บทที่ 80: ปีศาจแมลง ซูไห่ เหนือกว่าตระกูลจักรพรรดิจริงๆ และมาถึงที่หนึ่งเหรอ(ฟรี)
บทที่ 80: ปีศาจแมลง ซูไห่ เหนือกว่าตระกูลจักรพรรดิจริงๆ และมาถึงที่หนึ่งเหรอ(ฟรี)
"จะเป็นฉู่หงเหลียนจากตระกูลจักรพรรดิฉู่หรือ?"
ภาพของหญิงสาวผู้หนึ่งผุดขึ้นในความคิดของซั่งกวนหลิง
"สายเลือดของตระกูลจักรพรรดิฉู่นั้นสืบทอดพรสวรรค์ติดตัวมาแต่กำเนิด นั่นคือเพลิงนรก และหงเหลียนเด็กคนนั้นไม่เพียงมีวิชายุทธ์ถึงระดับสวรรค์หกดาว เมื่อปีที่แล้วยังเข้าใจแจ่มแจ้งถึงวิถีแห่งเพลิง ถ้าจะมีใครในหมู่นักเรียนใหม่ที่สามารถเข้าถึงแก่นแท้ของวิถีเพลิงได้ คงไม่มีใครเหมาะสมไปกว่าเธอ!"
แววตาของซั่งกวนหลิงเริ่มแน่วแน่ขึ้นเรื่อยๆ
ขณะที่ผู้รับผิดชอบการรับนักเรียนจากมหาวิทยาลัยยุทธ์ชั้นนำอีก 9 แห่งที่เหลือ ต่างมีสีหน้าขมขื่นมากขึ้น
อีกหนึ่งอัจฉริยะผู้มีพรสวรรค์ล้ำเลิศจากตระกูลจักรพรรดิจะเข้าร่วมวิทยาลัยเซิ่งหลิง... ยิ่งมีอัจฉริยะเพิ่มเข้ามาที่วิทยาลัยเซิ่งหลิงมากเท่าไร ก็ยิ่งยากที่พวกเขาจะต่อกรกับวิทยาลัยเซิ่งหลิงได้!
แทบจะในเวลาเดียวกัน อันดับที่สิบบนจอฉายภาพก็เปลี่ยนแปลงกะทันหัน
ตามมาด้วยการเลื่อนจากอันดับสิบขึ้นเป็นเก้า ก่อนที่ใครจะทันได้เห็นภาพชัดเจน ก็กระโดดขึ้นสองอันดับไปอยู่ที่เจ็ด จากนั้นก็พุ่งขึ้นสามอันดับไปอยู่ที่สี่!
ในตอนนี้ อันดับหนึ่งและสองยังคงสลับไปมาระหว่างมู่หรงจี๋และหงอู้จง
แต่ในวินาถัดมา อันดับสี่ก็พุ่งขึ้นสู่จุดสูงสุดอย่างรุนแรง บีบให้ทั้งสองคนต้องถอยลง จนได้ครองอันดับหนึ่ง!
เห็นภาพนี้แล้ว ซั่งกวนหลิงอดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่น ดีมาก... เมื่อครู่วิถียุทธ์แก่นแท้แห่งเพลิงระเบิดออกมา ตามด้วยการเร่งกำลังพุ่งทะยาน แทบจะยืนยันได้ว่าคนที่เข้ามาอยู่อันดับสองคงเป็นฉู่หงเหลียนอย่างแน่นอน!
ฉู่หงเหลียนพุ่งขึ้นมาเป็นที่หนึ่งในสิบอันดับแรก แซงหน้าทั้งมู่หรงจี๋และหงอู้จงอย่างมั่นคง
นี่หมายความว่าอะไร?
วิชาดาบอันแข็งแกร่งของมู่หรงจี๋ควรไปอยู่สำนักไป๋หู วิญญาณอสรพิษของหงอู้จงควรไปอยู่สำนักเสวียนอู๋ ส่วนเพลิงนรกของฉู่หงเหลียนเป็นระบบธาตุ ตามกฎแล้วต้องเป็นคนของสำนักจูเชวี่ยของนาง
นี่หมายความว่าสำนักจูเชวี่ยของนางจะได้ต้อนรับอัจฉริยะที่แท้จริงอีกคน
ต้องรู้ว่าในสี่สำนักของเซิ่งหลิงก็มีการจัดอันดับด้วย มีดาวแม่ทัพเหนือธรรมชาติอย่างเมี่ยวหน่าจากเขตเตรียมรบเป่ยหลง บวกกับฉู่หงเหลียนที่มาจากตระกูลจักรพรรดิฉู่ ในอีกสี่ปีข้างหน้า สำนักจูเชวี่ยของนางมีโอกาสที่จะครองความยิ่งใหญ่แต่เพียงผู้เดียว!
แต่ในวินาถัดมา... สายตาของซั่งกวนหลิงก็พลันตกตะลึง!
...
เป็นไปได้อย่างไร?!
บนจอที่แสดงอันดับหนึ่งปรากฏภาพทะเลเพลิงสีแดงฉานและพิษสีม่วงน้ำตาลที่ลอยอยู่เต็มท้องฟ้า ร่างที่เหยียบยืนบนเมฆเพลิงลอยอยู่กลางอากาศ เก็บเกี่ยวชีวิตของสัตว์อสูรอย่างไร้ความปรานี นั่นคือร่างที่ดูราวกับปีศาจผู้โหดเหี้ยม
นั่น... ไม่ใช่ฉู่หงเหลียน?
ซั่งกวนหลิงชะงักค้างทั้งร่าง...
ผู้รับผิดชอบการรับนักเรียนจากอีก 9 สถาบันรอบข้างก็ตะลึงไปชั่วขณะ มองร่างที่ดูราวกับปีศาจบนจอ แล้วหันมาจ้องซั่งกวนหลิงด้วยสายตาประหลาด ราวกับจะถามว่า... นี่คือฉู่หงเหลียนที่เจ้าพูดอย่างมั่นใจงั้นหรือ?
"จิ๊... ช่างแปลกจริงๆ!"
เสียงหนึ่งดังขึ้นจากที่นั่งด้านบนของอัฒจันทร์ เป็นร่างชราผอมแห้ง
ชายชรานั้นเกือบจะล้าน เส้นผมบางเบาบนศีรษะตัดกับเคราขาวรกครึ้มที่คางอย่างชัดเจน
เขาแต่งกายประหลาด สวมเสื้อผ้าผ้าหยาบ รองเท้าแตะ ที่เอวยังคาดตะกร้าปลาเก่าๆ
ท่านั่งของเขาแปลกพิกล ใช้คันเบ็ดไม้ไผ่พาดระหว่างที่นั่งสองตัว แล้วนั่งห้อยขาอยู่บนคันเบ็ด
เขาลูบเคราขาว ทำปากจิ๊จ๊ะ พลังน่าสะพรึงกลัวที่แผ่ออกมาโดยไม่ตั้งใจนั้นรุนแรงจนทำให้ผู้คนแทบหายใจไม่ออก... ถึงขนาดที่คนจากมหาวิทยาลัยยุทธ์อื่นๆ ต้องถอยห่างออกไปไกลๆ…
ราวกับกลัวจะถูกพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่แผ่ออกมาโดยไม่ตั้งใจนั้นกระทบ!
ดวงตาขุ่นมัวของชายชราจ้องมองร่างที่ดูราวกับปีศาจที่กำลังเก็บเกี่ยวชีวิตสัตว์อสูรอย่างไร้ความปรานีบนจอ... ในดวงตาเป็นประกายแปลกๆ เป็นครั้งคราว
"พลังวิถียุทธ์แห่งเพลิงที่ใกล้เคียงกับแก่นแท้แห่งไฟนั่น เป็นเจ้าปลดปล่อยออกมาหรือ?"
"ในช่วงอายุเดียวกัน กลับมีคนที่สามารถเหนือกว่าศิษย์ตระกูลจักรพรรดิฉู่ในด้านวิถีแห่งเพลิงได้ ช่างมีพรสวรรค์ที่ผิดธรรมดา... น่าสนใจจริงๆ!" ชายชราลูบเครา "พรสวรรค์อันล้ำเลิศเช่นนี้ หากได้มาอยู่วิทยาลัยยุทธ์ทงเทียนของข้า..."
ได้ยินคำพูดนี้ ซั่งกวนหลิงแทบจะส่งสายตาระแวดระวังไปทางเขาโดยอัตโนมัติ
แต่เมื่อเห็นใบหน้าของชายชราชัดเจน ในดวงตาก็พลันฉายแววหวาดกลัว... จักรพรรดิปี้ลัว?!
สวรรค์! ทำไมปีนี้ตัวแทนจากวิทยาลัยยุทธ์ทงเทียนถึงเป็นปีศาจแก่คนนี้
เขามาตั้งแต่เมื่อไหร่?
ถึงกับไม่รู้สึกตัวเลย?
ถ้าเขาสนใจใครสักคนที่นี่แล้วลงมือแย่งตัวไป หากวิทยาลัยเซิ่งหลิงไม่ส่งผู้อาวุโสออกมา จะไม่มีทางหยุดยั้งได้ แม้แต่อาจารย์ใหญ่ทั้งสี่คนออกมือพร้อมกัน ก็ไม่แน่ว่าจะรับมือกับคันเบ็ดของจักรพรรดิปี้ลัวได้... นั่นมันระดับจักรพรรดิเชียวนะ!!
ในขณะเดียวกัน อาจารย์ใหญ่สำนักชิงหลง จ้างไห่หลง และอาจารย์ใหญ่สำนักเสวียนอู๋ หานเถาต่างก็เบิกตาโพลง ผู้ที่ครองอันดับหนึ่งคือ... เฮ้ย?
ซูไห่?!
ดาวแม่ทัพผู้เหนือธรรมชาติจากเขตเตรียมรบเทียนฟู่... ปีศาจแมลงซูไห่!!
ทำไมถึงเป็นเขา?
ซูไห่ผู้นี้ในฐานะดาวแม่ทัพจากเขตเตรียมรบเทียนฟู่ อาจารย์ใหญ่ทั้งสองก็มีความประทับใจในตัวเขาอยู่บ้าง
จ้างไห่หลงได้รับจดหมายแนะนำจากหลู่เจี้ยนซิง แห่งวิญญาณโทสะ และได้รับจดหมายจากราชันย์แห่งความมืดด้วย... หานเถาจำใจยอมรับปัญหานี้เข้าสำนักเสวียนอู๋ของเขา
ดังนั้น ทั้งสองจึงจำใบหน้าของซูไห่ได้อย่างแม่นยำ!
แม้ว่าตอนนี้ซูไห่บนจอจะกำลังควบคุมไฟและพิษ แสดงอำนาจอย่างดุร้าย ทั้งสองก็ยังจำเขาได้!
พลังวิถียุทธ์ที่ใกล้เคียงกับแก่นแท้แห่งไฟนั้นเป็นเขาปลดปล่อยออกมาหรือ?
อาจารย์ใหญ่ทั้งสองสบตากัน ต่างเห็นความตกตะลึงและหวาดกลัวในดวงตาของกันและกัน แต่ที่มากกว่านั้นคือความไม่อยากเชื่อ!
นี่... เป็นไปได้อย่างไร?!
เขาไม่ใช่แค่ระดับมังกรสามดาวหรอกหรือ?
บ้าเอ๊ย! ระดับมังกรยังเข้าใจวิถีแห่งยุทธ์ไม่ได้เลย แล้วจะเป็นไปได้อย่างไรที่จะเข้าใจวิถีแห่งเพลิงที่ใกล้เคียงกับแก่นแท้?
ทันใดนั้น ความรู้สึกตกตะลึงที่ทำให้หนังศีรษะชาวูบแล่นจากศีรษะไปถึงปลายเท้า ราวกับหัวใจเต้นระรัว!
เป็นไปไม่ได้!
เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!
นี่มัน...
ช่างไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย!
พลิกกฎเกณฑ์ทั่วไป ไม่สิ ควรพูดว่าพลิกความเข้าใจเดิมๆ ทั้งหมด!
ผู้ฝึกฝนระดับสวรรค์บ่มเพาะพลังจิต เข้าใจวิถีแห่งยุทธ์... นี่คือความรู้ทั่วไปที่ทุกคนยอมรับ ไม่มีข้อโต้แย้ง!
จะให้พวกเขาเชื่อว่าผู้ฝึกฝนระดับมังกรเข้าใจวิถีแห่งยุทธ์ได้?
มันช่างเหลวไหลเหลือเกิน!
และสิ่งที่พลิกความเข้าใจยิ่งกว่านั้นคือ...
จดหมายแนะนำจากกองทัพเขียนไว้ชัดเจนว่าปีศาจแมลงซูไห่ผู้นี้มีความสามารถพิเศษในการควบคุมแมลง แต่ดูพิษมหาศาลและทะเลเพลิงอันไม่สิ้นสุดบนจอสิ นี่จะเป็นฝีมือแมลงได้อย่างไร?
ใครจะเชื่อวะ เฮ้ย!
แมลงแบบไหนจะมีพลังมหาศาลขนาดนี้ได้?
และจำนวนมหาศาลที่ปกคลุมท้องฟ้านั่นมันอะไรกัน?
หากจะใช้แมลงสร้างทะเลเพลิงและเมฆไฟที่ทับถมเมืองนั่น... จำนวนที่น่าสะพรึงกลัวนั้นคงต้องเกินสี่ห้าแสนตัว!
แม้จะเป็นเพียงแมลง... การควบคุมได้อย่างใจนึกและแสดงพลังราวกับกองทัพม้าศึกโจมตี ก็เพียงพอจะบอกได้ว่าซูไห่ผู้นี้ไม่ใช่คนธรรมดา!
ชั่วขณะนั้น จ้างไห่หลงสูดลมหายใจเฮือก... ปีนี้ ดาวแม่ทัพที่กองทัพเลือกมา ยอดเยี่ยมถึงเพียงนี้เชียวหรือ?
ช่างเหลือเชื่อ!
ส่วนหานเถา อาจารย์ใหญ่สำนักเสวียนอู๋พูดเสียงต่ำว่า: "ถ้าพลังวิถียุทธ์แห่งเพลิงที่ใกล้เคียงกับแก่นแท้นั่นเป็นฝีมือเขาจริง เกรงว่าต้องประเมินศักยภาพของซูไห่ใหม่แล้ว!"
ดวงตาของจ้างไห่หลงฉายแววไม่ยอมเชื่อ: "แค่ระดับมังกรสามดาวเท่านั้น เจ้าคิดว่าเป็นไปได้หรือ?"
หานเถา: "ก็เพราะมันผิดปกติและเหนือธรรมดานักถึงต้องประเมินใหม่ไง!"
"ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง แจ้งพวกผู้อาวุโสเถอะ นี่เกินกว่าที่พวกเราจะตัดสินใจเองได้แล้ว!"
จ้างไห่หลง อาจารย์ใหญ่สำนักชิงหลง ดวงตาเริ่มหม่นหมองลง... นึกถึงจดหมายจากราชันย์แห่งความมืด แล้วนึกถึงศักยภาพอันมหาศาลที่ซูไห่อาจมี บ้าชิบ เรื่องเริ่มยากขึ้นแล้วสิ!
"ดูต่อไปก่อน ยังไม่แน่ว่าจะเป็นเขา!"
"อืม!"
ขณะที่ทั้งสองสนทนากันสั้นๆ บนจออันดับหนึ่ง สัตว์อสูรจำนวนมากล้มลงราวกับการเกี่ยวข้าว ทุกครั้งที่สัตว์อสูรล้มลงจะถูกสัตว์อสูรตัวอื่นเหยียบย่ำ ทำให้พิษแพร่กระจายมากขึ้น
แหล่งแพร่เชื้อใหม่เพิ่มขึ้นไม่หยุด การรบป้องกันเมืองเดิมดูเหมือนจะกลายเป็นการสังหารด้วยพิษฝ่ายเดียวที่ไม่มีที่สิ้นสุด!
พิษที่เพิ่มขึ้นไม่หยุดถึงกับก่อตัวเป็นกำแพงพิษที่หนาและเข้มข้น แม้สัตว์อสูรรุ่นหลังจะยังคงบุกเข้ามาไม่หยุด แต่มักจะถูกพิษฆ่าตายก่อนที่จะทะลุผ่านม่านพิษ กลายเป็นแหล่งเพาะพิษเพิ่มเติม
สัตว์อสูรระดับสี่และต่ำกว่าไม่มีพลังต้านทานพิษร้ายที่แพร่กระจายและมีความเป็นพิษสูงนี้ได้เลย ส่วนสัตว์อสูรระดับห้า...
ถูกทะเลเพลิงที่แผ่ซ่านไปทั่วฟ้าและพื้นดินขังไว้ เปลวเพลิงแห่งความพินาศนั้นกลายเป็นเมฆไฟ กลายเป็นฝนไฟ ในยามที่พลุ่งพล่านลอยสูง กำลังสังหารสัตว์อสูรระดับห้าทีละตัวด้วยความเร็วที่ช้าแต่เห็นได้ด้วยตาเปล่า
แม้สัตว์อสูรระดับห้าจะหลุดออกจากวงล้อมของทะเลเพลิงได้บ้าง แต่ก็จะเข้าสู่วงพิษทันที สัตว์อสูรที่ถูกบั่นทอนจนเหลือพลังน้อยนิดติดอยู่ในพิษร้าย มีเพียงความตายอย่างรวดเร็วเท่านั้น!
การเชื่อมต่อกันอย่างไร้รอยต่อระหว่างวงเพลิงกับวงพิษ ช่างสมบูรณ์แบบไม่มีที่ติ!
ไม่ว่าจะถูกฆ่าตาย หรือถูกบั่นทอนจนตาย
ดูเหมือนจะกลายเป็นจุดจบเพียงอย่างเดียวของพวกสัตว์อสูร!
ไม่เพียงแต่อาจารย์ใหญ่จากวิทยาลัยเซิ่งหลิงเท่านั้น ผู้รับผิดชอบการรับนักเรียนจากมหาวิทยาลัยยุทธ์อีกเก้าแห่งก็ตกตะลึงอย่างสุดซึ้ง!
ทุกคนมองด้วยความอึ้ง สะเทือนใจอย่างที่สุด!
เสียงวิพากษ์วิจารณ์พลันแผ่ซ่านไปทั่วอัฒจันทร์ลานกว้าง: "เฮ้ย เด็กคนนี้มาจากไหนกัน?"
"ไม่เพียงมีวิถียุทธ์แห่งเพลิงที่ใกล้เคียงกับแก่นแท้ ดูเหมือนจะใช้พิษได้ด้วย? และเป็นพิษร้ายที่รุนแรงมากด้วย?"
"น่าเสียดายนะ ใช้พิษเสริมวิถียุทธ์ ย่อมทำให้วิถียุทธ์ไม่ยั่งยืน..."
"ไม่แน่นะ... คนที่เข้าใจวิถียุทธ์แห่งเพลิงที่ใกล้เคียงกับแก่นแท้ ใช้ไฟควบคุมพิษน่าจะทำได้ไม่ยาก วิถียุทธ์ของเขาอาจไม่สั้นก็ได้!"
" จริงด้วย!"
"ตั้งแต่เด็กคนนี้แทรกขึ้นมาอันดับหนึ่ง ถึงกับกดสองคนจากตระกูลจักรพรรดิหงและมู่หรงไว้ได้อย่างมั่นคง พวกเขาวนเวียนอยู่แค่อันดับสองสามเท่านั้น!"
"ใช่! ทุกครั้งก็เกือบจะได้ แต่ก็แซงไม่ผ่าน อันดับหนึ่งถูกเด็กที่ใช้ไฟใช้พิษคนนี้ล็อกไว้แล้ว!"
"ไม่รู้จริงๆ ว่านี่เป็นอัจฉริยะจากตระกูลไหน? ตระกูลราชวงศ์? หรือตระกูลจักรพรรดิ?"
"ความเร็วในการแพร่กระจายที่น่าสะพรึงกลัว การก่อความเสียหายในวงกว้างอย่างฉับพลัน นี่... แม้แต่ในสนามรบจริงที่ต่อต้านการรุกรานของสัตว์อสูร ก็เป็นกำลังระดับยุทธศาสตร์ที่สามารถเปลี่ยนสถานการณ์สนามรบและชี้ขาดชัยชนะได้!"
"ถ้าได้เด็กคนนี้มา ปีนี้อาจมีโอกาสประลองกับวิทยาลัยเซิ่งหลังได้... แค่ชนะครั้งเดียว เพียงครั้งเดียว ก็จะได้เวลาผ่อนคลายให้วิทยาลัยแล้ว!!"
ผู้รับผิดชอบการรับนักเรียนจากมหาวิทยาลัยยุทธ์ทั้งเก้าแห่งพูดต่อกัน บ้างอิจฉา บ้างชื่นชม บ้างอยากรับเข้าสำนัก
ท่าทีต่างๆ และคำชมระดับสูงเหล่านี้ ทำเอาอาจารย์ใหญ่ทั้งสี่ของวิทยาลัยเซิ่งหลิงที่อยู่ข้างๆ งงไปหมด...
เอ้ยเฮ้ย!
ก่อนหน้านี้ยังเป็นแค่ตัวประกอบที่พวกเขามองว่าจะเหยียบสักเท้าก็ไม่เป็นไร แต่จู่ๆ กลับกลายเป็นของร้อนที่ทุกมหาวิทยาลัยต่างจ้องมองได้อย่างไร?
เห็นผู้รับผิดชอบการรับนักเรียนจำนวนมากขึ้นเริ่มจับจ้องซูไห่ด้วยความสนใจ จ้างไห่หลง อาจารย์ใหญ่สำนักชิงหลงจำต้องฝืนใจพูดว่า: "ทุกท่านไม่ต้องเดากันแล้ว นี่คือปีศาจแมลงซูไห่ ดาวแม่ทัพจากเขตเตรียมรบเทียนฟู่ปีนี้!"
"เป็นผู้บัญชาการสูงสุดของเขตเตรียมรบเทียนฟู่ หลู่เจี้ยนซิง แห่งวิญญาณโทสะที่แนะนำมาที่วิทยาลัยเซิ่งหลิงของเราเอง!"
พอพูดจบ ผู้คนรอบข้างก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่... เอาล่ะ เสียเวลาเปล่าอีกแล้ว!
คำพูดของจ้างไห่หลงก็เหมือนบอกทุกคนว่า ปีศาจแมลงซูไห่ผู้นี้ถูกวิทยาลัยเซิ่งหลิงจองตัวไว้แล้ว อย่าคิดอะไรเลย...
แต่ไม่มีใครคาดคิดว่า ความรู้สึกในใจของจ้างไห่หลงตอนนี้ช่างซับซ้อนเพียงใด!
เพราะเขาไม่มีทางคิดเลยว่า ซูไห่ที่พวกเขามองว่าเป็นปัญหา มองว่าเป็นเพียงเบี้ยในการต่อรองกับราชันย์แห่งความมืด จะกดข่มอัจฉริยะมากมายจากตระกูลราชวงศ์และตระกูลจักรพรรดิ พุ่งขึ้นอันดับหนึ่งอย่างรวดเร็วดุจสายฟ้า และทำให้ทุกมหาวิทยาลัยยุทธ์ต่างจับจ้อง
ยิ่งไม่คาดคิดว่า เขาจะต้องพูดคำยืนยันที่ฝืนใจเช่นนี้เกี่ยวกับซูไห่ เพื่อหยุดความสนใจจากมหาวิทยาลัยยุทธ์ต่างๆ!
ช่างบ้าชิบเลยจริงๆ...
ในตอนนั้นเอง!
อันดับบนจอฉายภาพเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง มู่หรงกุ่ย ซือหม่าซา หวงฝู่รุ่ย อัจฉริยะแท้จริงจากตระกูลจักรพรรดิเริ่มออกแรงเกือบพร้อมกัน ชื่อของทั้งสามปรากฏบนจอเกือบจะพร้อมกัน จากนั้นก็เลื่อนขึ้น...
เห็นสภาพเช่นนั้น จ้างไห่หลงกลับถอนหายใจโล่งอกอย่างประหลาด
นี่สิถึงจะถูก!
เมื่อกำลังแท้จริงทั้งสามจากตระกูลจักรพรรดิเริ่มออกแรง ก็จะกลบคลื่นที่ปีศาจแมลงซูไห่เพิ่งสร้างขึ้นได้ในทันที!
