ตอนที่ 6 ให้ทางเลือก

ลมพัดแรง พัดธงฮั่นโบกสะบัด

ตัวอักษรสีแดงสดบนธง ยิ่งทำให้ทหารเมืองจงหลิงรู้สึกตื่นเต้น

สิ่งที่พวกเขาต้องการ คือนายท่านเช่นนี้!

เชลยโจรโพกผ้าเหลืองที่คุกเข่าอยู่ ต่างก็หวาดผวา

พวกเขาไม่อยากตาย!

ถ้าพวกเขารู้ว่าในเมืองจงหลิงมีเทพปีศาจเช่นนี้อยู่ ต่อให้มีใครมาบังคับ พวกเขาก็ไม่กล้ามา!

เจียงเฟิงมองพวกเขาด้วยสายตาเย็นชา

พูดด้วยน้ำเสียงโหดเหี้ยม

"นายท่าน จะจัดการกับพวกมันอย่างไรดี?"

"ฆ่ามันให้หมดเลยดีไหม?"

ทหารเมืองจงหลิงสามร้อยนายชักดาบออกมาพร้อมกัน

ตราบใดที่เฉินฉงออกคำสั่ง พวกเขาก็จะลงมือทันที

บนกำแพงเมือง กุยแกก็มองเฉินฉงด้วยความสนใจ

เขาอยากรู้ว่าเฉินฉงจะเลือกทำอย่างไร

สิ่งนี้จะส่งผลต่อการตัดสินใจครั้งต่อไปของเขา!

เชลยโจรโพกผ้าเหลืองสามพันคน ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว ไม่กล้าเงยหน้าขึ้น

รอการตัดสินจากเฉินฉง

เฉินฉงหรี่ตามองไปที่ใบหน้าของเชลยเหล่านี้

"ข้ารู้ว่าพวกเจ้าหลายคน ถ้าไม่ใช่เพราะไม่มีทางเลือกอื่น ก็คงไม่เข้าร่วมกับกองทัพโจรโพกผ้าเหลือง"

"มองจากมุมนี้ ก็เป็นความผิดของขุนนางราชสำนัก ที่ทำให้พวกเจ้าต้องเป็นเช่นนี้!"

"ดังนั้น วันนี้ข้าจะให้โอกาสพวกเจ้า ให้พวกเจ้าได้กลับตัวเป็นคนใหม่"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เชลยโจรโพกผ้าเหลืองหลายคนก็เงยหน้าขึ้นด้วยความประหลาดใจ

กุยแกที่อยู่บนกำแพงเมือง ก็หรี่ตามองเฉินฉงเช่นกัน

เฉินฉงไม่รีบร้อน พูดต่อ

"ข้าให้พวกเจ้าเลือกสามทาง"

"หากพวกเจ้าต้องการตั้งรกราก ก็สามารถได้รับที่ดินและงานทำในเมืองจงหลิง"

"หากพวกเจ้ายังมีความกล้าก็สามารถเข้าร่วมกองทัพของข้าและต่อสู้เพื่อบ้านเมือง ในอนาคตอาจได้รับชื่อเสียงและเกียรติยศ"

"แน่นอน หากพวกเจ้ายังต้องการเป็นโจรโพกผ้าเหลืองต่อไป ก็สามารถทำได้ ข้าจะปล่อยพวกเจ้าไป แต่ครั้งหน้าที่เราพบกันอีก ข้าจะไม่ปราณี"

"ตอนนี้ เริ่มเลือกได้เลย คนที่ต้องการทำการเกษตร ไปทางซ้าย คนที่ต้องการเข้าร่วมกองทัพ ไปทางขวา ส่วนคนที่ต้องการจากไป ก็ให้หันหลังกลับไป ข้าจะไม่ห้าม"

เชลยโจรโพกผ้าเหลืองมองหน้ากันเลิ่กลั่ก

แทบไม่อยากเชื่อหูตัวเอง

พวกเขาได้ยินถูกต้องหรือไม่?

พวกเขาได้รับการอภัยโทษ?

เจียงเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

"พวกเจ้าหูหนวกหรือไง?"

"พระคุณของนายท่าน พวกเจ้าไม่ได้ยินหรือไง?"

"หรือว่าพวกเจ้าไม่เลือกทั้งสามทาง อยากตายกันแน่?"

เชลยโจรโพกผ้าเหลืองถึงกับได้สติ ดวงตาเต็มไปด้วยความดีใจ

พวกเขาลุกขึ้นยืนและแยกย้ายกันไป

แบ่งออกเป็นสองกลุ่ม

คนที่ต้องการทำการเกษตรและคนที่ต้องการเข้าร่วมกองทัพ มีจำนวนพอๆ กัน

ไม่มีใครต้องการจากไปและเป็นโจรโพกผ้าเหลืองต่อไป

ล้อเล่นหรือ ใครจะอยากทำอาชีพที่เอาชีวิตไปแขวนไว้บนเส้นด้ายถ้าไม่จำเป็น?

ตอนนี้พวกเขาโชคดี เฉินฉงให้โอกาสพวกเขามีชีวิตรอด ถ้าไม่รีบคว้าไว้ ก็คงเป็นคนโง่

ตุบ!

เชลยโจรโพกผ้าเหลืองคนหนึ่งคุกเข่าลง ดวงตาเต็มไปด้วยความกตัญญู

นี่เหมือนกับประกายไฟที่จุดชนวนถังดินปืน

เชลยโจรโพกผ้าเหลืองคนอื่นๆ ก็คุกเข่าลงตามๆ กัน

ก้มลงคำนับเฉินฉง!

ในสายตาของพวกเขา เฉินฉงเหมือนพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดใหม่!

"ขอบคุณท่านเฉิน!"

กุยแกมองจากระยะไกล พยักหน้าเล็กน้อย ดวงตาเต็มไปด้วยความพึงพอใจ

"ข้าคิดไม่ผิดจริงๆ เฉินฉงเป็นอัจฉริยะ!"

เขาชื่นชมวิธีการของเฉินฉง

ในความคิดของเขา ฮ่องเต้ฮั่นหลิงตี้ไร้ความสามารถ ราชวงศ์ฮั่นใกล้จะล่มสลายแล้ว

สถานการณ์บ้านเมืองวุ่นวาย

ในยุคสงคราม สิ่งที่สำคัญที่สุดในการสร้างฐานอำนาจ คืออะไร?

ประชากร!

มีประชากรมาก ก็จะมีผลผลิตทางการเกษตรมากขึ้น มีภาษีมากขึ้น และมีทหารมากขึ้น!

นี่คือรากฐาน!

และเชลยโจรโพกผ้าเหลืองสามพันคนนี้ ล้วนเป็นคนหนุ่มสาว เป็นแรงงานชั้นดีและทรัพยากรที่มีค่า

ใครที่มีวิสัยทัศน์ ก็จะไม่ปล่อยพวกเขาไป

ถ้าฆ่าพวกเขาทั้งหมด ก็จะเป็นการเสียของอย่างใหญ่หลวง

และยังจะถูกตราหน้าว่าเป็นคนโหดเหี้ยม ซึ่งมีแต่โทษไม่มีประโยชน์

"ไปกันเถอะ กลับไปที่โรงเตี๊ยมแล้วเตรียมตัว คืนนี้ข้าจะไปเยี่ยม!"

กุยแกพูดเบาๆ  มีรอยยิ้มพึงพอใจบนใบหน้า แล้วจากไปพร้อมกับเด็กรับใช้

ครั้งนี้ กุยแกออกจากสำนักอิงชวน เดินทางไปทางเหนือ ไม่เพียงเพื่อแสวงหาความรู้ แต่ยังเพื่อตามหาเจ้านายและผู้ช่วย!

เต๊งหงวน ฮันฮก เล่าหงี สามผู้ว่ามณฑลต่างก็มีพรสวรรค์ธรรมดา

มีเพียงเฉินฉงเท่านั้น ที่ดึงดูดความสนใจของเขา

เกี่ยวกับการจัดการกับเชลยโจรโพกผ้าเหลือง เฉินฉงกำลังเลือก และกุยแกก็กำลังเลือกเช่นกัน!

ถ้าเฉินฉงเลือกที่จะฆ่า กุยแกก็จะหันหลังกลับทันที

คนประเภทนี้ ที่ไม่มีวิสัยทัศน์ทางการเมืองและกลยุทธ์ ไม่คู่ควรให้เขาเสียเวลาด้วย

โชคดีที่เฉินฉงไม่ทำให้เขาผิดหวัง!

ถึงแม้ว่าเฉินฉงจะยังไม่มีตำแหน่งใดๆ

แต่กุยแกเชื่อว่า ด้วยความสามารถและวิสัยทัศน์ของเฉินฉง ไม่นาน เขาก็จะทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า และทำให้ทุกคนต้องตกตะลึง!