ตอนที่แล้วบทที่ 339 กล้าแย่งเหยื่อพี่เย่?
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 341 แผนยึดครองห้วงลึก! เริ่มปฏิบัติการ!

บทที่ 340 รังที่ก่อขึ้นจากชิ้นส่วนของเทพเจ้า


[แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ\]

[Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย]

[หลังแปลจบ คิดว่าจะมีการเกลาคำเบื้องต้น แก้คำผิด ปรับสำนวนให้สละสลวย เทียบคำต่อคำ ขอบคุณที่ให้การสนับสนุนกันเสมอมานะครับ]

บทที่ 340 รังที่ก่อขึ้นจากชิ้นส่วนของเทพเจ้า

ปลาแองเกลอร์ยักษ์กลืนนักเผาอัฐิเข้าไปแล้ว ก็นอนนิ่งอยู่กับที่

ร่างกายอันใหญ่โตของมันขยับขึ้นลงเล็กน้อย ราวกับกำลังย่อย "อาหาร" ที่เพิ่งกลืนลงไป

ก็แหงล่ะ ก่อนหน้านี้เพิ่งจะกลืนจงขุยเข้าไป ยังย่อยไม่หมดเลย

ตอนนี้กลืนนักเผาอัฐิเข้าไปอีก คงทำงานหนักเกินไปแล้ว!

มันไม่เหมือนเย่เหริน ที่สามารถกินเข้าไปแล้วกลั่นหายไปในพริบตาได้

เย่เหริน "?"

เย่เหริน "เด็กนี่มันดีจริงๆ  นะ หลับได้หลับดี"

ทันใดนั้น เทวทูตตกสวรรค์ก็เป็นคนแรกที่รู้สึกถึงความผิดปกติ

"เดี๋ยวก่อน" น้ำเสียงของเธอแฝงไปด้วยความสงสัย "พวกเจ้ารู้สึกไหมว่า ปลาแองเกลอร์ตัวนี้ ดูเหมือนจะ ไม่มีเจตนาร้าย?"

ทุกคนได้ยินดังนั้นก็ตกตะลึง

พอคิดดูแล้วก็รู้สึกว่าเป็นแบบนั้นจริงๆ  ?

เทวทูตตกสวรรค์จึงเชื่อมต่อจิตกับปลาแองเกลอร์

ไม่กี่วินาทีต่อมา

"อืม" เทวทูตตกสวรรค์ลืมตาขึ้น บนใบหน้าของเธอปรากฏร่องรอยของความจนใจ "ข้าเข้าใจแล้วล่ะ"

"เกิดอะไรขึ้น?"

เย่เหรินถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น ราชินีบัวแดง สหายรัก ผู้สร้างภาพลวงตา และผู้กลืนกิน ที่อยู่ข้างๆ  ก็เข้ามาล้อมวง

ก่อนหน้านี้เคยบอกไปแล้วว่า ปลาแองเกลอร์ยักษ์ตัวนี้ ไม่ใช่สัตว์ประหลาดดุร้ายอะไร

มันคือกลไกการรีไซเคิลเพื่อความปลอดภัย ที่พระเจ้าต้นกำเนิดจัดเตรียมไว้ที่นี่

การมีอยู่ของมันก็เพื่อกลืนกินสมอแห่งความวิปลาสที่แปดเปื้อนไปเพราะมลทิน ป้องกันไม่ให้พวกมันแพร่กระจายมลทินออกไปอย่างไร้ขอบเขต

ดังนั้น มันจึงเป็น "พนักงานทำความสะอาด" ในพื้นที่แห่งต้นกำเนิด!

"นี่" เทวทูตตกสวรรค์มองเย่เหรินด้วยสีหน้าบูดบึ้ง "ไปหาเรื่องเขาทำไม?"

"เขากำลังเก็บขยะกินอยู่เงียบๆ  ก็โดนเจ้าอัดซะงั้น!"

เย่เหริน "(ΩДΩ)"

เย่เหริน "เอ๋?"

จริงเหรอเนี่ย?  จริงปะเนี่ย?

คราวนี้เย่เหรินรู้สึกผิดขึ้นมาบ้าง

ดูเหมือนปลาแองเกลอร์จะสัมผัสได้ถึงความรู้สึกผิดของเย่เหริน ดวงตาขนาดมหึมาของมันกระพริบเล็กน้อย

จากนั้น ปากขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยฟันอันแหลมคมของมันก็ค่อยๆ  อ้าออก ส่งเสียง "กรร" ต่ำๆ

"มันบอกว่า" เทวทูตตกสวรรค์แปล "มันชวนพวกเราไปเที่ยวบ้านมัน"

เย่เหรินมึนงง แบบนี้ ไม่ค่อยดีมั้ง?

ก็เพิ่งจะรุมกระทืบมันไปหยกๆ

แล้วมันชวนพวกเราไปเที่ยวบ้านมันเนี่ย ถือเป็นงานเลี้ยงก่อนตายรึเปล่า?

แต่สุดท้ายเย่เหรินก็ตอบตกลงคำเชิญของปลาแองเกลอร์

ไหนๆ  ก็ลงไม้ลงมือกับเขาไปแล้ว จะปฏิเสธคำเชิญของเขาก็คงจะใจร้ายเกินไปหน่อย

อีกอย่าง เย่เหรินก็อยากรู้เหลือเกินว่า บ้านของปลาแองเกลอร์ยักษ์นี่ จะมีหน้าตาเป็นเช่นไร

ปลาแองเกลอร์ยักษ์ค่อยๆ  หันหลังกลับ แล้วว่ายน้ำนำทางลึกเข้าไปในห้วงมิติแห่งจุดกำเนิด

เย่เหรินและพรรคพวกก็รีบตามไปติดๆ

พวกเขาเดินทางผ่านห้วงมิติที่บิดเบี้ยว ผ่านม่านพลังแห่งความอลหม่านนับไม่ถ้วน ในที่สุดก็มาถึง

ดินแดนแห่งความมืดมิดอันกว้างใหญ่ไพศาล

ที่นี่ไม่มีดวงดาวระยิบระยับ ไม่มีแสงสีอันงดงาม มีเพียงความมืดมิดไร้ที่สิ้นสุด ราวกับเป็นห้วงลึกที่สุดในจักรวาล

ท่ามกลางความมืดมิดนั้นเอง มีโครงสร้างทรงกลมขนาดมหึมาลอยเคว้งคว้างอยู่

ทรงกลมนั้นมีเส้นผ่านศูนย์กลางอย่างน้อยหลายพันกิโลเมตร!

มันเปล่งแสงริบหรี่ ราวกับโคมไฟดวงเดียวในยามค่ำคืน ส่องสว่างพื้นที่โดยรอบเพียงเล็กน้อย

เมื่อมองดูให้ดี จะพบว่าทรงกลมนั้นประกอบขึ้นจากเศษเสี้ยวแห่งพลังเทพ!

เศษเสี้ยวแห่งพลังเทพเหล่านั้นเปล่งประกายสีขาวจางๆ

เย่เหรินเบิกตากว้าง "(ΩДΩ)? !"

โอ้พระเจ้า!

เศษเสี้ยวแห่งพลังเทพมากมายขนาดนี้เชียว? !

ดวงตาของพี่เย่แทบถลน นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นเศษเสี้ยวแห่งพลังเทพมากมายมหาศาลเช่นนี้!

อย่าลืมว่า ก่อนหน้านี้เขาต้องลำบากยากเย็นเพียงใดกว่าจะรวบรวมเศษเสี้ยวแห่งพลังเทพได้แต่ละชิ้น แต่ตอนนี้?

แค่ทรงกลมยักษ์ตรงหน้า แค่มองผ่านๆ  ก็มีเป็นร้อยเป็นพันชิ้นแล้ว!

นี่มัน

ภูเขาทองคำชัดๆ  !

เย่เหรินตื่นเต้นจนมือไม้สั่น

ดูเหมือนปลาแองเกลอร์ยักษ์จะอ่านความคิดของเย่เหรินออก ดวงตาอันมหึมาของมันเผยความรู้สึกจนใจออกมาเล็กน้อย

"มันบอกว่า" เทวทูตตกสวรรค์แปล "เศษเสี้ยวแห่งพลังเทพทั้งหมดนี้ มันเก็บสะสมมาตลอดหลายปี"

"มันทำตามคำบัญชาของพระเจ้าต้นกำเนิด คอยกลืนกินสมอแห่งความวิปลาสที่ตกลงมา แล้วรวบรวมเศษเสี้ยวแห่งพลังเทพ รอคอยการกลับมาของพระเจ้าแห่งจุดกำเนิด"

น้ำเสียงของปลาแองเกลอร์ยักษ์แฝงไปด้วยความโศกเศร้า

มันล่องลอยอย่างโดดเดี่ยวในที่แห่งนี้มานานเท่าใดแล้วก็ไม่อาจรู้

มันแทบจำไม่ได้แล้วว่า ครั้งสุดท้ายที่ได้พบกับสิ่งมีชีวิตจากจักรวาลภายนอกคือเมื่อใด

"มันบอกว่า" เทวทูตตกสวรรค์แปลต่อ "มันคิดถึงแสงอาทิตย์ในจักรวาลภายนอก คิดถึงสิ่งมีชีวิตในจักรวาลภายนอก"

เย่เหรินรู้สึกสะท้อนใจ เขาสัมผัสได้ถึงความโดดเดี่ยวและความเศร้าโศกของปลากบยักษ์

ก็แน่ล่ะ มันถูกขังอยู่ในสถานที่แห่งนี้มาเนิ่นนาน

ไม่มีเพื่อน ไม่มีครอบครัว มีเพียงสมอแห่งความวิปลาสที่บิดเบี้ยว และเศษเสี้ยวแห่งพลังเทพอันเย็นชา

"น่าสงสารจริงๆ" เย่เหรินถอนหายใจเบาๆ

แต่ เขาจะพยายามช่วยเหลือมันเท่าที่ทำได้

ทันใดนั้น ปลาแองเกลอร์ยักษ์ก็เผยสีหน้ากังวล

เนื่องจากมิติย่อยแห่งจุดกำเนิดแปดเปื้อนไปด้วยมลทิน เศษเสี้ยวแห่งพลังเทพทั้งหมดที่นี่จะเสื่อมสภาพกลายเป็นสมอแห่งความวิปลาสไปตามกาลเวลา

และแล้ว เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น!

เศษเสี้ยวแห่งพลังเทพชิ้นหนึ่งเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

แสงสีขาวที่เคยเปล่งประกายจางๆ  บัดนี้กลับริบหรี่ เหมือนจะดับมอดลงได้ทุกเมื่อ

ท่ามกลางความตึงเครียด ชั่วพริบตาเศษเสี้ยวเทพก็พลันแปรเปลี่ยนเป็นสีดำสนิท!

ในขณะเดียวกัน กลิ่นเหม็นเน่าที่น่าสะอิดสะเอียนก็แผ่ซ่านออกมาจากเศษเสี้ยวเทพนั้น จนทุกคนต้องยกมือขึ้นปิดจมูก!

"มันกำลังแปดเปื้อน!" เทวทูตตกสวรรค์ร้องเสียงหลง

ก่อนที่เศษเสี้ยวเทพนั้นจะกลายเป็นสมอแห่งความวิปลาสอย่างสมบูรณ์

"โฮกก!"

ทันใดนั้น ปลาแองเกลอร์ก็อ้าปากกว้างงับเศษเสี้ยวเทพที่กำลังจะแปดเป้อนเข้าไปในพริบตา!

"กลุกๆ"

ลำคอของปลาแองเกลอร์ขยับขึ้นลงเล็กน้อย ก่อนจะปิดปากลง

แววตาของมันฉายแววเจ็บปวดออกมา

"มันกำลังพยายาม" เทวทูตตกสวรรค์อธิบาย "มันสามารถชำระล้างมลทินเหล่านั้นได้"

"แต่" น้ำเสียงของเทวทูตตกสวรรค์เจือไปด้วยความกังวล "มันทำได้แค่ชำระทีละชิ้น"

"และ" เสียงของเทวทูตตกสวรรค์ค่อยๆ  เบาลง "กระบวนการชำระล้างนั้น เจ็บปวดมาก"

เย่เหริน “...”

เย่เหรินมองปลาแองเกลอร์ที่กำลังทรมานพลางส่ายหน้าเบาๆ

ที่แท้ สาเหตุที่มันมีรูปร่างหน้าตาน่าเกลียดน่ากลัวเช่นนี้

ก็เป็นเพราะว่ามันต้องแบกรับความเจ็บปวดจากมลทินเหล่านั้นเพียงลำพังมาโดยตลอด!

เย่เหรินเดินเข้าไปใกล้เศษเสี้ยวเทพเหล่านั้น ก่อนจะหันไปมองทุกคน

"ถอยออกไปให้หมด ฉันจะชักดาบแล้ว!"

เทวทูตตกสวรรค์ "(ΩДΩ)? !"

ราชินีบัวแดง "(ΩДΩ)? !"

สหายรัก "(ΩДΩ)? !"

ผู้สร้างภาพลวงตา "(ΩДΩ)? !"

ผู้กลืนกิน "(ΩДΩ)? !"

ยกเว้นปลาแองเกลอร์ที่ยังคงงุนงงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น คนอื่นๆ  ต่างพากันวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว!

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด