียนหลงที่อยู่ในผิงตูโจวได้

แต่ก่อนจะทำเช่นนั้น ต้องให้ปีศาจงูเขียวสงบสติอารมณ์ลงเสียก่อน

หากมันก็สามารถตื่นรู้ความสามารถที่ไม่ด้อยไปกว่าปีศาจงูแดง ไม่ใช่เพียงแค่เฉินโม่เท่านั้น แต่เกรงว่ายอดเขาหยินเย่วอาจจะถูกเผาผลาญจนสิ้นเชิงง

"สหายเฉิน ชิงเอ๋อให้ข้าขอบคุณเจ้า นางบอกว่า คราวนี้จะไม่เผาเจ้าแล้ว"

"สหายเฉิน ชิงเอ๋อบอกว่าหากจะเผาเจ้าก็ต้องเป็นการเผาให้ร้อนรุ่มใจ"

"..."

เฉินโม่ถึงกับพูดไม่ออก เมื่อเห็นว่ากำลังจะออกจากขอบเขตการรับรู้ของปีศาจงูแดง เขาจึงกล่าวขึ้นว่า

"เมื่อข้าจัดการธุระเสร็จสิ้นแล้วจะมาร่วมแสดงความยินดีในทันที!"

ผ่านไปอีกสักพักปีศาจงูแดงส่งเสียงบอกมาว่า

"สหายเฉิน หากมีเรื่องใดต้องให้เราช่วยก็สั่งได้เลย"

"แน่นอน!"

(จบบท)

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด