บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 415 การโต้กลับของอวี้เว่ย

บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 415 การโต้กลับของอวี้เว่ย

จักรพรรดิโบราณปรากฏกาย ทว่าสีหน้าของอวี้เว่ยกลับสงบนิ่งอย่างน่าประหลาด

นางได้ควบคุมร่างกายกลับคืนมาอีกครั้ง

จากนั้น นางมองไปที่หลี่ซู เอ่ยว่า “ซู แท้จริงแล้วยังมีอีกวิธีหนึ่ง”

คำพูดของนาง ดูเหมือนจะพูดกับหลี่ซู และก็เหมือนจะพูดกับจักรพรรดิโบราณ

หลี่ซูกล่าว “อะไรหรือเจ้าเซียน”

ถึงแม้ว่าโลกเซียนพิรุณจะกลายเป็นชั้นฟ้ามณฑลเทพแล้ว แต่หลี่ซูก็ยังคงเรียกนางว่า “เจ้าเซียน” ตามความเคยชิน

สายตาของอวี้เว่ยมองไปยังโลกเซียนที่อยู่ห่างไกล

ถึงแม้จะอยู่ห่างไกลเช่นนี้ โลกเซียนก็ยังคงดูยิ่งใหญ่มหาศาล

แม้แต่ใช้มาตรฐานทางดาราศาสตร์มองดู โลกเซียนก็ยังคงกว้างใหญ่ไพศาลไร้ขอบเขต

อวี้เว่ยกล่าว “หากนางไม่ยินยอมกลับชาติมาเกิด ข้าก็จะไปกลับชาติมาเกิดเอง”

นางจะไปกลับชาติมาเกิดหรือ

หลี่ซูเข้าใจความหมายของอวี้เว่ยในทันที

ใช่แล้ว!

นางยังสามารถกลับชาติมาเกิดได้

ถึงแม้ว่านางจะไปกลับชาติมาเกิด ต้องแลกมาด้วยราคาที่สูงลิ่ว เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่นางมี จะต้องสลายหายไป

ความเสี่ยงที่กลับชาติมาเกิดล้มเหลวก็สูงมาก หลังจากกลับชาติมาเกิดสำเร็จแล้ว ก็มิใช่ว่าจะกลับมาเป็นกึ่งอริยะได้อย่างแน่นอน

แต่อวี้เว่ยหากยินยอมที่จะเสี่ยง การกระทำเช่นนี้ เป็นการเดินหมากที่ยอดเยี่ยม!

นางไปกลับชาติมาเกิด แน่นอนว่ามิใช่การมอบร่างกายและดวงวิญญาณให้กับจักรพรรดิโบราณ

แต่นางสามารถทำลายจักรพรรดิโบราณ แล้วยอมให้ดวงวิญญาณของตนเองได้รับบาดเจ็บ จากนั้นค่อยไปกลับชาติมาเกิด

ถึงแม้ว่าการกระทำเช่นนี้จะทำให้นางสูญเสียความพยายามทั้งหมดที่ทำมานับไม่ถ้วน แต่ก็ยังคงดีกว่าการที่ไม่สามารถก้าวหน้าไปได้อีก

พร้อมกันนั้น

หลี่ซูก็เข้าใจแล้ว ทำไมอวี้เว่ยถึงได้เรียกเขาให้มาเป็นเพื่อน ร่วมเดินทางท่องเที่ยวในโลกเซียนหนึ่งร้อยปี

มิใช่เพื่อที่จะพัฒนาความสัมพันธ์ใด ๆ แต่นางต้องการที่จะรำลึกถึงชีวิตที่ผ่านมาของตนเอง

ท้ายที่สุด แม้แต่กึ่งอริยะกลับชาติมาเกิด ก็ยังคงมีความเสี่ยงอย่างมาก

ถึงแม้ว่านางจะเป็นกึ่งอริยะ หากกลับชาติมาเกิดล้มเหลว ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะจบลง

แต่หลังจากถูกจักรพรรดิโบราณคุกคาม การกระทำเช่นนี้ กลับเป็นการโต้กลับจักรพรรดิโบราณ

.

เป็นเช่นนั้นจริง ๆ

ถึงแม้ว่าอวี้เว่ยจะไม่ได้พูดคำข่มขู่ใด ๆ แต่หลังจากคำพูดของนางจบลง จักรพรรดิโบราณก็เริ่มร้อนรน

ในการสนทนาระดับนี้ อวี้เว่ยไม่จำเป็นต้องพูดมาก จักรพรรดิโบราณก็รู้แล้วว่าการกระทำเช่นนี้ร้ายกาจเพียงใด

กล่าวได้ว่า นี่เป็นการโต้กลับของอวี้เว่ย

อวี้เว่ยหากเลือกที่จะกลับชาติมาเกิดจริง ๆ ไม่ต้องพูดถึง ก่อนกลับชาติมาเกิด แน่นอนว่าต้องจัดการจักรพรรดิโบราณก่อน

ถึงเวลานั้น จักรพรรดิโบราณจะไม่มีโอกาสกลับชาติมาเกิดด้วยซ้ำ

นางมีพระสูตรจักรพรรดิจริง ๆ ตราบใดที่มีคนฝึกฝนพระสูตรจักรพรรดิจนถึงระดับต้าหลัว นางก็สามารถฟื้นคืนชีพได้

แต่ใครจะรู้... ต้องรอกี่ปี!

พระสูตรจักรพรรดิถึงแม้จะไร้เทียมทาน แต่ผู้บำเพ็ญทั่วไป แม้แต่มองดูก็ยังไม่เข้าใจ จะฝึกฝนได้อย่างไร

ดังนั้น การโต้กลับครั้งนี้ของอวี้เว่ย เป็นการกระทำที่ร้ายกาจมากสำหรับจักรพรรดิโบราณ

ถึงแม้ว่านางจะเสี่ยงอย่างมาก แต่นางเป็นถึงกึ่งอริยะ จะยินยอมให้จักรพรรดิโบราณคุกคามได้อย่างไร

“เจ้าเอาจริงหรือ”

การสั่นสะเทือนทางจิตของจักรพรรดิโบราณปรากฏขึ้น

อวี้เว่ยกลับไม่สนใจนาง

“เจ้าคิดให้ดี หากเจ้าต่อสู้กับข้า ถึงแม้ว่าเจ้าจะทำลายข้าได้ แต่ดวงวิญญาณของเจ้าไม่สมบูรณ์ โอกาสที่กลับชาติมาเกิดสำเร็จ มีเพียงไม่ถึงหนึ่งส่วน!”

การสั่นสะเทือนทางจิตของจักรพรรดิโบราณปรากฏขึ้นอีกครั้ง

“ข้าอยู่ที่นี่ โอกาสสำเร็จหนึ่งร้อยส่วน”

เสียงของหลี่ซูดังขึ้น

“หนึ่งร้อยส่วน... ก็ยังคงต้องกลายเป็นผู้หญิงของเจ้าไม่ใช่หรือ พูดถึงเรื่องนี้ เปิ่นเซียนพยายามอย่างหนักก็เพื่อที่จะช่วยเจ้าได้หญิงงามมาหนึ่งคน เจ้าไม่ขอบคุณเปิ่นเซียน กลับมาช่วยนางหรือ”

จักรพรรดิโบราณกล่าว

หลี่ซูกล่าวอย่างแผ่วเบา “หากท่านเซียนอวี้เว่ยชอบหลี่โหมว นางก็จะติดตามหลี่โหมวเอง ไม่จำเป็นต้องให้เจ้ามาวาดรูปงูให้มีขา”

“เอาล่ะ พวกเจ้าชนะแล้ว”

จักรพรรดิโบราณดูเหมือนจะยอมแพ้

“เงื่อนไขของเปิ่นเซียนยกเลิก เจ้ารวบรวมสิ่งที่เปิ่นเซียนต้องการมาให้ครบ เปิ่นเซียนก็จะไปกลับชาติมาเกิด”

จักรพรรดิโบราณกล่าว

พอได้ยินคำพูดของนาง หลี่ซูก็เผยรอยยิ้มออกมา

การโต้กลับครั้งนี้ของอวี้เว่ย ยอดเยี่ยมมาก ทำให้จักรพรรดิโบราณต้องยอมจำนน

“ซู”

เวลานี้ เสียงของอวี้เว่ยดังขึ้น

หลี่ซูมองไปที่นาง

สายตาของหลี่ซูมองดู อวี้เว่ยก้าวเท้ามาถึงด้านหน้าของหลี่ซู พร้อมกับระยะทางที่ใกล้เข้ามา กลิ่นหอมก็โชยมา

นางยังคงเข้าใกล้หลี่ซู จากนั้น...

นางเขย่งปลายเท้า จูบเบา ๆ ที่หน้าผากของหลี่ซู

“ขอบคุณเจ้ามาก”

นางกล่าวเบา ๆ

ผ่านไปหลายปี การต่อสู้ระหว่างนางกับจักรพรรดิโบราณ ในที่สุดก็มีผลลัพธ์แล้ว

จักรพรรดิโบราณยินยอมที่จะกลับชาติมาเกิด!

ยิ่งกว่านั้น สุดท้ายแล้ว นางก็ไม่ได้ยอมจำนนต่อจักรพรรดิโบราณ

ถึงแม้ว่านางจะเป็นกึ่งอริยะ แต่จักรพรรดิโบราณเคยเป็นถึงจักรพรรดิเซียนที่เทียบเท่าอริยะมหามรรค แข็งแกร่งกว่าอริยะทั้งหมดในโลกเซียนในตอนนี้

แต่นี่มิได้หมายความว่าอวี้เว่ยด้อยกว่าจักรพรรดิโบราณ

นางเป็นเพียงแค่ยังอยู่ในช่วงกลางของการเติบโต

ความจริงแล้ว หากไม่มีเรื่องที่จักรพรรดิโบราณฟื้นคืนชีพ อวี้เว่ยในตอนนี้ก็คงจะเป็นอริยะเทียมแล้ว

ผ่านไปอีกหลายปี พิสูจน์มรรคเป็นอริยะ ก็มิใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

“เจ้าเซียนไม่ต้องเกรงใจ”

หลี่ซูกล่าว

“สะพานสายรุ้งปรากฏขึ้นแล้ว”

เวลานี้ บนท้องฟ้า ปรากฏสะพานสายรุ้งที่ทอดยาวผ่านดาวเซียนหลายดวง

สะพานสายรุ้งนี้สวยงามมาก ยิ่งใหญ่มาก

บนทะเล ปลามากมายต่างก็กระโดดขึ้นไปบนสะพานสายรุ้ง มุ่งหน้าไปยังดาวเซียนอื่น

ดาวเซียนเหล่านี้ เคยเป็นของอวี้เว่ย

ในตอนนั้น นางยังมิใช่เจ้าเซียนโลกเซียนพิรุณ ยังเป็นเพียงแค่เซียนทอง

“ฝนซาฟ้าใสแล้ว”

หลี่ซูกระซิบเบา ๆ

อารมณ์ของอวี้เว่ย ก็สดใสขึ้นเช่นกัน

ภาพนี้ ทำให้นางนึกถึงความทรงจำในอดีต นางเล่าเรื่องราวในอดีตที่นี่ จนกระทั่งพระอาทิตย์ตกดิน พระจันทร์ขึ้นสู่ท้องฟ้า

“ซู”

จากนั้น เสียงของนางก็เหมือนกับความฝัน

หลี่ซูหันกลับไป ก็สบตากับดวงตาที่งดงามดุจวารีของนาง

ภายในนั้น เหมือนกับกำลังก่อตัวเป็นความรู้สึกบางอย่าง

ฟ้าดินโดยรอบ ไม่รู้ว่ามืดลงตั้งแต่เมื่อไหร่ เหมือนกับว่ามีคนดึงม่านกลางคืนลงมาอย่างเงียบ ๆ

“เจ้าเซียน...”

หลี่ซูยังพูดไม่จบ อวี้เว่ยก็พุ่งเข้าไปในอ้อมกอดของเขา

ร่างกายของเขาชะงัก

เขาไม่คิดเลยว่า อวี้เว่ยหลังจากที่โต้กลับจักรพรรดิโบราณสำเร็จ บีบให้จักรพรรดิโบราณต้องยอมจำนนแล้ว จะ…