ตอนที่แล้วบทที่ 468 ร่างอสูร
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 470 การต่อสู้อย่างดุเดือดกับผู้บำเพ็ญเพียรระดับหยวนอิงช่วงกลางทั้งสาม

บทที่ 469 เขาคือฉู่หนิง


บทที่ 469 เขาคือฉู่หนิง

ภายนอกสำนักฉางหมิง กลุ่มคนจำนวนมากรวมตัวกันแน่นหนา แม้จะมองเห็นได้ลางๆ ผ่านค่ายกลป้องกัน แต่ความกดดันจากพลังวิญญาณของพวกเขาก็ทำให้ผู้บำเพ็ญเพียรในสำนักฉางหมิงตกตะลึงจนสีหน้าเปลี่ยนไป

ทันทีที่กลุ่มคนหยุดการเคลื่อนไหว เสียงหัวเราะเยาะเย้ยก็ดังก้องขึ้นจากทัพของพันธมิตรเทียนจี๋ “ซือถูหยวนเหลียน ออกมาเถอะ ข้ารู้ว่าเจ้าอยู่ข้างในนี้ หรือเจ้าคิดว่าค่ายกลป้องกันสำนักจะขวางพวกข้าได้อย่างนั้นรึ?”

หยวนฮว่ามีสีหน้ากังวล รีบกล่าวว่า “ท่านซือถู ข้ากลัวว่าค่ายกลของสำนักเราจะไม่อาจต้านทานการโจมตีจากผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนมากเช่นนี้ได้…”

ซือถูหยวนเหลียนเงยหน้ามองแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “งั้นเราก็ออกไปเผชิญหน้ากัน ข้าเชื่อว่าด้วยการสนับสนุนจากท่านฉินและพรรคพวก พวกเราไม่ได้กลัวพวกนั้นนักหรอก!”

กล่าวจบ เขาก็บินนำออกไปทันที โดยมีผู้บำเพ็ญเพียรระดับหยวนอิงตามติดมา หยวนฮว่าจึงสั่งการให้ลูกน้องเปิดค่ายกลป้องกันทันที

ทางพันธมิตรเทียนจี๋กลับไม่ได้ฉวยโอกาสนี้ในการโจมตีแต่อย่างใด ฉู่หนิงที่ติดตามทุกคนออกมาจากค่ายกลป้องกันอยู่ในตำแหน่งด้านหลังเล็กน้อย ก่อนหน้านี้ ฉินฉางคงได้สั่งให้ฉู่หนิงพยายามซ่อนตัว ไม่ดึงดูดความสนใจจากฝ่ายตรงข้าม จึงมอบอาวุธเวทลักษณะคล้ายหมวกปีกกว้างให้เขา ซึ่งช่วยปกปิดพลังปราณจากการตรวจสอบได้

แม้ว่าฉู่หนิงจะรู้ว่าพลังของอาวุธเวทนี้ยังไม่แข็งแกร่งพอที่จะปกปิดพลังปราณได้อย่างสมบูรณ์ หากเป็นการตรวจสอบจากผู้บำเพ็ญเพียรระดับหยวนอิงขั้นกลางขึ้นไปก็อาจไร้ผล ทว่าก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย เพราะเขาคิดว่าผู้บำเพ็ญเพียรของพันธมิตรเทียนจี๋คงไม่เสียเวลามาตรวจสอบอย่างจริงจังตั้งแต่แรก

ขณะที่เขาไม่จำเป็นต้องแปลงโฉม ฉู่หนิงหันไปมองชายสองคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าทัพฝ่ายตรงข้าม ทั้งสองคนนี้แผ่พลังปราณออกมาอย่างรุนแรง ไม่แพ้ฉินฉางคงและซือถูหยวนเหลียนเลย คาดว่าคงเป็นผู้บำเพ็ญเพียรหยวนอิงขั้นสูงสุด

จากการแต่งกายของพวกเขา ฉู่หนิงก็พอจะเดาตัวตนได้ ชายชราหน้าตาเข้มมีคิ้วหนาผมดำ คงเป็นหนึ่งในผู้บำเพ็ญเพียรหยวนอิงขั้นสูงของพันธมิตรเทียนจี๋นามว่า *สวี่จั้นหยวน* ส่วนชายชราผมขาวน่าจะเป็น *เฉิงชิงเม่า* อีกคนหนึ่ง

ขณะที่ฉู่หนิงกำลังประเมินสองคนนี้อยู่ พวกเขาก็กวาดสายตามองเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรหยวนอิงอีกครั้ง และสุดท้าย สายตาของพวกเขาก็มาหยุดอยู่ที่ฉินฉางคง

“ฉินฉางคง เจ้าช่างกล้าดีนัก ปล่อยให้เมืองหยุนเซียวถูกทิ้งไว้โดยไร้การป้องกัน กล้ามาปรากฏตัวที่นี่แบบไม่กลัวเลยรึ?” สวี่จั้นหยวนกล่าวด้วยแววตาเยือกเย็น

ฉินฉางคงตอบกลับด้วยเสียงเข้ม “พวกเจ้าแห่งพันธมิตรเทียนจี๋มีแต่ความเย่อหยิ่งหยาบช้า พันธมิตรของเราทั้งสองฝ่ายต่างก็สาบานว่าจะร่วมต่อสู้ด้วยกันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น!”

“ร่วมสู้ด้วยกันงั้นรึ?” สวี่จั้นหยวนกล่าวพลางแผ่พลังอันรุนแรงไปทั่ว “เช่นนั้นวันนี้ข้าจะฝังพวกเจ้าทั้งหมดไว้ที่ฉางหมิงซานแห่งนี้!”

ซือถูหยวนเหลียนฟังแล้วกล่าวด้วยความเดือดดาล “ท่านฉิน ชายแซ่สวี่นี้โอหังนัก ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาพูดกับเขาอีก ข้าจะรับมือชายแซ่สวี่เอง ส่วนท่านไปจัดการเจ้าเฉิงเฒ่านั่น!”

เมื่อกล่าวจบ ซือถูหยวนเหลียนก็แผ่พลังอันมหาศาลออกมาเช่นกัน ซึ่งทำให้ผู้บำเพ็ญเพียรหยวนอิงทั้งสองฝ่ายถึงกับหน้าถอดสีในบรรยากาศที่กดดันอย่างหนัก

พันธมิตรเทียนจี๋ดูเหมือนจะคาดการณ์สถานการณ์ไว้ล่วงหน้า จึงสั่งการให้ผู้บำเพ็ญเพียรระดับจินตันไม่เข้ามาใกล้ เพราะไม่เช่นนั้น แรงกดดันจากพลังนี้คงทำให้พวกเขาได้รับบาดเจ็บไปแล้ว

“ผู้บำเพ็ญเพียรหยวนอิงขั้นสูง!” ฉู่หนิงมองไปยังบุคคลทั้งสองที่ทรงพลังราวกับเทพเซียน พลางครุ่นคิดในใจ แม้เขาจะมีวิชาและอาวุธเวทมากมาย แต่ก็ยังไม่อาจบรรลุถึงแรงกดดันระดับนี้ได้ การเผชิญหน้ากับผู้บำเพ็ญเพียรหยวนอิงขั้นสูงเป็นเรื่องที่จำกัดมากเกินไปสำหรับตนเอง หากคิดจะต่อสู้กับพวกเขาได้จริงๆ คงต้องทะลวงเข้าสู่หยวนอิงขั้นกลาง เพื่อให้พลังวิญญาณและพลังจิตของตนเปลี่ยนแปลงอย่างมหาศาลเสียก่อน

ฉู่หนิงคิดแล้วก็เตรียมพร้อมเฝ้าระวังตัวเองในสถานการณ์อันตรายนี้อย่างเต็มที่

ในช่วงเวลานี้ เขายังคงพยายามที่จะไม่ประมือกับผู้บำเพ็ญเพียรระดับหยวนอิงขั้นสูงสุดหากไม่จำเป็น

ซือถูหยวนเหลียนและสวี่จั้นหยวนก็รู้ดีว่าพลังปราณของทั้งสองส่งผลกระทบต่อผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นๆ และนี่เป็นเพียงสถานการณ์ที่ยังไม่ได้เปิดศึกกันโดยแท้จริง ถ้าหากเริ่มต่อสู้กันจริง พลังปราณที่แผ่ออกมาจะยิ่งทรงพลังขึ้น ทำให้ผู้บำเพ็ญเพียรระดับหยวนอิงขั้นต้นหลายคนไม่สามารถทนรับแรงกดดันนั้นได้และไม่อาจจะต่อสู้ได้อย่างเต็มที่

ดังนั้น ทั้งสองจึงพุ่งตัวขึ้นสู่อากาศอย่างรวดเร็วและหายลับไปในพริบตา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาต้องการหาสถานที่อื่นเพื่อต่อสู้ เช่นเดียวกันกับฉินฉางคงและเฉิงชิงเม่าที่บินออกไปไกลกว่าหลายร้อยลี้แล้วจึงเริ่มต่อสู้กัน แม้ว่าอยู่ไกลเช่นนั้น แต่ฉู่หนิงที่มีประสาทสัมผัสอันทรงพลังยังคงสามารถรับรู้ได้ถึงพลังปราณที่แผ่ออกมาจากระยะไกล

ในเวลานี้ ผู้บำเพ็ญเพียรระดับหยวนอิงจากพันธมิตรเทียนจี๋ก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง พวกเขาต่างปล่อยอาวุธเวทของตนและบุกเข้ามาทันที ด้านผู้บำเพ็ญเพียรของพันธมิตรหลิงชางยืนแนวรับอยู่ โดยพวกเขาต้องการป้องกันไว้ก่อนเพื่อให้ผู้ช่วยจากพันธมิตรหยุนเซียวได้เข้าร่วมการต่อสู้อย่างสมบูรณ์

เมื่อผู้บำเพ็ญเพียรระดับหยวนอิงขั้นกลางของพันธมิตรหลิงชางต้องสู้กับฝ่ายศัตรูทั้งหมดแล้ว เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรของพันธมิตรเทียนจี๋ที่เป็นหยวนอิงขั้นกลางยังคงมีบางส่วนพุ่งเข้ามาอยู่ กู้เยว่เซียนจึงส่งเสียงเย้ยหยันก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปสู้กับอีกฝ่าย

ขณะที่ผู้บำเพ็ญเพียรระดับหยวนอิงคนอื่นๆ เริ่มเข้าสู่การต่อสู้อย่างต่อเนื่อง แม้ว่าฉู่หนิงจะมีพลังอันแข็งแกร่ง แต่เขายังคงปฏิบัติตามคำสั่งของฉินฉางคงที่ให้หลีกเลี่ยงการเปิดเผยตัว ดังนั้นเขาจึงยังไม่ได้เข้าร่วมต่อสู้โดยตรง นักบำเพ็ญเพียรคนอื่นในพันธมิตรหยุนเซียวไม่ได้มีปัญหาใดๆ กับการตัดสินใจนี้ แต่ผู้บำเพ็ญเพียรจากหลิงชางบางคนก็แอบแปลกใจอยู่เล็กน้อย ทว่าพวกเขาก็ยังไม่มีโอกาสที่จะถามอะไรในตอนนี้

เมื่อเวลาผ่านไป ฉู่หนิงพบว่าตัวเองกลับไม่มีคู่ต่อสู้เหลือให้เผชิญหน้า เนื่องจากผู้บำเพ็ญเพียรหยวนอิงของพันธมิตรเทียนจี๋ที่พุ่งเข้ามานั้น จำนวนก็ยังน้อยกว่าพันธมิตรหลิงชางและหยุนเซียวที่ร่วมกัน ถึงแม้ว่าจะยังเหลือฉู่หนิงและฟู่จิ้งอัน ผู้บำเพ็ญเพียรจากสำนักไป่หงก็ตาม

ทั้งสองสบตากันและเข้าใจตรงกันอย่างดี พวกเขาจึงไม่ยอมพลาดโอกาสในการโจมตีทันที จากนั้นพวกเขาทั้งสองก็แปรเปลี่ยนเป็นสายฟ้าสีทองพุ่งไปโจมตีผู้บำเพ็ญเพียรหยวนอิงขั้นต้นจากพันธมิตรเทียนจี๋

ฉู่หนิงพุ่งเข้าโจมตีชายร่างใหญ่ที่กำลังต่อสู้อยู่กับซุนจือหยวนแห่งเทียนอิ้นเก๋อ ชายร่างใหญ่นี้ถึงแม้จะอยู่ในระดับหยวนอิงขั้นต้น แต่พลังของเขากลับแข็งแกร่งกว่าซุนจือหยวนเล็กน้อย เพียงการปะทะกันไม่กี่ครั้ง ชายร่างใหญ่ก็เริ่มได้เปรียบและสามารถกดดันซุนจือหยวนได้เล็กน้อย

“การเคลื่อนไหวและทักษะโจมตีของคนนี้ มันช่างดูคุ้นตานัก เหมือนกับวิชาโจมตีของเถี่ยสือที่เราเคยสังหารมาก่อน” ฉู่หนิงคิดในใจ ขณะที่ปล่อยพลังปราณทองออกมาโจมตีฝ่ายตรงข้าม

ด้วยความที่เขาต้องการซ่อนตัวและช่วยฝ่ายตนให้มีความได้เปรียบ เขาจึงยังไม่ได้ใช้อาวุธเวทประจำตัวที่อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามระแวงตัวตนของเขา

ชายร่างใหญ่เห็นฉู่หนิงเข้ามาโจมตี เขารู้สึกแปลกใจเล็กน้อย แต่ยังไม่ตกใจถึงขั้นหวาดกลัว เขายังคงใช้พลังปราณโจมตีซุนจือหยวน พร้อมกับเรียกใช้เกราะป้องกันของตนเพื่อต้านทานการโจมตีจากฉู่หนิง

ฉู่หนิงเองก็แค่ปล่อยพลังปราณทองคำที่ไม่ผสมกับเวทมนตร์ใดๆ ออกไป แม้ว่าจะมีพลังโจมตีอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้น่ากลัวอะไรมากนัก เมื่อพลังปราณทองคำสัมผัสกับเกราะป้องกันของชายร่างใหญ่ มันถูกขัดขวางไว้ได้อย่างง่ายดาย ทำให้ชายร่างใหญ่โล่งใจขึ้น

เขามองว่าฉู่หนิงเพียงแค่โจมตีทดสอบและเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก

ขณะที่เขาเห็นฉู่หนิงยกมือขึ้นเตรียมโจมตีอีกครั้ง เขาก็เรียกใช้เกราะป้องกันอย่างมั่นใจ ทว่าในจังหวะถัดมา เขากลับรู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่าง

“โครม!”

เสียงฟ้าร้องดังกึกก้อง ชายร่างใหญ่รู้สึกถึงแรงกดดันที่พุ่งเข้าใส่อย่างรุนแรง เมื่อเขารวบรวมสมาธิมองไปยังแหล่งพลังงาน เขาพบว่าลำแสงสายฟ้าสีทองหนากำลังพุ่งตรงเข้ามา

เกราะป้องกันอันแข็งแกร่งของเขากลับถูกพลังอันหนักหน่วงนี้ทำลายจนพังลงในทันที จนไม่สามารถใช้งานได้อีก ชายร่างใหญ่ถึงกับตกตะลึงและหวาดหวั่น ขณะที่ลำแสงสีทองยังคงพุ่งเข้าใส่เขาอย่างไม่ลดละ

ในช่วงเวลาอันเร่งด่วน ชายร่างใหญ่รีบเรียกใช้ปราณป้องกันตัวเองทันทีพร้อมทั้งพยายามถอยตัวออกห่าง แต่ก็ยังช้ากว่าหนึ่งก้าว

ในขณะที่สายฟ้าสีทองฟาดลงมา ปราณป้องกันรอบตัวเขาถูกทำลายทันที และสายฟ้าสีทองก็พุ่งเข้าใส่ร่างของเขา ทำให้ขณะที่เขาพยายามเคลื่อนตัวถอยออกห่างไปได้เพียงไม่กี่จ้าง (ประมาณ 10 เมตร) ร่างของเขาก็สั่นสะเทือนด้วยแรงปะทะทันที

ต่อมาสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก เมื่อมีเงาสีดำเข้มเจือด้วยสีทองหม่นหลายสายพุ่งเข้ามาหาตัวในระยะประชิด ด้วยความรวดเร็วเช่นนี้เขาไม่มีเวลาแม้แต่จะหลบหรือป้องกัน ทำได้เพียงจ้องมองเงาสีดำที่พุ่งกระทบลงบนร่างกาย

"ไอ้เวรนี่มันอะไรนักหนาเนี่ย?"

ในชั่วพริบตาต่อมา เขาตกใจเมื่อรู้สึกได้ว่าร่างกายซึ่งเขาภูมิใจในความแข็งแกร่งนั้นกลับไม่สามารถต้านทานพลังจากเงาสีดำเหล่านี้ได้เลย แถมเงาสีดำเหล่านี้ยังเจาะเข้าสู่ร่างกายจนทำให้เขารู้สึกถึงพลังชีวิตที่ลดลงอย่างรวดเร็ว

สิ่งที่ทำให้เขาตื่นตระหนกที่สุดคือความรู้สึกว่าพลังหยวนอิง (ร่างจิตวิญญาณ) ของเขากำลังได้รับแรงกระแทกอย่างหนัก ทำให้เขาไม่สามารถแยกร่างหยวนอิงออกจากร่างกายได้

"ช่วยข้าด้วย!"

ในช่วงเวลาคับขัน ชายร่างใหญ่ร้องขอความช่วยเหลือออกมาอย่างเร่งด่วน การโจมตีที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันนี้ทำให้ผู้บำเพ็ญเพียรระดับหยวนอิงจากพันธมิตรเทียนจี๋ที่กำลังต่อสู้อยู่ไม่สามารถช่วยเหลือได้ทัน

ในขณะนั้นกลับมีเงาร่างสามสายพุ่งเข้ามาในพริบตาจากระยะไกลกว่าสิบจ้าง เห็นได้ชัดว่าจากหมู่นักบำเพ็ญเพียรระดับจินตันของพันธมิตรเทียนจี๋ มีผู้บำเพ็ญเพียรระดับหยวนอิงสามคนปรากฏตัวออกมา ซึ่งทั้งหมดนั้นล้วนอยู่ในระดับหยวนอิงขั้นกลาง

เมื่อทั้งสามปรากฏตัวพร้อมกัน การโจมตีที่รุนแรงก็พุ่งตรงมายังฉู่หนิงและซุนจือหยวน

"หึ!"

ฉู่หนิงเปล่งเสียงขึ้นด้วยความเย้ยหยันก่อนจะหายตัวไปในพริบตา ขณะเดียวกันพลังของอาวุธวิญญาณเจ็ดวิญญาณของเขาก็ระเบิดออก

“อ๊าก!!”

ชายร่างใหญ่ที่ถูกโจมตีได้ทันเพียงแค่ร้องเสียงสุดท้ายก่อนที่พลังชีวิตของเขาจะสิ้นสุดลง ร่างที่ไร้ชีวิตตกลงสู่พื้นดิน ฉู่หนิงใช้เพียงการโจมตีครั้งเดียวทำลายทั้งร่างและหยวนอิงของชายร่างใหญ่จนหายไปโดยที่หยวนอิงไม่ทันจะหลบหนี

ภาพที่น่าตกใจนี้ทำให้ผู้บำเพ็ญเพียรระดับหยวนอิงขั้นกลางทั้งสามคนที่พุ่งเข้ามาช่วยต้องหยุดชะงัก สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนเป็นตกใจทันที

หนึ่งในสามมองฉู่หนิงที่สวมหมวกเวทมนตร์บดบังใบหน้าด้วยแววตาเบิกกว้าง จากนั้นเขาก็อุทานขึ้นมาอย่างตกใจ

"เขาคือฉู่หนิง!!"

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด