บทที่ 300 พิพากษายามเที่ยง
เมื่อออกจากจวนของฮูหยินเฉียน ซูเล่อหยุนไม่ได้รีบกลับจวน แต่ให้นายสารถีพานางไปยังวัดหลงเยว่ แม้ว่าช่วงนี้นางจะยุ่งอยู่กับงานที่หอยา แต่เมื่อมีเวลาว่างก็มักจะมาที่นี่เสมอ ทัศนคติของท่านอาจารย์วั่งเฉินที่มีต่อนางก็ค่อยๆ เปลี่ยนไปเช่นกัน “ท่านอาจารย์” ซูเล่อหยุนเห็นวั่งเฉินกำลังกวาดลาน นางจึงเดินเข้ามาช...
