บทที่ 246 สิ่งที่ไม่น่าเชื่อ +1

บทที่ 246 สิ่งที่ไม่น่าเชื่อ +1

หลี่เอ้อร์ปล่อยหมัดตรงพุ่งเข้าหาใบหน้าของหลี่เจี๋ยอีกครั้ง แม้ว่าทักษะการต่อสู้มือเปล่าของเขาจะไม่หลากหลายนัก มีเพียงหมัดตรงกับท่าไม้ตาย "ตวัดขากวาดพื้น" เท่านั้น

หลี่เจี๋ยรีบหันตัวถอยหลังเล็กน้อย เพื่อหลีกเลี่ยงพลังจากหมัดของหลี่เอ้อร์

"แย่ละ..."

ท่วงท่าของหลี่เจี๋ยคล่องแคล่ว เขาอาศัยการหลบหลีกเท่านั้น ทำให้หมัดของหลี่เอ้อร์พลาดเป้าตลอด หลังจากโจมตีหลายครั้งติด ๆ กัน หลี่เอ้อร์เริ่มหายใจแรงขึ้น แม้ว่าพลังของเขาจะมหาศาล แต่เขาไม่สามารถรักษาการโจมตีหนักหน่วงนี้ต่อเนื่องได้

หลี่เอ้อร์ไม่โง่ เมื่อเห็นว่าหลี่เจี๋ยไม่มีท่าทีจะโจมตี เขาจึงลดความเร็วลงและหยุดการโจมตีแรง ๆ แต่เล่นท่ามือแส้ของ "สำนักผสมพลังหยวนไทเก๊ก" อย่างแปลก ๆ ราวกับกระแสไฟฟ้าวิ่งผ่านตัว

หลี่เจี๋ยมองท่าทางของหลี่เอ้อร์ที่เต็มไปด้วยช่องโหว่ รู้สึกประหลาดใจอย่างมาก เขาเริ่มเห็นว่าหลี่เอ้อร์ดูน่ากลัวกว่าที่คิดไว้ ท่าทางของอีกฝ่ายทั้งดูเข้าใจยากและยากจะอ่าน หลี่เจี๋ยจึงตัดสินใจถอยออกห่างเพื่อเปิดพื้นที่ในการรับมือมากขึ้น

ยิ่งหลี่เจี๋ยระมัดระวังมากเท่าไร หลี่เอ้อร์ก็ยิ่งอึดอัดเข้าไปใหญ่ หากเขาสามารถโจมตีด้วยความเร็วสูงในแนวเส้นตรง หลี่เจี๋ยอาจจะต้านทานไม่ได้ แต่ความที่หลี่เจี๋ยมีความคล่องตัวสูงและใช้การเคลื่อนไหวแบบศิลปะการต่อสู้โบราณในแนวโค้ง ทำให้หลี่เอ้อร์ที่มีท่าโจมตีเรียบง่ายรู้สึกเสียเปรียบ

"ฮึบ!"

หลี่เอ้อร์ปล่อยหมัดอีกครั้ง แต่หลี่เจี๋ยหลบออกข้างไปโดยไม่ลังเล

หลี่เอ้อร์: "..."

หลี่เจี๋ยดูระมัดระวังราวกับอยู่ท่ามกลางศัตรู แต่หลี่เอ้อร์รู้สึกเหมือนตนหมดมุก จึงต้องงัดท่าไม้ตายออกมาใช้ในที่สุด

"หัวหน้า ใช้ท่าตวัดขากวาดพื้นใส่เขาเลย!"

เมื่อหลี่เอ้อร์คิดถึงท่านี้ หม่าจวินก็โพล่งออกมาอย่างตื่นเต้น เขาดูตื่นเต้นยิ่งกว่าหลี่เอ้อร์เสียอีก

"ตวัดขากวาดพื้น?" หลี่เจี๋ยได้ยินเสียงตะโกนของหม่าจวินก็ชะงัก ท่าตวัดขากวาดพื้นเป็นท่าเดียว หากคู่ต่อสู้รู้ล่วงหน้าจะรับมือได้ง่าย หากฝ่ายตรงข้ามเตรียมตัวแล้ว ท่านี้จะกลายเป็นเรื่องตลกไปเลย

หลี่เจี๋ยยังคิดว่า หม่าจวินอาจแกล้งพูดเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ แต่หลี่เอ้อร์ก็พุ่งเข้ามาทันที

หลี่เอ้อร์ย่อตัวลง ก้มต่ำและใช้มือทั้งสองข้างยันพื้น

‘ท่านี้เป็นท่าตั้งต้นสำหรับตวัดขากวาดพื้น เขาจะใช้ท่านี้จริง ๆ หรือ?

หลี่เจี๋ยถอยเล็กน้อย แม้จะคิดว่าท่านี้ดูทึ่ม ๆ แต่เขาก็เลือกที่จะระมัดระวังและเว้นระยะไว้

“ตวัดขากวาดพื้น!” หลี่เอ้อร์ตะโกนลั่น

หลี่เจี๋ยเห็นหลี่เอ้อร์ใช้เท้าซ้ายเป็นแกนหมุน ขวาตวัดออกด้านข้าง เขาจึงอดหัวเราะเยาะไม่ได้ ท่านี้เขามีวิธีรับมืออย่างน้อยสิบวิธี

หลี่เจี๋ยขยับเท้าออกห่าง เขาคาดคะเนความยาวขาของหลี่เอ้อร์ซึ่งไม่ถึงตัวเขาแน่ เมื่อหลี่เอ้อร์โจมตีพลาด หลี่เจี๋ยก็วางแผนจะสวนด้วยการเตะเข้าหลังอีกฝ่าย

เหตุที่ท่าตวัดขากวาดพื้นไม่ได้รับความนิยมในวงการศิลปะการต่อสู้ ก็เพราะว่าหากท่านี้พลาดเป้า จะเปิดช่องว่างให้ฝ่ายตรงข้ามโจมตีได้ง่าย ไม่มีใครอยากใช้ท่าโง่ ๆ แบบนี้

การโจมตีที่ดีต้องมีการป้องกันไปพร้อมกัน

“ปัง!”

หลี่เจี๋ยล้มลงไปบนพื้นอย่างรวดเร็ว ก่อนจะรีบลุกขึ้นและถอยห่างออกมา เขาขมวดคิ้วมองหลี่เอ้อร์อย่างไม่เข้าใจ หลี่เจี๋ยเคลื่อนไหวเร็วมากจนไป่อันหนียังดูไม่ออกว่าเป็นเพราะท่าตวัดขากวาดพื้นของหลี่เอ้อร์ทำให้เขาล้ม หรือว่าหลี่เจี๋ยสะดุดเอง

หม่าจวินเบิกตากว้าง มองเท้าของหลี่เอ้อร์ด้วยความประหลาดใจ การดูท่าตวัดขากวาดพื้นของหลี่เอ้อร์ในมุมที่สามแตกต่างออกไป หม่าจวินรู้สึกว่าท่านี้ไม่ได้มีอะไรพิเศษ และน่าจะหลบได้ง่าย แล้วทำไมหลี่เจี๋ยถึงหลบไม่ได้ หรือว่าเขาจะประมาทเกินไป?

หลี่เจี๋ยมองหลี่เอ้อร์ด้วยความสับสน เขาแน่ใจว่าเขาหลบออกมาแล้ว แต่ยังโดนอีกฝ่ายเตะจนล้มอยู่ดี

หลังจากที่หลี่เอ้อร์ตวัดขากวาดพื้นจนหลี่เจี๋ยล้มลง เขาก็วางท่าทางเลียนแบบจอมยุทธ์หวงเฟยหงด้วยความภาคภูมิใจ

หลี่เจี๋ยมองหลี่เอ้อร์ที่วางท่าต่อสู้แปลก ๆ และเปิดช่องว่างอยู่เต็มไปหมดด้วยความรู้สึกสิ้นคำพูด

"มาสิ!" หลี่เอ้อร์โบกมือเรียก

หลี่เจี๋ยสูดหายใจเข้าลึก เขาเริ่มจับทางฝีมือของหลี่เอ้อร์ได้แล้ว เห็นชัดว่าหลี่เอ้อร์นอกจากจะมีพละกำลังมหาศาลกับความเร็วแล้ว ทักษะการต่อสู้ยังด้อยกว่าหม่าจวินเสียอีก

"ระวังนะครับ!"

หลี่เจี๋ยใช้ท่าจับล็อกคว้าไปที่ข้อมือของหลี่เอ้อร์

หลี่เอ้อร์รีบดึงมือกลับ แต่พบว่ามือของหลี่เจี๋ยตามติดไม่ห่าง หากจะสลัดให้หลุดต้องยกมือขึ้นพาดไปถึงใต้รักแร้ ซึ่งดูจะเป็นท่าที่แปลกประหลาด ทักษะศิลปะการต่อสู้แบบโบราณนี้ดูไม่ง่ายเลย

หากแก้ปัญหาไม่ได้ ก็ใช้ท่าตวัดขากวาดพื้นแก้

หลี่เอ้อร์ย่อตัวลง ท้าวมือทั้งสองข้างบนพื้น"อา..." หลี่เจี๋ยเห็นท่าทางของหลี่เอ้อร์ก็สงสัยขึ้นมาว่าเขากำลังจะใช้ท่าตวัดขากวาดพื้นอีกครั้ง แต่จะเป็นไปได้หรือ? ใช้ท่าเดิมซ้ำสอง เขาคิดว่าตัวเองเก่งเกินไปหรือดูถูกคนกันแน่

"ปัง!"

หลี่เจี๋ยล้มลงกับพื้นอีกครั้ง แม้ว่าเขาจะเตรียมรับมือไว้แล้ว แต่เมื่อร่างถึงพื้น เขาก็ใช้มือข้างหนึ่งยันพื้นและหมุนตัวกลับขึ้นมาอย่างสวยงามด้วยท่ากลับหลัง

"เฮ้อ..."

หลี่เจี๋ยมองหลี่เอ้อร์ด้วยสายตาประหลาดใจสุด ๆ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทั้งที่เขาสามารถหลบได้แท้ ๆ แต่กลับหลบไม่ได้ มันช่างเหลือเชื่อจริง ๆ

หลี่เจี๋ยไม่เชื่อเรื่องผีสาง รีบตอบโต้ด้วยการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุด เขากระโดดขึ้นไปกลางอากาศ หวดเท้าเข้าใส่ศีรษะของหลี่เอ้อร์โดยมุ่งเป้าสมาธิไปที่เท้าทั้งสองของอีกฝ่าย แท้จริงแล้วการโจมตีของหลี่เจี๋ยคือเท้าที่สองต่างหาก

"ตวัดขากวาดพื้น!"

การเตะกลางอากาศของหลี่เจี๋ยนั้นรุนแรงมาก หลี่เอ้อร์ไม่มีทางเลือกนอกจากใช้ท่าตวัดขากวาดพื้นอีกครั้ง

"หืม..."

หลี่เจี๋ยเริ่มจับเค้าได้ เขาสังเกตว่าเมื่อหลี่เอ้อร์ใช้ท่าตวัดขากวาดพื้น อากาศรอบตัวเขาราวกับแข็งตัวเป็นกาว ทำให้ศีรษะรู้สึกหนักอย่างแปลกประหลาด ชวนให้รู้สึกอึดอัด

"ปัง!"

ท่าตวัดขากวาดพื้นของหลี่เอ้อร์ปะทะเข้ากับการเตะกลางอากาศของหลี่เจี๋ยอีกครั้ง หลี่เจี๋ยล้มลงไปกับพื้น ตั้งใจจะใช้มือยันพื้นเพื่อหมุนตัวกลับขึ้นมา

"ปัง!"

ทว่าท่าตวัดขากวาดพื้นของหลี่เอ้อร์ตามมาทันที เขาใช้เท้าซ้ายเป็นแกนหมุน เหวี่ยงขาขวาตวัดใส่มือที่ยันพื้นของหลี่เจี๋ย ส่งผลให้ร่างของหลี่เจี๋ยหมุนกลางอากาศ 360 องศาก่อนจะกระแทกพื้นอย่างแรง

"แค่ก ๆ..."

หลี่เจี๋ยฟื้นตัวเร็ว เขานอนคว่ำกับพื้นพร้อมใช้มือและเท้าคลานถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว ถอยไปจนห่างจากหลี่เอ้อร์สิบเมตรก่อนจะลุกขึ้นยืนและนวดอกตัวเอง

หลี่เจี๋ยมองหลี่เอ้อร์ด้วยความตกตะลึง

ด้านหลี่เอ้อร์ ไป่อันหนี และหม่าจวินเองก็มองหลี่เจี๋ยอย่างไม่อยากเชื่อ พวกเขาไม่เคยเห็นใครใช้ทั้งมือและเท้าคลานได้เร็วขนาดนี้ นี่เขาเป็นแมงป่องหรือไงกัน?

"นี่..." หลี่เจี๋ยพูดไม่ออก เขารู้สึกว่าหลี่เอ้อร์นั้นแปลกประหลาดมาก แต่ก็อธิบายไม่ถูกว่าแปลกตรงไหน

"คุณชนะแล้ว!" หลี่เจี๋ยยอมรับอย่างฝืนใจ เขาพบว่าหากใช้ท่าปกติ เขาไม่สามารถเอาชนะท่าตวัดขากวาดพื้นของหลี่เอ้อร์ได้ หากจะสู้ต่อจริง ๆ คงต้องใช้ท่าพิฆาตที่เป็นท่าโจมตีรุนแรง ซึ่งเขามั่นใจว่าจะควบคุมพลังไม่ได้แน่

หลี่เอ้อร์ยิ้มกว้างอย่างพอใจ

"ไม่จริงค่ะ อาจารย์ฉันเล่นโกง คุณเก่งมาก ตอบสนองไว เป็นคนที่มีโอกาสเอาชนะท่าตวัดขากวาดพื้นอันน่ารำคาญของอาจารย์ได้มากที่สุด" ไป่อันหนีรีบให้กำลังใจหลี่เจี๋ย

หม่าจวินเองก็ตื่นเต้นพยักหน้า ท่าหมุนตัวกลางอากาศของหลี่เจี๋ยเกือบจะสามารถทำลายท่าตวัดขากวาดพื้นของหลี่เอ้อร์ได้แล้ว

หลี่เอ้อร์มองไป่อันหนีและหม่าจวินซึ่งตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นพวกคิดคดต่อเขา หัวถึงกับปวดตุบ ๆ

ดูท่าทางทุกคนคงจะเบื่อท่าตวัดขากวาดพื้นของหลี่เอ้อร์มานานและเฝ้ารอให้ใครสักคนมาทำลายท่านี้เสียที

ช่างน่าแค้นใจนัก!

"หา..." หลี่เจี๋ยมองไป่อันหนีและหม่าจวินอย่างประหลาดใจ นี่สองคนนี้เป็นลูกน้องของหลี่เอ้อร์จริง ๆ ใช่ไหม?