บทที่ 62 พลังของเมเทโอฟอลล์
บทที่ 62 พลังของเมเทโอฟอลล์
จากค่ายฮาล์ฟออร์คถึงป่าโทรลล์ใช้เวลาเดินทางประมาณ 20 นาที แล้วในตอนที่ลู่หยางเดินทางมาถึง เขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเป็นจำนวนมากดังออกมาจากในป่า
“แปลก! ทำไมมันถึงมีเสียงฝีเท้าเยอะขนาดนั้นล่ะ?” ลู่หยางมองเข้าไปภายในป่าด้วยความระมัดระวัง
จู่ ๆ ชายหนุ่มก็สังเกตเห็นนักธนูคนหนึ่งกำลังวิ่งจากป่าและบังเอิญเข้ามาพบกับลู่หยางเข้าพอดี
“รีบหนีเร็วเข้า! ข้างหลังมีพวกโทรลล์ตามมาเต็มไปหมดเลย” นักธนูร้องตะโกน
ลู่หยางมองกลับไปก่อนที่จะเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เพราะด้านหลังนักธนูคนนี้มีโทรลล์กำลังวิ่งตามมาเป็นจำนวนมากกว่า 80 ตัว
“ชิบหายล่ะ!” ลู่หยางรีบเปิดสกิลสคอร์ชิ่งสปีดวิ่งหนีในทันที และด้วยผลของสกิลที่เพิ่มขึ้นมาเป็นเลเวล 2 มันจึงช่วยเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่ 125% เป็นเวลา 45 วินาที ทำให้ในเวลาเพียงแค่ไม่กี่อึดใจเขาก็สามารถวิ่งไล่นักธนูเมื่อสักครู่ได้ทัน
นักธนูที่กำลังวิ่งหนีสุดชีวิตมองเห็นนักเวทเท้าไฟวิ่งแซงไปด้วยดวงตาอันเบิกกว้าง และเมื่อเขาได้เพ่งมองดูนักเวทคนนั้นอีกครั้ง เขาก็ได้พบว่าอีกฝ่ายคือลู่หยางที่เขาเพิ่งวิ่งสวนมาเมื่อสักครู่นี้เอง
“นักเวทวิ่งเร็วกว่านักธนูทั้ง ๆ ที่ฉันใช้สกิลชีต้าออร่าอยู่เนี่ยนะ!” นักธนูอุทานอย่างสับสน
นักธนูมีสกิลประจำอาชีพที่มีชื่อว่าชีต้าออร่า ซึ่งสามารถเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่ได้ 30% แต่ถึงกระนั้นนักเวทที่ไม่สมควรมีสกิลเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่เลยกลับสามารถวิ่งแซงเขาไปได้ในเวลาเพียงแค่ไม่กี่วินาที
ลู่หยางวิ่งหนีออกไปในระยะมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะหลุดพ้นออกมาจากวงการต่อสู้ เขาจึงหันมองไปยังนักธนูที่กำลังพยายามวิ่งหลบหนีออกมา
ชายหนุ่มรู้สึกคุ้นหน้านักธนูคนนี้อยู่พอสมควร แต่ถึงแม้เขาจะพยายามนึกเท่าไหร่เขาก็ยังนึกไม่ออก จนในที่สุดเขาก็ตบหัวตัวเองเมื่อนึกได้ว่านักธนูคนนี้คือใคร
คนคนนี้มีชื่อว่าซุนหยูนักธนูที่เคยมีชื่อเสียงโด่งดังในชาติก่อน โดยเขาเคยสร้างวีรกรรมลากบอสเลเวล 300 จากหุบเหวนรกไปยังเมืองเซนต์กอลล์ ซึ่งเหตุการณ์ในครั้งนั้นมันก็สร้างความวุ่นวายไปทั่วทั้งเมืองเลยทีเดียว
หลังจากนั้นกิลด์ไอร่อนวูฟก็ชักชวนอีกฝ่ายเข้าไปอยู่ในกิลด์ จนกระทั่งในตอนหลังไอร่อนวูฟได้เสียท่าให้กับลิ่วเจีย
ซุนหยูรู้สึกโกรธแค้นกับความพ่ายแพ้ในกิลด์ของตัวเอง เขาจึงพยายามซุ่มโจมตีลูกสมุนฝีมือดีของลิ่วเจียไปหลายครั้งจนทำให้อีกฝ่ายได้รับความเสียหายอย่างหนัก แต่หลังจากนั้นซุนหยูก็ไม่ได้กลับมาออนไลน์อีกเลยจนมีข่าวลือว่าเขาถูกลิ่วเจียจับตัวในโลกแห่งความเป็นจริง และจนถึงตอนนี้ลู่หยางก็ไม่รู้ว่าชะตากรรมของอีกฝ่ายดีร้ายยังไงบ้างกันแน่
อย่างไรก็ตามวีรกรรมที่อีกฝ่ายเคยทำไว้ถือได้ว่าซุนหยูคือผู้เล่นที่โดดเด่นและมีความจงรักภักดี เมื่อนึกมาจนถึงตรงนี้ลู่หยางที่ยังเหลือผลของสกิลสคอร์ชิ่งสปีดอีก 15 วินาทีจึงวิ่งกลับไปหานักธนูหนุ่ม
“นายจะกลับมาทำไม? รีบ ๆ วิ่งหนีไปสิ” ซุนหยูอุทานอย่างประหลาดใจ
ลู่หยางมาหยุดอยู่ข้าง ๆ ซุนหยูก่อนที่จะเอ่ยปากถามไปว่า
“นายจะลากพวกมันไปไหน?”
ซุนหยูเป็นเด็กหนุ่มช่างพูด เขาจึงตอบกลับไปว่า
“ฉันจะพาพวกมันไปหาทหารยามที่หมู่บ้านใกล้ ๆ นี่แหละ พวกมันโดนฉันโจมตีไปคนละทีแล้ว ตามกฎของเกมถึงแม้พวกมันจะถูกทหารยามสังหารแต่ค่าประสบการณ์ก็ยังคงเป็นของฉัน”
คำตอบของอีกฝ่ายถึงกับทำให้ลู่หยางขมวดคิ้วขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ
“ทหารยามพวกนั้นมีเลเวลแค่ 15 นายคิดว่าพวกเขาจะจัดการกับโทรลล์ฝูงนี้ทั้ง ๆ ที่มีเลเวล 15 เท่ากันได้งั้นเหรอ?”
“ชิบหายล่ะ! ลืมไปเลยว่าพวกยามก็มีเลเวลแค่ 15 เหมือนกัน” ซุนหยูพูดอย่างเลิ่กลั่ก
ท่าทีของอีกฝ่ายทำให้ลู่หยางอดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้ และถึงแม้ว่าในอนาคตซุนหยูจะพัฒนากลายเป็นนักธนูขั้นเทพ แต่ในเวลานี้อีกฝ่ายก็ยังคงเป็นเพียงแค่เด็กใหม่ที่เพิ่งจะเข้าร่วมเกมได้ไม่นาน
“พี่ชาย ฉันจะทำยังไงดี? มอนสเตอร์พวกนี้มีความเร็วเท่ากับฉันเลย ฉันไม่มีทางสลัดพวกมันหนีออกไปได้หรอก” ซุนหยูกล่าวอย่างร้อนใจ
“ถ้าเชื่อใจฉันก็เข้าร่วมปาร์ตี้เดียวกันกับฉันก่อน” ลู่หยางกล่าว
“อือ” ซุนหยูตอบรับก่อนจะส่งคำเชิญเข้าร่วมปาร์ตี้ให้กับลู่หยาง
ลู่หยางกดยอมรับเข้าร่วมปาร์ตี้อย่างรวดเร็วก่อนจะพูดว่า
“ตอนนี้พวกเราเข้ามาในเขตมอนสเตอร์เลเวล 14 แล้ว นายเห็นลานกว้างทางมุมซ้ายมือไหม? อีก 1 นาทีให้ลากมอนสเตอร์ไปที่นั่น ส่วนที่เหลือฉันจะเป็นคนจัดการเอง”
“พี่ชาย คุณจะทำอะไร?” ซุนหยูถาม
“เดี๋ยวก็รู้เอง อย่าลืมเช็คเวลาให้ดี ๆ ล่ะ” ลู่หยางตอบพร้อมกับตบบ่าซุนหยูเบา ๆ จากนั้นเขาก็วิ่งไปยังลานกว้างทางซ้ายมือ
ซุนหยูไม่มีเวลาให้คิดมาก เขาจึงลากโทรลล์ทั้ง 80 ตัวต่อไปพร้อมกับเริ่มจับเวลาตามที่ลู่หยางได้บอกไว้
ระหว่างนั้นชายหนุ่มก็ทำการสังหารมอนสเตอร์บริเวณลานกว้างออกไปนับสิบ ๆ ตัว ก่อนที่จะเริ่มร่ายสกิลไฟร์วอลล์ในลานโล่ง
เนื่องมาจากสกิลไฟร์วอลล์ได้รับผลของหัวใจแห่งเทพอสูรจนมีเลเวลเพิ่มขึ้นมาเป็นเลเวล 2 มันจึงทำให้ความเสียหายพื้นฐานของสกิลเพิ่มขึ้นมาเป็น 84 หน่วยต่อวินาที และเมื่อมันได้รวมกับพลังโจมตีเวทของลู่หยางแล้วมันก็มีความเสียหายสูงถึง 275 หน่วย มันจึงถือได้ว่าสกิลนี้กลายเป็นสกิลสำหรับการฟาร์มมอนสเตอร์ชั้นยอด
ขั้นแรกลู่หยางวางไฟร์วอลล์จนเต็มพื้นที่ ก่อนที่จะรอให้ซุนหยูวิ่งลากมอนสเตอร์เข้ามา
หลังจากเวลาผ่านไป 40 วินาที ลู่หยางก็วางไฟร์วอลล์จนทั่วทั้งพื้นที่และในเวลานั้นซุนหยูก็วิ่งลากมอนสเตอร์เข้ามาถึงพอดี
ซุนหยูยังไม่เข้าใจว่าลู่หยางใช้ไฟร์วอลล์ออกมาทำไม แต่เขาก็ยังคงวิ่งหนีมาทางนี้ตามข้อตกลงที่เขาได้พูดเอาไว้กับลู่หยาง
ลู่หยางยืนนิ่งบนหินก้อนใหญ่พร้อมกับทำการจับเวลา ซึ่งหลังจากที่เขาคำนวณว่าโทรลล์อยู่ห่างออกไปอีก 10 วินาที เขาก็ยกไม้คทาขึ้นไปบนฟ้าและเริ่มร่ายเวทมนตร์ด้วยเสียงแหลมที่ยากจะทำความเข้าใจ
“พี่ชายนั้นคุณจะทำอะไร?!” ซุนหยูพยายามตะโกนถาม โดยในตอนนี้เขาอยู่ห่างจากลู่หยางประมาณ 30 เมตร ขณะที่โทรลล์ก็ไล่ตามหลังเข้ามาประมาณ 30 เมตรด้วยเช่นกัน
ลู่หยางไม่ตอบคำถามแต่ยังคงร่ายสกิลของตัวเองต่อไป
9, 8, 7, 6, 5,...
เวลาที่นัดกันไว้ค่อย ๆ หดสั้นลงมากขึ้นเรื่อย ๆ และเมื่อซุนหยูเข้ามาใกล้ลู่หยางในระยะ 10 เมตร เด็กหนุ่มก็สัมผัสได้ถึงพลังเวทมนตร์อันรุนแรงที่แผ่ซ่านออกมาจากตัวลู่หยาง
“แข็งแกร่งมาก! พลังนี่มันให้ความรู้สึกเหมือนกับทำลายล้างโลกได้เลย” ซุนหยูอุทานออกมาอย่างตกใจ ซึ่งตั้งแต่ที่เขาเล่นเกมนี้มามันก็เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกหวาดกลัว
ในเวลานี้โทรลล์ที่อยู่ใกล้ที่สุดก็เข้ามาในระยะ 29 เมตรแล้ว มันจึงทำการขว้างหอกเข้าใส่ซุนหยูที่กำลังตกตะลึง
เด็กหนุ่มได้ยินเสียงสายลมหวีดวิวมาจากด้านหลัง เขาจึงรีบกระโดดหลบไปด้านข้างก่อนที่จะวิ่งหนีต่อไป
เมื่อซุนหยูมาถึงก้อนหินใหญ่ที่ลู่หยางยืนอยู่ ฝูงโทรลล์ก็ได้พุ่งเข้ามาในทะเลเพลิงพอดีและในทันใดนั้นมันก็มีตัวเลขค่าความเสียหายปรากฏขึ้นเป็นจำนวนมาก แต่เนื่องจากลู่หยางใส่เสื้อคลุมสปอร์ความเกลียดชังของโทรลล์จึงยังคงอยู่ที่ซุนหยูอยู่เหมือนเดิม
“พี่ชายเร็ว ๆ เข้า ไม่อย่างนั้นพวกมันจะฆ่าพี่ชายแล้วนะ!” ซุนหยูพูดขึ้นมาอย่างร้อนใจ แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไรไปมากกว่านี้เด็กหนุ่มก็สัมผัสได้ถึงแรงกดดันมหาศาลที่กำลังร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้า
ซุนหยูเงยหน้ามองขึ้นไปด้านบน ก่อนที่เขาจะได้เห็นอุกกาบาตเพลิงที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่า 10 เมตรร่วงหล่นลงมาอย่างรวดเร็ว
โครม!
อุกกาบาตตกลงมากลางทะเลเพลิงพอดี ซึ่งในตอนนี้แม้แต่โทรลล์ที่อยู่หลังฝูงมากที่สุดก็วิ่งเข้ามาในทะเลเพลิงแล้ว
ลู่หยางกะจังหวะใช้สกิลได้อย่างแม่นยำมาก เมื่ออุกกาบาตร่วงลงมาโทรลล์ทุกตัวจึงติดสตั๊นอยู่ท่ามกลางทะเลเพลิง
ระบบ: คุณสังหารโทรลล์ 1 ตัว ได้รับค่าประสบการณ์ 189 หน่วย (รวมโบนัสค่าประสบการณ์จากการล่ามอนสเตอร์เลเวลสูงกว่า 23 หน่วย)
ระบบ: คุณสังหารโทรลล์ 1 ตัว ได้รับค่าประสบการณ์ 189 หน่วย (รวมโบนัสค่าประสบการณ์จากการล่ามอนสเตอร์เลเวลสูงกว่า 23 หน่วย)
…
ไม่ถึง 5 วินาทีโทรลล์กว่า 80 ตัวก็ถูกทะเลเพลิงแผดเผาจนเสียชีวิตด้วยกันทั้งหมด ขณะที่อีกฝั่งหนึ่งร่างของซุนหยูก็กำลังมีแสงสว่างวาบขึ้นมาถึงสามครั้ง
ซุนหยูหวานหมูเลย บังเอิญเจอพระเอกของเราพอดี
