บทที่ 102 ศิษย์ข้า ช่วยให้เขามีทายาทได้ไหม
หลินหวงสะดุ้งตัวสั่น รีบลุกขึ้นพลางก้มหัวกล่าวด้วยน้ำเสียงเกรงกลัวว่า “ท่านอาจารย์โปรดให้อภัย ศิษย์ไม่ได้มีเจตนาล่วงเกิน เพียงแค่อยากรู้เท่านั้น หากท่านอาจารย์ไม่สะดวกบอก ศิษย์ก็จะไม่ถามอีกเจ้าค่ะ!” ท่าทีของหลินหวงที่เคารพและเกรงใจ ทำให้ฉินฉางชิงพึงพอใจ เขายิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า “ลุกขึ้นเถิด ศิษย์ข้า”
