บทที่ 18 : การประเมินตำแหน่งการต่อสู้
บทที่ 18 : การประเมินตำแหน่งการต่อสู้
เวลาพักกลางวัน
ที่ถนนด้านหลังหลังวิทยาลัยชิงหลง
ณ หอพักสำหรับครอบครัว
เนื่องจากไฟที่หอพักดับ เซียวรั่วเสวี่ยจึงนั่งเหม่อมองออกไปนอกระเบียงคนเดียว
ติ๊งหน่องงงง~~~
ทันใดนั้น เสียงกริ่งประตูก็ดังขึ้น
“ใคร?”
“พี่ครับ ผมเอง”
เซียวรั่วเสวียถึงกับชะงัก
“แปลกจัง ทำไมเซียวหยูถึงกลับมาเวลานี้ล่ะ?”
เวลาพักกลางวันมีแค่ชั่วโมงครึ่ง ปกติแล้วเซียวซิงหยูจะอยู่ที่วิทยาลัยไม่น่าจะกลับมาเวลานี้
ด้วยความสงสัย เซียวรั่วเสวียจึงรีบเปิดประตูทันที
“เซียวหยู ทำไม… เอ๊ะ แล้วเด็กผู้หญิงคนนี้คือ…”
เมื่อเปิดประตู เซียวรั่วเสวียก็สังเกตเห็นเด็กผู้หญิงผมเปียหน้าตาน่ารักยืนอยู่ข้างหลังเซียวซิงหยู
“นี่แฟนใหม่ของน้องเหรอ?”
“ตัวเล็กจังเลยนะเนี่ย แต่..อืม..ดูเหมือนจะใหญ่โตพอดูเลยนะ แบบนี้ลูกออกมาคงไม่อดนมแม่แน่ๆ”
เมื่อได้ยินเเบบนี้ เซียวซิงหยูก็ได้เเต่ยิ้มแห้งๆแล้วส่ายหน้า
“พี่สาวเข้าใจผิดแล้วครับ ผมไม่ได้ชอบเด็กแบบนี้สักหน่อย ถึงจะหน้าเด็กแล้วหุ่นดีก็เถอะ”
เย่ซือเหมิงเป็นเด็กสาวหน้าเด็กหุ่นเซ็กซี่…ถือเป็นระดับท็อปของสาวโลลิเลยทีเดียว
ทันใดนั้น เซียวซิงหยูก็รีบแนะนำเธอทันที
“เธอชื่อเย่ซือเหมิง ผมบังเอิญเจอเธอระหว่างทาง”
“เย่ซือเหมิง? ตระกูลเย่!”
สีหน้าของเซียวรั่วเสวียเปลี่ยนไปเล็กน้อย
“ใช่ครับ ตระกูลเย่ หนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่”
“แล้วทำไมน้องถึงพาเธอกลับมาด้วยล่ะ?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้, เซียวซิงหยูก็ดึงเซียวรั่วเสวียไปคุยกันเบาๆ
“ผมกับเหมิงเหมิงมีวาสนาต่อกัน ผมเลยรับเธอเป็นน้องสาวบุญธรรม”
“โห เมื่อวานรับพี่สาวบุญธรรม วันนี้รับน้องสาวบุญธรรมอีก…เซียวหยูของฉันนี่ฮอตไม่เบาเลยนะ” เซียวรั่วเสวี่ยหัวเราะ
“พี่ครับ เหมิงเหมิงพึ่งหนีออกจากบ้านมา…ให้เธออยู่ที่นี่สักพักเถอะครับ”
เเต่ทันใดนั้น, เซียวรั่วเสวี่ยก็เปลี่ยนสีหน้าเป็นจริงจังทันที
“พี่เคยบอกแล้วใช่มั้ย ว่าอย่ายุ่งกับผู้หญิงตระกูลเย่…น้องลืมแล้วเหรอ?”
“นี่ไม่ได้เรียกว่ายุ่งสักหน่อย แล้วอีกอย่าง ดูแววตาใสซื่อของเหมิงเหมิงสิ เธอไม่น่าจะสร้างปัญหาให้เราหรอก”
ที่จริงเซียวซิงหยูแค่หลอกตัวเอง
การรับเย่ซือเหมิงมาเลี้ยงแบบนี้ ถ้าถูกจับได้ขึ้นมา…มันต้องมีปัญหาแน่ๆ
แต่ก็อย่างที่เขาว่ากัน ความเสี่ยงสูง ผลตอบแทนก็สูง
ตอนนี้เซียวซิงหยูเพิ่งจะเป็นปรมาจารย์อสูรระดับหนึ่งดาว เขาต้องการสมุนไพรล้ำค่าในกระเป๋าของเย่ซือเหมิงมาก
หลังจากสองพี่น้องปรึกษากันเเล้ว, พวกเขาก็หันมายิ้มอย่างมีเลศนัยให้เย่ซือเหมิง
“เหมิงเหมิง เธออยู่ที่นี่แหละนะ”
“ในเมื่อเซียวหยูรับเธอเป็นน้องสาวบุญธรรม เธอก็เป็นน้องสาวของพี่ด้วย”
“ขอบคุณนะคะ พี่รั่วเสวี่ยใจดีที่สุดเลย!”
เย่ซือเหมิงเข้าไปกอดเซียวรั่วเสวี่ย
ตอนนี้สองสาวสวยกอดกันจนตัวกลม
ตอนนี้เวลาพักใกล้จะหมดแล้ว
เซียวซิงหยูจึงต้องรีบกลับไปเรียนวิชาภาคปฏิบัติที่วิทยาลัยชิงหลง
“เหมิงเหมิง อยู่บ้านดีๆนะ”
“พี่ครับ ดูแลเธอด้วย อย่าให้เธอวิ่งเล่นไปไหนมาไหนนะ”
หลังจากกำชับเสร็จ เซียวซิงหยูก็เดินไปหาเย่ซือเหมิง แล้วพูดเบาๆ
“เรื่องปมในใจของเธอ พี่จะหาวิธีรักษาให้”
“เพราะงั้น…(เเอบกระซิบ)”
เย่ซือเหมิงเข้าใจทันที เธอนำวัตถุดิบวิวัฒนาการทั้งหมดในกระเป๋าออกมา
“พี่ชายคะ พวกนี้ถือเป็นค่ารักษาพยาบาลนะคะ”
“น้องสาวที่น่ารักช่างรู้ความกตัญญูจริงๆ!”
เซียวซิงหยูลูบผมเปียของเย่ซือเหมิงเบาๆ
……
เวลาบ่ายสองโมง
ณ วิทยาลัยชิงหลง
นักเรียนห้องสามปีหนึ่งได้มารวมตัวกันที่สนามฝึกซ้อมกลางแดด
เฉินฉีเหนียนยืนอยู่ใต้ร่มไม้ แล้วขานชื่อทีละคน
“ซ่งหู่!”
“มาครับ!”
“อู๋เซิงโหย่ว!”
“มาครับ!”
“หวัง... หวัง... นี่มันชื่อบ้าอะไรเนี่ย!”
“อาจารย์เฉินครับ ผมชื่อหวัง...” (ชื่อที่อ่านยากมาก)
“นักเรียนหวัง ชื่อของเธอทำให้ฉันดูไม่มีความรู้เลย”
“เซียวซิงหยู!”
“มาครับ”
“เอาล่ะ…นักเรียนห้องสามมาครบทุกคนเเล้ว เดี๋ยวเราจะเริ่มเรียนวิชาภาคปฏิบัติกันเลย”
“ในคาบนี้ เราจะแบ่งตำแหน่งการต่อสู้ตามพรสวรรค์และรูปแบบการต่อสู้ของสัตว์อสูรของแต่ละคน”
เมื่อได้ยินเช่นนี้, อู๋เซิงโหย่วก็รีบเดินมาหาเซียวซิงหยูแล้วถามเบาๆ
“เซียวซิงหยู ตำแหน่งการต่อสู้คืออะไรเหรอ?”
เซียวซิงหยูอธิบายให้เขาฟังอย่างละเอียด
“ในการต่อสู้ของปรมาจารย์อสูร ต้องเน้นการทำงานเป็นทีม”
“แต่ละคนในทีมจะมีหน้าที่แตกต่างกัน, แบ่งออกเป็นห้าตำแหน่ง”
“[ตำแหน่งพลธนู]: สัตว์อสูรที่มีทักษะโจมตีระยะไกล สามารถโจมตีศัตรูได้อย่างต่อเนื่อง”
“[ตำแหน่งนักเวทย์]: สัตว์อสูรที่มีทักษะควบคุมวงกว้าง สร้างความเสียหายได้มากในการต่อสู้แบบทีม”
“[ตำแหน่งแทงค์]: สัตว์อสูรที่มีพลังป้องกันและพลังฟื้นฟูสูง ทำหน้าที่เป็นโล่ห์เนื้อให้เพื่อนร่วมทีม”
“[ตำแหน่งมือสังหาร]: สัตว์อสูรที่มีความคล่องตัวและพลังสังหารสูง ทำหน้าที่เข้าโจมตีและเก็บกวาดศัตรูที่บาดเจ็บ”
“[ตำแหน่งซัพพอร์ต]: สัตว์อสูรที่มีทักษะเสริมพลัง ช่วยเพิ่มความสามารถให้ทีม และคอยปกป้องพลธนูและนักเวทย์”
หลังจากเซียวซิงหยูอธิบายจบ อู๋เซิงโหย่วก็เข้าใจอย่างกระจ่าง
“เข้าใจแล้ว เหมือนในเกมเลย ทำงานเป็นทีม แบ่งหน้าที่กัน เเล้วก็สามารถทำลายป้อมศัตรูได้”
“งั้นผมก็ต้องเป็นแทงค์สินะ” ซ่งหู่พูดแทรกขึ้นมา
“เพราะสัตว์อสูรของผมคืออสูรวัวคลั่ง เน้นป้องกันและพลังชีวิตสูง รับดาเมจให้ทีมได้เยอะ”
ข้างๆซ่งหู่ตอนนี้มียักษ์วัวสูงกว่าสามเมตรยืนอยู่
นี่คือสัตว์อสูรเผ่าอสูร อสูรวัวคลั่ง
เซียวซิงหยูสามารถมองเห็นข้อมูลของสัตว์อสูรตัวนี้ได้ มันเป็นแทงค์ที่ยอดเยี่ยม มีพลังป้องกันและพลังฟื้นฟูที่สูงมาก
“เซียวซิงหยู ผมเหมาะกับตำแหน่งไหน?”
เซียวซิงหยูหันไปมอง เหนือหัวของอู๋เซิงโหย่ว มีผีเสื้อสีฟ้าตัวใหญ่บินวนอยู่
ทุกครั้งที่ผีเสื้อขยับปีก มันก็จะมีระลอกคลื่นน้ำปรากฏขึ้นในอากาศ
นี่คือสัตว์อสูรของอู๋เซิงโหย่ว ผีเสื้อพายุฝน ธาตุน้ำ
“ผีเสื้อพายุฝนมีทักษะโจมตีวงกว้างธาตุน้ำ แถมยังลดความเร็วและสร้างภาพลวงตาได้ด้วย”
“นายเหมาะกับตำแหน่งนักเวทย์”
เซียวซิงหยู อู๋เซิงโหย่ว และซ่งหู่ เป็นเพื่อนร่วมห้องพักหมายเลข 312
เพื่อนร่วมห้องอีกคนคืออู๋อี๋ฟู่ ที่เรียนอยู่ห้องสอง
ระหว่างที่คุยกัน พวกเขาก็นึกถึงอู๋อี๋ฟู่ขึ้นมทันที
“นายว่าอู๋อี๋ฟู่เหมาะกับตำแหน่งอะไร?”
“เขาก็บอกแล้วนี่ ว่าอยากเป็นซัพพอร์ตที่เก่งที่สุด”
“แต่เรายังไม่รู้เลยว่าสัตว์อสูรของเขาคือตัวอะไร”
“เย็นนี้กลับห้องพักแล้วค่อยถามเขาก็ได้”
ทันใดนั้น เสียงของเฉินฉีเหนียนก็ดังขึ้นมา
“เซียวซิงหยู! ในเวลาเรียน ห้ามคุยกัน!”
“ครับ อาจารย์เฉิน!” เซียวซิงหยูยืนตัวตรงขณะขานรับ
ส่วนอู๋เซิงโหย่วและซ่งหู่กำลังพยายามกลั้นหัวเราะ
“เอาล่ะ เรียกสัตว์อสูรออกมาทีละคนตามลำดับ แล้วทำการทดสอบเพื่อเช็คความเหมาะสมในตำแหน่งการต่อสู้ของแต่ละคน”
……
จากนั้น การทดสอบก็เริ่มต้นขึ้น
“หม่าตงเหมย สัตว์อสูรของเธอปล่อยหมอกพิษวงกว้างได้ เธอจึงเหมาะกับตำแหน่งนักเวทย์”
“หวัง... หวัง...”
“อาจารย์เฉิน อ่านตามผมนะครับ หวัง...” (ชื่อที่อ่านยากมาก)
“อืมๆ หวัง... สัตว์อสูรของเธอมีความคล่องตัวสูง ทักษะมีโบนัสคริติคอล เธอจึงเหมาะกับตำแหน่งมือสังหาร”
“คนต่อไป!”
….
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป
นักเรียนในห้องมีทั้งหมด 60 คน
59 คนทดสอบเสร็จ, เเละได้ตำแหน่งการต่อสู้ของตัวเองเเล้ว
ในห้องนี้, สองในสามของนักเรียนเป็นนักเวทย์หรือซัพพอร์ต
พลธนูและมือสังหารมีจำนวนน้อย
แทงค์มีน้อยที่สุด มีแค่ซ่งหู่คนเดียว
เฉินฉีเหนียนมองไปที่เซียวซิงหยูที่มุมห้องเเล้วเอ่ยเรียก
“เซียวซิงหยู เรียกสัตว์อสูรของเธอออกมา แล้วทำการทดสอบ”
“การทดสอบข้อแรก ทดสอบพลังโจมตี”
…………………..
