บทที่ 64 ผิดเป้า
บทที่ 64 ผิดเป้า
ระบบ: คุณสังหารโทรลล์ 1 ตัวได้รับค่าประสบการณ์ 187 หน่วย
ระบบ: คุณสังหารโทรลล์ได้รับค่าประสบการณ์ 187 หน่วย
…
ข้อความแจ้งเตือนจากระบบต่างขึ้น 20 ครั้งติดต่อกันทำให้ซุนหยูถอนหายใจออกมา ก่อนที่เขาจะมาหยุดอยู่ข้างลู่หยางแล้วเกาศีรษะด้วยความเขินอายและพูดขึ้นมาว่า
“ขอโทษด้วยนะอาจารย์ ผมเกือบจะทำคุณตายแล้ว”
ลู่หยางไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะถ่อมตัวถึงขนาดนี้ เขาจึงตอบกลับไปว่า
“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนายหรอก ฉันคาดการณ์ทุกอย่างเอาไว้แล้ว อีกสักพักพวกเราค่อยมาเริ่มรอบใหม่ก็แล้วกัน”
เมื่อสักครู่ต่อให้โทรลล์ขว้างหอกใส่เขาจริง ๆ ลู่หยางก็มีถึงสองวิธีที่จะทำการหลบเลี่ยง โดยวิธีแรกคือการกระโดดหลบออกไปทางด้านขวา ขณะที่วิธีที่ 2 คือใช้สกิลแฟลชหลบหนีออกไป
ตอนแรกซุนหยูคิดว่าลู่หยางจะตำหนิเขา เขาจึงไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะใจดีกับเขาได้มากขนาดนี้ เด็กหนุ่มจึงร่าเริงขึ้นมาในทันที ซึ่งหลังจากนั่งพักเป็นเวลา 2 นาทีเขาก็เริ่มออกไปในป่าเพื่อหลอกล่อโทรลล์อีกครั้ง
หลังจากหลอกล่อมอนสเตอร์เข้ามาต่อเนื่องมากกว่า 40 รอบ ลู่หยางก็ได้สังหารโทรลล์ไปมากกว่า 900 ตัว เลเวลของเขาเพิ่มขึ้นมาจนใกล้จะเลเวล 10 แล้ว ส่วนทางด้านของซุนหยูก็มีเลเวลเพิ่มขึ้นมาจนถึงเลเวล 6
“อาจารย์ตอนนี้ผมติดท็อป 100 ในกระดานจัดอันดับแล้ว แบบนี้มันก็หมายความว่าผมได้กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญเหมือนกับคุณไปแล้วใช่ไหม?” ซุนหยูพูดขึ้นมาด้วยความดีใจหลังจากมีรายชื่อติดอันดับเป็นครั้งแรก
ลู่หยางเคยผ่านประสบการณ์ดีใจแบบนี้มาเหมือนกัน แต่เขาก็ได้พบว่าท้ายที่สุดมันเป็นเพียงแค่เรื่องเล็กน้อย นี่ถ้าหากว่าเขาไม่ต้องการจะใช้ชื่อเสียงเพื่อดึงดูดผู้เล่นที่มีฝีมือเข้ามาภายในกิลด์ เขาก็คงจะซ่อนชื่อของตัวเองจากกระดานจัดอันดับไปตั้งนานแล้ว
“ในเกมมีคนเก่ง ๆ อยู่เยอะมาก นายอย่าใช้กระดานจัดอันดับเลเวลเป็นเกณฑ์ตัดสินฝีมือของใครอย่างเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นสักวันนายจะต้องเสียใจ” ลู่หยางเตือน
“รับทราบครับ เดี๋ยวผมไปล่อมอนสเตอร์ก่อนนะ” ซุนหยูกล่าวก่อนที่เขาจะวิ่งเข้าไปภายในป่า
เมื่อได้เห็นท่าทางของเด็กหนุ่ม ลู่หยางก็ทำได้เพียงแต่ส่ายหัวไปมาด้วยความเอ็นดู เพราะอีกฝ่ายยังมีนิสัยเหมือนกับเป็นเด็กอยู่เลย ซึ่งดูจากท่าทีแล้วซุนหยูไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของเขาเลยแม้แต่นิดเดียว
8 นาทีผ่านไปลู่หยางก็ลองเช็คเวลาอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะได้พบว่าเวลามันได้ล่วงเลยผ่านมานานแล้ว แต่ในคราวนี้ซุนหยูใช้เวลาล่อมอนสเตอร์นานกว่าปกติเป็นเท่าตัว
ตอนที่ชายหนุ่มกำลังตั้งข้อสงสัยอยู่นั่นเอง ซุนหยูก็ได้ส่งข้อความมาว่า
“อาจารย์ ผมล่อมอนสเตอร์กลับมาแล้ว”
“มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?” ลู่หยางถามพลางวางไฟร์วอลล์ลงบนพื้น
ซุนหยูวิ่งไปพลางขณะเหลือบไปมองโทรลล์ชาแมนวอลกินที่กำลังขว้างลูกไฟใส่เขาพร้อมกับตอบกลับไปว่า
“ไม่ได้มีปัญหาอะไรครับ เพียงแค่ผมบังเอิญไปล่อโทรลล์ใช้เวทมาตัวหนึ่ง ผมเลยเสียเวลากับมันนิดหน่อย”
ลู่หยางมองข้อความอย่างสับสน เพราะเขาจำไม่ได้ว่าในป่ามีโทรลล์ตัวไหนที่ใช้เวทได้นอกเสียจากบอสอย่างวอลกินเท่านั้น
จังหวะนั่นเองซุนหยูก็วิ่งออกจากป่าพร้อมกับโทรลล์ที่วิ่งไล่มา 20 ตัว
ลู่หยางมองไปยังฝูงมอนสเตอร์ทางด้านหลังของซุนหยู ก่อนที่เขาจะได้เห็นโทรลล์ชาแมนที่ตัวสูงกว่าโทรลล์ตัวอื่นและกำลังวิ่งนำพรรคพวกของมันอยู่ด้านหน้าสุด
“ให้ตายเถอะ! นี่นายไปลากบอสออกมาทำไม?!” ลู่หยางถึงกับพูดไม่ออก
“อ้าวนั่นมันบอสเหรอ? ผมไม่รู้” ซุนหยูพูดขึ้นมาอย่างร้อนใจ ยิ่งได้ยินว่าอีกฝ่ายเป็นบอสมันก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวมากขึ้นกว่าเดิม
ความเร็วในการเคลื่อนที่ของบอสมากกว่าผู้เล่นถึง 1.5 เท่า ซึ่งในตอนนี้วอลกินก็อยู่ห่างจากซุนหยูไม่ถึง 10 เมตรแล้วและมันก็พร้อมที่จะร่ายสกิลเรียกลูกไฟออกมา
ซุนหยูหันไปมองยังด้านหลังอย่างตกใจ ก่อนที่เขาจะรีบวิ่งไปข้างหน้าอย่างสุดกำลัง แต่ด้วยความกลัวมันจึงทำให้เขามัวแต่วิ่งไปข้างหน้าเป็นเส้นตรง และถ้าหากว่าลูกไฟตกกระทบกับร่างกายของเขาขึ้นมา เด็กหนุ่มคนนี้ก็คงจะเสียชีวิตอย่างไม่ต้องสงสัย
“ซุนหยูพยายามวิ่งซิกแซก อย่าวิ่งเป็นเส้นตรง!” ลู่หยางตะโกน
ต่อมาชายหนุ่มก็ถอดเสื้อคลุมสปอร์แล้วทำการปล่อยเบลซซิงเบิร์ส 3 นัดติดต่อกันเข้าใส่ศีรษะของวอลกินภายในเวลา 1.5 วินาที
-670 (คริติคอล)
-670 (คริติคอล)
-670 (คริติคอล)
โฮก!
วอลกินร้องคำรามอย่างโมโห ก่อนที่มันจะหันความสนใจขว้างลูกไฟมาที่ลู่หยาง
ในเวลาเดียวกันเมื่อลู่หยางถอดเสื้อคลุมสปอร์ ความเกลียดชังของโทรลล์ทั้งหมดที่อยู่ในกำแพงไฟก็ได้มุ่งความสนใจมาที่ชายหนุ่มด้วยเช่นกัน
ฟิ้ว ๆ ๆ ๆ
หอกยาวเกือบ 20 เล่มพุ่งเข้ามาหาลู่หยางอย่างพร้อมเพรียง และเมื่อเห็นฝนหอกที่กำลังพุ่งเข้ามามันก็ทำให้แม้แต่ซุนหยูก็ยังตกตะลึง
“อาจารย์ระวัง!”
แน่นอนว่าการโจมตีเหล่านี้เป็นสิ่งที่ลู่หยางคาดการณ์เอาไว้อยู่แล้ว เมื่อหอกกำลังจะพุ่งมาถึงร่างของชายหนุ่มก็กลายเป็นแสงสีขาวย้ายออกไปห่างจากตำแหน่งเดิม 30 เมตรในพริบตา
หลังจากลงจอดลู่หยางก็ยกคทาเรียกกำแพงไฟเป็นทางยาว โดยเชื่อมต่อเอาไว้กับกำแพงไฟที่เคยวางไว้ในก่อนหน้า
เมื่อพวกโทรลล์สังเกตเห็นลู่หยางพวกมันก็เริ่มวิ่งไล่ตามชายหนุ่มอีกครั้ง แต่ด้วยกำแพงไฟที่วางไว้เป็นทางยาวจนทำให้โทรลล์ธรรมดาได้รับความเสียหายถึงตายในที่สุด
อย่างไรก็ตามวอลกินยังคงวิ่งไล่ลู่หยางอยู่ แต่ในตอนนี้ศัตรูก็เหลือเพียงแค่บอสตัวนี้เท่านั้น
ลู่หยางรอวอลกินอยู่ก่อนแล้ว เมื่ออีกฝ่ายเข้ามาในระยะ 30 เมตรเขาก็ทำการยิงเบลซซิงเบิร์สออกไปในทุก ๆ 0.5 วินาที
เบลซซิงเบิร์สเลเวล 1 มีผลทำให้มอนสเตอร์ระดับอีลิทร่ายเวทช้าลงเท่านั้น แต่เบลซซิงเบิร์สเลเวล 2 ทำให้วอลกินชะงักอย่างฉับพลันจนทำให้มันไม่สามารถร่ายเวทเรียกลูกไฟออกมาได้
ซุนหยูที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ข้าง ๆ มองภาพตรงหน้าด้วยความตกตะลึง เพราะลู่หยางขว้างลูกไฟออกมารัว ๆ ราวกับยิงปืนแถมลูกไฟเหล่านั้นยังปะทะเข้าใส่วอลกินอย่างแม่นยำ
“นักเวทใช้เวทได้เร็วขนาดนี้เลยงั้นเหรอ?” ซุนหยูคิดภายในใจ
ขณะนี้ลู่หยางกำลังตั้งสมาธิจดจ่ออยู่กับการสู้บอสตรงหน้า และการใช้สกิลต่อเนื่องในระดับนี้มันก็ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดาในหมู่นักเวทไฟชั้นสูงในชาติก่อน
ยิ่งผู้เล่นมีความเข้าใจตัวเกมอย่างลึกซึ้งมากเท่าไหร่ พวกเขาก็จะยิ่งร่ายเวทได้ไวมากขึ้นเท่านั้น ซึ่งเรื่องนี้มันก็เหมือนเป็นของขวัญที่ทางตัวเกมมอบให้กับผู้เล่นที่ทำการฝึกฝนอย่างหนัก
ลู่หยางขว้างลูกไฟออกไปติด ๆ กันมากกว่า 50 ครั้งจนทำให้พลังชีวิตของวอลกินลดลงเหลือต่ำกว่า 30%
“ไอ้พวกมนุษย์! ข้าจะให้พวกเจ้าต้องชดใช้!” วอลกินร้องคำราม ก่อนที่ผิวทั่วทั้งร่างของมันจะเปลี่ยนเป็นสีแดง
บลัดเติส: ไม่ได้รับผลกระทบจากสกิลควบคุม, ความเร็วในการร่ายสกิลเพิ่ม 50%
ตอนนี้เบลซซิงเบิร์สของลู่หยางไม่สามารถทำให้วอลกินหยุดชะงักได้อีกแล้ว โทรลล์ชาแมนจึงเริ่มร่ายเวทเรียกลูกไฟของมันออกมาบ้าง
อย่างไรก็ตามชายหนุ่มก็ไม่ได้หวาดกลัวการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายเลย เขายังคงใช้เบลซซิงเบิร์สออกไปยังต่อเนื่องและกระโดดหลบลูกไฟของศัตรูอย่างช่ำชอง จนมันก่อให้เกิดภาพเหตุการณ์ที่ลู่หยางสร้างความเสียหายอยู่ฝ่ายเดียว
ตอนนี้ท้องฟ้าได้ล่วงเลยมาจนถึงตอนกลางคืนแล้ว แม้จะมีพระจันทร์ลอยเด่นอยู่บนท้องฟ้า แต่ซุนหยูที่ยืนดูอยู่ด้านข้างกลับมองใบหน้าของลู่หยางกับวอลกินไม่ชัดเจนนัก เพราะเขาเห็นเพียงแต่ลูกไฟบินผ่านไปผ่านมาระหว่างทั้งสองฝ่าย
“นี่เขายังหลบได้อีกเหรอเนี่ย?!” ซุนหยูรู้สึกราวกับว่าลู่หยางไม่ใช่มนุษย์
เด็กหนุ่มไม่ได้รู้เลยว่านี่คือพลังที่แท้จริงของลู่หยางที่เกิดขึ้นมาจากการฝึกฝนมานานหลายปี ซึ่งในที่สุดหลังจากต่อสู้กันมาหลายนาทีเปลวไฟในความมืดก็ได้สิ้นสุดลง
ระบบ: คุณสังหารโทรลล์ชาแมนวอลกินสำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 3,714 หน่วย (รวมโบนัสค่าประสบการณ์จากการล่ามอนสเตอร์เลเวลสูงกว่า 1,251 หน่วย)
ร่างของลู่หยางเปล่งแสงสว่างสีทองบ่งบอกว่าเลเวลของเขาเพิ่มขึ้นกลายเป็นเลเวล 10 แล้ว ชายหนุ่มจึงเดินไปใกล้ ๆ ศพของบอสก่อนจะได้พบว่ามันดรอปวอลกินโบว์ระดับเงินลงมาอีกครั้ง
เหนื่อยอยู่คนเดียวเลย ซุนหยูสู้ไม่ไหว 5555