บทที่ 270 กรรมที่แต่งไม่ได้ ชีวิตที่ช่วยไม่ฟื้น
เสียงนั้นเบาแต่ชัดเจนในหูของเจ้าจิ้งจอกน้อย มันค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองชายผู้นี้ ดวงตาเป็นประกาย มีทั้งความสับสนและความหวัง เหมือนแสงสว่างเดียวในห้วงลึกอันเย็นเยียบและมืดมิด ขณะนี้ในสายตาของมัน เขาคือแสงสว่างที่เจิดจ้าที่สุด ซูมู่ก้มมองหญิงสาวผมขาวบนเตียงน้ำแข็ง เปิดพลังทั้งหมดของเขา ใช้พลังบำเพ็ญเพียร...
