บทที่ 8: การซุ่มโจมตี

เช้าวันต่อมา ไทร์ตื่นขึ้นมาแต่เช้าตรู่เพื่อเริ่มวางแผน

โชคดีที่เขาไม่หนาวจนถึงขั้นตายเมื่อคืนนี้ แต่ก็ใกล้มากทีเดียว

ในขณะที่ฟันของเขายังสั่นอยู่ เขาอุทานว่า “วันนี้ฉันต้องจุดไฟให้ได้... นั่นเป็นลำดับความสำคัญที่สอง”

เขาสะบัดร่างกาย พยายามลืมความหนาวเย็นในขณะนั้น

“เป้าหมายหลักของวันนี้คือการไปให้ถึงเลเวล 10 หมาป่าดินหนึ่งตัวทำให้ฉันได้เลเวลเพิ่มถึง 2 ระดับ แต่ฉันรู้ว่าฉันจะต้องใช้ค่าประสบการณ์ มากกว่านี้หากต้องการเลเวลอัพต่อไป ตอนนี้ ฉันคิดว่าต้องล่าหมาป่าดินประมาณ 6 ตัวถึงจะพอ”

การพูดถึงเป้าหมายมันง่าย แต่การลงมือทำจริงนั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่งโดยสิ้นเชิง

ไทร์เริ่มเดินผ่านป่า แต่ทำเครื่องหมายต้นไม้ที่เขาผ่านไปเพื่อให้รู้ตำแหน่งของตัวเองตลอดเวลา

“ครั้งที่แล้วฉันเจอโดยบังเอิญ แต่ฉันไม่คิดว่าสัตว์พวกนี้จะมีมากนัก ถ้าฉันตั้งกับดักไว้ ฉันอาจจะมีโอกาสมากกว่า”

แม้ว่าไทร์จะไม่ได้เป็นคนที่มีผลงานโดดเด่นบนโลก แต่เขาฉลาดกว่าคนส่วนใหญ่

เขาเริ่มลงมือทำงานกับไอเดียกับดักที่คิดไว้โดยไม่รอช้า

อย่างแรก เขาทำหนังสติ๊กจากวัสดุรอบๆ นั้น มันไม่ได้ใช้งานได้ดีมากนัก

เพราะเขามีแค่เถาวัลย์ แต่สำหรับหมาป่าที่ทำจากใบไม้ เขารู้ว่ามันจะเพียงพอ

โดยเฉพาะถ้าเขาใช้ก้อนหินที่มีรูปทรงแหลมเป็นกระสุน

หลังจากนั้น เขาตัดสินใจใช้ซากหมาป่าดินเมื่อวานเป็นเหยื่อล่อ

“ฉันไม่รู้ว่าสัตว์พวกนี้จะกินพวกเดียวกันเองหรือเปล่า แต่ตอนนี้ฉันไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้แล้ว”

เมื่อวางกับดักในพื้นที่หญ้าเรียบแล้ว เขาก็เริ่มรออยู่ในพุ่มไม้ใหญ่

เขารอไปสักพัก รู้สึกเหมือนผ่านไป 5 นาที ก่อนจะกลายเป็น 20... และเป็น 60 นาที

ตลอดเวลานั้น เขาแทบไม่กระพริบตา มุ่งมั่นกับเหยื่อเต็มที่ ตอนนี้ เขารู้สึกโกรธ

เขารออย่างอดทนมานาน แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“รู้อะไรไหม… ฉันไม่ควรคาดหวังอะไรซากหมาป่าตัวนี้” เขาเดินออกจากพุ่มไม้และยืนข้างซากสัตว์

“ออกมาเลย! ฉันอยู่นี่! ฉันเป็นเหยื่อของพวกแกเอง!” เขาตะโกนสุดเสียง

แม้ว่ามันจะดูเหมือนเป็นการกระทำโง่ๆ แต่เขาก็มีเหตุผลเบื้องหลัง

ไทร์เคยเจอสัตว์ในป่าเพียงครั้งเดียว และสาเหตุก็เพราะเขาดูเหมือนเป็นเหยื่อที่ดีพอจะดึงดูดหมาป่าดิน

เขารู้ว่าการทำแบบนี้มีโอกาสสำเร็จมากขึ้น

เหตุผลที่เขาไม่ใช้แผนนี้แต่แรก เพราะมันเสี่ยง

“มาเลย! เนื้อมนุษย์สีแดงชุ่มฉ่ำอยู่ตรงนี้ พร้อมให้พวกนายเขมือบแล้ว!”

เขาตะโกนอีกรอบ พร้อมกับเดินไปหากิ่งไม้และหักออกมา

“ฉันไม่ซ่อนตัวอีกแล้ว หนังสติ๊กจะไม่เป็นประโยชน์เพราะฉันจะต้องสู้ประชิด”

ไม่ถึง 10 นาทีต่อมา ไทร์ก็เริ่มได้ยินเสียงกรอบแกรบในพุ่มไม้

แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงในพุ่มไม้อีกด้านด้วย ก่อนที่เขาจะรู้ตัว เสียงดังมาจากหลายทิศทาง

“ตายแน่...” เขาพูดเบาๆ ดวงตาเหลือบไปมาระหว่างพุ่มไม้แต่ละด้านพร้อมกับหยาดเหงื่อที่ไหลลงมาตามคิ้ว

สุดท้าย สัตว์ร้ายคล้ายหมูตัวหนึ่งกระโจนออกมาจากพุ่มไม้

แม้ว่าหมูทั่วไปจะกินได้ทั้งพืชและสัตว์ แต่มันมีฟันแหลมคมและมีงาที่คล้ายกับแมมมอธ!

ตัวมันใหญ่ด้วย ใหญ่กว่าหมาป่าดินมาก จริงๆ แล้วมันอาจจะใหญ่กว่าหมาป่าจริงๆ เล็กน้อย

“เวรเอ๊ย... นี่มันไม่ใช่เล่นๆ แล้ว”

หมูป่าทำให้สัตว์ตัวอื่นเริ่มออกมาเช่นกัน สัตว์อีกตัวเผยตัวจากทิศตรงข้าม

“แกคือตัวอะไรอีกล่ะ!?” ไทร์หันไปเผชิญหน้ามันอย่างฉับพลัน

มันคือตัวเจลาติน สิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่ดูเหมือนสไลม์สีน้ำเงินขนาดเท่าลูกบาสเก็ตบอล

“เฮอะ! อ่อนแอชะมัด แบบนี้ค่อยดีหน่อย” เขาหันกลับไป แต่ถูกหินเล็กๆ โยนใส่หลัง

มันคือหมาป่าดินตัวเดิมที่เขาเคยเจอ

และแล้วสัตว์ตัวสุดท้ายก็โผล่ออกมาจากพุ่มไม้

มันมีขนาดใหญ่กว่าหมาป่าดินเล็กน้อย เป็นเสือดาวที่มีหางลิงยาวพาดอยู่บนหลัง

ไทร์ยืนนิ่งอยู่สักพักราวกับการเผชิญหน้ากันในสมัยคาวบอย... ก่อนจะวิ่งพุ่งไปในทิศทางตรงข้ามอย่างรวดเร็ว

“ไม่มีทาง! ฉันสู้กับพวกนั้นทั้งหมดพร้อมกันไม่ได้!” เขาพูดเสียงดังขณะวิ่งสุดแรงเข้าไปในป่า

สัตว์ร้ายเหล่านั้นไม่ลังเลที่จะตามเขาไปทันที พุ่งเข้าใกล้อย่างรวดเร็ว

ในขณะที่วิ่ง ไทร์ยังทำเครื่องหมายบนต้นไม้ทุกต้นที่เขาผ่านไปด้วยหินแหลม

ด้วยรอยยิ้มบางๆ บนหน้า เขาพูดว่า “ฉันสู้พวกมันทั้งหมดพร้อมกันไม่ได้ แต่ฉันยังสามารถใช้สมองเอาชนะพวกมันได้”

เขาขมวดคิ้ว “แต่หมูป่าก็ยังคงเป็นปัญหา... แม้ว่าฉันจะสร้างกับดัก ดักมันได้ แต่ฉันจะฆ่ามันได้ไหม?”

เขาไม่มีเวลาคิดเรื่องนั้นต่อในตอนนี้ เขาไม่คุ้นเคยกับพื้นป่าที่เต็มไปด้วยกิ่งไม้แหลม ท่อนไม้ล้ม และหินขรุขระบนพื้นดิน—ในขณะที่สัตว์พวกนั้นเคยชินกับภูมิประเทศแบบนี้แล้ว

เขาสังเกตเห็นกิ่งไม้ที่ห้อยต่ำอยู่ข้างหน้า กระโดดขึ้นและคว้าไว้ได้ทัน

‘ฉันไม่อาจจะอยู่หน้าพวกมันได้นาน ฉันต้องใช้ข้อได้เปรียบนี้ในขณะที่ยังมีเวลา!’ เขาพูดในใจ ขณะที่ใช้ขาเกี่ยวกิ่งไม้ไว้และยิงหินแหลมไปที่สัตว์ที่ใกล้เข้ามาด้วยหนังสติ๊ก

เป้าหมายของเขาคือหมาป่าดินเท่านั้น

เนื่องจากผิวของมันบาง หินก้อนหนึ่งจึงพุ่งทะลุผ่านหัวของมันไปอีกด้าน

หมาป่าพุ่งไปข้างหน้าและกลิ้งข้ามพื้นก่อนจะหยุดนิ่ง

[คุณสังหารหมาป่าดินแล้ว]

[คุณเลเวลอัพ!]

“เยี่ยม ตอนนี้เหลืออีกสามตัว” เขาปีนขึ้นไปบนกิ่งไม้ ขณะที่สัตว์อื่นๆ มาถึงโคนต้นไม้

หมูป่ากระแทกหัวเข้ากับต้นไม้อย่างบ้าคลั่ง ทำให้ต้นไม้สั่นเล็กน้อย

ส่วนสไลม์อยู่ที่พื้น ช่วยตัวเองไม่ได้ ในขณะที่เสือดาวใช้กรงเล็บและหางลิงปีนขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

ก่อนที่ไทร์จะรู้ตัว เสือดาวก็อยู่ข้างหลังเขาแล้ว พร้อมจะกระโจนเข้าใส่

“เวรเอ๊ย! ฉันไม่รู้ว่าวิธีนี้จะได้ผลหรือเปล่า แต่ฉันไม่มีทางเลือก!” ไทร์อุทาน ‘เคลื่อนย้าย!’

ในขณะที่เสือดาวกระโดดขึ้นมาพร้อมกับเขี้ยวที่เปิดกว้าง ไม้แหลมในมือของไทร์เคลื่อนไปอยู่ระหว่างนิ้วเท้าของเขา

เขาเตะเท้าลงอย่างแรงที่สุด แทงไม้เข้าไปในปากที่เปิดกว้างของเสือดาว

ไม้แทงเข้าทำลายอวัยวะภายในของเสือดาวเสียหายอย่างรุนแรง

เนื่องจากคาถาทำงานทันที เสือดาวไม่ทันได้ตอบสนอง

‘เคลื่อนย้าย’ ไทร์พูดอีกครั้ง ทำให้ไม้กลับมาที่มือของเขา

[คุณสังหารเสือดาวหางลิงแล้ว]

[คุณเลเวลอัพ!]

[คุณเลเวลอัพ!]

‘สมบูรณ์แบบ’ ไทร์คิดขณะมองร่างของเสือดาวที่ร่วงลงจากต้นไม้ กระแทกกิ่งไม้หลายอันก่อนจะตกลงมาบนหัวหมูป่า

ทำให้ไทร์มีความหวังขึ้นมาเล็กน้อย ‘มันทำให้หมูป่าเจ็บหรือเปล่า?’ เขาคิด ขณะจับต้นไม้ด้วยมือซ้าย

แต่ดูเหมือนว่ามันจะยิ่งทำให้หมูป่าบ้าคลั่งขึ้น มันสะบัดหัวอย่างดุเดือดและโยนร่างเสือดาวไปไกลหลายฟุต

เสียงครางดังลั่น มันกระแทกหัวเข้ากับต้นไม้อีกครั้ง

‘ตามคาด... ตัวนี้จัดการยากจริงๆ’ ไทร์กังวลว่าเขาจะสังหารสัตว์ร้ายตัวนี้ได้ยังไง

แต่ตัดสินใจพักสักครู่เพราะรู้สึกว่าปลอดภัยอยู่

อย่างไรก็ตาม บางอย่างก็ทำให้เขาประหลาดใจ

เขาสังเกตเห็นว่าสไลม์ไม่ได้อยู่บนพื้นอีกต่อไป ขมวดคิ้ว เขามองหามันทั่วพื้นแต่ก็ไม่พบ

ทันใดนั้น เขารู้สึกถึงความลื่นเย็นที่คลุมมือซ้ายของเขา—มือเดียวที่จับต้นไม้อยู่

ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตระหนักและตกใจ ขณะที่การจับยึดของเขาหลุดออกไป

เขาเริ่มร่วงลงจากต้นไม้ เหมือนกับเสือดาวที่ตกไปก่อนหน้านี้ มองขึ้นไปเห็นสไลม์เกาะติดกับต้นไม้

‘สไลม์! ฉันคิดว่ามันไร้ประโยชน์เลยไม่สนใจมัน แต่นั่นเป็นความผิดพลาดโง่ๆ!

ฉันยังใหม่กับโลกนี้ ฉันไม่ควรประมาท แม้แต่สิ่งเล็กน้อย ขณะที่ฉันยุ่งกับเสือดาว มันคงปีนขึ้นมาตามลำต้นไปถึงฉันช้าๆ!’

แต่นั่นไม่มีความสำคัญในตอนนี้ เมื่อเขาหันหน้าไปด้านล่าง เขาเห็นงาขนาดใหญ่สองข้างชี้ขึ้นฟ้า พร้อมจะเสียบทะลุร่างของเขา!