บทที่ 180 สงบงามดุจฤดูใบไม้ผลิ
บทที่ 180 สงบงามดุจฤดูใบไม้ผลิ "เธอยังเปลี่ยนบทกลอนของฉันไปอีก ฉันต้องการอะไร เธอยังไม่รู้อีกหรือ?" เฉินเฉิงยิ้มพร้อมกับถาม เมื่อได้ยินดังนั้น เจียงลู่ซีก็หน้าแดงและไม่ได้ตอบอะไร เธอเข้าใจดีว่าที่เฉินเฉิงพูดถึงคืออะไร ก่อนหน้านี้ตอนที่ครูหวังเยียนจัดคาบเรียนพิเศษแบบเปิดให้ทุกคนเขียนบางอย่างส่งมาเฉิน...
