บทที่ 20 ลานประหาร
“เจ้า...ไปให้พ้น!!” เจียงหงเอ๋อดึงมือกลับ ปิดบังความวุ่นวายที่มีในดวงตาที่มีเสน่ห์ของเธอ ลู่เฉินรู้สึกพอใจในใจ พูดด้วยเสียงนุ่มนวลว่า “หงเอ๋อ ข้าพูดจริงๆ” “ฮึ่ม~” เจียงหงเอ๋อหรี่ปากแล้วหันข้างไปหาจิ้งจอกน้อย โดยที่ยังคงอวดรูปร่างที่งดงามและโค้งเว้าของเธอ โดยเฉพาะเส้นเอวที่เด่นชัด ยิ่งทำให้เธอดูมีเส...
